این روزها مشاهده‌ی هجمه‌ی انتقادها بر ضد اسکایپ، سرویس تلفن اینترنتی محبوبی که مایکروسافت در سال ۲۰۱۱ با مبلغ ۸.۵ میلیارد دلار به تصاحب خود درآورد، کار چندان دشواری نیست. هواداران پیشین اسکایپ به صورت روزانه در شبکه‌های اجتماعی از این نرم‌افزار شکایت و اعلام می‌کنند که استفاده از آن به‌شدت دشوار شده است. در فروشگاه‌های نرم‌افزاری اپل استور و گوگلی پلی، میزان بررسی‌های منفی از اپلیکیشن موبایل اسکایپ فزونی گرفته است و کاربران تمام جنبه‌های آن از کیفیت ضعیف تماس تا مصرف بیش از حد باتری را مورد انتقاد قرار داده‌اند.

در ماه مارس، ام مالک، سرمایه‌گذار و مفسر مطرح فناوری با انتشار توییتی به انتقاد شدید از اسکایپ و مالک آن، مایکروسافت پرداخت:

باورکردنی نیست که مایکروسافت محصولی بی‌نظیر را تصاحب و آن را به بی‌مصرف‌ترین نرم‌افزار ممکن تبدیل کرد. آن‌ها اسکایپ و تجربه‌ی آن را از بین بردند. من امروز ناگزیر به استفاده از این برنامه شدم؛ اما هرگز دیگر به سمت آن نخواهم رفت.

مایکروسافت در واکنش می‌گوید این انتقادها اغراق‌آمیز است و تا حدی ناخشنودی افراد را از به‌روزرسانی‌های این نرم‌افزار بازتاب می‌دهد. تضعیف علاقه‌ی کاربران به ابزاری که ۱۵ سال پیش با معرفی ایده‌ی برقراری تماس‌های اینترنتی، به شکلی بنیادین چشم‌انداز ارتباطات مخابراتی را از نو بازتعریف کرد، دلایل دیگری نیز دارد.

مایکروسافت از زمان خرید اسکایپ از صاحبان پیشین آن، توجه این سرویس تماس اینترنتی را به بازار شرکت‌‌ها معطوف کرده است. این تغییر، پویایی اسکایپ و راحتی استفاده از آن را کاهش داده و موجب شده است تا بسیاری از کاربران این نرم‌افزار به سمت استفاده از دیگر سرویس‌های جایگزین ساخت اپل، گوگل، فیسبوک و اسنپ بروند.

مایکروسافت در سال ۲۰۱۶ تعداد کاربران اسکایپ را ۳۰۰ میلیون نفر اعلام کرد؛ اما از آن زمان تاکنون رقم جدید کاربران این سرویس را به‌روزرسانی نکرده است. براساس گمانه‌زنی برخی از تحلیلگران، مقدار کاربران فعلی اسکایپ در بهترین حالت بدون تغییر باقی مانده است. با این حال، به باور دو تن از کارمندان سابق مایکروسافت، رقم کاربران اسکایپ در حال سقوط است. این دو کارمند سابق مایکروسافت که نخواستند نامشان فاش شود، می‌گویند تا سال ۲۰۱۷ هرگز نشنیده‌اند که رقمی بالاتر از ۳۰۰ میلیون در داخل شرکت مطرح بشود.

ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت بارها اعلام کرده که خواستار محبوبیت و نفوذ گسترده‌ی محصولات این شرکت است. مایکروسافت با تبدیل اسکایپ به یکی از بخش‌های کلیدی مجموعه‌ی نرم‌افزاری پرسود آفیس و قرار دادن آن در اختیار مشتریان سازمانی، در حال تضعیف جایگاه اولیه‌ی این نرم‌افزار به عنوان سرویسی جذاب برای کاربران معمولی است. مالک در این باره می‌گوید: «این مثل تلاش تیم تیبو (بازیکن مطرح سابق فوتبال آمریکایی) برای تبدیل شدن به یک بازیکن بیسبال است. این محصول (اسکایپ) به شدت گیج‌کننده، بدشکل و غیر قابل استفاده است.»

اسکایپ در سال ۲۰۰۳ توسط دو کارآفرین سوئدی و دانمارکی پایه‌گذاری شد و با ارائه‌ی تماس رایگان خارج از کشور، ده‌ها میلیون نفر را از بند انحصار شرکت‌های تلفن همراه آزاد کرد. قابلیت‌های اصلی اسکایپ همچون چت و تماس صوتی و تصویری رایگان است؛ با این حال این سرویس با دریافت مبلغی اندک، امکان تماس با گوشی‌های معمولی را نیز ارائه می‌دهد و از این راه به کسب درآمد می‌پردازد. اسکایپ تاکنون بین مالکان مختلفی از جمله ای‌بی دست به دست شده است. این شرکت در سال ۲۰۱۱ تحت نظارت کنسرسیومی از سرمایه‌داران به رهبری شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی سیلور لِیک قرار داشت و با وجود آنکه برای عرضه‌ی اولیه‌ی سهامش آماده شده بود، در معرض فروش به خریداران بالقوه از جمله گوگل و مایکروسافت قرار گرفت.

استیو بالمر، مدیرعامل سابق مایکروسافت در آن زمان مشتاق بود تا وابستگی ردموندی‌ها را به کامپیوترهای شخصی کاهش دهد و در همین راستا اسکایپ با محبوبیت بالایش توانست نظر وی را به خود جلب کند. مایکروسافت تا آن زمان تنها شرکت‌های کوچک و گمنامی را تصاحب کرده بود که ارزش چندان بالایی نداشتند؛ اما بالمر برخلاف این رویه تصمیم گرفت با خرید اسکایپ با مبلغی هنگفت و ۴۰ درصد بالاتر از ارزش این شرکت در آن زمان، بزرگ‌ترین خرید تاریخ ردموندی‌ها را انجام دهد.

لوری رایت، مدیرکل فعلی اسکایپ که سال گذشته از شرکت بلوجینز به تیم اسکایپ ملحق شد، می‌گوید:

اسکایپ، بزرگ‌ترین سرمایه و شناخته‌شده‌ترین برند در آن زمان محسوب می‌شد و فرصتی بی‌نظیر برای ورود مایکروسافت به عرصه‌ای که به زودی ارزش پیدا می‌کرد، به حساب می‌آمد.

پس از تصاحب اسکایپ، بیل کئوفود، مدیر اجرایی مایکروسافت و مدیر ارشد مالی سابق اسکایپ به طور معمول با اشاره به محبوبیت اسکایپ، از این سرویس به عنوان شیوه‌ای برای برقراری تماس‌های ارزان یا رایگان بین‌المللی یاد می‌کرد. وی به یاد می‌آورد که در هنگام معرفی خود به ماموران مهاجرتی در سفرهای کاری خارج از کشور به طور مرتب این تعریف‌های مختلف را از زبان آ‌نها می‌شنیده است که «اسکایپ چه برند نمادینی است و من از این برنامه برای تماس با مادربزرگم استفاده می‌کنم.»

تمرکز بر شرکت‌ها راهبردی منطقی و همسو با خط مشی مدیران پیشین اسکایپ بود. بالمر و دیگر مدیران شرکت در ابتدا متعهد شدند که امکان فعالیت مستقلانه‌ی اسکایپ از لینک، سرویس جدید تلفن اینترنتی مایکروسافت برای شرکت‌ها را فراهم کنند. اما دو سال بعد، مایکروسافت این دو را در قالب اسکایپ برای کسب‌وکار (Skype for Business) با یکدیگر ادغام کرد و درون مجموعه‌ی آفیس قرار داد.

امروز، مایکروسافت با بهره‌گیری از اسکایپ برای کسب‌وکار به فروش اشتراک سرویس مبتنی بر فضای ابری آفیس ۳۶۵ و ربودن مشتریان سیسکو، رقیب خود کمک می‌کند. مایکروسافت در واقع اسکایپ را به همراه برخی از قابلیت‌های مدرن اقتباس‌یافته از پیام‌رسانی فوری، هوش مصنوعی و شبکه‌های اجتماعی به جایگزینی برای سامانه‌ی تلفنی شرکت‌ها تبدیل کرده است. تیمز، پلتفرم یک ساله‌ای که نسخه‌ی اختصاصی مایکروسافت از اپلیکیشن اسلک محسوب می‌شود، در حال یکپارچگی با اسکایپ برای کسب‌وکار است. لینکدین از دیگر خریدهای ردموندی‌ها نیز بیوگرافی کاری کاربران اسکایپ را نمایش می‌دهد. به لطف پیشرفت‌های مایکروسافت در هوش مصنوعی، اسکایپ اکنون می‌تواند تماس‌ها را به ۱۲ زبان مختلف ترجمه کند.

مایکروسافت برای آنکه اثبات کند راهبردش نتیجه‌بخش است، به فهرستی از مشتریان بلو چیپ (شرکت‌های شناخته‌شده و قابل اطمینان) از جمله جنرال الکتریک اشاره می‌کند. این کمپانی مطرح آمریکایی می‌گوید اسکایپ این کسب‌وکار را سال گذشته در اختیار ۲۲۰ هزار نفر از کارکنانش قرار داد و از آن زمان تاکنون ۵.۵ میلیون دقیقه جلسه در روز ثبت می‌کند. برطبق اظهارات ران مارکزیچ، نائب رئیس بازاریابی آفیس ۳۶۵، اکسنچر از جمله مطرح‌ترین شرکت‌های مشاور و برخی از بزر‌گ‌ترین بانک‌ها نیز در زمره‌ی مشتریان مایکروسافت قرار دارند. در پژوهشی متعلق به موسسه‌ی تحقیقاتی فارستر که با شرکت ۶٬۲۵۹ کارمند انجام شد، ۲۸ درصد گفتند از اسکایپ برای کسب‌وکار به‌منظور ارائه‌ی کنفرانس استفاده می‌کنند؛ در حالی که آمار کاربرد محصولات سیسکو ۲۱ درصد است.

اتکینز، یک شرکت بریتانیایی فعال در حوزه‌ی طراحی مهندسی که زیرمجموعه‌ی گروه شرکت‌های اس‌ان‌سی لاوالین محسوب می‌شود، می‌گوید تمام ۱۸٬۵۰۰ کارمندش از اسکایپ برای سرویس تلفن، کنفرانس و اشتراک‌گذاری پروژه‌ها به میزان ۱۰ میلیون دقیقه در هر ماه استفاده می‌کنند. نیک لجر از مدیران اتکینز که از یکپارچگی اسکایپ با آفیس اظهار خشنودی می‌کند، می‌گوید: «ما تحلیل کاملی روی رقبا انجام دادیم و به چشم‌انداز مایکروسافت اطمینان کردیم. ما به ندرت [با اسکایپ] به مشکلی برمی‌خوریم.»

با این حال، راهبرد مایکروسافت مبنی بر ترجیح شرکت‌ها به مصرف‌کنندگان برای این شرکت هزینه‌بر بوده است؛ بدین مفهوم که امنیت بالا، جستجوی قوی و قابلیت میزبانی از شرکت‌ها را در مقایسه با آسودگی استفاده و کیفیت قابل قبول تماس در اولویت قرار داده است. در واقع، پیچیدگی نرم‌افزارهای شرکتی به ناچار سادگی و سهولت ترجیح مشتریان را از بین می‌برد. هرچند مایکروسافت دو اپلیکیشن مجزا را در اختیار دارد؛ اما فناوری نهفته در آن‌ها تفاوتی با یکدیگر ندارد و با هدف استفاده‌ی کارکنان توسعه یافته است.

متیو کولنان، استراتژیست محتوا و تجربه‌ی کاربری در دانشگاه باز انگلستان در این باره می‌گوید: «اسکایپ تلاش کرده است تا تمام نیازهای افراد را پوشش دهد؛ در حالی که تقریبا تمام آن نیازها در جاهای دیگر به نحو بهتری برآورده می‌شوند.»

اصلاح و بازنگری مکرر اپلیکیشن اسکایپ توسط مایکروسافت کمکی به حل این مشکل نخواهد کرد. انتشار نسخه‌ی بازطراحی‌شده‌ی اسکایپ در تابستان سال گذشته، تنها موجب کاهش شدید امتیازهای این برنامه شد. برایان کربز، روزنامه‌نگار حوزه‌ی امنیت در یک رشته توییت انتقادآمیز در توصیف دکمه‌های اصلی این برنامه از عبارت اعصاب خوردکن استفاده کرد و گفت به‌روزرسانی اخیر این برنامه احتمالا بدترین به‌روزرسانی منتشرشده تاکنون بوده است. با بازنشر توییت‌های کربز، توجه تیم اسکایپ در توییتر به آن‌ها جلب شد. آن‌ها در واکنش به انتقادات کربز اظهار تاسف کردند. سپس یکی نمایندگان اسکایپ در پاسخ نوشت: «ما مشتاق دریافت بازخوردهای بیشتر و کمک برای حل هر گونه مشکلی هستیم.»

کارولینا میلانزی، تحلیلگر موسسه‌ی کریتیو استراتژیز می‌گوید: «یک جمعیت قابل توجهی اسکایپ را به خاطر آنچه بود، دوست داشتند، این برنامه مرتب و ساده بود. [اما] دیگر این گونه نیست. میلانزی یک بار برای مادرش در ایتالیا اقدام به خرید اشتراک اسکایپ کرده بود. اما مادر او بعداً یک آیپد تهیه کرد و اکنون آن‌ها از طریق فیس‌تایم اپل با یکدیگر صحبت می‌کنند. اکنون با وجود آنکه اپلیکیشن‌های اسکایپ را به راحتی می‌توان روی آیفون و تبلت‌ها و گوشی‌های اندرویدی دانلود کرد؛ اما میلیون‌ها نفر همان کار میلانزی و مادرش را انجام می‌دهند.

علاوه بر این، تمرکز مایکروسافت بر بازار شرکت‌ها، چشم این شرکت را بر پیشرفت واتساپ، مسنجر فیسبوک و وی‌چت بسته است. مایکروسافت ۵ سال پیش لایو مسنجر را تعطیل کرد؛ در حالی که در همان زمان واتساپ در حال جذب صدها میلیون کاربر از سرتاسر جهان بود. این سرویس پیام‌رسان فوری اکنون ۱.۵ میلیون کاربر در اختیار دارد و افزودن قابلیت‌های کلیدی اسکایپ را نیز آغاز کرده است. در همین حال، سرویس‌های نوظهوری نظیر دیسکورد - اپلیکیشنی که چت متنی و صوتی رایگان برای گیمرها ارائه می‌دهد - در حال کسب محبوبیت روزافزون هستند.

کاربرانی که با وجود تمام جایگزین‌ها همچنان به اسکایپ وفادار مانده‌اند، بیش از همه از کیفیت سرویس ناراضی هستند و به ایراداتی نظیر عدم برقراری تماس، قطع مکرر اتصال، ناپدید شدن دفترچه تلفن‌ها پس از به‌روزرسانی‌ها و ... اشاره می‌کنند. براساس اظهارات نیک باربر، تحلیلگر موسسه‌ی فارستر، مشتریان تجاری نیز با مشکلات مشابهی دست به گریبان هستند. وی می‌گوید در صحبتش با شرکت‌هایی که از اسکایپ برای کسب‌وکار استفاده می‌کنند، دریافته است که «آن‌ها هنوز در پی یافتن گزینه‌های دیگری هستند؛ زیرا این برنامه پاسخگوی آن‌ها نیست. آن‌ها معمولا نسبت به کیفیت و پایداری تماس صوتی و تصویری اظهار نارضایتی می‌کنند.

مایکروسافت می‌گوید مشکل کیفیت را جدی می‌گیرد و تماس‌های قطع‌شده را ردیابی می‌کند تا اشکال کار را دریابد. رایت می‌گوید گاهی اوقات مشکل از اینترنت مشتریان است، نه اسکایپ. وی استدلال می‌کند که اغلب شرکت‌ها در حال تلاش برای تکمیل و توسعه‌ی فناوری ارتباطات صوتی و تصویری بر بستر اینترنت هستند. او در این باره می‌گوید: «کاربران از اینکه عملکرد اسکایپ همانند تلفن نیست، آزرده می‌شوند و می‌گویند می‌روم و از یک اپلیکیشن یا سرویس دیگر استفاده می‌کنم؛ در حالی که درمی‌یابند آن سرویس دیگر هم از همان معضلات رنج می‌برد. ما به سرعت در حال پیشرفت هستیم.»

رقم دانلود اپلیکیشن اندروید اسکایپ در ماه اکتبر به یک میلیارد رسید. با این حال، مایکروسافت درباره‌ی میزان ورود کاربران به برنامه اطلاعاتی منتشر نمی‌کند. به نظر می‌رسد با خو گرفتن کاربران به تغییرات، امتیازات منفی پیشین برنامه در حال بهبود است. رایت می‌گوید: « این واقعا یک بازطراحی بنیادین محسوب می‌شود؛ بنابراین ما به این نتیجه رسیدیم که واکنش‌های منفی فراوانی در راه خواهد بود. ما خود را برای این مسئله آماده کردیم. آنچه اکنون شاهد هستیم این است که آن‌ها دیگر از اسکایپ متنفر نیستند.

رادار مطلع فجر در ردیف اولین رادارهای ساخت ایران 

همگی تجهیزات راداری در مطلع فجر نظیر مکانیزم‌های استقرار، سامانه‌های پردازش و کنترل نمایشگر‌های کاربران، ادوات مخابراتی و سامانه تولید برق توسط یک تریلر حمل می‌شود. توانایی دیگری که رادار مطلع فجر ۱ دارد، مجهز بودن به سامانه‌های ضد جنگ الکترونیک است که پایداری خوبی در فضا‌های نبرد مدرن ایجاد می‌کند. از جمله ویژگی‌های دیگری که این را‌دار دارد کاربرد آن به صورت شبانه‌روز است ، علاوه بر این قابلیت آموزش استفاده، تعمیر و نگهداری این رادار بسیار آسان است.

 رادار مطلع فجر1 تکمیل می‌شود

شرایط آب و هوایی نیز هیچ تأثیری بر عملکرد رادار مطلع فجر ۲ ندارد و این رادار قادر است به راحتی در هر شرایطی از آب و هوا با بالاترین سطح کیفی که دارد عمل کرده و اهداف هوایی را تا برد ۴۸۰ کیلومتر و همچنین اهداف با سطح مقاطع پایین را شناسایی کند.

مطلع فجر ۲ همانند نسل قبلی خود با تریلر قابل حمل بوده و منابع تغذیه آن توسط برق شهری یا دیزل ژنراتور انجام می‌شود. سیگنال‌های ارسالی این رادار از روش پردازش منسجم است که از نظر فاز به صورت یکسان فرستاده می‌شوند تا از اثرات تصادفی آن‌ها پیشگیری شود، این در حالی است که در روش های نامنسجم سیگنال‌های ارسالی دارای اختلاف فاز هستند.

کابوس جنگنده های نسل پنجم، پهبادها و موشک‌ها

بای استاتیک میانبرد، راداری ۲ بُعدی است و گیرنده‌های آن در فاصله چند کیلومتری از یکدیگر قرار دارند که این قابلیت به عنوان یک مزیّت برای رادار محسوب می‌شود، چراکه بخش‌های غیرفعال آن (پستیو) در حمله دشمن از رادار محافظت می‌کنند. البته توان تحرک این سامانه بالا بوده و فرستنده و گیرنده هر یک در مکان محافظت شده جداگانه‌ای قرار دارند و به راحتی منتقل می‌شوند در نتیجه زمان آماده به کار شدن و خروج از حالت کار کمتر از ۴۵ دقیقه است.

رادار کاوش

جمهوری اسلامی ایران همانند دیگر کشور‌های دنیا حافظ منافع ملی خود است و برای تحقق این امر از هیچ تلاشی فروگذار نیست؛ همانطور که پس از پیروزی انقلاب اسلامی با وجود تهدیدات و دسیسه های  دشمن قد خم نکرده و در صنعت نظامی با ساخت تجهیزات بومی جزء ارتش‌های قدرتمند دنیا محسوب می‌شود. نظام جمهوری اسلامی ایران تضمین می‌دهد که این روند را ادامه داده تا پیشرفت‌های وسیع‌تری در ساخت رادار‌ها و تجهیزات نظامی در مقابل تهدید‌ها داشته باشد.

هفته‌ی گذشته مایکروسافت سرفیس هاب ۲ را معرفی کرد؛ اما نکته‌ای که کمتر کسی (که در هر صورت هیچ امیدی به خرید نمایشگر ۹ هزار دلاری ندارد) به آن توجه کرد، این بود که نمایشگر گران‌قیمت مایکروسافت احتمالا سال ۲۰۱۹ به دست کاربران خواهد رسید.

بر اساس گزارش‌ها، علت این تأخیر طولانی آماده نشدن پوسته‌ی ویژه‌ای بر مبنای رابط کاربری CShell با نام آروبا (Aruba) است که هنوز جهت کاربری اولیه مناسب نیست؛ این گزارش از طریق یکی از منابع داخلی مایکروسافت به نام WindowsUnitedمنتشر شده که مدعی است با وجود نمایش پرزرق‌و‌برقی که در ویدیوی تبلیغاتی مایکروسافت مشاهده کردیم، کد اکثر قسمت‌های آروبا هنوز نوشته نشده است.

امکان دارد رابط کاربری CShell اساس کار سرفیس فون، هولو لنز ۲ و در نهایت ویندوز ۱۰ نیز باشد و شاید تأخیر در این پروژه توضیح بدهد چرا مایکروسافت هنوز هیچ یک از دستگاه‌های نسل بعدی خود را به بازار عرضه نکرده است.

هفته‌ی گذشته مایکروسافت سرفیس هاب ۲ را معرفی کرد؛ اما نکته‌ای که کمتر کسی (که در هر صورت هیچ امیدی به خرید نمایشگر ۹ هزار دلاری ندارد) به آن توجه کرد، این بود که نمایشگر گران‌قیمت مایکروسافت احتمالا سال ۲۰۱۹ به دست کاربران خواهد رسید.

بر اساس گزارش‌ها، علت این تأخیر طولانی آماده نشدن پوسته‌ی ویژه‌ای بر مبنای رابط کاربری CShell با نام آروبا (Aruba) است که هنوز جهت کاربری اولیه مناسب نیست؛ این گزارش از طریق یکی از منابع داخلی مایکروسافت به نام WindowsUnitedمنتشر شده که مدعی است با وجود نمایش پرزرق‌و‌برقی که در ویدیوی تبلیغاتی مایکروسافت مشاهده کردیم، کد اکثر قسمت‌های آروبا هنوز نوشته نشده است.

امکان دارد رابط کاربری CShell اساس کار سرفیس فون، هولو لنز ۲ و در نهایت ویندوز ۱۰ نیز باشد و شاید تأخیر در این پروژه توضیح بدهد چرا مایکروسافت هنوز هیچ یک از دستگاه‌های نسل بعدی خود را به بازار عرضه نکرده است.

شاید تا سال‌ها قبل، صحبت‌های جنجالی ایلان ماسک مورد تمسخر و تردید قرار می‌گرفت. عده‌ی زیادی تصور می‌کردند که اظهار نظرهای او، بر پایه‌ی جلب توجه و کسب سرمایه‌گذار است. امروز، وقتی به مطالب موجود در وبلاگ ماسک به تاریخ سال ۲۰۰۶ نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که بسیاری از پیش‌بینی‌ها و بلندپروازی‌های او به حقیقت پیوسته است.

چند روز قبل به دلیل ترافیک سنگین شهر لس‌آنجلس، ایلان ماسک نتوانست در زمان مقرر به جلسه‌‌ی کاری خود برسد. او ترافیک بزرگراه‌ را به جهنم تمام‌عیار تشبیه کرد. ماسک معتقد است که راه‌هایی برای حل این معضل بغرنج وجود دارد و البته، نیازی به جاده‌های بیشتر نیست. پروژه‌های مدیرعامل خودروسازی تسلا، بنیاد فضایی اسپیس X و شرکت بورینگ، تفاوت‌های زیادی با دیگر کارآفرینان دنیا دارد. در بحث حمل و نقل عمومی، شرکت‌های بزرگی مثل اوبر و بوئینگ، تلاش می‌کنند تا پرواز روزانه در آسمان و تاکسی هوایی را گسترش دهند. هایپرلوپ شرکت ویرجین هم قرار است بر سفرهای بین‌شهری با استفاده از تونل‌های روی سطح زمین تمرکز داشته باشد. با این اوصاف، طرح شرکت بورینگ تنها پروژه‌ی مرتبط با حمل و نقل زیرزمینی فوق سریع در سطح جهانی محسوب شود که البته، حالت خودران و بی‌نیاز از راننده خواهد داشت.

متروی لس‌آنجلس، اولین نهادی است که با ایلان ماسک و شرکت بورینگ به توافق رسیده است تا میزبان اولین هایپرلوپ زیرزمینی دنیا باشد. فاز اول این پروژه، شامل مسیری آزمایشی به طول ۴.۳ کیلومتر خواهد بود، اما ایلان ماسک معتقد است که به‌زودی سطح وسیعی از هایپرلوپ در سراسر لس‌آنجلس کشیده خواهد شد. ایستگاه‌های کوچک مربوط به این پروژه، تقریبا به اندازه‌ی فضای پارک یک خودرو خواهند بود و به تعداد زیاد، در دسترس مردم قرار خواهد داشت.

ماسک معتقد است که در آینده‌ی نزدیک، مسیرهای طولانی و پرترافیک، مثل فاصله‌ی ۲۲ کیلومتری فرودگاه بین‌المللی لس‌آنجلس تا استادیوم بیسبال داجر، در زمانی حدود ۸ دقیقه و با هزینه‌ی یک دلار برای مسافر ممکن شود. مسافت ذکرشده، با خودروی شخصی در ترافیک معمول، ۴۵ دقیقه و در صورت استفاده از مترو، بیش از یک ساعت طول می‌کشد.

ایلان ماسک، از شبکه‌ی گسترده‌ی ایستگاه‌های هیپرلوپ نیز اطلاع داده است که هرکدام حدود ۱۶ نفر  ظرفیت خواهد داشت. این بخش، کاملا ضد آب و قابل استفاده در شرایط آب و هوایی مختلف خواهد بود، ضمن اینکه با کمترین مزاحمت برای همسایگان عمل خواهد کرد. ایستگاه‌های هایپرلوپ، ظاهری کاملا سازگار با محیط خواهند داشت و نیازمند فضای زیاد نیستند. ماسک معتقد است که محدودیتی برای تعداد یا عمق تونل‌ها وجود ندارد. می‌توان بر حسب نیاز، آن‌ها را افزایش داد و صدها تونل داشت.

صحبت‌های ماسک به شکلی غیر مستقیم، مشکلات مربوط به پروژه‌ی تاکسی هوایی اوبر (UberAir) را زیر سؤال می‌برد؛ چراکه نیازمند برج‌های بزرگ و مرتفع در سطح شهر است. فاز آزمایشی طرح اوبر، احتمالا تا سال ۲۰۲۰ در شهر لس‌آنجلس به بهره‌برداری می‌رسد.

مدیر عامل بورینگ می‌گوید:

شما نمی‌توانید حتی با کم‌صداترین هلیکوپترها، بدون ایجاد مزاحمت برای مردم و همسایگان پرواز کنید. من قول می‌دهم که ساخت و حفاری پروژه‌ی هایپرلوپ، کاملا نامحسوس انجام شود؛ چراکه در عمق زمین خواهد بود.

حتی، پیدا کردن محل حفاری از روی سطح زمین، کار مشکلی است. ما نامرئی هستیم.

مدتی قبل، ایلان ماسک علاقه‌مند بود پروژه‌ی هایپرلوپ بر سفرهای بین‌شهری، مثل نیویورک به بالتیمور یا سان‌فرانسیسکو به لس‌آنجلس تمرکز داشته باشد. او می‌خواست از فناوری‌های موجود در موشک پروژه‌ی فضایی اسپیس ایکس در ساخت تونل خلأ استفاده کند و به سرعت ۴۸۰ کیلومتر بر ساعت دست یاید. ماسک معتقد است که سرعت انتقال مسافران هایپرلوپ هنگام سفرهای داخل شهری، مثل نمونه‌ی در حال ساخت برای لس‌آنجلس، حدود ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود. بخش زیادی از این پروژه، شامل آجرهای لوگو در سایز بزرگ، قوای محرک الکتریکی، باتری‌های مدرن و سازه‌های مقاوم ضد صدا، ابتکارات شخص ایلان ماسک هستند.

نوکیا (Nokia) شرکت فنلاندی با گستره‌ی فعالیت بین‌المللی است که تاریخچه‌ای بیش از ۱.۵ قرن دارد. این شرکت در حال حاضر در صنایع مخابراتی، فناوری اطلاعات و محصولات الکترونیکی فعالیت دارد. مقر اصلی نوکیا در حال حاضر در شهر اسپو واقع در شهرستان بزرگ هلسینکی فنلاند واقع است.

نوکیا در حال حاضر به‌عنوان شرکتی با مسئولیت محدود و سهامی عام فعالیت می‌کند که در قوانین بین‌المللی با نام Public Limited شناخته می‌شود. سهام این شرکت در بازار سهام نیویورک و هلسینکی عرضه شده است و طبق آخرین آمار در رتبه ی ۴۱۵ بزرگ‌ترین شرکت‌های دنیا معروف به فورچن ۵۰۰ قرار دارد.

تاریخچه‌ی ۱۵۲ ساله‌ی برند نوکیا با صنایع گوناگونی گره خورده است. این شرکت ابتدا به‌عنوان کارخانه‌ی تولید کاغذ مواد اولیه‌ی آن تأسیس شد. در قرن بیستم و با گسترش صنایع مخابراتی، نوکیا نیز به این بازار وارد شد و در طی سالیان فعالیت، به یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های این صنعت تبدیل شد. علاوه بر فعالیت‌های زیرساختی، نوکیا در تولید محصول برای کاربران نیز بسیار موفق بود و طی سال‌های متمادی به‌‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی گوشی موبایل شناخته می‌شد.

مقر اصلی نوکیا در شهر اسپو فنلاند

در حال حاضر این شرکت بخش تولید گوشی‌های تلفن همراه را پس از یک فروش و خرید دوباره، تحت لیسانس شرکت  HMD Global اداره می‌کند. تمرکز اصلی نوکیا بخش‌های زیرساختی مخابراتی، اینترنت اشیاء و واقعیت مجازی است. دوران اوج این برند در سال ۲۰۰۰ بود که حباب صنایع مخابراتی، نوکیا را صاحب ۴ درصد از تولید ناخالص ملی در فنلاند، ۲۱ درصد از صادرات کشور و ۷۰ درصد از ارزش بازار هلسینکی کرده بود.

تاریخچه تأسیس

تارخچه‌ی شرکتی که امروز با نام نوکیا می‌شناسیم، به سال ۱۸۶۵ و تأسیس کارخانه‌ی تولید تخته‌های فیبری توسط یک مهندس معدن فنلاندی-سوئدی بازمی‌گردد. این مهندس فنلاندی، فردریک ایدستام نام داشت که کارخانه‌ی خود را در نزدیکی شهر تمپر تأسیس کرد. کارخانه‌ی بعدی ایدستام در سال ۱۸۶۸ و در نزدیکی شهر نوکیا تأسیس شد که به‌ خاطر نزدیکی به رودخانه‌ی Nokianvirta، از منابع مناسبی برای تأمین انرژی آبی بهره‌مند بود. نام نوکیا سه سال بعد متولد شد. در این سال، ایدستام به‌ همراه دوستش لئو میشلن، شرکتی با مسئولیت محدود به نام Nokia تأسیس کردند.

میشلن در سال‌های پایانی قرن ۱۹ قصد داشت کسب‌وکار شرکت را در صنایع الکتریکی نیز گسترش دهد که ایدستام با او مخالف بود. سرانجام ایدستام در سال ۱۸۹۶ بازنشسته شد و با شروع قرن بیستم و در سال ۱۹۰۲، میشلن شرکت را به‌صورت رسمی وارد صنعت پرطرفدار الکتریسیته کرد.

کارخانه‌ی تولید کاغذ نوکیا

در سال ۱۹۰۴، ادوارد پولون، یکی از تاجران بزرگ فنلاندی، شعبه‌هایی از کارخانه‌های تولید محصولات لاستیکی خود را در نزدیکی شهر نوکیا تأسیس کرد و از نام نوکیا برای کارخانه‌هایش استفاده کرد. شرکت مادر این کارخانه‌ها، Finnish Rubber Works نام داشت که در سال ۱۹۲۲ با نوکیا شریک شد و تحت رهبری پولون به فعالیت ادامه داد. دلیل این شراکت از طرف نوکیا، بحران اقتصادی پس از جنگ جهانی اول و قرار گرفتن در آستانه‌ی ورشکستگی بود. شرکت Finnish Cable Works (با نام فنلاندی Suomen Kaapelitehdas Oy)، تولیدکننده‌ی کابل‌ الکتریکی، تلفن و تلگراف نیز در همین سال به شرکت اصلی اضافه شد.

پس از جنگ جهانی دوم، شرکت تولید کابل به‌منظور پرداخت غرامت جنگی، به اتحادیه‌ی جماهیر شوروی کابل صادر می‌کرد. این تبادلات، اولین قدم‌ها برای تصاحب بازارهای بزرگ‌تر توسط این شرکت بود. به‌هرحال این سه شرکت باوجود عدم ادغام، تحت مدیریت یک نفر یعنی پولون به فعالیت ادامه دادند و او به‌مدت ۳۰ سال در سمت رئیس هیئت مدیره، مدیر اجرایی و بزرگ‌ترین سهام‌دار آن‌ها به فعالیت پرداخت.

اولین لوگوی نوکیا

ادغام شرکت‌ها و تولد نوکیای بزرگ

در سال ۱۹۶۷، سه شرکت نوکیا، Kaapelitehdas و Finnish Rubber Works با هم ادغام شدند و شرکت بزرگ‌تری با نام Nokia Corporation تشکیل دادند. شرکت جدید در ۴ بخش اصلی فعالیت می‌کرد: جنگل‌داری، تولید کابل، تولید محصولات لاستیکی و الکترونیک. ورود این شرکت به صنعت مخابرات و شبکه در ابتدای دهه‌ی ۱۹۸۰ اتفاق افتاد.

علاوه بر بخش‌های گفته‌شده، نوکیا در تولید محصولات نظامی نیز دست داشت و در همان سال‌های ابتدایی فعالیت، تجهیزاتی برای نیروهای نظامی فنلاند تولید می‌کرد. دستگاه پیام‌رسانی رمزنگاری‌شده‌ی Sanomalaite M/90 و ماسک ضد گاز M61 از محصولات اولیه‌ی نظامی این شرکت بودند.

نوکیا همزمان با گسترش اولیه، جایگاه خود را در بازار بزرگ اتحاد جماهیر شوروی نیز گسترش می‌داد. این شرکت در دهه‌ی ۱۹۷۰ حضوری جدی در بازار شوروی داشت و محصولاتی همچون تجهیزات مراکز مخابراتی و انواع محصولات رباتیک را در این کشور به فروش می‌رساند. دهه‌ی ۱۹۸۰ دوران اوج فروش محصولات نوکیا در شوروی بود که سود زیادی به حساب‌های این شرکت جاری کرد.

لوگوی نوکیا پس از ادغام سه شرکت اصلی

با شروع دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی و پس از فروکش کردن نسبی درگیری‌های جنگ سرد، دولت آمریکا به این شرکت فناوری‌محور جدید علاقه‌مند شد. همکاری آمریکایی‌ها با نوکیا به‌ این صورت بود که آن‌ها تجهیزات لازم برای ساخت محصولات را به نوکیا می‌فروختند و در عوض، از روند پیشرفت فناوری در شوروی اطلاعات کسب می‌کردند. این ادعا توسط وزیر دفاع سابق آمریکا یعنی ریچارد پرل عنوان شده است. البته این نوع از مراودات در زمان جنگ سرد طبیعی بود.

خرید شرکت‌های جدید و گسترش بازار

کری کایرامو یکی از تأثیرگذارترین مدیران تاریخ نوکیا بود. او در سال ۱۹۷۷ به‌عنوان مدیرعامل این شرکت انتخاب شد و تغییراتی اساسی در کسب‌وکار آن ایجاد کرد. در زمان او فنلاند به‌نوعی به قطب فناوری شمال اروپا تبدیل شد و لقب «ژاپن شمال» را به خود اختصاص داد. در زمان مدیریت کایرامو، نوکیا شرکت‌های متعددی را به زیرمجموعه‌های خود اضافه کرد.

شرکت تولید تلویزیون Salora در سال ۱۹۸۴، شرکت تولید محصولات الکترونیکی و کامپیوتر Luxor AB در سال ۱۹۸۵ و شرکت فرانسوی تولیدکننده‌ی تلویزیون Oceaninc در سال ۱۹۸۷، از خریدهای بزرگ نوکیا در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی بودند. خرید این شرکت‌ها، نوکیا را بعد از فیلیپس و تامسون به رتبه‌ی سوم بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی تلویزیون در اروپا رساند. زیرمجموعه‌ی تولید تلویزیون نوکیا در سال ۱۹۹۶ تعطیل شد.

در سال ۱۹۸۷، شرکت Schaub-Loren که زیرمجموعه‌ی محصولات عمومی شرکت آلمانی Srandard Elektrik Lorenzیا SEL بود، به مالکیت نوکیا در آمد. این شرکت بخشی از تفاهم‌نامه‌ی بین‌المللی سل با آمریکا تحت عنوانInternayional Telephone & Telegraph بود که پس از فروش، محصولات خود را با برند ITT Nokia به بازار عرضه می‌کرد.

مینی‌کامپیتر تولیدی شرکت نوکیا

نوبت خرید بعدی به بخش کامپیوتر شرکت اریکسون اینفورمیشن رسید. این شرکت در تولید ترمینال‌های برند آلفاسکاپ، ماشین‌ تایپ و مینی‌کامپیوتر فعال بود و همچنین، کامپیوترهای خانگی کپی‌شده از کامپیوتر IBM را تولید می‌کرد. ادغام این شرکت با نوکیا که خود محصولاتی مانند MikroMikko در بازار کامپیوتر داشت، باعث تولد بخش جدید به نام نوکیا دیتا شد.

تولد بخش گوشی‌ موبایل

شرکت تولید گوشی موبایل Mobira در ابتدایی دهه‌ی ۱۹۹۰ توسط نوکیا خریداری شد. این شرکت در سال ۱۹۸۱ شبکه‌ی ارتباطی Nordic Mobile Telephone یا NMT را معرفی کرده بود که به‌عنوان اولیت شبکه‌ی سلولار بین‌المللی و اولین سسیستم رومینگ بین‌المللی شناخته می‌شد. اولین محصول موبیرا در داخل نوکیا نیز به‌عنوان اولین گوشی موبایل نوکیا شناخته می‌شد و موبیرا سناتور نام داشت. این گوشی موبایل برای کار در اتومبیل طراحی و ساخته شده بود.

موبیرا سناتور

موبیرا تاک‌من محصول بعدی بود که قابلیت استفاده در بیرون از خودرو نیز داشت. این گوشی همراه پنج کیلوگرمی، از قدم‌های اولیه‌ی جدی نوکیا در بازار گوشی‌ موبایل بود.

در زمان خرید موبیرا، نوکیا علاقه‌ی زیادی به تولید گوشی‌ هوشمند از خود نشان نمی‌داد. مدیران آن زمان نوکیا معتقد بودند که گوشی‌های موبایل محصولاتی بلندپروازانه هستند که تنها به فیلم‌های جیمز باند تعلق دارند. به‌هرحال صرف‌ نظر از تمایل این مدیران به ورود به بازار جدید، درآمد شرکت تحت مدیریت آن‌ها به ۲.۷ میلیارد دلار در سال رسیده بود.

موبیرا تاک‌من

اولین گوشی کاملا همراه نوکیا پس از موبیرا سناتور، Mobira Cityman 900 بود که در سال ۱۹۸۷ معرفی شد. این گوشی همراه ۸۰۰ گرمی با قیمت سرسام‌آور ۵۴۰۰ دلار عرضه شد و فروشی فوق‌العاده داشت. گوشی سیتی‌من به محبوبیت زیادی دست یافت و پس از آن که میخائیل گورباچوف از آن برای تماسی تلفنی از هلسینکی به موسکو استفاده کرد، لقب «گوربا» را دریافت کرد.

گورباچوف در حال صحبت با سیتی‌من ۹۰۰

این شرکت علاوه بر تولید گوشی‌های موبایل، در توسعه‌ی شبکه‌های ارتباطی مخابراتی نیز با دیگر شرکت‌ها همکاری می‌کرد. آن‌ها در دهه‌ی ۱۹۹۰ در توسعه‌ی استانداردهای شبکه‌ی GSM به‌ همراه زیمنس فعالیت داشتند و اولین رونمایی از این شبکه را در یکم جولای سال ۱۹۹۱ توسط نخست وزیر وقت فنلاند، اری هولکری انجام دادند. یک سال بعد، گوشی موبایلنوکیا ۱۰۱۱ (معروف به سیتی‌من ۲۰۰۰) به‌عنوان اولین گوشی مخصوص کاربران عادی معرفی شد. این گوشی موبایل قابلیت برقراری تماس به مدت ۹۰ دقیقه و ذخیره‌ی ۹۹ شماره‌ی مخاطب داشت.

نوکیا ۱۰۱۱ معروف به موبیرا سیتی‌من ۲۰۰۰

از محصولات برجسته‌ی دیگر نوکیا در سال‌های پایانی قرن بیستم، می‌توان به گیرنده‌های دیجیتال اشاره کرد. این شرکت با همکاری British Digital Broadcasting، در سال ۱۹۹۸ گیرنده‌های دیجیتال را در انگلستان عرضه کرد که بعدا با نامONdigital معروف شدند.

سلطه بر بازار موبایل

سال ۱۹۸۸ با افت شدید درآمد نوکیا همراه بود و کری کایرامو، مدیر وقت نوکیا، در اثر فشار بحران‌های مالی خودکشی کرد. مدیران بعدی سازمان‌دهی زیرمجموعه‌های نوکیا را انجام دادند و سرانجام در ابتدای دهه‌ی ۲۰۰۰ تصمیم به تمرکز کامل روی فناوری‌های موبایل و شبکه گرفتند و بخش‌های دیگر را فروختند.

گوشی موبایل نوکیا 2100 چند سال بعد معرفی شد و برای اولین بار، صدای زنگ مشهور نوکیا در این محصول استفاده شد. نوکیا برنامه‌ی فروش ۴۰۰ هزار عدد از این گوشی را در استراتژی خود داشت؛ ولی ۲۰ میلیون از آن در سرتاسر جهان به فروش رفت.

نوکیا ۲۱۰۰، اولین گوشی موبایل مجهز به زنگ معروف نوکیا

یکی ازمحصولات بلندپروازانه‌ی نوکیا در بازار گوشی‌های موبایل، در سال ‍۱۹۹۶ و با نام Nokia 9000 Communicatorمعرفی شد. این محصول ۸۰۰ دلاری قابلیت ارسال و دریافت ایمیل و فکس، مرورگر وب، پردازشگر فایل‌های متنی و همچنین صفحات گسترده را یک‌جا جمع کرده بود. این گوشی یک محصول عالی در زمان خود بود اما با استقبال خوبی از طرف مخاطبان روبه‌رو نشد.

نوکیا ۹۰۰۰ کامیونیکیتور در کنار E7 کامیونیکیتور

در اکتبر سال ۱۹۹۸، نوکیا رتبه‌ی اول بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی گوشی هوشمند در جهان را از موتورولا ربود. گوشی‌های این شرکت در قاره‌های آمریکا، اروپا، آسیا و اقیانوسیه طرفداران زیادی داشتند. نوکیا علاوه بر تسلط در این بازار، به‌عنوان پیشگام بازی‌های موبایل نیز شناخته می‌شد. شرکت فنلاندی با عرضه‌ی بازی مشهور snake روی تمامی گوشی‌های همراه، سبک جدیدی از بازی کردن را به جهانیان معرفی کرد.

نوکیا علاوه بر بازار سخت‌افزار گوشی‌های موبایل، بازار نرم‌افزار را نیز هدف قرار داده بود. آن‌ها در سال ۱۹۹۸ با همکاری شرکت انگلیسی Psion، شرکت Symbian Ltd را به‌منظور توسعه‌ی سیستم‌عامل جدیدی برای دستیار دیجیتال همراه (PDA) تأسیس کردند. در سال ۲۰۰۱، پلتفرم Series 60 شرکت نوکیا روی سیمبین عرضه شد و اولین گوشی موبایل دوربین‌دار این شرکت یعنی Nokia 7650 نیز در همان سال به بازار عرضه شد.

نوکیا ۷۶۵۰

نوکیا و سیمبین در کنار هم بزرگ‌ترین تولیدکنندگان سخت‌افزار و نرم‌افزار گوشی‌های موبایل در جهان بودند. در سال ۲۰۰۴ نوکیا به‌عنوان بزرگ‌ترین سهام‌دار سیمبین شناخته می‌شود و در نهایت در سال ۲۰۰۸ کل این شرکت را به مالکیت خود درآورد. موفقیت‌های بزرگ نوکیا در همین سال‌های انتهایی قرن بیستم و ابتدای قرن ۲۱ به وقوع پیوست. آن‌ها تنها در سال ۱۹۹۸، درآمدی حدود ۲۰ میلیارد دلار داشتند که ۲.۶ میلیارد آن سود خالص بود. تا سال ۲۰۰۰، این شرکت حدود ۵۵ هزار کارمند داشت.

دهه‌ی ۲۰۱۰ را می‌توان دوران اوج معرفی و عرضه‌ی به‌یادماندنی‌ترین گوشی‌های موبایل جهان توسط نوکیا نامید. اولین گوشی خاطره‌انگیز و موفق این دهه، نوکیا ۳۳۱۰ بود که فروش خارق‌العاده‌ای برای این شرکت به همراه داشت. نوکیا ۳۳۱۰ به‌نوعی نماد این شرکت فنلاندی محسوب می‌شود و نقش مهمی در شهرت جهانی آن‌ها داشته است. نوکیا سال گذشته نسخه‌ای جدید از این گوشی محبوب را به بازار عرضه کرد تا بار دیگر یادآور خاطرات خوش ۳۳۱۰ برای کاربران باشد.

نوکیا ۳۳۱۰

تلاش نوکیا برای سلطه بر بازار بازی‌های موبایل با سری N-Gage اوج گرفت. فنلاندی‌ها در سال ۲۰۰۲ اولین محصول از این سری را روانه‌ی بازار کردند که ترکیبی از یک کنسول بازی همراه و یک گوشی موبایل بود. البته ان‌گیج به‌ خاطر طراحی خاص و تقریبا عجیب، بازخورد مناسبی از سمت گیمرها دریافت نکرد. نوکیا بعدا از این برند به‌عنوان پلتفرم بازی گوشی‌های سری ۶۰ خود استفاده کرد.

نوکیا N-Gage

نوکیا در سال‌های بعد تلاش‌های متعددی داشت تا با گوشی‌هایی با طراحی خاص، جایگاه خود را بیش از پیش در بازار گوشی‌های موبایل تثبیت کند. گوشی‌هایی همچون نوکیا 5510 و 6800 با صفحه‌کلید کامل، نوکیا 3600 و 3650 با صفحه‌کلید گرد و نوکیا 7600 و 7280 با طراحی‌های ساختارشکنانه، محصولاتی بودند که نام شرکت فنلاندی را به‌عنوان پیشرو در زمینه‌ی طراحی بر سر زبان‌ها انداختند. البته بسیاری از این طراحی‌ها توسط کاربران و کارشناسان مورد تمسخر قرار گرفتند و جایی در بازار گوشی‌های موبایل پیدا نکردند.

نوکیا ۷۲۸۰ معروف به Lipstick

در میانه‌ی دهه‌ی ۲۰۱۰، بلندپروازی‌های نوکیا به اوج خود رسید و تولید گوشی‌هایی با قابلیت‌های بالا و قیمت‌های سرسام‌آور توسط این شرکت شروع شد. اولین گوشی نوکیا مجهز به صفحه‌نمایش لمسی با نام Nokia 7710 در سال ۲۰۰۵ عرضه شد و در همان سال، گوشی انقلابی N90 از سری فوق‌العاده موفق N معرفی شد.

نوکیای ابتدای قرن بیستم با تمامی تولیدکنندگان گوشی امروزی متفاوت بود. این شرکت در مدت یک سال چند نمونه گوشی موبایل برای تمامی سلیقه‌ها معرفی می‌کرد. در سال ۲۰۰۵ علاوه بر نمونه‌های گفته‌شده، گوشی بیزینس کلاس8800 یا سایروکو مجهز به بدنه‌ی استیل ضد زنگ (به همراه مدل‌های تیتانیوم و طلایی) معرفی شد.

نوکیا N90

در همان سال، نوکیا 1100 معرفی شد که با فروشی نزدیک به ۲۵۰ میلیون عدد در سرتاسر جهان، لقب پرفروش‌ترین گوشی موبایل تاریخ را به خود اختصاص داد. گوشی‌های نوکیا 3250، 6280 و N70 از دیگر محصولات این سال طلایی بودند که هرکدام با کاربری خاص و جامعه‌ی هدف خاص، فرمانروایی نوکیا را در بازار گوشی‌های موبایل کامل کردند.

نوکیا ۱۱۰۰، پرفروش‌ترین محصول الکترونیکی تاریخ

قرارداد با کارل زایس

همان‌طور که گفته شد دهه‌ی ۲۰۱۰ دهه‌ی طلایی نوکیا بود. فنلاندی‌ها در سال ۲۰۰۵ قراردادی عالی با شرکت تولید لنز آلمانی کارل زایس امضا کردند و اولین گوشی‌های خود مجهز به دوربین‌های حرفه‌ای را در همان سال‌ها تحت برند N و با کمک این شرکت تولید کردند. گوشی‌های N95 و N82 از اولین محصولات این سری بودند که به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸، جایزه‌ی برترین گوشی‌های موبایل مجهز به دوربین در اروپا را به خود اختصاص دادند.

همکاری‌های بعدی نوکیا و کارل زایس منجر به عرضه‌ی گوشی‌های بسیار موفق تا میانه‌ی دهه‌ی ۲۰۲۰ شد. نوکیا N93 در سال ۲۰۰۶ معرفی شد و به‌ خاطر طراحی خاص و سهولت استفاده به‌عنوان دوربین فیلمبرداری، توجه بسیاری از کاربران و کارشناسان را به خود جلب کرد. محصول بزرگ بعدی، نوکیا N8 با دوربین فوق‌العاده عالی ۱۲ مگاپیکسلی بود که استانداردهای عکسبرداری و فیلمبرداری با گوشی موبایل را متحول کرد.

در نهایت گوشی‌های نوکیا 808 Pureview و Lumia 920، آخرین همکاری‌های فنلاندی‌ها با کارل زایس بودند که اولی با لنز ۴۱ مگاپیکسلی، بیش از گوشی موبایل به یک دوربین عکسبرداری کامل شبیه بود.

لومیا ۹۲۰

نوکیا در آن سال‌ها تنها به تولید گوشی موبایل بسنده نکرد و با عرضه‌‌ی سیستم‌عامل Maemo روی تبلت Nokia 770، افق‌های بلندپروازانه‌ی خود را بار دیگر به رخ کشید. تلاش‌های نرم‌افزاری این شرکت در سال‌های بعد و با تمرکز روی پلتفرم ان‌گیج و مارکت موسیقی Ovi به اوج خود رسید. البته Ovi به‌سرعت و با ظهور اپ‌استور اپل، در سال ۲۰۰۸ رقیبی جدی پیدا کرد.

از آخرین گوشی‌های انقلابی نوکیا در سال‌های پایانی دهه‌ی ۲۰۱۰ می‌توان به Nokia 5800 XpressMusic اشاره کرد. این گوشی را می‌توان اولین گوشی هوشمند کاملا لمسی از طرف این شرکت اروپایی نام نهاد. ۵۸۰۰ به نسخه‌ی پیشرفته‌ی سیمبین موسوم بهSymbian^1 مجهز بود و به‌نوعی جزو آخرین گوشی‌های فوق موفق نوکیا به حساب می‌آمد. اولین نشانه‌ها از دوران افول نوکیا نیز در همین زمان و در سال ۲۰۰۸ اتفاق افتاد که آن‌ها به‌ خاطر کاهش فروش، مجبور به تعطیلی بخش فروش در ژاپن شدند.

سال‌های ابتدایی سقوط

سال‌های ابتدایی دهه‌ی ۲۰۲۰ به‌هیچ وجه برای نوکیا خوش‌یمن نبود. آن‌ها در ابتدای این دهه گوشی N8 را معرفی کردند که به‌ خاطر تأخیر در عرضه، آسیبی جدی به اعتبار برند وارد کرد. در همان سال‌ها، اپل و گوگل نیز با قدرت در حال نفوذ به بازار گوشی‌ هوشمند بودند. از طرفی، سونی اریکسون و سامسونگ نیز اکوسیستم سیمبین را ترک کرده و به سمت اندرویدجذب شده بودند.

نوکیا N8، آخرین گوشی نوکیا پیش از شروع سقوط

در این میان نوکیا که سیستم‌عامل خود را در حال مرگ می‌دید، به خیال بازپس‌گیری اعتبار گذشته، با اینتل شریک شد. این دو شرکت سیستم‌عامل‌های Maemo و Moblin خود را با هم ترکیب کردند و MeeGo را از دل آن متولد کردند. البته این سیستم‌عامل که بر پایه‌ی لینوکس بود نیز موفقیتی برای نوکیا نداشت و در سال ۲۰۱۲، توسعه‌ی آن متوقف شد.

نوکیا که از همان ابتدای توسعه‌ی می‌گو اعتقادی به آن نداشت، با غول نرم‌افزاری جهان یعنی مایکروسافت وارد شراکت شد و گوشی‌های برپایه‌ی ویندوز فون را به‌عنوان اولویت اول خود انتخاب کرد. فشارهای مایکروسافت مبنی بر تمرکز بیشتر روی این سیستم‌عامل، یکی از دلایل تعطیلی می‌گو بود.

با اعلام همکاری نوکیا و مایکروسافت، به‌یک‌باره آمار فروش شرکت فنلاندی سقوط کرد. دلیل اصلی این سقوط، ناامیدی کاربران نسبت به سیمبین بود. همان یکی دو سال ابتدای دهه‌ی ۲۰۲۰، نشان از سقوط نوکیا در بازار گوشی‌های موبایل داشتند. سری پرچم‌دار لومیا مجهز به ویندوزفون نتوانست اعتبار نوکیا را باز یابد و کاهش فروش، باعث افت شدید ارزش سهام این شرکت و اخراج حدود ۱۰ هزار نفر از کارمندان آن شد. حتی نخست‌وزیر فنلاند نیز در آن سال‌ها از نوکیا روی برگرداند و هیچ کمک دولتی به آن‌ها پرداخت نکرد.

مدیرعامل وقت نوکیا در کنار استیو بالمر، مدیرعامل مایکروسافت

فروش بخش موبایل به مایکروسافت

موفقیت نسبی پرچم‌داران لومیا و سری ارزان‌قیمت آشا در سال ۲۰۱۳ نیز نتوانست خسارت دو سال قبل را برای نوکیا جبران کند. سرانجام این شرکت که چند سالی تحت نفوذ ایده‌های مایکروسافت بود، بخش گوشی‌های موبایل خود را در آوریل ۲۰۱۴ به مایکروسافت فروخت و Microsoft Mobile جایگزین گوشی‌های نوکیا شد.

تا سال ۲۰۱۴، ارزش برند نوکیا سقوطی بی‌سابقه را تجربه کرده بود. این برند از رتبه‌ی پنجم جهان در سال ۲۰۰۹ به رتبه‌ی ۹۸ در سال ۲۰۱۴ رسید.

سال‌های اخیر و تمرکز روی بخش‌های زیرساختی

فروش بخش موبایل به مایکروسافت، نوکیا را به تمرکز روی بخش‌های زیرساختی مانند مخابرات و شبکه مجبور کرد. آن‌ها در سال ۲۰۱۳، سهام زیمنس را در شرکت Nokia Siemens Networks به ارزش ۲.۲ میلیارد دلار خریداری کردند و زیرمجموعه‌ی جدید به نام Nokia Solutions and Networks ایجاد کردند. این زیرمجموعه بعدا با نام نوکیا نتورکس به کار خود ادامه داد. تمرکز روی این بخش در سال‌های بعدی درآمد نوکیا را به مقدار قابل توجهی افزایش داد.

شبکه‌ی 5G، عرصه‌ی جدید حکمرانی نوکیا

با افزایش درآمد شرکت در سال ۲۰۱۴، اولین تلاش‌ها برای بازسازی برند نوکیا نیز آغاز شد. رمزی هایداموس، مدیر بخش فناوری‌های نوکیا، اعتقاد داشت که این شرکت باید هویت خود را با طراحی محصولات عالی بازپس‌گیرد. اولین تلاش‌های نوکیا پر این جهت، تبلت اندروید N1 بود که با همکاری فاکسکان تولید شد.

از محصولات بعدی نوکیا در این استراتژی جدید، دوربین ۳۶۰ درجه‌ی OZO بود که به گفته‌ی مدیران این شرکت، بهترین محصول در زمینه‌ی اشتراک محتوای ۳۶۰ درجه بود. البته اوزو با قیمتی بالا برای کاربران حرفه‌ای عرضه شد و از لحاظ تعداد فروش موفقیت چندانی نداشت. نوکیا در همان سال‌ها تلاش‌های زیادی نیز برای سلطه بر بازار نرم‌افزار داشت که توسعه‌ی پلتفرم مسیریابی Here، یکی از آن‌ها بود. البته این سرویس در سال ۲۰۱۵ به قیمت ۲.۸ میلیارد یورو به کنسرسیوم شرکت‌های خودروسازی بی‌ام‌و، دایملر و گروه فرولکس فروخته شد.

نوکیا HERE پلتفرم مسیریابی نوکیا

نوکیا از ابتدای تأسیس به‌عنوان یک شرکت بزرگ مخابراتی شناخته شده است. پس از فروش بخش موبایل و تمرکز بیشتر روی محصولات شبکه و مخابرات، گام بزرگ این شرکت برای توسعه‌ی شبکه‌ی 5G نیز برداشته شد. نوکیا در سال ۲۰۱۵، شرکت مخابراتی فرانسوی آلکاتل-لوسنت را به قیمت ۱۵.۶ میلیارد یورو خریداری کرد تا بخش تحقیق و توسعه‌ی 5G خود را بیش از پیش توسعه دهد. بخش تحقیق و توسعه‌ی آلکاتل با نام بل لبز و همچنین گوشی‌های برند آلکاتل نیز پس از این خرید به تصاحب نوکیا در آمدند.

شرکت فنلاندی در سال ۲۰۱۶ از اولین شبکه‌ی کامل 5G رونمایی کرد. اولین اتصال این شبکه در فوریه‌ی سال ۲۰۱۷ و دراولو فنلاند برقرار شد که با پشتیبانی ورایزن و استفاده از تجهیزات طراحی‌شده توسط اینتل و تحت مجوز 5GTF کار خود را شروع کرد.

مقر اصلی نوکیا تا پیش از فروش بخش موبایل به مایکروسافت

فعالیت‌های جدی نوکیا در بخش مخابرات و شبکه همچنان به قوت خود باقی است. این شرکت در سال ۲۰۱۸ قراردادی باNTT Docomo، بزرگ‌ترین اپراتور مخابراتی ژاپن امضا کرد تا شبکه‌ی بی‌سیم 5G را تا سال ۲۰۲۰ در این کشور پیاده‌سازی کند. آخرین تلاش‌های نوکیا در بخش شبکه و مخابرات، معرفی چیپست‌های ReefShark است که پهنای باند را تا ۸۴ گیگابیت در ثانیه افزایش می‌دهد. این محصول در سه‌ماهه‌ی سوم سال ۲۰۱۸ عرضه خواهد شد و از هوش مصنوعی طراحی شده توسط بل لبز استفاده می‌کند.

بخش دیگر فعالیت‌های جدید نوکیا مربوط به اینترنت اشیاء است. این شرکت در سال ۲۰۱۶، شرکت Withings فعال در تولید دستگاه‌های سنجش سلامتی متصل به اینترنت را به قیمت ۱۹۱ میلیون دلار خریداری کرد. شرکت جدید با نام بخش Digital Health به‌عنوان زیرمجوعه‌ای از دپارتمان فناوری‌های نوکیا مشغول به کار شد. البته آخرین خبرها از فروش این شرکت به یکی از مؤسسان اولیه ی آن حکایت دارند. شرکت دیگری که در صنعت اینترنت اشیاء توسط نوکیا تصاحب شد، استارتاپ کالیفرنیایی Space Time Insight بود که ماه می سال ۲۰۱۸ خریداری شد.

تولد HMD Global

از اتفاقات سال‌های اخیر که موجب بازگشت برند نوکیا به بازارهای عمومی شده، خرید بخش تولید موبایل مایکروسافت توسط شرکت اچ‌ام‌دی گلوبال است. این شرکت توسط مدیر سابق نوکیا یعنی جان فرانکویس باریل تأسیس شده است. نوکیا سریعا با اچ‌ام‌دی قراردادی امضا کرد و این شرکت را به‌عنوان تولیدکننده‌ی گوشی‌های موبایل با برند نوکیا معرفی کرد.

طبق قرارداد نوکیا با اچ‌ام‌دی، گوشی‌های این برند با کمک شرکت فاکسکان تولید می‌شوند. اچ‌ام‌دی به تمامی پتنت‌ها و نرم‌افزارهای گوشی‌های نوکیا نیز دسترسی خواهد داشت. اولین محصول این همکاری، گوشی اندروید Nokia 6 بود که در ژانویه‌ی سال ۲۰۱۷ معرفی شد. نوکیا 3 و نوکیا 5، محصولات بعدی بودند که در کنگره‌ی جهانی موبایل بارسلون معرفی شدند. اچ‌ام‌دی از زمان خریداری بخش موبایل مایکروسافت، محصولات متعددی به بازار عرضه کرده است و به‌ نظر می‌رسد که تصمیمی جدی برای احیای برند نوکیا در بازار گوشی‌ هوشمند دارد. از آخرین محصولات این برند در بازار گوشی‌ هوشمند می‌توان به نوکیا X6 اشاره کرد که طراحی کاملا مدرنی دارد و فروش بالایی برای آن پیش‌بینی می‌شود.

نوکیا X6، جدیدترین محصول فنلاندی‌ها در بازار گوشی‌های هوشمند

وضعیت کنونی برند نوکیا

با آن که اکثر مردم نوکیا را با گوشی‌ موبایل می‌شناسند و با کاهش فروش محصولات این برند، آن را شرکتی شکست‌خورده می‌دانند، نوکیا هنوز با قدرت زیاد در دنیای فناوری فعالیت می‌کند. همان‌طور که پیش از این گفته شد، زیرمجموعه‌های این شرکت مانند نوکیا نتورکس و بخش فناوری‌های نوکیا با فعالیت جدی در صنابع مخابرات، اینترنت اشیاء و واقعیت مجازی، هنوز نام این شرکت فنلاندی را در صنعت زنده نگه داشته‌اند.

علاوه بر بخش‌‌های ذکرشده، نوکیا در بازار سرمایه‌گذاری نیز فعالیت جدی دارد. NGP Capital یکی از زیرمجموعه‌های این شرکت است که به‌عنوان سازمان سرمایه‌گذاری بین‌المللی در بخش اینترنت اشیاء و فناوری‌های موبایل فعالیت می‌کند. این شرکت سرمایه‌گذاری‌های خود را در آمریکا، اروپا، هند و چین انجام می‌دهد. در حال حاضر مجموع دارایی‌های تحت مدیریت ان‌جی‌پی به یک میلیارد دلار می‌رسد.

نوکیا در بخش نرم‌افزاری توسعه‌ی شبکه نیز فعالیت دارد.Nauge Networks یکی از زیرمجموعه‌های این شرکت است که پس از خرید آلکاتل-لوسنت به آن‌ها ملحق شد. این شرکت در زمینه‌ی ارائه‌ی راهکارهای نرم‌افزاری شبکه فعالیت می‌کند و تاکنون با شرکت‌های بزرگی همچون وودافون، تلفونیا و چاینا موبایل همکاری داشته است. مقر اصلی این شرکت در مانتین ویو کالیفرنیا واقع است.

نوکیا از قدیمی‌ترین شرکت‌های حاضر در بورس هلسینکی است که در طول سالیان فعالیت، با فراز و نشیب‌های متعددی روبه‌رو بوده است. برند این شرکت در سال ۲۰۱۷ و پس از فعالیت‌های جدی در بخش اینترنت اشیاء و همچنین ظهور اچ‌ام‌دی گلوبال، با ۱۴۷ پله صعود در جایگاه ۱۸۸ برترین برندهای جهان قرار گرفت. ارزش بازار این شرکت در سال‌های اوج به ۱۱۰ میلیارد دلار رسید و با افت سال‌های ابتدایی دهه‌ی ۲۰۲۰ به ۶.۲۸ میلیارد دلار سقوط کرد. در آخرین آمار ارائه‌شده، ارزش بازار نوکیا به ۲۶.۰۷ میلیارد دلار رسیده است.

لوگو و شعار مشهور Connecting People شرکت نوکیا

مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره‌ی کنونی نوکیا، رجیف سوری است که از سال ۲۰۱۴ در این سمت فعالیت می‌کند. تیم مدیریتی نوکیا از دو بخش هیئت مدیره و تیم رهبری تشکیل شده است که تیم رهبری توسط هیئت مدیره انتخاب می‌شود. طبق آخرین آمار، درآمد نوکیا در سال ۲۰۱۷ به ۲۳.۱۴۷ میلیارد یورو رسیده که سود خالص آن، ۱.۴۳۷ میلیارد یورو بوده است. این شرکت در حال حاضر حدود ۱۰۳ هزار کارمند در سرتاسر جهان دارد.

نوکیا در فعالیت‌های بشردوستانه نیز شراکت دارد. فنلاندی‌ها با یک سازمان مردم‌نهاد هندی ارتباط نزدیکی دارند و در نتیجه‌ی آن، از کودکان در برابر حوادث و بلایای طبیعی حمایت می‌کنند.

یکی از رموز موفقیت نوکیا در طول سالیان فعالیت، ارزش نهادن به مشتریان و کاربران بوده است. آن‌ها در همه‌ی موارد از حمایت از محیط زیست گرفته تا استفاده از فناوری برای توسعه‌ی زندگی بهتر و ایجاد تغییراتی برای ارتباط بهتر مردم، تلاش‌های متعددی داشته‌اند. نوکیا نامی در طول تاریخ است که تلاشی جدی برای رساندن فناوری به دستان همه‌ی مردم جهان داشته است؛ فناوری که قابل لمس و با هدف حمایت از کاربر توسعه یافته است. 

شرکت انگلیسی دیپ‌مایند، یکی از زیرمجموعه‌های هولدینگ آلفابت و به‌نوعی خواهرخوانده‌ی گوگل محسوب می‌شود. این شرکت بر توسعه‌ی هوش مصنوعی تمرکز دارد و اخیرا توجه خود را روی تولید هوشی برای درک علوم عصب‌شناسی متمرکز کرده است.

این شرکت مقاله‌ای در مورد شبکه‌ی عصبی خود منتشر کرده است. در این مقاله آمده که این شبکه در خلال تلاش برای حل یک مشکل مسیریابی، روشی در زمینه‌ی آگاهی فضایی پیدا کرده که شبیه به تولید «سلول‌های شبکه‌ای» در پستانداران است. سلول‌های شبکه‌ای یا Grid Cells نوعی نورون در مغز اکثر موجودات هستند که توانایی تشخیص موقعیت در فضا را به آن‌ها می‌دهند.

کشف سلول‌های شبکه‌ای به سال ۲۰۰۵ برمی‌گردد. دانشمندان در آن زمان این پدیده را دلیل و ابزار اصلی موقعیت‌یابی موجودات بیان کردند. سلول‌های شبکه‌ای بر اساس مسافت طی‌شده و مسیر مسافت، موقعیت ما را مشخص می‌کنند. به بیان دیگر این سلول‌ها توانایی درک موقعیت کنونی را به ما می‌دهند. این سلول‌ها ساختاری شش‌ضلعی تشکیل می‌دهند که در لایه‌های مختلف، مسیریابی را ممکن می‌سازد. این شبکه در تمامی پستانداران مشترک است و مانند قابلیتی پیش‌فرض در مغز آن‌ها فعالیت می‌کند.

نکته‌ی مهم این که دانشمندان روش کار سلول‌های شبکه‌ای را درک نمی‌کنند. در تعریف ساده‌ی آن‌ها از این پدیده، مغز شبکه‌های شش‌ضلعی را تشکیل می‌دهد و نورون‌ها آن‌ها را به کار می‌گیرند. اما در مورد چگونگی کارکرد این پدیده در کمک به موقعیت‌یابی، نظریه‌های متعددی وجود دارد.

هوش مصنوعی دیپ‌مایند در حال بررسی یکی از همین تئوری‌ها بوده که ایده‌ی آن، تخمین حدودی موقعیت بر مبنای محاسبات برداری است. در حین تحقیقات، دانشمندان متوجه شده‌اند که هوش مصنوعی، به‌صورت خودکار سیستمی توسعه داده است که از سلول‌های شبکه‌ای انسان‌ها تقلید می‌کند. هوش مصنوعی با استفاده از این تقلید، مسئله‌ی مسیریابی موش‌های آزمایشگاهی (و اکثر پستانداران) را حل کرده است.

این اتفاق در وبلاگ شرکت دیپ‌مایند به این صورت بیان شده است:

در قدم اول، ما شبکه‌ای برای تشخیص موقعیت در یک محیط مجازی آموزش دادیم. این آموزش با استفاده از سیگنال‌های سرعت‌سنج حرکتی انجام شد. این امکان شبیه به رفتار پستانداران در زمانی است که در محیط‌های ناآشنا حرکت می‌کنند.

پس از مدتی متوجه شدیم که ساختارهای شبکه‌ای شکل به‌صورت خودکار در شبکه پدیدار شدند. این شبکه‌ها شباهت زیادی به ساختارهای عصبی مشاهده شده در پستانداران داشت. این یافته کاملا با ایده‌ی تأثیر سلول‌های شبکه‌ای روی مسیریابی هم‌خوانی داشت.

دانشمندان به‌منظور آزمایش بیشتر نظریه‌ی خود، از آموزش حرفه‌ای‌تر استفاده کردند و در صورت موفقیت هوش مصنوعی به مسیریابی با استفاده از اطلاعات برداری در محیط‌های مجازی بازی، به آن جایزه می‌دادند. در طول این آزمایش آن‌ها از ایجاد سلول‌های شبکه‌ای توسط هوش مصنوعی جلوگیری کردند. در نتیجه‌ی این محدودیت، عملکرد هوش مصنوعی در مسیریابی ضعیف‌تر شد. اما زمانی که اجازه‌ی ایجاد سلول‌های شبکه‌ای به این هوش مصنوعی داده شد، توانایی‌های مسیریابی آن بسیار پیشرفت کردند.

دیپ‌مایند نتوانسته با استفاده از هوش مصنوعی، معمای سلول‌های شبکه‌ای را حل کند؛ اما یافته‌های آن‌ها با هوشی که برای مسیریابی این سلول‌ها را تشکیل می‌دهد، مهر تأییدی بر نظریه‌ی این پدیده است. کارشناسان امیدوارند که نتایج این تحقیق، به ساخت ربات‌هایی با قابلیت مسیریابی مانند موش‌ها یا انسان‌ها منجر شود. در حال حاضر در محیط‌های مجازی هوش مصنوعی انسان را شکست می‌دهد اما نتیجه‌ی نهایی باید در محیط‌های واقعی بررسی شود.

مهم‌ترین نکته‌ی این گزارش، پیشرفت هوش مصنوعی است. هر بار که خبری از یادگیری رفتاری انسانی توسط هوش مصنوعی (به‌صورت خودکار) منتشر می‌شود، به این نکته پی می‌بریم که هوش مدرن، چیزی بیشتر از یک دانش‌آموز کنجکاو است. 

شرکت گوگل روز سه‌شنبه هفته‌ی گذشته طی خبری اعلام کرد که استفاده از واژه‌ی Secure با نماد قفل سبزرنگ را برای سایت‌های مبتنی بر HTTPS متوقف خواهد ساخت. تا چند سال پیش استفاده از پروتکل رمزگذاری‌شده‌ی HTTPS به‌اندازه‌ی امروز نبود و از همین رو، سایت‌های استفاده‌کننده‌ از این سیستم با نماد قفل سبزرنگی در کنار آدرس اصلی سایت در مرورگر متمایز می‌شدند.

گوگل در توضیح خود برای توجیه منطقی این کار، اعلام کرده است که کاربران باید چنین توقع داشته باشند که یک وب‌سایت به‌طور پیشفرض و در حالت عادی هم ایمن باشد. از همین رو آن‌ها تصمیم گرفتند نماد قفل و واژه‌ی Secure را از نسخه‌ی ۶۹ مرورگر کروم که در ماه سپتامبر سال جاری میلادی منتشر خواهد شد، حذف کنند.

گوگل پیش از این هم اعلام کرده بود که از آپدیت ۶۸ کروم در ماه جولای (تیرماه)، تمامی سایت‌های مبتنی بر HTTP را با عنوان سایت‌های غیر ایمن و با عبارت Not secure نمایش خواهد داد.

 بر اساس زمان‌بندی‌های مطرح‌شده، انتظار می‌رود که از ماه اکتبر همین سال (مهرماه) و در نسخه‌ی ۷۰ مرورگر کروم، گوگل به کاربران خود در حین وارد کردن اطلاعات به سایت‌های مبتنی بر HTTP، اخطاری ا باعنوان Not secure نمایش دهد.

بنابر اعلام گوگل، در گذشته سایت‌های استفاده‌کننده از HTTP بیش از آن مقداری بودند که بتوانیم تمامی آن‌ها را با یک نماد یا هشدار قرمز علامت‌گذاری کنیم و کاربران این سایت‌ها هم در مجموع زیاد بود.

 گوگل علاوه بر اقدام اخیر، گام‌های دیگری هم برای تشویق صاحبان وبسایت‌ به استفاده از پروتکل ایمن و رمزگذاری‌شده‌ی HTTPS برداشته است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، HTTPS یک استاندارد رمزگذاری ایمن برای انتقال داده‌ها است. برای نمونه‌ای از اقدامات دیگر گوگل در این مسیر می‌توانیم به ایجاد تفاوت در رتبه‌بندی (رنک) سایت‌ها در نتایج جستجوی گوگل اشاره کنیم. گوگل در نتایج جستجوی خود، سایت‌های HTTPS را بالاتر از سایت‌های بدون این استاندارد قرار می‌دهد.

 برای ایمن ساختن وبسایت‌ها شماری روش‌های ساده و گاه رایگان نیز وجود دارد. مثلا مرکز غیر انتفاعی گروه پژوهش ایمنی اینترنت (ISRG) به کاربران امکان می‌دهد برای وبسایت خود، گواهی‌ رایگان SSL تهیه کنند.

عبارت بدتر از آنچه فکر می‌کردیم، در مورد شرایط تغییرات اقلیمی یک کلیشه است. اما پژوهش‌های زیادی انجام شده که نشان می‌دهد جهان در معرض عواقب وخیم‌تر و سخت‌تر از آنچه پیش از این تصور می‌شد، قرار دارد.

دانشمندان در پژوهشی که درمورد آینده اقتصاد جهانی انجام داده‌اند، نتیجه‌گیری کرده‌اند که سناریوی بدترین حالت استاندارد که تاکنون توسط دانشمندان اقلیمی مورد استفاده قرار گرفته، بدترین حالت ممکن نیست. در واقع، اینکه تغییرات اقلیمی تا چه حد، وضعیت سیاره‌ی ما را در آینده‌ای نزدیک (پایان قرن حاضر) تغییر خواهد داد، تا حد زیادی به میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای، همچنین به انتخاب‌های جوامع جهانی و چگونگی رشد اقتصادی بستگی دارد. دانشمندان در پژوهش جدید خود، چهار سناریوی مختلف به نام RCP (مخفف، نشانگر مسیرهای غلظت گازهای گلخانه‌ای) را شبیه‌سازی کردند که هر کدام آینده‌ی متفاوتی را توصیف می‌کند.

در مدل‌های شبیه‌سازی شده، سناریوی RCP8.5 بدترین شرایط اقلیمی را پیش‌بینی کرده است. در این سناریو، رشد سریع و نامحدود اقتصادی و سوختن سوخت‌های فسیلی فراوان پیش‌بینی شده است. اکنون به‌نظر می‌رسد که سناریوی RCP8.5، ممکن است میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را که منجر به دستیابی به مسیر اقتصادی خود شده را دست کم گرفته است.

پیتر کریستنسن استادیاری از دانشگاه ایلینوی در اوربانا شمپین و یکی از نویسندگان مقاله جدید، گفت:

برآوردهای ما نشان می‌دهد که با توجه به نرخ رشد اقتصادی پیش‌بینی شده، بیشتر از ۳۵ درصد احتمال وجود دارد که در سال ۲۱۰۰، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای از میزان برآورده شده در سناریوی RCP8.5 هم بالاتر برود.

نکته‌ای که باید در نظر داشته باشیم، این است که در سناریوی RCP8.5، فرض بر این گذاشته شده که هیچ اقدام ضروری برای محدود کردن گرمایش جهانی انجام نشود که بعید به نظر می‌رسد، چنین اتفاقی نیافتد. در این سناریو، معاهدات بین‌المللی مانند توافق‌نامه پاریس نادیده گرفته شده است.   

گلن پترز، پژوهشگری از مرکز پژوهش‌های بین‌المللی محیط زیست در نروژ، می‌گوید:

جوامع جهانی در میزان مشخصی از سیاست‌های اقلیمی به دام افتاده‌اند.

اما مسئله‌ی نگران‌کننده این است که اگر حتی اقدامات لازم برای مقابله با تغییرات اقلیمی ادامه داشته باشد، بازهم انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌تواند بسیار بیشتر از انتظار باشد. در حالی که برخی پژوهشگران ادعا می‌کنند که ارتباط بین رشد اقتصادی و انتشار گازهای گلخانه‌ای از بین رفته یا از هم جدا شده است. پترز اشاره می‌کند که انتشار کربن در اتحادیه اروپا طی چهار سال گذشته افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۷، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای اتحادیه اروپا، ۱٫۸درصد افزایش داشته است.

کریستنسن گفت:

مسئله این است که اگر گازهای گلخانه‌ای بیشتر و بیشتری تولید کنیم، باید متوجه باشیم که نرخ انتشار (گازهای گلخانه‌ای) سریع‌تر از آنچه فکر می‌کنیم به رشد چشمگیری خواهد رسید. در غیاب سیاست‌گذاری‌های معقول اقلیمی، سناریوهای رشد بالاتر انتشار گازهای گلخانه‌ای، احتمالا به معنای افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای در سراسر جهان خواهند بود.

تقریباً تمام علاقه‌مندان دنیای خودرو، همیشه یک مدل را به‌عنوان محبوب‌ترین خودروی خود معرفی می‌کنند. این خودرو به دلایل گوناگون، مانند قیمت کم، قدرت بالا، ظاهر زیبا، نوستالژی، اصالت برند و ... در لیست بهترین‌های هر فرد قرار می‌گیرد اما در نهایت، سوددهی در صنعت خودروسازی برای بسیاری از خودروسازان حرف اول و آخر را می‌زند. کافی است که دخل و خرج یک مدل با سیاست‌های کلان شرکت جور نباشد، آن‌وقت توقف تولید محبوب‌ترین خودروی هر فرد به آسانی امکان‌پذیر است. بهترین مصداق این ادعا، رونق قابل توجه خودروهای کلاس شاسی‌بلند و کراس‌اور است. هر روز خودروسازان بیشتری به تولید خودرو در این کلاس روی می‌آورند و این یعنی، توقف خط تولید برخی مدل‌های خاص.

برای مثال مدل اکلیپس میتسوبیشی که دو دهه پیش به عنوان یک خودروی اسپرت پرطرفدار شناخته می‌شد، امروز در قالب یک مدل کراس‌اور تولید می‌شود. یا کوپه‌ و کروک محبوب هوندا S2000 که پس از دو نسل، تولید آن متوقف شد. البته همیشه خودروسازانی هم هستند که تولید برخی مدل‌های خاص را باوجود نبود توجیه مالی ادامه می‌دهند. در ادامه‌ی این مطلب ۱۰ خودرویی که احتمال توقف آن‌ها زیاد است، معرفی می‌شوند.

آئودی R8

مدل اسپرت و موتورمیانی آئودی R8، اولین بار در سال ۲۰۰۳ در قالب مدل مفهومی لمانز کواترو در نمایشگاه خودروی فرانکفورت و سپس ژنو معرفی شد. اولین مدل تولیدی R8 محصول سال ۲۰۰۶، از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۴.۲ لیتری با قدرت ۴۱۴ اسب بخار و گشتاور ۴۳۰ نیوتن‌متر استفاده می‌کرد. R8 نسل اول از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ در چند نسخه‌ی مختلف شامل کوپه و اسپایدر V8 و V10، GT، GT اسپایدر، LMX و چند فیس‌لیفت و مدل‌های مخصوص پیست و مسابقه عرضه شد. R8 یکی از بهترین خودروهای مدرن آئودی بود که توجه منتقدان و علاقه‌مندان دنیای خودرو را به خود جلب کرد.

نسل دوم آئودی R8 در مدل‌های کوپه و اسپایدر و نسخه‌های مختلف در سال ۲۰۱۵ رونمایی شد. پس از دو نسل تولید R8، اوایل سال ۲۰۱۸ بود که پیتر مرتنز، مدیر بخش تحقیق و توسعه‌ی آئودی از احتمال توقف تولید این مدل اسپرت موتورمیانی سخن گفت. صحبت‌های مرتنز چندان واضح نیست، اما توقف تولید و به پایان رسیدن عمر R8 پس از دو نسل، به معنی نبود جایگزین شایسته برای این مدل پرطرفدار نیست. با این حال باتوجه به عملکرد فوق‌العاده‌ی R8 در برابر خودروهای رقیب، توقف تولید کامل آن پس از دو نسل منطقی به‌نظر نمی‌آید. باید منتظر ماند و دید که آیا در صورت کنار گذاشتن R8، جایگزین آن چگونه خواهد بود.

آئودی TT رودستر – آئودی A5 کروک

بر اساس شایعات موجود، مدل A4 کروک به‌زودی جایگزین دو مدل TT و A5 روباز خواهد شد. A4 کروک بر اساس پلتفرم MQB آئودی و مدل A3 تولید می‌شود. یکی از دلایل این جایگزینی، قیمت پایین‌تر A4 بوده که در مقایسه با TT و A5 کروک تا بیش از ۱۰ هزار دلار کمتر هم پیش‌بینی شده است. اما تا به‌امروز از سال ۱۹۹۸، سه نسل مختلف از کوپه و کروک اسپرت آئودی TT در نسخه‌های متفاوت عرضه شده است که طرفداران خاص خود را دارد. در مقابل آئودی A5 از سال ۲۰۰۷ تا به‌امروز در دو نسل تولید شده است. البته نسل اول مدل کروک این سدان و کوپه‌ی لوکس، در سال ۲۰۰۹ عرضه شد. بر اساس گفته‌های مدیران ارشد آئودی، فروش مدل‌های کروک TT و A5 از سال ۲۰۱۱ با کاهش قابل توجه روبرو شده است.

بیوک لاکراس

لاکراس سدان سایزمتوسط در نسل اول و سپس  از سال ۲۰۱۰ و عرضه‌ی نسل دوم، در کلاس سدان بزرگ عرضه شد. لاکراس (LaCrosse) یکی از سدان‌های محبوب بازار چین است که با ابعاد مختلف در بازار دیگر کشورها عرضه می‌شود. بر اساس گفته‌های مدیران ارشد بیوک، لاکراس به‌زودی توقف تولید خواهد شد تا یک مدل دیگر در فهرست قربانیان کراس‌اورها وارد شود. در این روزها سدان‌های بزرگ و گران‌قیمت مشتریان زیادی ندارند و بیوک کاملاً توانایی عرضه‌ی کراس‌اور و شاسی‌بلندهای جذاب را دارد.

بی‌ام‌و سری 3 گرن توریزمو

مدل ۶ در فست‌بک بی‌ام‌و سری 3 که با نام سری 3 گرن توریزمو یا GT شناخته می‌شود، به‌زودی از دنیای پس از شاسی‌بلند و کراس‌اور باواریا خارج خواهد شد. در واقع اگر به مدل‌های جدید بی‌ام‌و توجه کنیم، وجود پررنگ کراس‌‌اورها در مدل‌های مختلف مشهود است. توقف تولید سری 3 گرن توریزمو و تمرکز بیشتر بر شاسی‌بلندهای جذاب، کاملاً قابل درک است.

شورولت ایمپالا

ایمپالا یکی از قدیمی‌ترین محصولات در حال تولید شورولت بوده که از سال ۱۹۵۷ متولد شده است. شورولت ایمپالا در دهه‌های گذشته محبوبیت فراوانی داشت اما امروز با نگاهی کوتاه به آمار فروش نسل دهم آن که در کلاس سدان بزرگ محور جلو قرار دارد، توقف تولید آن چندان دوراز ذهن نیست. شایعات زیادی در مورد توقف تولید ایمپالا وجود دارد. مدیران ارشد فورد نیز از همین فرمول استفاده می‌کنند و به‌زودی تولید سدان‌های تائوروس، C-Max، فیستا و فوکوس در بازار آمریکا به پایان می‌رسد.

شورولت سونیک (دوو کالوس)

کامپکت سونیک، که در نسل اول با نام اویو تولید می‌شد، به‌زودی جایگزین کراس‌اور جدید این برند آمریکایی خواهد شد. در بازار آمریکا، حداقل در مقایسه با کرس‌اور و شاسی‌بلندها، تقاضای چندانی برای مدل‌های کامپکت وجود ندارد. مدیران ارشد شورولت با اشاره به احتمال توقف تولید سونیک، عرضه‌ی آن در سال جاری را تمدید کردند. شورولت سونیک در نسل اول بر اساس پلتفرم T200 دوو کالوس ساخته شد.

شورولت اسپارک (دوو ماتیز)

در کنار شایعات توقف تولید مدل‌های بیوک لاکراس، شورلت ولت و کادیلاک XTS، خودروی شهری شورولت اسپارک نیز به خطر پایان خواهد رسید. اسپارک از سال ۱۹۹۸ تا به‌امروز در چهار نسل عرضه شده است. نسل اول این مدل با کدهای مختلف تحت نظر برندهای خودروساز در کشورهای جهان عرضه شد. درواقع شورولت اسپارک بازار اروپا و آمریکا، همان دوو ماتیز بازار آسیا و خاورمیانه است.

شورولت ولت

مدل کامپکت و پلاگین هیبرید شورولت ولت که در بازار چین با نام بیوک ویلایت 5 عرضه می‌شود، جای خود را به کراس‌اور جدید شورولت خواهد داد. بر اساس شایعات موجود، شورولت ولت تا سال ۲۰۲۲ توقف تولید خواهد شد و جایگزین آن، یک کراس‌اور پلاگین هیبرید یا تمام برقی خواهد بود. به‌نظر می‌رسد که تقاضای شدید کراس‌اور و شاسی‌بلندها دامن بسیاری از مدل‌های دیگر را خواهد گرفت.

مرسدس‌بنز SLC کلاس

اخبار رسمی فروش بسیار پایین کروک مرسدس‌بنز SLC در سال گذشته منتشر شد. بر اساس شایعات منتشر شده، SLC بدون برنامه‌ای برای عرضه جایگزین، به‌زودی توقف تولید خواهد شد. این مدل کروک و لوکس مرسدس از سال ۱۹۹۶ با کد SLK تولید شده است. SLK کلاس در سال ۲۰۱۷ به SLC کلاس تغییر نام داد. حدود سه هفته پیش بود که مدیرعامل AMG، توبیاس موئرز در رابطه با توقف تولید SLC گفت:

نمی‌دانم، هنوز به نتیجه‌ی قطعی نرسیده‌ایم. این موضوع در حال حاضر تحت بررسی است.

فولکس واگن بیتل

مدل کامپکت بیتل در سال ۱۹۹۷ با الهام از مدل افسانه‌ای فولکس واگن تایپ 1 تولید شد. بیتل جدید در مقایسه با بیتل قدیمی، اصلاً موفق ظاهر نشد. سال گذشته این مدل در بازار آمریکا، فقط حدود ۱۵ هزار دستگاه (هر دو مدل کوپه و کروک) فروش داشت. پس از فروش پایین بیتل در بازار جهانی، مدیران ارشد فولکس واگن فروش آن را در بسیاری از کشورهای جهان متوقف و البته رسماً نبود نسل جدید آن را هم در آینده تأیید کرده‌اند. با این وجود هنوز خط تولید فولکس واگن بیتل به‌طور کامل غیرفعال نشده است.