بر اساس گزارش منتشر شده در وال‌استریت ژورنال، دولت چین در نظر دارد تمامی خودروهای این کشور را به سامانه‌ی شناسایی رادیویی مجهز کند. انتشار این خبر باعث بروز نگرانی‌هایی پیرامون کنترل هر چه بیش‌تر مردم شده است. با توجه به نظارت شدید دولت بر اینترنت و سیاست‌های کنترلی دولت‌مردان این کشور، پیش‌بینی می‌شود که از این فناوری در جهت نظارت دقیق‌تر و شدیدتر مردم چین استفاده شود.

دولت چین اما هدف از این برنامه را جمع‌آوری اطلاعات لازم در جهت مدیریت و کاهش ترافیک بسنگین این کشور اعلام کرده است. منتقدان دولت با طرح احتمال استفاده‌ی سرویس اطلاعاتی این کشور از داده‌های به دست آمده، این طرح را اقدامی دیگر در جهت کنترل مردم دانسته‌اند. این سامانه اطلاعات خودرو، مثل مکان، و مالک خودرو را به حسگرهای تعبیه شده در کنار جاده‌ها مخابره می‌کند و سپس این اطلاعات به وزارت امنیت عمومی انتقال می‌یابد. اگرچه این سیستم در مقایسه با سیستم GPS دقت کم‌تری دارد (چراکه تنها در زمان عبور خودرو از کنار حسگرها مکان آن مشخص می‌شود)، اما با استفاده از اطلاعات به‌دست آمده می‌توان عادات افراد را از مکان‌هایی که به آن‌جا تردد می‌کنند، تعیین کرد.

قرار است این برنامه از تیرماه سال جاری اجرا شود. در سال اول، نصب این سامانه به‌صورت داوطلبانه صورت می‌پذیرد و سپس از سال دوم نصب آن روی تمام خودروهای جدید اجباری خواهد بود. با وجود آمار فروش سی میلیون دستگاه خودرو در سال، اطلاعات به‌دست آمده از این سیستم در ترکیب با اطلاعات به‌دست آمده از سیستم‌های امنیتی گسترده‌ی چین نظیر دوربین‌های امنیتی، سیستم‌های تشخیص چهره و کنترل اینترنت، می‌تواند سبب بروز فشار‌های اجتماعی بر مردم چین شود.

شرکت‌های مطرح دنیای موبایل تمام توان خود را برای بهبود عملکرد دوربین محصولات خود به کار گرفته‌اند تا با قدرت‌نمایی در این بخش نظر خریداران بیشتری را به خود جلب کنند. این رقابت تا حدی داغ شده است که هر ساله شاهد استفاده از فناوری و ماژول‌های گران‌قیمت دوربین حتی در محصولات میان‌رده و اقتصادی برند‌های موبایل هستیم. زومیت طبق روال همیشگی خود به مقایسه‌ی عملکرد دوربین بهترین گوشی‌های میان‌رده و اقتصادی دنیای موبایل پرداخته است. در نظر داشته باشید با توجه به تعدد محصولات برند‌های مختلف در رده‌های میان‌رده و اقتصادی، در این آزمایش بهترین محصول هر برند مربوطه در بخش‌های مذکور به کار گرفته شده است.

سامسونگ همواره به‌عنوان یکی از مطرح‌ترین بازیگران عرصه‌ی گوشی‌ هوشمند، محصولات خود را به دوربین‌های توانمندی مجهز می‌کند. در این مقایسه‌‌ی دوربین، گوشی‌های گلکسی A8 و گلکسی J7 پروبه عنوان محصولات میان‌رده و اقتصادی سامسونگ به کار گرفته شده‌اند. با این که سامسونگ هنوز از ماژول‌های دوربین دوگانه در محصولات ارزان‌ قیمت خود استفاده نکرده است، اما این موضوع به معنی توانایی ضعیف محصولات این غول دنیای فناوری نیست. 

هواوی با عملکرد عالی محصولات اخیر خود اعم از پی ۲۰ پرو، چهره‌ی خود را به عنوان یکی از برند‌های توانمند در بخش دوربین به جهانیان معرفی کرده است. این شرکت برای بهبود توانایی دوربین محصولات میان‌رده‌ی خود نیز از هیچ تلاشی کوتاه نیامده و حتی ارزان‌ترین گوشی‌های هوشمند خود را نیز به ماژول‌های دوربین دوگانه مجهز کرده است. زومیت در این مقایسه و با توجه به گستردگی و محبوبیت بالای محصولات هواوی، سه گوشی نوا 3E، آنر ۹ لایت و Y7 پرایم ۲۰۱۸ را به کار برده است. بدین ترتیب از تمام گستره‌ی محصولات هواوی، یک نماینده وجود دارد.

نوکیا به عنوان یکی از قدیمی‌ترین برندهای صنعت موبایل، چندی است با توسط HMD به عرضه بازگشته و محصولات بسیار جذابی را نیز معرفی کرده است. نوکیا ۶.۱ (یا نوکیا ۶ نسخه‌ ۲۰۱۸) در کنار نوکیا ۷ پلاس، جز جذاب‌ترین محصولات میان‌رده‌ی بازار موبایل هستند که به لطف طراحی جذاب، کیفیت ساخت بالا و مشخصات سخت‌افزاری مناسب، توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. مدیران نوکیا در کنفرانس معرفی این گوشی‌ها، از توانایی بالای آن‌ها در بخش عکاسی، به خصوص در رابطه با نوکیا ۷ پلاس صحبت کرد تا انتظار رقابت جذابی بین نماینده‌های نوکیا با سایر گوشی‌های مطرح بازار داشته باشیم.

شیائومی همواره یکی از گزینه‌های جذاب رده‌ی گوشی‌های اقتصادی و میان‌رده بوده است. در این مقایسه‌ی دوربین نیز از محصولات تازه‌وارد شیائومی به بازار کشورمان استفاده شده است. شیائومی ردمی نوت ۵ و ردمی ۵ پلاس در بخش میان‌رده و اقتصادی این مقایسه به کار گرفته شده‌اند. البته نباید فراموش کرد که نمایندگان شیائومی در این آزمایش، قیمت به مراتب کمتری نسبت به رقبای خود، به خصوص در بخش میان‌رده و مقایسه‌ی ردمی نوت ۵ با هم‌تایان به مراتب گران‌تر خود، دارد. این اختلاف قیمت تا حدی است که حتی می‌توان هر دو گوشی شیائومی را در بخش محصولات اقتصادی به کار گرفت. با این حال برای حفظ ساختار بررسی، هر یک از گوشی‌های در گروه‌های جداگانه قرار داده شده است.

سونی همواره گوشی‌های هوشمند خود را به ماژول‌های دوربین توانمندی مجهز کرده بود. این موضوع در خصوص محصولات میان‌رده‌ی این شرکت نیز صادق است. سونی اکسپریا XA2 اولترا به عنوان نماینده‌ی جدید سونی در بخش میان‌رده‌ی بازار، در این مقایسه‌ی دوربین استفاده شده است. با توجه به عدم حضور محصولی با دوربین توانمند در بخش اقتصادی، سونی تنها برندی است که در این مقایسه‌ی دوربین، یک نماینده دارد.

نکاتی که پیش از شروع مقایسه باید به آن‌ها توجه کنید:

• مقایسه در دو گروه پنج‌تایی انجام شده است. گروه اول مربوط به گوشی‌های میان‌رده، و گروه دوم مربوط به محصولات اقتصادی و ارزان‌تر نسبت به برادران گران‌قیمت خود است.
• گوشی‌های میان‌رده و اقتصادی هر برند، روبروی هم قرار گرفته‌اند تا در کنار امکان بررسی عملکرد هر گوشی در گروه خود، به راحتی امکان مقایسه‌ی عملکرد گوشی‌های یک برند در دسترس باشد.
• در آزمایش سلفی و به دلیل ماهیت متفاوت آن، از دوربین کانن به عنوان معیار استفاده نشده است.
• تمام گوشی‌ها به آخرین نسخه به‌روزرسانی شده‌اند تا جدیدترین بهینه‌سازی‌ها در عملکرد دوربین در آن‌ها اعمال شود.
• برای آنکه به جزییات تصویر نیز توجه کرده باشیم، در برخی از تصاویر، برش ۱۰۰ درصد نیز قرار داده‌ایم.
• از هر کدام از سوژه‌ها، با هر تلفن ۳ تا ۵ بار عکاسی شده و بهترین تصویر از بین‌ آن‌ها برای مقایسه انتخاب شده است.
• با توجه به کاربری Point and Shoot دوربین‌های موبایل، ثبت تصویر روی دست انجام شده است تا توانایی گوشی‌های موجود در این مقاله در حذف لرزش‌ها نیز بررسی شود.
• بررسی میزان توانایی برترین گوشی‌های میان‌رده و پایین‌رده حال حاضر دنیای موبایل، در ۱۲ آزمایش جداگانه انجام شده است. هر یک از این آزمایش‌ها معیاری برای بررسی نقاط قوت و ضعف محصولات در زمینه‌های مختلف است.
• دوربین کانن 5D Mark IV مجهز به لنز ۷۰-۲۴ میلی‌متری با F/2.8 و لنز ۱۰۰ میلی‌متری F2.8 (برای ثبت تصویر ماکرو)، نیز به‌عنوان معیار به کار گرفته شده است. برای ثبت دقیق تصاویر، در هر آزمایش دوربین به صورت مجدد مورد تنظیم تراز سفیدی قرار گرفته است.
• تمامی عکس‌ها در حالت اتوماتیک گوشی‌های ثبت شده‌اند. برای ثبت تصاویر پرتره نیز از حالت پرتره (در صورت وجود) با غیرفعال کردن الگوریتم زیبا‌سازی (برای ثبت دقیق‌تر جزئیات) استفاده شده است.

آزمایش اول:

دقت ثبت رنگ از مهم‌ترین مشخصه‌‌های دوربین‌های عکاسی است. شرکت‌های بزرگ این عرصه در جهت افزایش دقت‌ رنگ، سال‌ها الگوریتم‌های پردازش سیگنال خود را توسعه‌ می‌دهند و به‌طور پیوسته به کالیبره‌کردن آن می‌پردازند. در آزمایش اول به دقت ثبت رنگ در شرایط نوری مساعد و منبع طبیعی نور پرداخته شده است. در این شرایط برخی الگوریتم‌های پردازشی موبایل جهت تزریق رنگ و لعاب به تصاویر، اقدام به شفاف‌سازی (Sharpening) بیش از حد و افزایش کنتراست در مرز سوژه‌ها می‌کنند که در نتیجه منجر به تصویری مصنوعی می‌شود. ثبت طبیعی رنگ از دیگر نکات الزامی این آزمایش است که دوربین‌ موبایل‌های موجود در این مقایسه، باید جهت رسیدن به آن تلاش کنند.

همانطور که مشاهده می‌شود، عموم گوشی‌های هوشمند در تشخیص بهترین تنظیمات تراز سفیدی در این آزمایش به مشکل بر خورده‌اند. البته پیش از این نیز در مقایسه دوربین موبایل در زومیت شاهد ضعف الگوریتم‌های دوربین گوشی‌های هوشمند و حتی نمونه‌های پرچمدار، در این زمینه بودیم. 

در اولین آزمایش گلکسی جی ۷ پرو بهترین عملکرد را از خود نشان داد و در بخش گوشی‌های میان‌رده نیز گلکسی A8 عملکرد بهتری (با اختلاف کم) نسبت به رقبای خود داشت.

به نظر شما کدام گوشی تصویر بهتری را ثبت کرده است؟ نظر خود را در بخش دیدگاه‌ها با دیگران در میان بگذارید.

آزمایش دوم:

گستره‌ی دینامیکی به‌صورت مستقیم به توانایی سنسور دوربین بازمی‌گردد. دوربینی با گستره‌ی دینامیکی بهتر توانایی ثبت جزئیات بیشتری در بخش‌های تاریک و نورانی تصویر را دارد. در این آزمایش و در مقایسه با تصویر مرجع باید به دنبال گزینه‌ای بود که بیشترین میزان از جزئیات را در بخش‌های تاریک قاب (مجسمه، تنه‌های درخت) و بخش روشن قاب (برگ‌‌های میانی با پس‌زمینه‌ی آسمان) در کنار حفظ کنتراست و ثبت دقیق رنگ‌ها، ارائه دهد.

با توجه به موارد مهم ذکر شده در این آزمایش، تمام گوشی‌های میان‌رده و اقتصادی مورد استفاده عملکرد بسیار خوبی داشته‌اند. بدین ترتیب و با توجه به شباهت زیاد این آزمایش به استفاده‌های روزمره از دوربین گوشی‌های هوشمند، کاربران می‌توانند خیالی راحت بابت عملکرد مناسب این محصولات در استفاده‌های عادی داشته‌ باشند. با این حال و با توجه به معیار‌های ذکر شده در این ‌آزمایش، به خصوص ثبت دقیق رنگ کالسکه، مجسمه و برگ‌های سبز رنگ پشت مجسمه، (با اختلاف اندک) ردمی نوت ۵ در کنار ردمی ۵ پلاس و آنر ۹ لایت عملکرد بهتری نسبت به سایرین داشتند.

آزمایش سوم:

آزمایش چهارم به بررسی دقت رنگ‌های ثبت‌شده در شرایط نوری مساعد و مصنوعی پرداخته شده است. دوربین‌های موبایل باید قادر به ثبت نزدیک‌ترین رنگ در مقایسه با نمونه‌ی مرجع باشند. عدم اغراق در میزان رنگ‌ها و کنتراست تصویر مهم‌ترین المان‌های این آزمایش است.

ثبت صحیح رنگ‌ها از نقاط ضعف همیشگی دوربین‌های عکاسی بوده است و این موضوع در خصوص محصولات موبایل نیز صدق می‌کند. در گوشی‌های میان‌رده‌ی مورد بررسی، به جز نوکیا ۷ پلاس، سایر گوشی‌های عملکرد خوبی داشتند و در این بین گلکسی A8 برتر از سایرین بود. شرایط در بخش ارزان‌تر میان‌رده متفاوت است و به جز گلکسی جی ۷ پرو، سایر محصولات توانایی مناسبی در حد برادران گران‌تر خود، در ثبت دقیق رنگ‌ها نداشتند. 

آزمایش چهارم:

در آزمایش پنجم به بررسی عملکرد سنسور و الگوریتم پردازش تصاویر در شرایط نوری تاریک و در نتیجه‌ی ایزو بالا پرداخته شده است. گزینه‌ای که قادر به ثبت دقیق رنگ‌ها در کنار حفظ مناسب جزئیات و حذف نویز شود، برترین عملکرد را خواهد داشت. برای کمک به مقایسه، برش ۱۰۰ درصدی از تصویر تهیه شده است که در ادامه‌ می ‌توانید مشاهده کنید.

برش ۱۰۰ درصد:

سنسور کوچک دوربین گوشی‌های هوشمند، حرفی در شرایط نوری تاریک ندارند. این موضوع پیش از این در خصوص گوشی‌های هوشمند پرچمدار نیز به وضوح مشاهده شده بود. اما در گوشی‌های میان‌رده و اقتصادی این ضعف بیش از پیش مشهود است؛ در حدی که برخی از تصاویر ثبت شده عملا به هیچ وجه قابل استفاده نیستند. شیائومی ردمی نوت ۵ و گلکسی جی ۷ پرو سامسونگ، بهترین عملکرد را در بخش‌های خود داشته‌اند.

آزمایش پنجم:

ماکرو یکی از ژانرهای پرطرفدار دنیای عکاسی است. در این سبک از عکاسی، ثبت عالی جزئیات مناسب، حذف لرزش دست، جدا کردن سوژه از پس‌زمینه با توجه به جلوه‌ی بوکه و البته ثبت دقیق رنگ مهم‌ترین المان‌ها هستند. با توجه به موارد مذکور اقدام به مقایسه و انتخاب بهترین گزینه‌ی موجود در مقایسه با تصویر مرجع کنید.

در تست ثبت تصاویر ماکرو، نماینده سونی بدترین عملکرد را از خود داشت و با عدم توانایی در فوکوس روی سوژه، در این آزمایش مردود شد. گلکسی A8، نوکیا ۷ پلاس و نوا 3E هر سه جزئیات مناسبی از سوژه را ثبت کردند. اما دقت رنگ بسیار خوب گوشی سامسونگ، آن را بهترین نمونه‌ی این آزمایش قرار داد.  اما در گروه دیگر این آزمایش، در حالی که آنر ۹ رنگ‌ها را بیش از حد گرم ثبت کرد و بخش زیادی از جزئیات را نیز از بین برده بود، Y7 پرایم ۲۰۱۸، نوکیا ۶.۱ و گلکسی جی ۷ پرو عملکرد نزدیکی به یکدیگر داشتند. با این حال ثبت دقیق‌تر رنگ‌ها در گوشی سامسونگ، باعث شد تا در این آزمایش هر دو نماینده‌ی این شرکت سربلند بیرون بیایند. 

آزمایش ششم:

با توجه به علاقه‌ی بسیار کاربران به شبکه‌های اجتماعی و در نتیجه سبک عکاسی پرتره، دوربین‌های موبایل قابلیت‌های ویژه‌ای در این زمینه معرفی کرده‌اند که می‌توان به زوم ۲ برابر و ایجاد جلوه‌ی بوکه‌ی مصنوعی اشاره کرد. در این آزمایش ثبت جزئیات مناسب، ایجاد جلوه‌ی بوکه‌ی طبیعی با توجه به تشخیص مناسب سوژه و پس‌زمینه، عدم اعوجاج در تصویر (ثبت صحیح گردی صورت) با قابلیت زوم دو برابر و رنگ پوست طبیعی، مهم‌ترین مواردی است که باید برای مقایسه در نظر داشته باشید. 

در این آزمایش تنها نوکیا ۷ پلاس توانایی زوم دو برابر را برای ثبت تصاویر پرتره داشت و هم‌چنین عملکرد بسیار خوبی از خود در ایجاد جلوه‌ی بوکه‌ی مصنوعی نشان داد. با این حال جزئیات ثبت شده توسط آن در حد پایینی قرار داشت؛ اما با وجود این مشکل، می‌توان ادعا کرد بهترین تصاویر پرتره ثبت شده در این مقایسه متعلق به نوکیا ۷ پلاس است. سایر گوشی‌های نیز با عدم توانایی در زوم دو برابر، منجر به از بین رفتن گردی صورت و ثبت بیضی‌ شکل آن شده‌اند. ردمی نوت ۵ (بخش مو) و به خصوص نوا ۳ ای نیز در تشخیص مرز سوژه و ایجاد جلوه‌ی بوکه نیز ضعف‌هایی از خود نشان دادند.

هیچ یک از گوشی‌های اقتصادی، توانایی ثبت تصاویر پرتره مدرن دنیای گوشی‌های هوشمند را ندارند و توانایی پایین در ایجاد جلوه‌ی بوکه، ثبت رنگ پوست ضعیف و عدم توانایی در زوم دو برابر باعث شده است تا در این آزمایش نتیجه‌ی مناسبی نگیرند. با این حال تصویر ثبت شده توسط ردمی ۵ پلاس را به دلیل رنگ پوست بهتر، در این آزمایش تا حدی عملکرد بهتری خواهد داشت.

آزمایش هفتم:

دوربین‌های سلفی یکی از مهم‌ترین جوانب دوربین‌ گوشی‌های هوشمند را تشکیل می‌دهد. این موضوع منجر به تعبیه‌ی سنسور‌ و لنز‌های توانمندی در این بخش شده است. در همین راستا آزمایش ۷ و ۸ این مقایسه‌ی دوربین به بررسی عملکرد دوربین‌های سلفی اختصاص دارد. در نظر داشته باشید برای ثبت بیشترین میزان از جزئیات، قابلیت زیبا شفاف‌سازی پوست در تمامی گوشی‌های غیر فعال شده است. ثبت رنگ طبیعی پوست در کنار جزئیات مناسب، معیارهای اصلی این آزمایش است که طبق آن‌ها باید توانمند‌ترین گزینه را انتخاب کنید.

برش ۱۰۰ درصد:

در آزمون سلفی در شرایط نوری مساعد، گوشی‌های هوشمند امروزی عملکرد مشابه و در حد مناسبی دارند. با این حال جزئیات بیشتر و نویز کمتر باعث شده است گلکسی A8 در کنار نوکیا ۶.۱ و ردمی ۵ پلاس بهترین عملکرد را نسبت به سایرین داشته باشند. 

آزمایش هشتم:

این آزمایش به بررسی عملکرد دوربین سلفی در شرایط نوری تاریک پرداخته شده است. در این حالت کنترل مناسب نویز، در کنار حفظ جزئیات و رنگ طبیعی پوست، وظایف اصلی هر یک از دوربین‌‌ها است.

برش ۱۰۰ درصد:

شرایط در محیطی با نور کم تفاوت بسیاری کرده و نتایج خروجی افت قابل توجهی داشتند. در بخش گوشی‌های میان‌رده و با توجه به برش ۱۰۰ درصد، این گلکسی A8 است که بهترین تصویر ثبت کرده است. در حالی که در بخش گوشی‌های ارزان‌تر این مقایسه‌ی دوربین، جی ۷ پرو با وجود ثبت بیشتری جزئیات و کمترین نویز، روشنایی بیش از حدی را به همراه دارد. Y7 پرایم ۲۰۱۸ پس از نماینده‌ی سامسونگ، عملکرد خودبی را ثبت کرده است.

آزمایش نهم:

در آزمایش پایانی ثبت تصاویر پرتره در شرایط نوری بسیار ضعیف مورد بررسی قرار گرفته است. فلاش گوشی‌ها برای بررسی توانایی آن‌ها در کنترل نویز غیر فعال شده است. ارائه‌ی تصویری قابل قبول با کنترل مناسب نویز و حفظ جزئیات، مؤلفه‌های اصلی این آزمایش هستند که کاربران باید به بررسی آن‌ها بپردازند. در نظر داشته باشید در شرایط عادی گوشی‌های هوشمند عموما از فلاش برای جبران تاریکی محیط استفاده می‌کنند. 

برش ۱۰۰ درصد:

در آزمون پایانی ردمی نوت ۵ نزدیک‌ترین رنگ پوست را نسبت به تصویر مرجع ثبت کرده است. با این حال جزئیات هیچ یک از گوشی‌های میان‌رده‌ی این مقایسه‌ی دوربین، در حد خوبی نیست و نشان از تفاوت زیاد دوربین گوشی‌های میان‌رده و پرچمدار می‌دهد. اما در بخش گوشی‌های اقتصادی هیچ یک از محصولات موجود توانایی ثبت دقیق رنگ پوست را نداشتند و نوکیا ۶.۱ با رنگ پوست بهتر و کنترل مناسب‌تر نویز، عملکرد مطلوب‌تری را از خود نشان داد.

در نظر داشته باشید که معیار‌های انتخاب زومیت، طبیعی و نزدیک بودن تصاویر ثبت‌شده نسبت به قاب اصلی و نمونه‌ی مرجع هستند. با این حال لذت بردن از تصاویر کاملا موضوعی سلیقه‌ای است و شاید بسیاری از کاربران تصاویری با رنگ‌های اغراق‌شده و کنتراست بالا را بیشتر بپسندند. به همین دلیل هدف این مقایسه دوربین بیش از اینکه انتخاب برترین دوربین گوشی‌های هوشمند باشد، نمایش الگوریتم‌های پردازش تصویر هر یک از گوشی‌ها است تا کاربران را پیش از خرید با نحوه‌ی عملکرد هر یک آن‌ها آشنا کند.

سرانجام پس از گذشت بیش از یک ماه گفتگو، قوانین آیرودینامیک فصل ۲۰۱۹ فرمول یک نهایی شد. اما قوانین کامل آیرودینامیک، پس از ضرب‌العجل ۳۰ آوریل ۲۰۱۸ مصادف با ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۷ نهایی شده است. همیشه در قوانین طراحی و آیرودینامیک فرمول یک بحث‌های ضد و نقیض وجود داشته است. این‌بار نیز برای جلوگیری از مشکلات ریز و درشت که منجر به سوء استفاده می‌شود، چند جلسه بین مقامات فرمول یک، فدارسیون جهانی اتومبیلرانی (FIA) و تیم‌های شرکت کننده برگزار شد. مشکل برخی تیم‌های شرکت کننده با قوانین جدید، عدم توجه به تمام جنبه‌های طراحی بود. در حقیقت برای جذاب شدن مسابقات و سبقت‌گیری بیشتر، قوانین با عجله طراحی شده بودند.

پس از رأی‌گیری قوانین آیرودینامیک جدید و اعتراض چند تیم، با این‌که آخرین مهلت تغییرات به سر آمده بود، اما اصلاحات لازم انجام شد. نسخه‌ی اصلاح شده‌ی قوانین آیرودینامیک فصل ۲۰۱۹ سرانجام چند روز گذشته نهایی شد، اما برای تصویب کامل، ۱۰ تیم شرکت کننده‌ باید در توافق کامل نسخه‌ی اصلی ۱۰ اردیبهشت را منحل کنند. چارلی وایتینگ، اداره‌کننده‌ی مسابقات فرمول یک در مورد شرایط پیش آمده گفت:

قوانین تمام و کمال تصویب و نهایی شده‌اند. مشکل فعلی جامع نبودن قوانین است که در حال حاضر در دست انجام است. نسخه‌ی جدید قوانین که بر اساس اعتراض و نظر برخی تیم‌ها تنظیم شده است، دوشنبه یا سه‌شنبه‌ی این هفته به تیم‌ها ارسال می‌شود. باید دید که نظر تیم‌ها در مورد قوانین اصلاح شده چگونه است و آیا همه راضی هستند یا نه. اگر نظر مثبت جمعی حاصل نشود، چاره‌ای جز تنظیم دستور‌العمل‌های فنی جدید برای شفاف‌سازی بیشتر نخواهد بود.

وایتینگ در ادامه تأیید کرد که ایجاد دستور‌العمل‌های فنی جدید که دست تیم‌ها را در طراحی خلاقانه می‌بندد، بهترین راه‌حل موجود نیست. او گفت:

شرایط خیلی آشفته می‌شود. فکر می‌کنم که همه‌ی تیم‌ها در کامل شدن قوانین اتفاق نظر داشته باشند. به‌هرحال مطمئنم که در پایان همه چیز به‌ خوبی و خوشی به سرانجام می‌رسد.

مشکل اصلی در قوانین آیرودینامیک فصل ۲۰۱۹، ابعاد فرضی طراحی بخش‌های مختلف خودرو است که باید با قوانین جدید و قدیم در تناسب باشند. وایتینگ در این مورد اضافه کرد:

مشکل اصلی همین است، اما در بخش کانال‌های هوارسانی سیستم ترمز هم اختلاف نظر وجود دارد. فکر می‌کنم که نکته‌ی اصلی استفاده یکسان طرح هوارسانی در ترمزهای جلو و عقب باشد. به نظر من این مورد بخشی بود که برخی تیم‌ها در مورد آن راضی نبودند بنابرین برای رفع مشکل، قوانین اصلاح شد.

در این بین تیم‌هایی که از ابتدا با تغییر قوانین آیرودینامیک مخالفت کرده‌ بودند، حالا در مورد اصلاح‌سازی آن و روند طولانی تصویب نهایی نظر مساعدی ندارند. مدیر تیم ردبول، کریستین هورنرگفت:

متأسفانه بخاطر اینکه قوانین به‌سرعت و بدون در نظر گرفتن تمام جوانب تنظیم شده‌اند، مجموعه‌ی کلی مناسب نیست و حالا برای اصلاحات نیازمند قوانین بیشتری هم هستند. یا حتی امکان دستورالعمل‌های فنی جدید وجود دارد. فایده‌ی این‌کار چیست؟ از آوریل تا امروز همه چیز تغییر کرده است. باید مرحله‌ی جدیدی از جلسات دوباره برگزار شود. فکر می‌کنم که همه‌ی تیم‌ها از اساس قوانین اطلاع دارند، اما با وجود اصلاحات جدید، بدون شک زمان زیادی صرف رأی‌گیری و بحث‌های بیشتر می‌شود.

پس از گرن‌پری کانادا و نمایش نه‌چندان جذاب و بدون سبقت‌گیری زیاد، طرفداران فرمول یک بیشتری خواستار قوانین جدید آیرودینامیک هستند. مقامات فرمول یک برای برگزاری مسابقات جذاب‌تر، قوانین جدید آیرودینامیک را تنظیم کرده‌اند تا با سبقت‌های بیشتر، رقابت‌های نزدیک‌تر و جذاب‌تری شاهد باشیم. قوانین جدید آیرودینامیک را می‌توان پیش نمایش قوانین فنی فصل ۲۰۲۱ دانست. به‌طور کلی خودروهای فرمول یک فصل آینده تغییرات زیر را در طراحی آیرودینامیک تجربه خواهند کرد:

• طراحی ساده‌تر باله‌ی جلو بدون بالچه‌های کوچک، با پهنا، ارتفاع و عمق بیشتر
• حذف بالچه‌های نصب شده در کانال هوارسانی سیستم ترمز
• حذف دریچه‌ی هوای مرکزی چرخ‌ها
• ۱۵ سانتی‌متر کاهش ارتفاع صفحه‌ی آیرودینامیک جانبی  و ۱۰ سانتی‌متر نقطه نصب جلوتر
• حذف شیارهای افقی هوایی باله‌ی عقب
• باله‌ی عقب با ۱۰۰ میلی‌متر پهنای بیشتر و ۲۰ میلی‌متر ارتفاع بیشتر
• افزایش فضای باز شدن DRS از ۶۵ به ۸۵ میلی‌متر

همانطور که از تغییرات مشخص است، خودروهای فصل ۲۰۱۹ فرمول یک چابک‌تر خواهند شد. به‌خصوص تغییرات باله‌ی عقب که نیروی DRS را تا ۳۰ درصد افزایش خواهد داد. قوانین آیرودینامیک فصل ۲۰۱۹ یا با رأی‌‌گیری جمعی تیم‌ها یا با فشار فدارسیون جهانی اتومبیلرانی و تنظیم دستور‌العمل‌های فنی سخت‌گیرانه رسماً تصویب خواهند شد. تغییرات جدید خودروهای فصل آینده در ویدئوی زیر قابل مشاهده است.

کلاس خودروهای پروتوتایپ LMP1، پرچمدار مسابقات استقامتی جهان (WEC) فدراسیون جهانی اتومبیلرانی (FIA) محسوب می‌شود. پس از خروج شرکت‌های آئودی و پورشه، تویوتا تنها برند خودروساز بزرگ است که در رقابت‌های سال ۲۰۱۸ کلاس LMP1 شرکت دارد.

هفته‌ی گذشته جلسه‌ی مهم پیرو آینده‌ی کلاس LMP1 و شرکت برندهای بیشتر توسط مقامات FIA برگزار شد. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، دو گزینه در این جلسه مطرح شد؛ وجود کلاس LMP1 با شرایط فعلی و تغییرات اندک یا ایجاد کلاس جدید هایپرکار با نام GTP. خودروسازان در این کلاس با آزادی بیشتری در طراحی روبرو هستند و درحقیقت خودروهای مسابقه‌ای بر اساس یک مدل مشخص از ابرخودروی جاده‌ای طراحی و ساخته خواهند شد. در واقع ایده‌ی اصلی کلاس GTP رقابت مشهورترین ابرخودروهای فعلی دنیا همچون مرسدس‌بنز AMG پروژه یک، استون مارتین والکری Pro، مک‌لارن سنا GTR و ... در یک کلاس مشخص است.

جزئیات بیشتر و دقیق این جلسه که در حضور نمایندگان برندهای تویوتا، مک‌لارن، استون مارتین، فراری و فورد برگزار شد، هفته‌ی آینده و در جریان مسابقات ۲۴ ساعته‌ی لمانز منتشر می‌شود. اما اگر از طرفداران مسابقات اتومبیلرانی باشید، حتماً ایده‌ی ابرخودروهای جاده‌ای و مسابقه برایتان آشنا خواهد بود؛ منظور ما مسابقات جذاب FIA GT در اواخر دهه ۱۹۹۰ و خودروهای افسانه‌ای کلاس GT1 است. ۲۰ سال پیش صنعت خودروسازی و ارتباط با رقابت‌های اتومبیلرانی با امروز تفاوت داشت. در آن دوران خودروسازان برای شرکت در کلاس‌های مختلف، ملزم به تولید نسخه‌ی جاده‌ای در تعداد محدود بودند. البته این قانون در مسابقات عصر حاضر هم وجود دارد ولی باتوجه به شرایط دهه ۱۹۹۰، نتایج آن متفاوت بود. دنیای خودرو مدل‌های ماندگاری چون مرسدس‌بنز CLK GTR، پورشه 911 GT1، مک‌لارن F1 GTR و مازراتی MC12 را مدیون مسابقات FIA GT است.

اما دوران ابرخودروهای ساخته شده از نمونه‌ی مسابقه‌ای به پایان رسید و امروز هایپرکارهای جاده‌‌ای بدون نیاز به قوانین محدودکننده ساخته می‌شوند. حتی امروز خودروهای پرقدرت، گران قیمت و خاص در تعداد محدود تولید می‌شوند که مجوز تردد در پیست را هم ندارند. به‌نظر می‌رسد که شرایط کاملاً برگشته است و حالا این خودروسازان هستند که مقامات FIA را به ایجاد سری مسابقات اتومبیلرانی اختصاصی و بر اساس ابرخودروهای تولید شده وادار کرده‌اند. اما در صورت تشکیل خودروهای کلاس GTP بر اساس ابرخودروهای فعلی، با چه مدل‌هایی روبرو خواهیم شد؟ برای پاسخ به این سؤال به رندرهای جالب مارکو فن اوربیک طراح مستقل خودرو مراجعه کردیم. شاید خودروهای فهرست شده‌ی زیر، در رقابت‌های GTP سال ۲۰۲۰ حضور داشته باشند. البته باید قوانین سفت و سخت پیشرانه و آیرودینامیک را هم در نظر گرفت.

مرسدس‌بنز AMG پروژه یک

خودروساز آلمانی مرسدس در مسابقات GT1 دوران رؤیایی را پشت سرگذاشت. درواقع مدل بی‌نظیر CLK GTR با عملکرد فوق‌العاده، یکی از دلایل اصلی منحل شدن کلاس GT1 و تولد خودروهای پروتوتایپ لمانز (LMP) بود. اگر قرار بر احیای این رقابت‌ها باشد، پروژه یک مرسدس بهترین کاندید مرسدس خواهد بود. پروژه یک با استفاده از فناوری به‌کار رفته در خودروهای فرمول یک و قوای محرکه هیبرید شامل یک پیشرانه‌ی احتراقی و ۴ موتور الکتریکی ،  در مجموع ۱۰۲۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. با توجه به سطح فناوری و طراحی منحصربه‌فرد، پروژه یک احتمالاً از بهترین مدل‌های GTP خواهد بود.

مک‌لارن سنا

آخرین عضو سری آلتیمیت (Ultimate Series) مک‌لارن، اخیراً نسخه‌ی مخصوص پیست GTR را هم دریافت کرد تا کاملاً آماده‌ی رقابت با بهترین هایپرکارهای جهان باشد. همانطور که از نام این مدل مشخص است، مک‌لارن سنا با پشتوانه‌ی آیرتون سنای افسانه‌ای پا به‌میدان خواهد گذاشت. مک‌لارن سنا که بر اساس مدل 720S ساخته شده است، از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۴ لیتری توئین توربوشارژ با قدرت ۷۸۹ اسب بخار استفاده می‌کند. برگ برنده‌ی مک‌لارن سنا، میراث همیشگی بریتانیایی‌ها در مسابقات اتومبیلرانی؛ آیرودینامیک جادویی است. البته چند سال است که جایگزین مدل افسانه‌ای مک‌لارن F1 با کد BP23 در حال توسعه و ساخت است، اما در حال حاضر سنا بهترین نماینده‌ی مک‌لارن خواهد بود.

استون مارتین والکری

برند بریتانیایی استون مارتین که اخیراً در کلاس‌های مختلف مسابقات استقامتی موفقیت بالایی داشته، یکی از مهم‌ترین بازیگران بازگشت کلاس‌ GT1 در سال ۲۰۲۰ است. اندی پالمر مدیرعامل استون مارتین رسماً اعلام کرده است که مقامات FIA در مورد تغییر قوانین رقابت‌های WEC با او و تیم مهندسی این برند مشورت کرده‌اند. والکری به‌عنوان ابرخودروی مورد انتظار استون مارتین، بهترین نماینده‌ی این شرکت خواهد بود. بر اساس گزارش‌های موجود، والکری از پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر V شکل ۶.۵ لیتری تنفس طبیعی با تیونینگ کازورث (Cosworth) و نهایت قدرت ۱۱۳۰ اسب بخار استفاده می‌کند. علاوه بر این نسخه‌ی مخصوص پیست والکری AMR Pro هم برای تولید در تعداد ۲۵ دستگاه در نظر گرفته شده است.

پورشه 918 اسپایدر

ابرخودروی پورشه 918 در دوران رقابت سه برند پورشه، فراری و مک‌لارن بهترین نمونه‌ی تولید شده بود و در بالای مثلث هایپرکارهای هیبرید قرار داشت.  البته پورشه 918 اسپایدر در برابر جدیدترین محصولات استون مارتین و مرسدس‌بنز قدیمی به‌نظر می‌رسد ولی به‌لطف پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۴.۶ لیتری و دو موتور الکتریکی با مجموع قدرت ۸۸۷ اسب بخار، هنوز هم در میدان رقابت حضور دارد. از این گذشته هیچ چیز از بهتر از تماشای رقابت آلمانی‌ها در مسابقات استقامتی نیست. شاید هم مانند سال ۱۹۹۷، باید منتظر ساخت نسخه‌ی ویژه از 911 بمانیم.

کونیگزگ آگرا RS

با اینکه برند سوئدی کونیگزگ سابقه‌ی شرکت در مسابقات اتومبیلرانی را ندارد و احتمالاً در مسابقات استقامی آینده هم حضور نخواهد داشت، ولی قرار ندادن آگرا RS به‌عنوان سریع‌ترین خودروی جاده‌ای جهان در این فهرست مناسب به‌نظر نمی‌رسد. کونیگزگ آگرا RS از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۵ لیتری توئین توربوشارژ با قدرت ۱۳۴۱ اسب بخار استفاده می‌کند تا مجوز وجود به باشگاه هایپرکارهای ۱۰۰۰ اسب بخاری را پیدا کند. تماشای رقابت آگرا RS در کنار دیگر ابرخودروهای جهان رؤیایی است.

فراری لافراری FXX K Evo

خودروساز ایتالیایی و مشهور فراری با ابرخودروی لافراری در برابر پورشه 918 و مک‌لارن P1 ظاهر شد اما نسخه‌ی FXX K Evo هیولای دیگری است. فراری با تولید ۳ دستگاه نسخه‌ی مسابقه‌ای  از مدل پرطرفدار F50 موسوم به F50 GT در رقابت‌های FIA GT سال ۱۹۹۶ شرکت کرد. لافراری FXX K Evo با پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر V شکل ۶.۳ لیتری تنفس طبیعی و یک موتور الکتریکی در مجموع ۱۰۵۰ قدرت تولید می‌کند که کاملاً جایگزین مناسبی برای F50 GT با پیشرانه‌ی V12 خوش صدا است.

آپولو اینتنسا اموزیونه

برند آلمانی آپولو سال ۲۰۰۴ توسط رولند گامپرت، مدیر سابق آئودی اسپرت بنیان گذاشته شد. این شرکت کوچک با معرفی مدل گامپرت آپولو، توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. آپولو برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ به مسابقات اتومبیلرانی وارد شد و بعدها در رقابت‌های ۲۴ ساعته لمانز نیز شرکت کرد.  ابرخودروی مورد انتظار این شرکت با نام اینتنسا اموزیونه (Intensa Emozione) یا به اختصار IE از پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر V شکل ۶.۳ لیتری تنفس طبیعی با قدرت ۷۸۰ اسب بخار استفاده می‌کند. با این تفاسیر، احتمالاً IE نماینده‌ی مناسبی برای بازگشت این برند به مسابقات اتومبیلرانی ‌باشد.

در آمریکا دو تولید کننده‌ی عسل با نام‌های تراویس بولتون و کیارا بولتون زنبورهایشان را در سه مزرعه‌ی خورشیدی نگهداری می‌کنند؛ جایی که در آن گیاهان بومی در زیر و اطراف پنل‌های خورشیدی (صفحاتی که انرژی خورشید را گرفته و به برق تبدیل می‌کند) کشت می‌شود. تراویس بولتون می‌گوید:

مزیت جایگاه‌ها این است که آن‌ها از عمد برای گرده‌افشان‌ها کاشته می‌شوند. در این جایگاه‌ها تلاش بر این است که زمین به‌حالت پوشش گیاهی علفزارهای بومی بازگردند که این برای خود ما نیز سودمند است.

در پی انتشار یک استاندارد دولتی در مورد نحوه‌ی ایجاد محیط‌های مناسب گرده افشان‌ها، در مینه‌سوتاگیاهان بومی به‌عنوان بستر باغ‌های خورشیدی، جایگزین چمن و شن شده‌اند. در نتیجه‌ی اجرای این طرح در بیش از نیمی از ۱۶۰۰ هکتار از مزارع خورشیدی در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ گیاهان بومی کشت شد که نه‌تنها برای گرده‌افشان‌ها مفیدند؛ بلکه موجب زیبایی آن مناطق هم شده است.

بیش از نیمی از مزارع خورشیدی مستقر در مینه‌سوتا در سالهای اخیر دارای گیاهان بومی مناسب برای گرده‌افشانی شده‌اند

اگرچه مینه‌سوتا در حال تشویق توسعه‌دهندگان مزارع خورشیدی برای کاشت گیاهان بومی است؛ ولی مناطق دیگری نیز وجود دارند که در آن‌ها در مورد برداشت انرژی و غذا از مزارع خورشیدی مطالعه می‌شود. دانشگاه‌هایی در آمریکا، آلمان و دیگر کشورها در حال آزمایش مفهوم کشاورزی دو منظورههستند؛ جایی که در آن محصولات کشاورزی زیر سایه‌ی پنل‌های خورشیدی رشد می‌کنند. آن‌ها دارند می‌بینند که در برخی موارد گیاهان در این حالت، بهتر از حالت آفتاب کامل رشد می‌کنند.

همه رقم مزیت

افزودن گیاهان به مزارع خورشیدی منافع بسیاری برای تاسیساتی که هدف اصلی آن‌ها کاهش انتشارات کربن و گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر است، به همراه دارد. جوردن مک‌نیک تحلیلگر انرژی-آب و زمین آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر (NREL) که حامی پروژه‌های مربوط به تاثیر رشد گیاهان بومی و زراعی در مزارع خورشیدی است، می‌گوید:

این نشان‌دهنده‌ی فرصتی شگفت‌انگیز برای پیشرفت کشاورزی و نیز بهبود امنیت غذایی ما و به‌طور همزمان توسعه‌ی انرژی است.

افزودن گیاهان به مزارع خورشیدی مزایای مختلفی برای شرکت‌هایی که هدف نخست آن‌ها کاهش انتشارات کربن و گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر بوده دارد و گیاهان بومی و زراعی می‌توانند به سلامت گرده‌افشانان کمک کنند؛ موجوداتی که بواسطه‌ی از دست‌دادن زیستگاه‌هایشان، مسمومیت با سموم حشره‌کش، تغذیه‌ی ضعیف، بیماری، کاهش تنوع ژنتیکی و عوامل مختلف دیگری در معرض خطر قرار گرفته‌اند. به‌عنوان پیامدی از این تهدیدات، کلنی‌های زنبورعسل مدیریت شده مورد استفاده برای تولید عسل از تعداد ۵/۷ میلیون در دهه‌ی ۱۹۴۰ به چیزی حدود ۲/۷ میلیون رسیده است. گرده‌افشان‌ها روی اقتصاد هم تاثیر زیادی دارند و سهم آن‌ها در اقتصاد ملی آمریکا، سالانه  ۲۴ میلیارد دلار آمریکا برآورد می‌شود. با اختصاص زمین‌های بیشتری برای تولید انرژی خورشیدی، ایجاد محیط‌های مساعد برای گرده‌افشانی در آن مناطق از لحاظ اکولوژیکی و اقتصادی سودمند خواهد بود.

کاشت گیاه در مزارع خورشیدی علاوه بر مساله زیباسازی به آن ها پتانسیل تولید غذا نیز می‌دهد

وال دلچینی مدیر عامل سازمان گرده‌افشان که سازمانی بدون هدف تجاری و به دنبال ترویج محیط‌های گرده‌افشانی است، می‌گوید:

گنجاندن زیستگاه‌ها درون این مزارع خورشیدی در کل کشور، راه خوبی برای حمایت و ترویج از سلامت گرده فشان‌ها است.

گیاهان بومی موجود زیر پنل‌ها نه‌تنها موجب افزایش بهره‌وری مزرعه‌ی خورشیدی خود می‌شوند؛ بلکه برای زمین‌های زراعی اطراف نیز مفید هستند. لی والستون یک اکولوژیست در آزمایشگاه ملی آرگونمی‌گوید حشرات گرده‌افشان دور از محدوده‌ی تاسیسات خورشیدی خود نیز گردش می‌کنند و این موجب افزایش تولید مزارع دیگر هم می‌شود. کاشت گیاهان بومی فراهم‌آورنده‌ی پناهگاهی برای گونه‌های در حال کاهشی مانند پروانه‌ی شهریار و زنبورهای مخملی است در حالیکه اهداف دیگری همچون کنترل جریان آب و فرسایش نیز دنبال خواهند شد.

حامیان این طرح‌ها می‌گویند که باغ های بومی و سبزیجات دارای مزیت زیباشناختی هستند که ربطی به پنل‌ها و تولیدات کشاورزی آن‌ها هم ندارد. آن‌ها موجب ایجاد مناظری رنگی و لذت‌بخش می‌شوند و حالت یکنواختی و تک‌رنگی خسته کننده‌ی ردیف‌های بی‌شمار پنل‌ها را از بین می‌برند. مطالعه‌ی حمایت‌شده توسط NREL نشان داد که گیاهان بومی کشت داده شده می‌توانند هزینه‌های خرید زمین و هزینه‌های کنترل آفات را کاهش دهد و نیز فرایند تخریب پنل‌ها را آهسته کنند.

پروژه‌های آزمایشی

پروژه‌های آزمایشی در ماساچوست، آریزونا، آلمان، چین، کرواسی، ایتالیا، ژاپن و فرانسه برای ادغام تولید محصولات کشاورزی با تولید برق با عنوان مزارع دومنظوره امیدوارکننده بوده است؛ زیرا در آن‌ها هم برق و هم محصولات کشاورزی تولید می‌شود. مک‌نیک می‌گوید:

تاکنون این پروژه‌های آزمایشی در نشان‌ دادن اینکه شما می‌توانید گیاه پرورش دهید و در کنار آن نیز برق تولید کنید، بسیار موفقیت‌آمیز بوده‌اند.

یک مزرعه‌ی دومنظوره که توسط دانشگاه ماساچوست اجرا شده‌است (در شهر امهرست) و گیاهان مختلفی چون فلفل، لوبیا، گشنیز، گوجه‌فرنگی، چارد سوئیسی و کلم را زیر پنل‌های خورشیدی که در ارتفاع سه متری از زمین قرار گرفته‌اند، پرورش داده است (به‌منظور امکان برداشت راحت گیاهان توسط دست). پژوهشگران این پروژه دریافتند که وجود فواصل ۱ تا ۱/۲ متری بین پنل‌ها موجب می‌شود که این گیاهان تقریبا به همان اندازه‌ی حالت تابش کامل آفتاب تولید داشته باشند.

پژوهشگران دانشگاه ماساچوست دریافتند که با فضادهی درست پنل‌های خورشیدی، تولید محصولات کشاورزی برابر همان‌هایی که در فضای باز قرار دارند، می‌شود

یکی از مفاهیم اولیه در ادغام پنل‌های خورشیدی و کشاورزی agrophotovoltaics  یا APV بود که بیش از سه دهه‌ی پیش توسط فیزیکدانی به نام آدولف گوتزبرگر معرفی شد. موسسه‌ی پژوهشی گوتزبرگر مزرعه‌ای دومنظوره در مساحتی در حدود ۰/۳ هکتار ایجاد کرد. این موسسه تعداد ۷۲۰ پنل خورشیدی خود را در ارتفاعی که از زیر آن ماشین‌آلات کشاورزی برای برداشت محصول بتوانند حرکت کنند، قرار داد. این پژوهشگران گیاهان مختلفی همچون گندم، سیب زمینی، کرفس و شبدر را در فضاهای باز و فضاهای زیر پنل‌ها کاشتند و تولید آن‌ها را با هم مقایسه کردند. سایه‌ی حاصل از پنل‌ها تولید را از ۵/۳ تا ۱۹ درصد کاهش داده بود. با این حال نیروی برق حاصل از پنل‌ها که با گرفتن نور مستقیم و غیرمستقیم تولید شده بود، برای استفاده در یک کارخانه‌ی فرآوری محصولات و ماشین آلات کشاورزی به کار گرفته شد و آن هزینه‌ها را جبران کرد و بازده استفاده از زمین را تا ۶۰ درصد افزایش داد.

پژوهشگران موسسه‌ی فرانهور المان پنل ها را در ارتفاعی قرار داده اند؛ به‌صورتی‌که ماشین‌های کشاورزی بتوانند از زیر آن‌ها رفت و آمد داشته باشند

در حالیکه این مزرعه سود هم کرده بود؛ ولی پژوهشگران در مورد ادعای قابلیت کاربرد این پروژه در جاهای دیگر و در مقیاس وسیع محتاطانه عمل می‌کردند. استفان سیندل، مدیر پروژه گفت که به‌منظور فراهم آوردن تایید لازم قبل از معرفی به بازار لازم است که ما کاربردهای بیشتر فنی اقتصادی APV را مقایسه کنیم و قابلیت انتقال به دیگر مناطق و سیستم‌های بزرگتر را نشان دهیم.

به‌همین ترتیب پژوهشگران کرواسی نیز در یک مزرعه‌ی محلی سبزیجات ارگانیک را زیر سایه پنل‌های خورشیدی پرورش دادند. انرژی تولید‌شده در این مزرعه به‌سوی تامین نیروی مورد نیاز برای سیستم آبیاری و ماشین‌آلات کشاورزی می‌رود. در اتریش یک کارآفرین این پروژه را با طرحی متفاوت اجرا کرد. در مزرعه‌ی او استفاده از تیرهای ستون‌ساز کمتر بود و از کابل‌هایی برای نگهداری پنل‌ها در ارتفاع به منظور کاهش هزینه‌ها و کاهش خطر احتمالی ناشی از برخورد ماشین‌آلات کشاورزی با آن‌ها استفاده شده بود.

بارون-گافورد استاد دانشگاه آریزونا به‌مدت دو سال روی پروژه‌ی آزمایشی agrivoltaic که نسخه‌ای آمریکایی از APV است کار کرده‌است.

در مدارس دولتی توسان و مرکز مطالعات و آموزش عمومی دانشگاه بیوسفر ۲ نیز از سایبان‌های خورشیدی استفاده می‌شود. در ابتد‌ا به‌منظور کاهش اثر جزیره‌ی گرمایی پنل‌های خورشیدی بود که این پروژه‌ها به‌سمت تولید آزمایشی محصولات کشاورزی زیر پنل‌ها برده شد.

در یک جایگاه تحقیقاتی خشک در منطقه‌ی آریزونا گیاهان کشت‌شده زیر سایه پنل‌ها می توانند با نصف مقدار آب مورد نیاز گیاهان خارج از سایه تولید کنند. بارون-گافورد می‌گوید:

نخستین دور کشت گشنیز، فلفل و گوجه‌فرنگی فوق‌العاده بود. محصولات رشدیافته زیر پنل‌ها فقط به‌میزان نصف آن‌هایی که در فضای کاملا باز کشت داده شده بودند، به آب نیاز داشتند و به‌خوبی در این میکرواقلیم‌های تشکیل‌شده زیر پنل‌ها رشد می‌کردند. ظاهرا گیاهان دماهای ملایم را دوست دارند.

این پنل‌ها از گیاهان در برابر یخ‌زدگی محافظت می‌کنند و فصل طولانی‌تری را برای آووکادوها، گشنیز، فلفل‌ها، گوجه فرنگی و مانگو مهیا می‌کنند. پژوهشگران در اواخر بهار، شروع به برداشت محصول زمستانی هویج، کلم، چارد و علف لیمو کردند. گافورد می‌گوید: این واقعا پدیده‌ای تماشایی است.

این آزمایش مزیت‌های دیگری نیز برای پانل‌ها پیدا کرد. دمای سطح پوست مردمی که در زیر سایه‌ی پنل‌ها محصولات را برداشت می‌کردند، ۲۵ درجه پایین‌تر از آن‌هایی بود که بیرون و در مقابل خورشید کار می‌کردند. هیچ علامتی از تابستان سوزان موجود نبود و برخی مدعی بودند که گیاهان تولیدشده در سایه نسبت به محصولات کشت‌شده به طریق معمول، خوشمزه‌تر هستند.

بارون-گافورد به‌دنبال اجرای مفهوم مزرعه‌ی دومنظوره با همکاری یک مزرعه‌ی کشاورزی حمایت‌شده (CSA) که حداقل چهار هکتار زمین را در بر می‌گیرد، است. هزینه‌های اضافی مربوط به زیاد کردن سایبان‌های خورشیدی روی محصولات می‌تواند از محل افزایش پنج درصدی در میزان تولید برق در پانل‌های آریزونا، کاهش هزینه‌های نگهداری و قیمت‌گذاری حق بیمه برای تولید انرژی خورشیدی جبران شود.

علی‌رغم نتایج امیدوارکننده پروژه‌های آزمایشی مزارع دو منظوره، تصور آینده‌ای که در آن مزارع آمریکا با سایبان‌های خورشیدی پوشانده باشند چیزی نیست که به این زودی ممکن باشد. داربست‌های بزرگی که برای نگهداری پنل‌ها لازم است، هزینه‌ی بالایی می‌طلبد و یک برخورد بد یک تراکتور با آن‌ها می‌تواند موجب ضرری به اندازه‌ی صدها هزار دلار شود. در مناطقی همچون اروپا که زمین‌های کشاورزی محدود و قیمت برق گران است، ایجاد این مزارع می‌تواند گزینه‌ی خوبی باشد. در آمریکا زمین‌های کشاورزی زیادی وجود دارد و تخصیص زمین‌های وسیع برای این هدف چندان عملی نیست مگر اینکه بازار انرژی و کشاورزی تغییر کند.

دیویس می‌گوید:

راه‌های بسیار مختلفی برای طراحی آرایه‌های خورشیدی وجود دارد که مزایای کافی برای کشاورزی ایجاد می‌کند. یکی از سودمندترین راه‌ها همان ایجاد زیست‌گاه‌های گرده‌افشان‌ها درون و اطراف پروژه‌های خورشیدی است. این کار با توجه به بحث تغییرات آب و هوایی نیز بسیار مهم است.

البته گیاهان بومی هم مشکلات خودشان را دارند؛ مانند هزینه‌های بالاتر کشت که تا قسمتی به‌وسیله‌ی نیاز کمتر نگهداری کاهش می‌یابد. تمام همسایگان مزارع خورشیدی به این گیاهان بومی علاقند نیستند شاید به خاطر ظاهر نامرتبی دارند. دیویس استدلال می‌کند که با این حال کشاورزان آمریکایی موافق این کار هستند زیرا که بدون زیست‌گاه‌های طبیعی و گرده افشان‌ها معیشت آن‌ها با خطر موجه می‌شود؛ کشاورزان اهمیت زنده و فراوان نگه داشتن گرده‌افشان‌ها را درک می‌کنند. این فرصت می‌تواند موجب جریان سرمایه‌های خصوصی در جهت سرمایه‌گذاری روی زیستگاه گرده‌افشان با کیفیت بالا که برای بخش کشاورزی حیاتی است، شود.

هنگامی که خبر انتقال اطلاعات فیسبوک به مؤسسه‌ی کمبریج آنالیتیکا منتشر شد، بسیاری از کاربران بلافاصله صفحه فیسبوک خود را غیر فعال کردند و تعدادی نیز کنجکاو شدند تا از میزان اطلاعاتی که فیسبوک در مورد آن‌ها در دست دارد باخبر شوند. این امر سبب شد کاربران به این حقیقت پی‌ ببرند که فیسبوک تاریخچه‌ای بسیار طولانی از تمامی مطالبی که کاربران در صفحه خود پست می‌کنند و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهند در دست دارد و این موضوع موجبات نگرانی کاربران را فراهم کرد.

شرکت فیسبوک حدود چند سال پیش اینستاگرام را خرید، این مسئله نگرانی کاربران درباره میزان اطلاعات ذخیره‌شده در این شبکه اجتماعی را نیز برانگیخت. در واکنش به این نگرانی، فیسبوک با توجه به تجربیات قبلی، اقدامات پیشگیرانه لازم را در مورد اینستاگرام انجام داد و چند روز پیش اعلام کرد که کاربران اینستاگرام می‌توانند اطلاعات مربوط به حساب کاربری خود را دانلود کنند.

البته برنامه‌ها‌ی زیادی وجود دارد که به کمک آن‌ها می‌توانید عکس‌ها و ویدیو‌های خود یا سایر کاربران را دانلود کنید. برنامه اینستاگرام دارای گزینه‌ای است که شما با فعال‌ کردن آن می‌توانید هنگام پست کردن عکس‌ها و ویدیوهای خود، یک کپی از آن‌ها ذخیره کنید. این قابلیت به کاربران اجازه می‌دهد که تمامی اطلاعات خود را به‌طور مستقیم از اینستاگرام دانلود کنند.

نحوه دانلود اطلاعات از اینستاگرام

 این کار را باید از طریق باز کردن اکانت اینستاگرام خود در صفحه وب انجام دهید؛ زیرا اپلیکیشن موبایل اینستاگرام دارای این قابلیت نیست. سایت اینستاگرام را باز کنید و از طریق حساب کاربری‌، وارد صفحه پروفایل خود شوید و روی تب Setting کلیک کنید. 

در صفحه‌ای که باز می‌شود گزینه Privacy and Security را انتخاب کنید.

در صفحه جدیدی که باز خواهد شد ، زیر عنوان Data Download روی گزینه Request Download کلیک کنید. ایمیل و اطلاعاتی به شما نشان داده خواهد ‌شد که با تأیید آن‌ها از طریق وارد کردن رمز اینستاگرام، برای شما اجازه دانلود صادر خواهد ‌شد.

اینستاگرام لینکی برایتان ایمیل می‌کند تا بتوانید اطلاعاتتان را از طریق آن دانلود کنید. تکمیل این مرحله و دانلود تمامی اطلاعات حداکثر به دو روز زمان نیاز دارد؛ ولی در مواردی که تعداد عکس‌ها و ویدیوهای کاربر کم باشد، این کار فقط چند ساعت طول خواهد کشید.

اطلاعاتی که اینستاگرام در مورد شما ذخیره می‌کند شامل عکس‌ها و ویدیوهایی خواهد بود که قبلا آپلود کرده‌اید. عکس‌ها و ویدیوهایی که هنگام آپلود کردن ویرایش و فیلتر شده‌اند یا تغییر سایز داده‌اند، همگی به همان شکل نهایی برای شما دانلود خواهد شد.

به عبارت واضح‌تر اینستاگرام هیچ دخالت یا تأثیری روی اطلاعات شما ندارد. در این شبکه‌ی اجتماعی دلیلی برای نگرانی وجود ندارد؛ چرا که نمی‌توان مخاطبان را مدیریت کرد یا تماس صوتی و تصویری برقرار کرد و تنها امکاناتی که این برنامه ارائه می‌دهد، قابلیت ارسال پیام و ثبت موقعیت مکانی است.

اگرچه فیسبوک مالک اینستاگرام است؛ ولی به نظر می‌رسد که این دو شرکت کاملا مستقل کار می‌کنند. با وجود تمام واکنش‌های منفی شدیدی که فیسبوک از کاربران دریافت کرده است؛ هیچ کدام از کاربران اینستاگرام مایل به غیر فعال کردن حساب کاربری خود نیستند.

رمضانعلی سبحانی‌فر، رئیس کارگروه ارتباطات مجلس شورای اسلامی، اعلام کرد که در راستای جلوگیری از تصمیم بانک مرکزی مبنی بر قطع کدهای دستوری تلفن همراه (ستاره مربع)، هفته آینده طی جلسه‌ای با بانک مرکزی، این موضوع پیگیری می‌شود و تصمیم نهایی در مورد تعیین تکلیف USSD گرفته خواهد شد.

رئیس کارگروه ارتباطات و فناوری اطلاعات مجلس تأکید کرد که پس از بررسی جوانب این طرح، برای آن تصمیم‌گیری نهایی صورت می‌گیرد.

سبحانی فر با تأکید بر اینکه سرویس USSD حذف نمی‌شود، اعلام کرد:

به هیچ عنوان موافق با حذف کدهای دستوری موبایل نیستیم و جلسه‌ی هفته آینده نیز برای مذاکره و تصمیم‌گیری در مورد ادامه روند اجرای این سرویس در کشور است.

بانک مرکزی طی ابلاغیه‌ای دستور قطع کدهای دستوری تلفن همراه (ستاره مربع) را از ۱۵ بهمن‌ماه ۹۶ صادر کرد که این تصمیم با اعتراض نمایندگان مجلس روبرو شد.

به اعتقاد نمایندگان مخالف این تصمیم، بسیاری از کاربران تلفن همراه از طریق این کدهای دستوری سرویس‌هایی مانند پرداخت و شارژ اعتباری دریافت می‌کنند و اغلب مشترکان موبایل در مناطق محروم و روستایی و کسانی که گوشی هوشمند ندارند از این سرویس استفاده می‌کنند و نباید بدون روش جایگزین، آن را قطع کرد.

گفته می‌شود پرداخت از طریق کدهای دستوری روزانه حدود ۷۰ میلیون تراکنش را رقم می‌زند و حدود ۴۰ میلیون نفر از طریق این سرویس، تراکنش زیر ۴۰ هزار تومان دارند.

مترجم گوگل (Google Translate) یکی از برنامه‌های مترجم محبوب و کاربردی است که کمتر کسی آن را نمی‌شناسد. بیشتر کاربران از نسخه‌ی آنلاین این برنامه استفاده می‌کنند؛ ولی گاهی اوقات در حین سفر یا شرایطی خاص که امکان وصل شدن به اینترنت نداریم، ممکن است بخواهیم از نسخه‌ی آفلاین مترجم گوگل استفاده کنیم؛ درحالی‌که نسخه‌ی آنلاین مترجم گوگل به لطف فناوری ترجمه ماشین عصبی (NMT)، دقت بیشتری نسبت به نسخه‌ی آفلاین دارد. 

خبر خوب این است که به لطف یادگیری ماشین و تلاش تیم فنی گوگل، نسخه‌ی آفلاین مترجم محبوب مترجم گوگل نیز به این فناوری مجهز شده است. این بدین معنا است که کاربرانی که از نسخه‌ی آفلاین مترجم گوگل استفاده می‌کنند، می‌توانند ترجمه‌ای با دقت و کیفیت بالاتر در اختیار داشته باشند.

همان‌طور که گفته شد، نسخه‌ی آنلاین مترجم گوگل از فناوری ترجمه ماشین عصبی (NMT) بهره می‌برد. همانند بسیاری از سیستم‌های مبتنی بر یادگیری ماشین، مترجم گوگل عملکردی پیچیده دارد و به‌جای ترجمه‌ی کلمه به کلمه، به محتوا و مفهوم متن توجه می‌کند. به همین دلیل در حین ترجمه، به عبارات و جملات و معنا و مفهوم آن‌ها اهمیت می‌دهد. این فناوری باعث می‌شود کیفیت ترجمه‌ی آنلاین مترجم گوگل، خوب و همراه با رعایت قواعد دستور زبان باشد. به‌علاوه در نسخه‌ی آنلاین جملات دارای معنا و مفهوم کامل‌تر و ملموس‌تری هستند.

برای دانلود نسخه‌ی آفلاین مترجم گوگل تنها ظرفیتی حدود ۳۵ تا ۴۵ مگابایت نیاز دارید و در واقع فضای زیادی روی سیستم شما اشغال نمی‌کند. نسخه‌ی به‌روزشده مبتنی بر فناوری NMT نیز با همین حجم در اختیار کاربران قرار گرفته است تا بتوانند با به‌روزرسانی نسخه‌ی قدیمی مترجم گوگل، در شرایط خاصی که اینترنت ندارند، به‌خوبی از آن استفاده کنند. کاربران برخی کشورها از همین امروز می‌توانند نسخه‌ی جدید را دریافت کنند؛ ولی کاربران برخی کشورها باید یکی دو روز صبر کنند تا به‌روز رسانی برای آن‌ها ارائه شود. نسخه‌ی به‌روزشده مترجم گوگل از زبان‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند. 

کاربرانی که تمایل دارند با نسخه‌ی ارتقاءیافته کار کنند، باید آخرین نسخه‌ی مترجم گوگل را دانلود کنند. در نسخه‌ی آفلاین جدید به لطف یادگیری ماشین، بی‌شک ترجمه‌ای دقیق‌تر و با کیفیت بالاتر در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت. 

کیا سراتو در بازار استرالیا پرفروش‌ترین محصول کیا است. جدیدترین نسل این خودروی سدان کوچک اکنون به بازار معرفی شده است تا بتواند با هوندا سویک، مزدا ۳ و برادر ناتنی خود یعنی هیوندای النترا رقابت کند و برای اینکه سراتو در این رقابت سربلند و قوی ظاهر شود کیا این خودرو را به تجهیزات بیشتری در مقایسه با نسل قبل مجهز کرده است. لازم به توضیح است، تمامی قیمت‌ها در ادامه‌ی مطلب، برحسب دلار امریکا هستند.

کیا سراتو در بازار جهانی در سه تیپ عرضه می‌شود. تیپ نخست، سراتو S نام دارد و قیمت پایه‌ی آن ۱۵ هزار و ۱۱۷ دلار است. تیپ بعدی مدل اسپرت است که ۱۷ هزار و ۹۱۵ دلار قیمت دارد و در نهایت تیپ اسپرت پلاس، ۱۹ هزار و ۸۰۵ دلار آمریکا قیمت‌گذاری شده است. تمامی تیپ‌های این خودرو به صورت استاندارد به سیستم‌هایی همچون ترمز اضطراری خودکار، نمایشگر هشت اینچی، اپل کارپلی و اندروید اتو مجهز هستند. از نظر طراحی نیز نسل جدید این خودرو در بازار استرالیا درست همانند خودرویی است که در بازار آمریکای شمالی عرضه می‌شود. موفقیت در بازار آمریکا برای کیا موتورز اهمیت بیشتری دارد و به همین خاطر کیا سعی کرده که طراحی این خودرو را بیشتر به خودروی کیا استینگر نزدیک کند و می‌توان شباهت‌های بسیاری را بین سراتو جدید و کیا استینگر پیدا کرد .به خصوص این شباهت‌ها در نمای جلویی این خودرو بسیار بیشتر هستند.

در مقایسه با نسل قبلی زاویه‌ی شیشه جلو، طراحی کاپوت، زاویه‌ی سقف و  ستون‌ها کمی تغییر کرده است و خودرو بیشتر حالت فست بک دارد تا سدان. فصله‌ی محوری سراتو ۲۰۱۸ نیز ۲۷۰۰ میلی‌متر است. در خصوص ابعاد این خودرو باید اشاره کنیم که طول این خودرو ۸۰ میلی‌متر بیشتر از نسل قبلی شده است وارتفاع آن نیز ۵ میلی‌متر نیز بیشتر شده. در ساخت شاسی سراتو جدید از پلتفرم مشترک کیا هیوندای استفاده شده است که در ساخت این پلتفرم از مقادیر زیادی فولاد دارای مقاوت بالا استفاده شده است. گفته شده که شاسی کیا سراتو دارای مقاومتی ۵ برابر بالاتر از نسل قبلی این خودرو است. در داخل کابین سراتو نیز یک داشبورد پهن افقی به چشم می‌خورد که در مقایسه با مدل قبلی کلید‌های کمتری دارد. یک نمایشگر تبلت مانند نیز در بالای داشبرد نصب شده است. استفاده از پلاستیک نرم در ساخت داشبرد سبب شده کابین این خودرو کیفیت مناسبی داشته باشد و این خودرو حس خوبی را به مصرف کنندگان منتقل کند.

کیا ادعا می‌کند که فضای پا و سر در سراتو جدید در مقایسه با قبل افزایش پیدا کرده است و سراتو ۲۰۱۸ خودرویی جادارتر از قبل شده است. صندلی‌های عقبی نیز قابلیت تا شدن به صورت ۶۰:۴۰ را دارند تا به این ترتیب فضای بار افزایش پیدا کند. در حالی که طراحی کیا سراتو اسپرت‌تر از قبل شده است و بدنه‌ی جذابی دارد اما خبری از توانایی‌های حرکتی کیا استینگر در این بخش نیست چون در بخش فنی سراتو از یک پیشرانه‌ی ۲ لیتری تنفس طبیعی از سری NU گروه کیا هیوندای استفاده می‌کند. این پیشرانه که مجهز به سیستم پاشش چند نقطه‌ای سوخت است می‌تواند در حالت عادی ۱۵۰ اسب بخار قدرت و ۱۹۲ نیوتون متر گشتاور را تولید کند.

کیا سراتو ۲۰۱۸ با دو جعبه دنده در بازار موجود است که هر دو شش دنده هستند. اما یکی دستی و دیگری از نوع اتوماتیک است. گرچه مدل اتوماتیک این خودرو در بازار طرفداران بیشتری دارد اما مدل دستی دارای ۱۵۰۰ دلار قیمت کمتری است و خودروی به صرفه‌تری به شمار می رود. مصرف سوخت ترکیبی این خودروتنها ۷.۴ لیتر در هر صد کیلومتر است که در مقایسه با مدل دستی تنها ۰.۲ لیتر بیشتر است. پس به این ترتیب می‌توان خرید نسخه‌ی اتوماتیک این خودرو را توجیه پذیر دانست. کیا یک کلید نیز در داخل سراتوی جدید نصب کرده است که با استفاده از آن می‌توانید حالت‌های مختلف رانندگی را انتخاب کرد. تغییر بین حالت‌های رانندگی مختلف این خودرو می‌تواند رفتار فرمان، دریچه‌ی گاز و الگوی تعویض دنده در جعبه دنده را تغییر دهد.

جالب است بدانید که بخش استرالیایی کیا موتورز اقدام به بهینه سازی سیستم تعلیق سراتوی جدید با توجه به شرایط موجود در بازار استرالیا کرده است و به این ترتیب خودروهایی که در بازار عرضه می‌شوند دارای عملکردی متفاوت از سایر خودروهای سراتو در بازار جهانی است. البته سیستم تعلیق سراتو بسیار ساده است که در جلو از نوع مکفرسون و در عقب از نوع یک تکه است. سیستم تعلیق جدید در کنار بدنه‌ی محکم‌تر سبب شده تا سراتو جدید بتواند استاندارد NVH را نیز پاس کرده و از نظر عایق بندی و ارتعاشات در رده‌ی بسیار خوبی قرار بگیرد. کیا سراتو  جدید همانند بسیاری از محصولات کیا به همراه گارانتی پنج ساله و پشتیبانی جاده‌ای به مشتریان تحویل می‌شوند. اگر از مشتاقان کیا سراتو ۲۰۱۸ هستید باید اشاره کنیم این خودرو از اوایل سال ۲۰۱۹ وارد بازار خواهد شد و این احتمال وجود دارد تا حتی پیش از شروع سال جدید شاهد حضور این خودرو در نمایشگاه‌ها باشیم.

اسکارلت هاوارد، دانشجوی دکترا از دانشگاه RMIT، آدریان دایر، دانشیار از دانشگاه RMIT و اورئوره اورارگوس وبر، پژوهشگر از دانشگاه Université de Tulus III - پل ساباتییر، به‌تازگی پژوهشی در مورد زنبور عسل انجام داده‌اند که در THE CONVERSATION منتشر شد.

در وهله‌ی اول، کسی به مسائل مربوط به زنبورها اهمیتی نمی‌دهد. اما این پژوهش جدید نشان می‌دهد که زنبور عسل، مقدار ارزش هیچ را درک می‌کند؛ زنبورها، عدد صفر را نیز در ردیف اعداد پیوسته قرار می‌دهند. این نخستین بررسی علمی است که نشان می‌دهد مغز یک حشره قادر به درک مفهوم عدد صفر است و روند پیچیده‌ی تکامل یافتن پردازش اعداد برای انسان را نیز توضیح می‌دهد. علاوه‌بر این، به طراحی بهتر راه‌حل‌های هوش مصنوعی برای به‌کار بستن در محیط های پیچیده نیز کمک می‌کند.

اما منظور از مفهوم صفر چیست؟

چهار مرحله برای درک مفهوم صفر در فرهنگ، تاریخ، روانشناسی و یادگیری حیوانات در انسان وجود دارد.

مرحله‌ی اول: صفر به‌معنی عدم وجود داشتن یک مورد؛ مانند وقتی غذا در بشقاب جلوی روی شما نیست. این مرحله، احتمالا در مراحل اولیه‌ی پردازش تصویری فعال می‌شود.

مرحله‌ی دو: صفر به‌معنی وجود نداشتن در مقابل وجود داشتن؛ مانند وجود یا عدم وجود نور در یک اتاق. وجود نداشتن در مقوله‌ی مفهومی و رفتاری در نظر گرفته می‌شود.

مرحله‌ی سه: مفهومی که دارای ارزش عددی است و به جایگاه انتهایی‌ترین عدد مثبت تعلق دارد. برای مثال، ۳ > ۲ > ۱ > ۰ (> به‌معنی کمتر از است).

مرحله‌ی چهار: صفر به‌عنوان نشانه‌ی نمادین استفاده شود؛ در ریاضی و محاسبات مدرن از این مفهوم استفاده می‌شود. برای مثال ۰=۱-۱.

پژوهش جدید نشان می‌دهد که زنبور عسل به مرحله‌ی سوم از درک مفهوم صفر رسیده است.

زنبور عسل، اکنون در دسته‌ی بسیار کم‌جمعیت گونه‌های نخبه‌‌ای قرار می‌گیرد که مفهوم صفر را در این مرحله‌ی پیشرفته درک کرده‌اند. میمون رزوس، میمون وروت، یک نوع شامپانزه و یک طوطی خاکستری آفریقایی نیز قابلیت درک یا یادگیری مفهوم صفر را از خود نشان داده‌اند. با این‌حال، این نخستین بار است که چنین سطح بالایی از پردازش اعداد در مرحله‌ی شناختی در یک حشره مشاهده شده است.

چرا درک مفهوم صفر مهم است؟

اهمیت صفر در تمام طول تاریخ بشر نباید دست‌کم گرفته شود.

چوب‌های شمارش چینی از یک فضای خالی برای نشان دادن محل مقادیر استفاده می‌کردند و ارزش کمی عدد صفر برای قرن‌ها نادیده گرفته شد. برای مثال، اعداد رومی نمادی برای نشان دادن ارزش صفر ندارند.

تا پیش از سال ۶۲۸ میلادی، هیچ نشانه‌ای از محسوب کردن صفر به‌عنوان یک عدد دیده نشد؛ براهما گوپتا، ریاضی‌دان هندی در کتاب خود به‌نام Brahmasputha Siddhanta از صفر با مقدار کمی درست خود استفاده کرده است. این نخستین نشانه از مکتوب کردن صفر در تاریخ است که قوانین استفاده از صفر برای انجام محاسبات را ارائه می‌کند.

اولین نشانه از ثبت نمادین صفر (۰) به‌صورتی که ما امروزه می‌شناسیم، از روی کتیبه‌ای هندی روی دیوار یک معبد در گوالیور هند (در سال ۸۷۶ میلادی) دیده شده است. اعداد عربی که به‌صورت همزمان با ایده‌ی مدرن از صفر به‌روز شده بودند، تا سال ۱۲۰۰ میلادی به غرب نرسیدند.

جالب این‌جا است که برای انسان‌ها، قرن‌ها طول کشید تا مفهوم صفر را به‌کاملی درک کنند و در فرهنگ خود مورد استفاده قرار دهند؛ در حالی‌که زنبورهای عسل با استفاده از دانش عددی پیشین خود در طول یک روز که مورد آموزش تیم ما قرار گرفتند، توانستند شناخت خود از اعداد را توسعه دهند.

ارزیابی زنبورها برای درک صفر چگونه حاصل شد

زنبورها همیشه در محیط های پیچیده در حال جستجوی منبع تغذیه هستند و به راه‌حل‌های پردازش تصویری برای سازگاری با این نوع زندگی تکامل بخشیده‌اند. این تیم پژوهشی، پردازش عددی زنبورها را به‌وسیله‌ی آموزش جداگانه‌ی آن‌ها با دستگاه مخصوص جمع‌آوری پاداش شیرینی تست کرده است؛ همچنین آموزش قوانین مربوط به کمتر از، با در نظر گرفتن اعداد ۱ تا ۶ نیز صورت گرفته است.

در این آزمایش، زنبور ملزم است که در زمان برگشت به نقطه‌ی شروع آزمایش یکی از دو عدد ارائه‌شده را انتخاب کند. برای مثال در طول رویدادهای یادگیری بسیار، هر مرتبه دو رقم جدید (۳ در مقابل ۴، ۱ در مقابل ۲، ۲ در مقابل ۵ و غیره) به زنبور ارائه می‌شود تا این‌که حداقل ۸۰ درصد دقت در فرود پیدا کند و سپس کمترین رقم را انتخاب کند.

وقتی یک زنبور توانست رقم درست را پیدا کند، با یک محرک غیرقابل مشاهده و موجود از پیش یعنی یک مجموعه‌ی خالی که نشان‌دهنده‌ی مقدار صفر است روبرو می‌شود. در این زمان زنبورهایی که با قانون کمتر از آموزش داده شده‌اند، به‌طور شگفت‌انگیزی، رفتن به مجموعه‌ی خالی را انتخاب می‌کنند و به‌سراغ مقدار عددی بالاتر نمی‌روند. این حرکت نشان می‌دهد زنبورها متوجه می‌شوند که ارزش عددی مجموعه‌ی خالی کمتر از یک مجموعه دارای عناصر واقعی است.

زنبورهای دیگر طی آزمایش‌های بیشتر، توانایی خود در قرار دادن صفر در پایین‌ترین جایگاه زنجیره‌ی عددی و تاثیرات فاصله‌ی اعداد را نشان دادند. تاثیرات فاصله‌ی عددی با افزایش فاصله‌ی میان دو عدد در زمان افزایش دقت مشاهده می‌شوند.

این پژوهش نشان داد که زنبورها تفاوت صفر و یک را تشخیص می‌دهند؛ همچنین وقتی اعداد بیشتر از هم فاصله داشته باشند، برای مثال در نمونه‌ی صفر در مقابل ۶، عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند.

گام بعدی پژوهش درمورد پردازش صفر مربوط به نحوه‌ی درک میزان صفر از لحاظ عصبی در مغز موجودات کوچک و ساده‌ای مانند این زنبورها است. آندریاس نیدر، یک متخصص شایستگی عددی در حیوانات از داشنگاه تیبینگن آلمان است. شایستگی عددی، میزان کارایی و سودمندی یک وسیله را برای کاربرد معین نشان می‌دهد. او می‌گوید:

مهارت‌های عددی پیشرفته‌ی زنبورها و حیوانات دیگر، این پرسش را مطرح می‌کند که چگونه مغز این موجوات، هیچ را به مفهوم انتزاعی صفر تبدیل می‌کند.

پژوهش حاضر درمورد زنبورها، سوالات بسیاری را در این زمینه ایجاد کرده است؛ همچنین روشن کرده است که اندازه و پیچیدگی مغز کاملا نمی‌تواند مشخص‌کننده‌ی میزان هوش و به‌طور خاص توانایی درک عددی باشد.