با این‌که ایرفون گران‌قیمت و بی‌سیم اپل در ابتدای عرضه به بازار مورد تمسخر و خنده بسیاری قرار گرفت، اگر این هدفون را تهیه و در اختیار داشته باشید عاشق آن خواهید شد. برای این‌که استفاده بهتری از ایرپاد داشته باشید و کارایی آن را افزایش دهید، روش‌ها و ترفندهای مختلفی وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها بهره بگیرید.

راه‌های مختلف چک کردن میزان باتری ایرپاد

به طور کلی، با هر بار شارژ کردن ایرپاد، می‌توان برای ۵ ساعت گوش کردن به موسیقی و دو ساعت مکالمه، از آن استفاده کرد. اما کیس مخصوص شارژ باتری ایرپاد، انرژی لازم برای باتری آن را به میزان ۲۴ ساعت گوش دادن به موسیقی و ۱۱ ساعت مکالمه فراهم می‌کند. این میزان از شارژ باتری مناسب است، اما نکته مهم این است که باید بدانیم چه زمانی لازم است ایرپاد خود را شارژ کنیم.

سریع‌ترین راه برای چک کردن شارژ باقیمانده باتری با استفاده از آی‌فون یا آپپدی است که به آن وصل شده‌اند:

1. روی دکمه خانه ضربه بزنید (در حالت قفل یا باز)
2. به سمت راست بکشید
3. در صفحه بازشده پایین بیایید تا به بخش باتری‌ها برسید. در این بخش می‌توانید باقیمانده شارژ باتری ایرپاد خود را ببینید.

یا می‌توانید از کیس مخصوص شارژ ایرپاد استفاده کنید:

1. دستگاه اپلی که به ایرپادتان متصل است را در دست بگیرید.
2. ایرپادها را داخل کیس مخصوص خود قرار دهید.
3. کیس شارژ را در کنار دستگاه اپل خود باز کنید. صفحه‌ای بالا می‌آید که شارژ باقیمانده باتری ایرپاد و همچنین کیس را به صورت مجزا نمایش می‌دهد.

اگر اپل واچ دارید می‌توانید:

1. روی بخش کنترل سنتر صفحه خانه را به بالا بکشید.
2. روی آیکون باتری ضربه بزنید و شارژ باقیمانده ایرپاد خود را مشاهده کنید (این کار را زمانی می‌توانید انجام دهید که ایرپاد خارج از کیس شارژ قرار گرفته است).

و در نهایت، می‌توانید به سادگی از سیری سؤال کنید: "AirPods battery".

تنظیمات اعلان‌های تماس (Call Announcements) برای ایرپاد

ایرپاد می‌تواند به عنوان یک هدست هندزفری هم مورد استفاده قرار بگیرد. برای پاسخ دادن به تماس، کافی است دو ضربه پشت‌سر هم روی یکی از گوشی‌های ایرپاد خود بزنید. فقط مشکل اینجا است که با این کار نمی‌توان فهمید که چه کسی با شما تماس گرفته است، مگر اینکه گوشی تلفن خود را بیرون آورده و نگاه کنید یا اینکه تنظیمات اعلان تماس‌هایتان (Call Announcements) را تغییر دهید:

1. روی دستگاه آیفون یا آی‌پد متصل به ایرپاد به منوی تنظیمات بروید، بخش Phone و سپس Announcement Calls را انتخاب کنید. (Settings > Phone > Announce Calls)
2. گزینه “ Headphones Only” را انتخاب کنید.

حالا شما می‌توانید درحالیکه ایرپاد در گوشتان هست، به تماس‌های خود پاسخ بدهید. درصورتی‌که شماره تلفن تماس‌گیرنده در دفترچه تلفن شما موجود باشد، هنگام زنگ خوردن گوشی به شما گفته می‌شود که چه کسی پشت خط است.

اتصال ایرپاد به دستگاه‌های غیر اپل

ایرپادها مخصوص دستگاه‌های اپل طراحی شده‌اند، اما می‌توانند به عنوان هدفون بلوتوث با دستگاه‌هایی از برندهای دیگر هم کار کنند:

1. ایرپادهای خود را درون کیس شارژ قرار دهید.
2. درپوش کیف شارژ را باز کنید.
3. دکمه هم‌سطح روی پشت کیس را نگه دارید تا نور سفیدی بین ایرپادها ببینید. این نشان می‌دهد که ایرپادها در حال اتصال به دستگاه هستند.
4. ایرپاد را در منوی بلوتوث پیدا کرده و انتخاب کنید.

این کار به سادگی و طی زمان اندکی انجام می‌شود. اما نباید فراموش کنیم که با اتصال ایرپاد به دستگاه‌های غیر اپل، بسیاری از عملکردهای آن، از قبیل قابلیت سیری را از دست می‌دهیم و هماهنگی با دستگاه سخت‌تر می‌شود.

تغییر فرمان‌هایی که با دوضربه انجام می‌شوند برای ایرپاد

فرمان‌های دوضربه‌ای یکی از ویژگی‌های دوست‌داشتنی ایرپاد هستند. شما به سادگی، درحالی‌که ایرپادها در گوشتان قرار دارند، می‌توانید با زدن دو ضربه پشت‌ سرهم روی گوشی، وظایف مختلفی را اجرا کنید. دو ضربه در ابتدا سیری را فعال می‌کند، اما می‌توان عملکرد هر یک از ایرپادها را شخصی‌سازی کرد.

1. روی دستگاه آیفون یا آیپد خود، به منوی تنظیمات و سپس بلوتوث بروید. (Settings > Bluetooth)
2. در قسمت دستگاه‌های من (My Devices)، ایرپاد خود را پیدا کنید و روی آیکون آبی رنگ “i” که در کنار آن قرار دارد ضربه بزنید.
3. در بخش “Double-Tap On AirPod”، عملکرد مورد نظر خود برای هر یک از گوشی‌ها را انتخاب کنید.

یکی از تنظیمات پیشنهادی، می‌تواند پخش و قطع موسیقی برای گوش چپ و آهنگ بعدی برای گوش راست باشد که کار با آن برای گوش دادن به موسیقی را واقعا آسان می‌کند.

نکته مهم و جالب دیگر این است که شما برای اجرای این عملکردها مجبور نیستید حتما روی ایرپادها ضربه بزنید، اگر برایتان آسان‌تر است و یا احساس راحتی بیشتری می‌کنید، می‌توانید به جای گوشی‌ها، روی گوش خود ضربه وارد کنید (این کار صدای زننده کم‌تری هم در هنگام ضربه زدن ایجاد می‌کند).

ایرپاد خود را از طریق تنظیمات”Find My iPhone” پیدا کنید

ایرپادها به آسانی گم می‌شوند. آن‌ها به خوبی داخل گوش قرار می‌گیرند و به راحتی نمی‌افتند، اما ممکن است آن‌ها را گم کنید. اگر آدم فراموش‌کاری هستید، مطمئن شوید که گزینه ”Find My iPhone” را در منوی تنظیمات اپلیکیشن‌ها (Settings app ) که زیر iCloud قرار گرفته است، فعال کنید. با این کار، می‌توانید ایرپاد خود را در صورت گم شدن ردیابی و پیدا کنید. همچنین می‌توانید روی گزینه “Actions” در هنگام جستجوی ایرپاد بزنید تا صدای بوق مانندی از ایرپادها تولید شده و به پیدا کردن آن‌ها کمک کند.

باتری ایرپادتان کم شده‌است؟ گوشی‌ها را یکی‌یکی شارژ کنید

ایرپادها عمر باتری بسیار خوبی دارند و نسبتأ سریع شارژ می‌شوند، اما بهرحال شارژ هر باتری ممکن است تمام شود. در همچین مواقعی بهترین کار این است که یکی از گوشی‌ها را شارژ کرده و از گوشی دیگر استفاده کنیم. و پس از شارژ شدن دیگری را به شارژ بزنیم. خوشبختانه هر دو گوشی ایرپاد دارای میکروفون هستند و در صورت نیاز به تماس گرفتن با یک گوشی مشکلی ایجاد نمی‌شود. همچنین هر یک از گوشی‌های ایرپاد بدون نیاز به حضور گوشی دیگر، قادر به پخش صدای استریو هستند.

تقویت بیس (Bass) صدا با استفاده از پوشش فومی

اگر فقط یک چیز وجود داشته باشد که دارندگان ایرپاد از آن شکایت داشته باشند، کیفیت صدای آن است. کیفیت صدا افتضاح نیست ولی فوق‌العاده هم نیست. اگر جزء علاقه‌مندان موسیقی هستید که می‌خواهید بیس (صدای بم) بهتری داشته باشید، ویدئوی یوتیوب ترفندهایی برای استفاده ایرپاد توسط PoltergeistWorks می‌تواند به شما کمک کند. این یوتیوبر با فرو کردن مقداری فوم در حفره‌های گوشی، باعث بهتر عمل کردن سنسورهای آن شد.

پنهان کردن ایرپاد برای جلوگیری از دزدیده‌شدن آن‌ها

ایرپادها راحت‌تر از هر محصول دیگر اپل ممکن است دزدیده شوند. آن‌ها کوچک هستند، به راحتی در جیب جا می‌گیرند و خیلی گران‌تر آن چیزی که به نظر می‌رسند هستند. اگر نگران دزدیده شدن ایرپاد خود هستید می‌توانید ظاهر کیس آن را با استفاده از برچسب تغییر دهید. شما می‌توانید به سادگی با استفاده از یک برچشب کیس ایرپاد خود را به شکل جعبه قرص نعنایی، جای نخ‌دندان و یا قوطی چسب زخم دربیاورید. با این روش به بامزه‌ترین شکل ممکن از ایرپاد خود محافظت و هویت آن را پنهان می‌کنید.

شرکت تیونینگ آلمانی پرایور دیزاین (Prior Design) یا به‌اختصار PD، مدت‌ها است که با عرضه‌ی کیت‌های بدنه عریض و آیرودینامیک اختصصای برای خودروهای آئودی، بی‌ام‌و، شورولت، فراری، جگوار، فورد، لامبورگینی، لندرور، مک‌لارن، نیسان، پورشه و حتی تسلا به شهرت جهانی دست یافته است. متخصصان PD پیش از این در سال ۲۰۱۵ کیت بدنه‌ی تهاجمی برای مرسدس‌بنز AMG GT عرضه کرده بودند اما محصول جدید آن‌ها، کوپه‌ی فست‌بک مرسدس را زیباتر از همیشه کرده است.

کیت بدنه‌ی PD با کد PD700 GTR ست کامل گلگیرهای برجسته، رکاب‌های جدید، کاپوت جدید، دیفیوزر بزرگ عقب و باله‌ی ثابت عقب را به مرسدس‌بنز AMG GT S اضافه می‌کند. متخصصان PD قیمت پایه و مشخصی برای این کیت بدنه‌ی زیبا اعلام نکرده‌اند اما باتوجه به اینکه قطعات جدید همه از جنس فیبرکربن هستند، انتظار قیمت بالایی باید داشت. علاوه بر این، هزینه‌ی نصب و پوشش بدنه را هم باید به این مبلغ نامشخص اضافه کرد. رینگ‌های سفارشی PD با اندازه ۲۰ اینچ در جلو و ۲۱ اینچ در عقب در تایرهای ۲۴۵ و ۳۰۵ کانتیننتال  ZR21 جا خوش کرده‌اند. ست کامل فنربندی برند H&R کوپه‌ی مرسدس‌بنز را ۴۰ میلی‌متر به سطح زمین نزدیک‌تر کرده است تا در کنار کیت اگزوز اسپرت با قابلیت باز و بسته کردن فلپ‌ها، زیبایی و خوش‌صدایی ترکیب شود. تیم طراحی PD به‌سفارش مشتری کابین را هم با روکش‌های آلکانترا و تزئینات فیبرکربن شخصی‌سازی می‌کند و البته نشان این تیونر خوش‌نام در فرمان و پشت‌سری‌های کابین حک می‌شود.

طبق معمول، متخصصان PD قوای فنی را دست نخورده باقی گذاشته‌اند؛مرسدس‌بنز AMG GT S از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۴ لیتری بای توربوشارژ، همان خروجی استاندارد کارخانه‌ای ۵۱۵ اسب بخار قدرت و ۶۷۰ نیوتن‌متر را می‌گیرد. AMG GT S به‌عنوان برادر قانع‌تر AMG GT R با نهایت سرعت ۳۱۰ کیلومتر بر ساعت، در زمان ۳.۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. مدل AMG GT R پرچمدار سری مرسدس‌بنز AMG GT است که با قدرت ۵۷۷ اسب بخار و گشتاور ۷۰۰ نیوتن‌متر گشتاور خودنمایی می‌کند.

فیزیکدانان در ژوئن ۲۰۱۷ برای نخستین بار در دمای محیط به نور مایع دست پیدا کردند و دسترسی به این شکل عجیب ماده از همیشه بیشتر شد. این ماه، ابرمایعی با اصطکاک و گرانروی صفر بوده و نوعی از چگالش بوز-اینشتین محسوب می‌شود که گاهی باعنوان حالت پنجم ماده توصیف شده است و به نور این امکان را می‌دهد که واقعا در اطراف اجسام و گوشه‌های آن جاری شود.

نور معمولی همچون موج و گاهی نیز مانند ذره عمل می‌کند و همیشه در یک خط مستقیم سیر می‌کند. به همین دلیل چشم ما قادر به دیدن گوشه‌های اجسام نیست. اما در شرایطی بسیار خاص نور هم می‌تواند همچون مایع عمل کند و حقیقتا در اطراف اجسام جریان پیدا کند. چگالش‌های بوز-اینشتین برای فیزیکدانان جالب هستند؛ زیرا در این حالت قوانین موجود، از فیزیک کلاسیک به فیزیک کوانتوم تغییر می‌کند و ماده ویژگی‌های موجی بیشتری  به خود می‌گیرد. این‌ پدیده‌ها فقط در دماهایی نزدیک صفر مطلق تشکیل می‌شوند و تنها در کسری از یک ثانیه پایدار می‌مانند. اما در این مطالعه پژوهشگران گزارش کردند که با ترکیب نور و ماده در دمای محیط، توانستند چگالش بوز-اینشتین ایجاد کنند.

دانیل سانویتو از موسسه نانوتکنولوژی CNR NANOTEC ایتالیا گفت:

مشاهده‌ی فوق‌العاده‌‌ی کار ما این است که ما نشان داده‌ایم خاصیت ابرمایعی در دمای محیط نیز با استفاده از ذرات نورماده‌ای به نام پلاریتون می‌تواند اتفاق بیفتد.

تولید پلاریتون‌ها نیاز به تجهیزات پیچیده و مهندسی نانومقیاس دارد. دانشمندان یک لایه با ضخامت ۱۳۰ نانومتر از مولکول‌های آلی را بین دو آینه‌ی فوق انعکاسی پیچاندند و آن را در معرض لیزر با طول پالس ۳۵ فمتوثانیه‌ای قرار دادند. استفان کوهن یکی از اعضای این گروه گفت:

با این روش ما می‌توانیم ویژگی‌های فوتون‌ها مانند جرم موثر نوری و شتاب سریع را با اثرات متقابل قوی حاصل از الکترون‌های داخل مولکول‌ها، ترکیب کنیم.

ابر مایع حاصل دارای خصوصیات عجیبی بود. در شرایط طبیعی زمانی که مایعی جریان پیدا می‌کند، چرخش‌ها و موج‌هایی پدید می‌آورد. این در حالی است که ابرمایع این ویژگی‌ها را ندارد. همانطور که در شکل زیر می‌بینید، جریان پلاریتون‌ها مانند امواجی تحت شرایط معمولی منتشر شده است؛ اما در ابرمایع (بخش پایین) این حالت وجود ندارد.

کینا کوهن گفت:

در یک ابرمایع، آشفتگی ایجادشده حول موانع سرکوب شده و موجب می‌شود جریان بدون تغییر به مسیر خود ادامه دهد.

این نتایج راه را برای مطالعه در حوزه‌ی هیدرودینامیک کوانتوم هموار می‌کند و برای تولید مواد ابر رسانای دستگاه‌هایی نظیر LED، پنل‌های خورشیدی و لیزرها نیز مفید است. این پدیده نه‌تنها برای مطالعه‌ی پدیده‌های بنیادی مرتبط با چگالش‌های بوز-اینشتین مفید است؛ بلکه برای طراحی دستگاه‌های کاربردی درمورد این موضوع هم حایز اهمیت است.

این پژوهش در ژورنال Nature Physics منتشر شده‌است.

در این مقاله تصمیم داریم با مفهومی به نام رایانش مرزی یا Edge Computing بیشتر آشنا شویم.

ممکن است شما هم مقالات یا مطالبی پیرامون رایانش مرزی شنیده باشید. واژه‌هایی مثل Edge یا کلاد (ابر) از واژه‌های مصطلح هستند. اما وقتی وارد دنیای فناوری می‌شوند یا اینکه پدیده‌ی جدیدی با نام آنها در دنیای فناوری پدیدار می‌شود، باید به‌دنبال معانی جدیدی برای آنها باشیم. اما رایانش مرزی یا اج چیست؟

رایانش مرزی چیست؟

در ابتدا، تنها یک کامپیوتر بزرگ وجود داشت. بعد از آن و در دوره‌ی یونیکس ما نحوه‌ی متصل شدن به آن کامپیوتر را با استفاده از پایانه‌ها یاد گرفتیم. سپس کامپیوترهای شخصی وارد کار شدند و مردم عادی با ورود آنها برای اولین بار صاحب سخت‌افزارهایی برای خودشان شدند.

اکنون درسال ۲۰۱۸ وارد عصر رایانش ابری شده‌ایم. بسیاری از ما هنوز کامپیوترهای شخصی داریم، ولی اکثرا از آنها برای دسترسی‌ به سرویس‌های متمرکزی مثل دراپ‌باکس، جیمیل، آفیس ۳۶۵ و اسلَک استفاده می‌کنیم. همچنین دستگاه‌هایی مثل آمازون اکو، گوگل کروم‌کست و اپل TV دارای محتویات و هوش ابری هستند (برعکس دستگاه DVD در مجموعه‌ی تلویزیونی خانه‌ی کوچک یا نسخه CD دانشنامه انکارتا که کاربران در دوره‌ی کامپیوتر شخصی از آنها لذت می‌بردند.

رایانش ابری غیر از متمرکز بودن، جنبه‌های جالب دیگری هم دارد. درصد زیادی از شرکت‌های جهان اکنون متکی‌ به زیرساخت، میزبانی، یادگیری ماشینی و قدرت پردازش ارائه‌دهندگان خدمات ابری مثل آمازون، مایکروسافت، گوگل و IBM هستند.

آمازون به‌عنوان بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده‌ی خدمات ابری عمومی (منظور از عمومی، نقطه‌ی مقابل خصوصی موجود در شرکت‌هایی مثل اپل، فیسبوک و دراپ‌باکس است) ۴۷ درصد بازار را در سال ۲۰۱۷ به خود اختصاص داده بود.

پیدایش رایانش ابری باید ذهن ما را به‌ این سمت ببرد که شرکت‌های بزرگ می‌دانند دیگر جای رشد چندانی در فضای ابری باقی نمانده است. تقریبا همه‌ی مواردی که می‌توان آنها را متمرکز کرد، متمرکز شده‌اند. پس اکثر فرصت‌های جدید برای ابر، وارد رایانش ابری شده است؛ اما اج چیست؟

لغت اج در این متن به‌معنای توزیع جغرافیایی لفظی است. رایانش اج یا مرزی، به‌جای رایانش ابری که در حدود بیش از ۱۰ مرکز داده انجام می‌شود، در خود منبع داده انجام می‌شود. البته چنین امری به‌معنای پایان راه رایانش ابری نیست، بلکه بدین معناست که خود شما به‌عنوان کاربر هم به‌گونه‌ای نقش ابر را بازی خواهید کرد. اکنون از بحث لغوی اج خارج می‌شویم و در عمل رایانش اج را بررسی می‌کنیم.

تأخیر 

یکی از مزایای رایانش اج سرعت فوق‌العاده‌ی آن است. در حال حاضر اگر کامپیوتر A بخواهد با کامپیوتر B در آن سوی دنیا ارتباط برقرار کند، کاربر با تأخیر مواجه خواهد شد. لحاظات کوتاهی که بعد از کلیک کردن روی لینک، مرورگر صفحه را باز می‌کند، به‌دلیل همین بحث سرعت است. بازی‌های ویدیویی چندنفره برای کاهش تأخیر بین کامپیوتر شما و دوست‌تان موقع شلیک به یکدیگر، از تکنیک‌های خاصی استفاده می‌کنند.

دستیاران صوتی معمولا باید درخواست‌های کاربر را در فضای ابری بررسی کنند و این امر رفت و برگشتی می‌تواند زمان‌بر باشد. اکوی آمازون باید سخنان کاربر را پردازش کند، آن را فشرده کرده و به فضای ابری بفرستد؛ و داده‌های ارسالی در آنجا هم باید توسط یک رابطه برنامه‌نویسی کاربردی مورد بررسی قرار بگیرد تا در نهایت مورد ساده‌ای مثل وضعیت آب‌و‌هوا را در اختیار کاربر درخواست‌کننده قرار دهد. درنهایت جواب سوال کاربر از طریق اکو به‌ او منتقل می‌شود و مثلا وی متوجه می‌شود که آب‌وهوای امروز فلان دماها را دربر خواهد داشت و او باید برای مثال لباس گرم بپوشد.

از همین رو، این ایده که که آمازون روی تراشه‌های خودش برای الکسا کار کند، می‌تواند کاملا معقول باشد. هرچه پردازش آمازون روی دستگاه اکوی محلی کاربران بیشتر شود، اتکا و وابستگی اکو به فضای ابری کمتر می‌شود. بنابراین آنها جواب‌های خود را سریع‌تر دریافت خواهند کرد، هزینه‌ی سرورهای آمازون کاهش خواهد یافت و اگر اقدامات لازم انجام شود، حریم خصوصی کاربران نیز تقویت خواهد شد (البته اگر آمازون هم برای این موضوع تلاش کند).

حریم خصوصی و امنیت

رایانش اج مزایایی برای حریم خصوصی دارد، ولی تضمینی در آنها نیست.

شاید فکر کردن به حریم خصوصی در ابتدا کمی عجیب باشد؛ ولی قابلیت‌های امنیتی آیفون می‌تواند نمونه‌ی خوب و قابل قبولی از رایانش اج باشد. اپل تنها با رمزگذاری و مرتب کردن اطلاعات بیومتریک یا زیست‌سنجی دستگاه‌های خود، نگرانی‌های مربوط‌به امنیت و حریم خصوصی ابر متمرکز در دستگاه‌های کاربرانش در دنیا را حل می‌کند.

اما دلیل دیگری که ما احساس متفاوتی نسبت به رایانش مرزی داریم، توزیع کار پردازش است. تعیین کار پردازش به‌صورت مرکزی مدیریت می‌شود. یک کاربر مجبور نبود برای ایمن نگه داشتن آیفون خود، سخت‌افزار و نرم‌افزار و بهترین اقدامات امنیتی را ترکیب کند.

بحث مدیریتی رایانش اج، برای امنیت بسیار مهم هستند. مثلا مدیریت ضعیف اینترنت اشیا آسیب‌های زیادی به مصرف‌کنندگان وارد کرده است.

SwiftOnSecurity در ۱۷ اکتبر سال ۲۰۱۷ چنین اعلام کرده بود:

لوازم الکتریکی مصرف‌کنندگان، به‌منزله‌ی جعبه‌هایی پلاستیکی همراه با یک توزیع لینکوس داخلی رها شده هستند.

به‌همین دلیل، مایکروسافت در حال حاضر روی آژور اسفر کار می‌کند که شامل نسخه‌ای از سیستم عامل لینوکس، یک میکروکنترلر و یک سرویس ابری کار می‌کند. ایده‌ی پشت کار مایکروسافت این است که دستگاه توستر شما هم باید به‌اندازه‌ی ایکس‌باکس آپدیت و مدیریت شود تا شانس هک شدن آن پایین بیاید.

نمی‌دانیم که صنعت دنیا از راه حل ویژه‌ی مایکروسافت برای مشکل امنیتی اینترنت اشیا استقبال خواهد کرد یا خیر؛ ولی به‌نظر اکثر سخت‌افزارهایی که چند سال پیش خریده‌ایم، آپدیت خواهند شد و کار مدیریت آنها به‌صورت مرکزی انجام خواهد شد. در غیر این صورت، دستگاه برشته‌کن و ماشین ظرف‌شویی به یک بات‌نت تبدیل می‌شود و زندگی شما را نابود خواهد کرد.

اگر به گفته‌های فوق شک دارید؛ نگاهی به موفقیت گوگل، مایکروسافت و موزیلا در انتقال مرورگرهایشان به یک مدل همیشه‌سبز داشته باشید.

به این مورد فکر کنید: شما شاید بتوانید نسخه‌ی کنونی ویندوز خود را به‌راحتی با دوستان خود در میان بگذارید؛ ولی آیا نسخه‌ی دقیق کرومی را که استفاده می‌کنید می‌دانید؟ پردازش مرزی بیشتر مانند کروم خواهد بود تا ویندوز.

پهنای باند

مشکل امنیت اینترنت اشیا تنها مورد حل‌شده توسط رایانش مرزی نیست. نمونه‌ی دیگری که رایانش مرزی به آن کمک زیادی خواهد کرد، پهنای باند است. رایانش مرزی پهنای باند زیادی را حفظ می‌کند.  

به‌عنوان مثال اگر یک دوربین امنیتی بخرید، احتمالا خواهید توانست تمامی فیلم‌های آن را به فضای ابری انتقال دهید. حال اگر چند دوربین امنیتی بخرید، با مشکل پهنای باند مواجه خواهید شد. اگر دوربین‌ها به‌اندازه‌ای هوشمند باشند که تنها فیلم‌های مهم را ذخیره کنند و قسمت‌های غیر ضروری را پاک کنند، در پهنای باند مصرفی کاربران صرفه‌جویی خواهد شد.

تقریبا هر وسیله‌ای که با مشکل تأخیر مواجه باشد با مشکل پهنای باند هم مواجه است. به‌نظر می‌رسد تمرکز اصلی اپل و گوگل در حال حاضر روی اجرای هوش مصنوعی روی دستگاه کاربر به‌جای تمامی دستگاه‌های ابری است.

گوگل روی همخوانی وب‌سایت‌ها با سیستم اج کار می‌کند. برنامه‌های وب پیشرفته (PWA) دارای قابلیت آفلاین هستند؛ یعنی شما می‌توانید وب‌سایتی را بدون نیاز به اینترنت در گوشی خود باز کنید، کارهایی روی آن انجام دهید، تغییرات را ذخیره کنید و هرگاه که راحت بودید با فضای ابری تطبیق‌شان دهید.

گوگل همچنین در ترکیب قابلیت‌های هوش مصنوعی محلی برای حفظ امنیت و ذخیره‌ی پهنای باند باهوش‌تر شده است. به‌عنوان مثال، گوگل کلیپس به‌طور پیش‌فرض تمامی داده‌های محلی کاربر را نگه می‌دارد و هوش مصنوعی خودش را به‌صورت محلی وارد کار می‌کند. البته گوگل‌کلیپس در ثبت لحظات خوب زندگی فرد زیاد خوب عمل نمی‌کند؛ ولی جوهره‌ی اصلی آن را رایانش ابری تشکیل داده است.

مهم‌تر از همه

خودروهای خودران احتمالا نمونه‌ی کاملی از رایانش اج هستند. شما به‌دلیل تأخیر، حریم خصوصی و پهنای باند نمی‌توانید تمامی اطلاعات ثبت شده توسط حسگرهای خودروهای خودران را در اختیار قدرت محاسباتی و تصمیم‌گیر فضای ابری قرار داده و منتظر واکنش آن بمانید. سفر با چنین تأخیری خطرناک است و حتی اگر شدنی باشد، شبکه‌ی سلولی آنقدر تغییر می‌کند که نمی‌توان روی آن برای چنین کاری حساب باز کرد.

ماشین‌ها مسئولیت کاربر را به نرم‌افزار درون خود منتقل کرده‌اند. یک ماشین بدون سرنشین تقریبا باید به‌صورت مرکزی مدیریت شود و از سازنده خود به‌صورت اتوماتیک آپدیت دریافت کند. ماشین همچنین باید داده‌های پردازش‌شده را به ابر برگرداند تا الگوریتم را بهبود بخشد. سناریوی تاریکی که برای بات‌شدن دستگاه توستر و ماشین ظرف‌شویی وجود داشت برای ماشین بدون سرنشین هم وجود دارد.

درعوض چه را از دست خواهیم داد؟

برخی ترس‌ها یا شائبه‌های ذهنی هم درمورد رایانش مرزی وجود دارد؛ اما هنوز ما در آن حدی پیش نرفته‌ایم که بتوانیم این شائبه‌ها را به‌طور دقیق و مستدل شرح دهیم. شاید بخشی از این ترس‌های ذهنی کاملا بی‌اساس باشند.

اما یک تصویر غالب و ترسناک در حال حاضر هم وجود دارد: شرکت‌هایی که آن را به بهترین شکل انجام می‌دهند، کنترل بیشتری روی زندگی ما نسبت‌ به زمان حال خواهند داشت.

وقتی دستگاه‌های داخل خانه و گاراژ کاربری توسط گوگل، آمازون، مایکروسافت و اپل مدیریت شوند، شما نباید نگران امنیت باشید. همچنین نباید نگران آپدیت، عملکرد یا قابلیت‌های آنها باشید. تنها بایستی از امکاناتی که در اختیارتان قرار می‌گیرد، بهترین استفاده را ببرید.

کاربر هنگام بیدار شدن از خواب در اوقات صبح، از دستیار سیری، کورتانا یا الکسا درمورد دستگاه توستر، ماشین ظرف‌شویی، خودرو و تلفن خود سوال می‌پرسد. شما در دوران کامپیوتر شخصی، می‌توانستید نرم‌افزار نصب کنید، ولی در دوره اج تنها از آنها استفاده خواهید کرد.

اینکه شرکت‌ها بخواهند تا چه اندازه کنترل زندگی کاربران را برعهده بگیرند به خودشان بستگی دارد. اما اینکه ما (کاربران) بخواهیم که آینده چگونه رقم بخورد، به خودمان بستگی دارد. شما می‌توانید دست‌تان را از روی فرمان ماشین بردارید تا لری پیج شما را هدایت کند؛ اما اگر مقصد ماشین را دوست نداشته باشید چه می‌شود؟

سال گذشته در بوستون شاهد اولین هنرنمایی ربات دونده‌ی چیتا از دانشگاه MIT‌ در رویداد TC Sessions Robotics بودیم. محققان دانشگاه MIT در ادامه‌ی کار خود، در حال آماده‌سازی چیتا ۳ با قابلیت‌ها و توانمندی‌های جدیدی برای رونمایی در کنفرانس بین‌المللی ربات‌های هوشمند مادرید هستند. چیتا ۳ در اصل نسل سوم ربات چیتا محسوب می‌شود که می‌تواند بدون بهره‌گیری از سنسور بینایی یا دوربین از پله‌ها بالا برود و روی سطوح ناهموار حرکت کند. 

سانگبی کیم، استادیار دانشگاه MIT قرار است توانمندی‌های جدید چیتا ۳ را در کنفرانس بین‌المللی ربات‌های هوشمند مادرید به نمایش بگذارد؛ اما پیش از نمایش رسمی این قابلیت‌ها، در ویدیویی آزمایشی برخی حرکات جدید چیتا ۳ زودتر از موعد به نمایش گذاشته شده است. 

چیتا 3 در بخش آزمایش بالا رفتن از پله‌ها یا همان صعود کور، توانست در زمان ۱:۴۸ دقیقه این فرآیند را با موفقیت به انجام برساند. اگرچه این زمان، رکورد چندان خوبی به حساب نمی‌آید؛ اما برای رباتی با چشمان بسته و بدون داشتن هیچ‌گونه سنسور بصری، صعود موفقی محسوب می‌شود.

در بخش آزمایش‌های پیچیده‌تر، قطعه‌های کوچکی از چوب روی هم قرار داده شد که حالت پلکان داشت. معمولا ربات‌های طراحی‌شده برای عملیات نجات و امداد ممکن است با چنین شرایطی روبه‌رو شوند. چیتا ۳ نیز برای حرکت کردن در چنین شرایطی طراحی شده است تا بتواند روی سطوح ناهموار و پلکانی راه برود و مسیر خود را پیدا کند. چیتا ۳ در این آزمایش هم موفق بود و توانست از پله‌های چوبی بالا برود. Cheetah بدون اینکه مجهز به هیچ‌گونه دوربین یا حسگر بصری باشد، به‌صورتی کاملا نابینا می‌تواند روی سطوح ناهموار حرکت کند و حتی از پله‌ها بالا برود.

سانگبی کیم در مورد ربات‌هایی هم‌چون چیتا معتقد است: 

شرایط غیرمنتظره‌ای وجود دارد که ربات‌های امداد و نجات باید بتوانند از پس آن‌‌ها برآیند. ربات‌ها باید بدون تکیه بر توانایی بصری، قادر به انجام ماموریت‌های محوله باشند. سنسورهای بینایی علاوه‌بر اینکه مسایل فنی خاص خود را دارد، گاهی اوقات، عملکرد چندان دقیقی ندارند. در برخی شرایط، امکان استفاده از سنسورهای بینایی وجود ندارد و به همین دلیل نمی‌توانیم در طراحی ربات‌های امداد و نجات، به سنسورهای بصری متکی باشیم. ما رباتی می‌خواهیم که با توجه به شرایط و موقعیت پیرامونی‌ و با کمک اطلاعاتی که از طریق لمس محیط پیرامون خود کسب می‌کند، بسیار دقیق حرکت کند و وارد عمل شود. چنین رباتی می‌تواند از موانع غیرمنتظره عبور کند و با سرعت به هدف مطلوب خود برسد.

دانشگاه MIT برای طراحی چیتا ۳ از دو نوع الگوریتم جدید، یک الگوریتم تشخیص تماس و دیگری الگوریتم کنترل مدل پیش‌بین استفاده کرده‌اند. چیتا ۳ با کمک این دو الگوریتم تعادل خود را حفظ می‌کند و بدون لغزش و کمترین خطا از پله‌ها بالا می‌رود. با کمک الگوریتم‌های جدید، چیتا ۳ می‌تواند به خوبی تشخیص دهد در هر لحظه کدام پا باید روی زمین باشد و کدام پای خود را باید از روی زمین بلند کرده و حرکت کند. همین مکانیزم به چیتا ۳ در بالا رفتن از پله‌ها و حرکت روی مسیرهای ناهموار کمک می‌کند.

از آنجایی که Cheetah 3 توانایی بالا رفتن از پله‌ها، حرکت روی سطوح ناهموار، پریدن و جهیدن از روی اشیاء با سرعت ۱۴ مایل‌برساعت را دارد؛ لذا برای استفاده در عملیات امداد و نجات گزینه‌ی بسیار مناسبی است. در مأموریت‌های جستجو چیتا ۳ به‌خوبی می‌تواند از موانع مختلف عبور کند و وقتی حرکت در این مسیرها برای انسان‌ها مقدور نیست، این ربات هوشمند نابینا می‌تواند به‌خوبی مأموریت خود را به انجام برساند.

اگرچه سیلیکون‌ ولی منطقه‌ای قدیمی و معروف برای استارتاپ‌های فناوری است، اما برای رسیدن به موفقیت لازم نیست حتما در این منطقه فعالیت کنید. بسیاری از شهرها به دنبال جذب شرکت‌های نوپا و دستیابی به درآمد احتمالی و اعتبار خوب حاصل از موفقیت‌ استارتاپ‌های جدید هستند. جوامع مختلف به سختی برای بهبود عملکرد استارتاپ‌های خود تلاش می‌کنند.

برای مثال همسایه‌ی سیلیکون‌ ولی در جنوب آمریکا یعنی لوس‌آنجلس را درنظر بگیرید. به نقل از CB Insightsاستارتاپ‌های فناوری در این منطقه در سال ۲۰۱۶ به ۳ میلیارد دلار سرمایه رسیدند. شهر فرشته‌ها امروزه پس ازسان‌فرانسیسکو و نیویورک رتبه‌ی سوم را در فعالیت‌ استارتاپ‌ها به خود اختصاص داده است. مدیرعامل شرکتVentureDevs، جو گاردنر از فعالیت در این منطقه رضایت دارد. او می‌گوید:

ترکیب خارق‌العاده‌ای از افراد خلاق، استارتاپ‌های جاه‌طلب، سازمان‌های پررونق و سرمایه‌ی اقتصادی در این قسمت در جریان است. این ترکیب یک دستورالعمل عالی برای شرکت‌های روبه‌رشد است که به توسعه نیاز دارند و همین‌طور شرکت‌هایی که می‌خواهند با آن‌ها کار کنند.

حتی می‌توان گفت کالیفرنیا هم تنها گزینه‌ی موجود نیست، انگیزه‌های کارآفرینی متعددی برای فعالیت در مناطق مختلف وجود دارد؛ اما صرف‌نظر از منطقه‌ی فعالیت، آگاهی از گرایش‌ها و فرصت‌ها کلید دستیابی به یک موقعیت مشخص و موفق برای استارتاپ است.

در جست‌وجوی خانه‌ای برای استارتاپ

با وجود مناطق پررونقی که برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار وجود دارد، سعی کنید به دنبال علائمی متناسب با کسب‌وکار خود بروید، به‌طوری‌که آن منطقه آینده‌ی خوبی را برای کار درزمینه‌ی فعالیت شما فراهم کند.

۱. اکوسیستم پشتیبان

یک شهر باید به‌طورکلی از فرهنگ استارتاپ و کارآفرینی حمایت کند. این حمایت می‌تواند به شکل محرک‌ها و انگیزه‌های دولتی برای استارتاپ‌ها (برای مثال کاهش مالیات)، استقبال شهر موردنظر از تنوع، یا شناخت عمومی و ارزش‌گذاری برفرهنگ بومی استارتاپ خود را نشان دهد.

به‌عنوان‌مثال، شهر تورنتو علاوه بر سیاست‌گذاری کانادا مبنی بر صدور ویزاهای سریع برای کارگرهای ماهر در قانون‌گذاری خود برای بهبود گوناگونی و تعهد دانشگاه تورنتو به آموزش عالی درزمینه‌ی کارآفرینی تلاش می‌کند.

۲.هزینه‌ی پائین زندگی

اگرچه وجهه و اعتبار زندگی در شهرهای بزرگ وسوسه‌انگیز است، اما هزینه‌ی اجاره‌ی فضای کار در این شهرها بسیار بالا است. توانایی فراهم کردن یک موقعیت و مکان مناسب برای کارمندان و مؤسسین استارتاپ می‌تواند به زیربنای کسب‌وکار جدید کمک کند. هر عاملی مثل فضای ارزان‌تر اداری که منجر به کاهش قابل‌توجه هزینه‌ها شود، می‌تواند راه استارتاپ را قبل از اتمام سرمایه، هموار کند.

یک مثال از این نمونه چاتانوگا در تنسی است، بر اساس مطالعه‌ی SmartAsset هزینه‌های این منطقه در رابطه با اجاره‌ی محیط کار و حقوق کارمندان پائین است. این مطالعه تخمین می‌زند که یک صاحب کسب‌وکار با پنج کارمند می‌تواند در این منطقه و در یک دفتر تقریبا ۳۰۰ متری کسب‌وکاری با سرمایه‌ی ۲۲۵٬۴۴۲ هزار دلار را به مدت پنج سال راه‌اندازی کند.

۳. حضور آموزش عالی

وجود آموزشگاه‌ و دانشگاه نزدیک به محیط کسب‌وکار یک ویژگی مطلوب دیگر برای استارتاپ‌ها است. زیرا این ویژگی‌ها می‌توانند کارآموزها و دیگر منابع قابل پشتیبانی را در اختیار کسب‌وکار قرار دهد. دانشگاه‌ها هم با مشارکت فعال استارتاپ‌ها در دوره‌ها و ورکشاپ‌های جدید به‌صورت مستقیم به رشد آن‌ها کمک می‌کنند.

اخیرا، بعضی دانشگاه‌ها معامله را با پیشنهاد برای سرمایه‌گذاری استارتاپ‌ها در برنامه‌های تقویتی آکادمیک جذاب می‌سازند. برای مثال دانشگاه برکلی، ۱۰۰ هزار دلار به هر تیم استارتاپ در برنامه‌ی خود پیشنهاد می‌دهد.

۴. دسترسی به سرمایه

ما در عصر دیجیتال زندگی می‌کنیم، بنابراین صرف‌نظر از این‌که کجا زندگی می‌کنید با منبع وسیعی از سرمایه‌گذارها در کشور خود یا در سراسر جهان روبه‌رو هستید. بااین‌حال در اختیار داشتن گزینه‌های بومی سرمایه‌گذاری هم می‌تواند به شما کمک کند. فقط مطمئن شوید برای دستیابی به سرمایه‌گذاری آمادگی لازم را دارید.

سعی کنید در تلاش برای جست‌وجوی سرمایه‌گذاری یک داستان جدید و جذاب از کسب‌وکار خود ارائه کنید. اگر سرمایه‌گذارهای خود را در یک شهر به اشتراک بگذارید، این داستان جذاب‌تر هم خواهد شد و می‌توانید بر عنصر بومی در داستان استارتاپ خود تأکید کنید.

۵. منبعی از راهنماهای بالقوه

 نیاز به راهنما را فراموش نکنید. راهنماها می‌توانند یکی از بزرگ‌ترین تسریع‌کنندگان موفقیت شما باشند و شهرهایی که دارای یک منبع باتجربه و پیوسته از راهنماهای بالقوه هستند رتبه‌ی بالایی در فهرست بنیان‌گذار استارتاپ خواهند داشت.

با یافتن ریشه‌های استارتاپ در یک جامعه می‌توانید با افراد مختلف آشنا شده و کسب‌وکار خود را بسازید. این روش بهترین استفاده از مشاوره در طول مسیر کسب‌وکار است. ارائه‌ی یک ایده‌ی خوب و گردآوری یک تیم به‌اندازه‌ی کافی دشوار است. قرار دادن شرکت خود در یک موقعیت نامناسب وضعیت را سخت‌تر می‌کند. تحقیقات را شروع کرده و موقعیت‌های مناسب احتمالی را پیدا کنید. پس از بررسی پنج معیار بالا می‌توانید به یک انتخاب آگاهانه برسید که آینده‌ی استارتاپ شما به آن وابسته است.

بی‌شک استارتاپ مجیک‌لیپ یکی از اسرارآمیزترین شرکت‌هایی است که در حوزه‌ی فناوری فعالیت می‌کند، این استارتاپ سرانجام پس از مدت‌ها تصمیم گرفت تا مشخصات فنی خاص هدست واقعیت ترکیبی خود را در قالب ویدیویی در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد.

اواخر سال گذشته‌ی میلادی مجیک‌لیپ هدست واقعیت افزوده‌ی خود را معرفی کرد، این هدست بعد از سه سال انتظار با نام مجیک‌لیپ وان نسخه‌ی کریترز رونمایی شد و نسخه‌ی اولیه‌ی آن برای توسعه‌دهندگان شخص ثالثی بود که قصد حمایت از هدست MR را با توسعه‌ی محتوای مناسب برای این پلتفرم داشتند. تاکنون تاریخ رسمی عرضه‌ی هدست به بازار از سوی مجیک‌لیپ مشخص نشده است؛ اما این استارتاپ اعلام کرده که نام هدست را Lightwear گذاشته است که به‌همراه بخش سخت‌افزاری تا قبل از پایان سال جاری میلادی به بازار عرضه خواهد شد. 

در عین حال، مجیک‌لیپ قصد دارد بخشی از اطلاعات فنی درباره‌ی محصول خود را روز چهارشنبه ۱۱ ژوئن (۲۰ تیرماه) در قالب ویدیویی رسمی در یوتیوب منتشر کند. گمان می‌رود که این محصول جدید بتواند انقلابی در صنعت بازی و سرگرمی ایجاد کند و طیف وسیعی از حوزه‌های مرتبط با صنعت بازی و سرگرمی را دستخوش تغییر و تحول کند. به گزارش مجیک‌لیپ، تاکنون دو قسمت از ویدیوی معرفی مشخصات فنی آماده شده است و این استارتاپ قصد دارد هر ماه یک ویدیو معرفی منتشر کند. 

در صورت عرضه‌ی هدست به بازار، علاقه‌مندان می‌توانند بخش‌های هایلایت برخی بازی‌های وزرشی جهان را مشاهده کنند. پیش از این نیز گفته شده بود که قسمت‌های هایلایت شکیل اونیل، بازیکن مطرح بسکتبال از لیگ NBA با کمک هدست مجیک‌لیپ قابل مشاهده خواهد بود. مجیک‌لیپ در حال حاضر برای مشارکت در تولید محتواهای کلیدی خود وارد مذاکره با برخی از بازیکنان مطرح دنیا از جمله شکیل اونیل و شرکت‌های تولیدکننده‌ی صنعت سرگرمی و دنیای ورزش شده است و توانسته نظر مثبت آن‌ها را جلب کند تا در آینده امکان مشاهده‌ی کل بازی‌ها فراهم شود. مجیک‌لیپ درباره‌ی جزئیات فنی محصول خود اطلاعاتی در وب‌سایت رسمی خود منتشر نکرده است و تنها چند ماه قبل نخستین ابزارهای توسعه‌‌ی واقعیت‌ افزوده را منتشر کرد. 

ابتدای سال جاری میلادی برخی استودیوهای خارجی می‌توانستند بعد از امضای قرارداد سخت‌گیرانه‌ای به کیت مجیک‌لیپ وان دسترسی داشته باشند؛ ولی تعهداتی بسیار سخت‌گیرانه درباره‌ی عدم افشای اطلاعات و محرمانگی اطلاعات هدست برای آن‌ها در نظر گرفته شده بود. اطلاعات باید به‌صورت محرمانه توسط این شرکت‌ها حفظ و نگهداری می‌شد و حتی زمانی که با اطلاعات کاری نداشتند، نباید در دسترس قرار می‌گرفت. برخی منابع مطلع بازار این اطلاعات را ماه‌ها قبل درباره‌ی این استارتاپ مطرح کرده بودند. برخلاف رویکردهای موجود در طراحی معماری هدست‌های‌ واقعیت افزوده، فناوری مجیک‌لیپ قادر به پوشاندن اشیاء واقعی در بافت‌های مجازی به‌صورت یکپارچه است و امکان تعامل بصری با چنین عناصر دیجیتالی را فراهم می‌کند. 

پس از باخت تیم ملی پرتغال به اروگوئه و حذف شدن از جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸، شایعات زیادی از انتقال کریستیانو رونالدو به تیم یوونتوس منتشر شده است. این روزها اخبار و شایعات مربوط به انتقال رونالدو در ایتالیا سوژه شماره یک و بحث روز است. شنیدن شایعاتی در مورد پرداخت ۱۱۷ میلیون دلار به باشگاه رئال مادرید و دستمزد ۱۴۰ میلیون دلاری طی ۴ سال برای رونالدو، باعث خشم کارگران کارخانه فیات شد. 

 خودروساز ایتالیایی در حال حاضر ۲۹.۱۸ درصد از کسب‌وکار خانواده آنیلی را تشکیل می‌دهد، که به نوبه خود ۶۳.۷۷ از باشگاه یوونتوس است. اما هنگامی که فیات پیشنهاد پرداخت مبلغ هنگفت به CR7 داد، کارگران از آن بسیار خشمگین شدند. طبق گفته اسپرت مد‌یاست، فیات حتی پیشنهاد کرد که رونالدو را به عنوان سفیر برند تجاری خود انتخاب کند؛ البته چنین مبلغی غیر از هزینه قرارداد است که ستاره فوتبال پرتغالی برای حضور در شهر تورین دریافت می‌کند.

دو سال پیش یوونتوس ۱۰۵ میلیون دلار برای جذب ایگواین هزینه کرده بود که اعتراضاتی به دنبال داشت و حالا موضوع انتقال کریستیانو رونالدو، تنش‌ها را بیش‌تر کرده است.

جراردو جیانونه، کارگری که از ۱۸ سال پیش برای فیات کار می‌کند، به گازتا دلا اسپرت گفت:

۱۰ سال است که با وجود تورم اقتصادی، حقوق کارگران هیچ گونه افزایشی نداشته است؛ در حالی که گروهفیات کرایسلر سالانه ۱۲۶ میلیون یورو به عنوان اسپانسر برای حمایت مالی هزینه می‌کند که فقط ۲۶ میلیون یورو متعلق به باشگاه یوونتوس است. قرار است هزینه جذب رونالدو را نیز شرکت فیات تقبل کند، در حالی که با چنین پولی می‌توان ۲۰۰ یورو به حقوق هر کارگر شاغل در کارخانه اضافه کرد.

اگر باشگاه یوونتوس و شرکت فیات بتوانند مبلغ انتقال ۱۱۷ میلیون دلار را به همراه دستمزد ۱۴۰ میلیون دلاری به مدت بیش از ۴ سال بپردازند، هزینه آن حدود ۱۵۷ میلیون دلار خواهد شد. ممکن است کریستیانو رونالدو بتواند برای پیروزی در لیگ قهرمانان اروپا به باشگاه یوونتوس کمک کند، اما کارگران فیات به مسائلی مهم‌تر توجه دارند. تیم یوونتوس از فصل ۱۹۹۵-۹۶ تاکنون موفق به کسب عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا نشده است و شاید حضور ستاره پرتغالی بتواند به تحقق رویای آن‌ها کمک کند.

با این حال اگر قرارداد کریستیانو رونالدو با تیم یوونتوس به سرانجام برسد، باعث خوشحالی کارگران ناراحت فیات نخواهد شد؛ به خصوص وقتی که شایعاتی مبنی بر اجاره کردن ویلای فوق لوکس ۱۰۰۰ متر مربعی برای ستاره کهکشانی جهان فوتبال در رسانه‌ها منتشر شده باشد.

اگر چه گجت‌های پوشیدنی به مانند قبل از طرفداران زیادی برخوردار نیستند؛ اما هنوز برخی شرکت‌ها روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده و محصولات جدیدی را به بازار ارائه می‌دهند. هواوی یکی از همین شرکت‌ها است که نه تنهاساعت‌های هوشمند قدیمی را روانه بازار می‌کند؛ بلکه بندهای هوشمند را نیز در خط تولید خود دارد.

در حالی که مدت زمان زیادی از عرضه ساعت هوشمند TalkBand B3 هواوی می‌گذرد، این گونه به نظر می‌رسد که شرکت فوق قصد دارد جایگزینی برای آن ارائه دهد.

طبق پست جدیدی که توسط ایوان بلاس در توییتر منتشر شد، اطلاعاتی از TalkBand B5 به بیرون درز کرد. این طور که به نظر می‌رسد، ظاهرا جدیدترین ساعت هوشمند هواوی بسیار شبیه به نسل پیشین خود یعنی TalkBand B3 است؛ اما از آن جایی که این افشاگری جزئیات بیش‌تری از مشخصات ساعت هوشمند TalkBand B5 در اختیار قرار نمی‌دهد، تنها می‌توانیم امیدوار باشیم که بهبود قابل توجهی در دستگاه حاصل خواهد شد.

اگر چندان با محصولات TalkBand آشنایی ندارید، باید بگوییم بسیار شبیه به ساعت‌های هوشمند تناسب اندام هستند، با این تفاوت که پیچ و تاب منحصر به فردی در طراحی خود دارند. از جمله مشخصات بارز این پوشیدنی‌ها می‌توان به نمایشگر اولد اشاره کرد. علاوه بر این، می‌توان آن را از بند یا دستبند خود جدا کرده و به عنوان هدست بلوتوثی مورد استفاده قرار داد.

در حال حاضر اطلاعاتی از زمان ارائه ساعت هوشمند TalkBand B5 هواوی در دست نیست؛ اما اگر شایعه پیرامون پتنت فوق حقیقت داشته باشد، این احتمال وجود دارد که TalkBand از ارزش چندانی برخوردار نباشد.

چند هفته پیش خبری منتشر شد مبنی بر این‌که سامسونگ ممکن است در ساعت‌های هوشمند جدید خود به جای تایزناز Wear OS استفاده کند. حال این موضوع در جدیدترین اخبار منتشر شده مورد تأیید قرار گرفته است و ظاهرا ساعت هوشمند جدید سامسونگ که احتمالا گلکسی واچ نام خواهد داشت به سیستم‌عامل Wear OS مجهز خواهد بود.

گزارش جدید را فردی به نام Ice universe که سابقه‌ی درخشانی در افشای اطلاعات درست در مورد محصولات سامسونگ دارد، منتشر کرده است. این شخص مدعی شده است که ساعت هوشمند جدید سامسونگ به جای داشتن نام معمول Gear، گلکسی واچ نامیده خواهد شد. این ادعا از جهتی کاملا منطقی است؛ چرا که سامسونگ همواره در نام دستگاه‌های اندرویدی خود از «گلکسی» استفاده می‌کند. آیس یونیورس از رابط کاربری جدید نیز سخن گفته است که این مورد نیز کاملا قابل پیش‌بینی است؛ زیرا در صورت استفاده از Android Wear یا همان Wear OS اولین باری خواهد بود که شرکت کره‌ای از این پلتفرم استفاده می‌کند و طبیعتا شاهد تحول و تنوع در محیط کاربری خواهیم بود.

نکته‌ی جالبی که شخص یادشده به آن اشاره کرده، امکان سنجش فشار خون است. با این حساب گلکسی واچ اولین ساعت هوشمند سامسونگ خواهد بود که قابلیت اندازه‌گیری فشار خون را دارد. سامسونگ پیش‌تر پتنت نوعی تراشه‌ی پایش فشار خون را ثبت کرده بود و بعید نیست از همان تراشه در این ساعت هوشمند استفاده کرده باشد. مورد دیگری که آیس یونیورس در توییت کوتاه اما پرمحتوای خود به آن اشاره کرده PLP است. پی‌ال‌پی در واقع نوع جدیدی از فرآیند ساخت پردازنده است که باعث کوچک‌تر و ارزان‌تر از کار درآمدن پردازنده می‌شود. همین کوچک‌تر بودن ادعای بعدی آیس یونیورس مبنی بر استفاده از باتری بزرگ ۴۷۰ میلی‌آمپری را تأیید می‌کند.

در خصوص زمان رونمایی از گلکسی واچ صحبتی به میان نیامده است و نمی‌توان نظر قطعی داد؛ اما این احتمال وجود دارد که در تاریخ نهم آگوست (هجدهم مرداد) و همزمان با رونمایی از گلکسی نوت ۹ شاهد معرفی گلکسی واچ نیز باشیم.