علی مقداری، مدیر قطب علمی طراحی، رباتیک و اتوماسیون دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف، اعلام کرد در کنفرانس رباتیک اجتماعی امسال که هفته گذشته در شهر سوکوبو ژاپن برگزار شد، بیش از ٢٢ کشور شرکت داشتند که طرح ربات مانکن دانشگاه صنعتی شریف با نام «روما»، در بین ٨ طرح برتر قرار گرفت و  به‌عنوان فینالیست، لوح یادبود دریافت کرد.

وی تأکید کرد که ربات روما نخستین مانکن رباتیک در ایران است که با تلاش اساتید و دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف طراحی و ساخته شده است.

به گفته‌ی مدیر قطب علمی طراحی، رباتیک و اتوماسیون دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف، طراحی جذاب و متفاوت، قابلیت‌های حرکتی، حرکت مفاصل گردن، شانه و آرنج در شبیه‌ترین حالت به انسان، چرخش ۳۶۰ درجه‌ای کل بدن، کنترل حرکات و برنامه‌ریزی توسط اپلیکیشن اندروید، از قابلیت‌های این ربات هستند.

بر اساس گزارش وی، قابلیت برنامه‌ریزی سناریوهای حرکتی متفاوت و قابل اجرا به‌صورت متناوب، قابلیت برنامه‌ریزی حالات بدنی متفاوت در فواصل زمانی مشخص، قابلیت‌های هوش مصنوعی، شناسایی مشتری و چرخش به سمت او، تعامل حرکتی با مشتری و قابلیت پخش پیام صوتی (خوشامدگویی و ارائه مشخصات لباس) از دیگر قابلیت‌های ربات مانکن روما هستند.

علی مقداری، مینو عالمی، احسان صفری، احمد زیبافر، لیلا فریان، علی قربان دایی پور، امین رضاسلطانی و علیرضا طاهری اعضای تیم دانشگاه صنعتی شریف هستند که موفق به ساخت این ربات شده‌اند.

هر ساله و در روز نیروی دریایی ارتش، از دستاوردهایی جدیدی که توسط متخصصان این نیرو تولید شده، رونمایی می شود و امسال نیز شاهد رونمایی از دستاوردهایی برای نیروی دریایی راهبردی ارتش بودیم که در بخش های مختلفی از جمله طراحی شناور ، شبیه سازها و همچنین خودروی تاکتیکی نمود داشت. اما یکی از دستاوردهای بسیار مهمی که امسال رونمایی اما توجه ویژه ای به آن نشد، به نتیجه رسیدن تحقیقات درباره سوخت اژدرهای ایرانی بود؛ دستاوردی که می تواند در کنار کمک به توسعه طراحی و ساخت اژدرهای بومی در کشور، قدرت و اطمینان به این سلاح های مهم کشورمان را افزایش دهد.

آتش؛ دشمن اصلی هر زیردریایی

ایجاد آتش سوزی در زیردریایی یکی از خطرناک ترین سناریوهای ممکن برای هر شناور زیرسطحی است که می تواند در کسری از ثانیه یک شناور بسیار ارزشمند را به همراه خدمه به عمق آب بفرستد. یکی از بخش هایی که می تواند برای زیردریایی مشکل ساز باشد سیستم پیشران و مواد سوختی موجود در اژدر زیردریایی ها است. شاید برای شما این سوال پیش بیاید که مگر سوخت اژدر می تواند چه مشکلی را ایجاد کند؟

زیردریایی کورسک بعد از انفجار

در برخی از اژدرها مثل مدل روسی تایپ 65 از ماده هیدروژن پرواکساید برای سوخت اژدر استفاده می شده و این سوخت باعث بروز انفجار در زیردریایی اتمی کورسک در 12 آگوست سال 2012 و در نهایت به مرگ 118 نفر از خدمه و غرق زیردریایی منجر شد. سوخت موجود در اژدر تمرینی که در این حادثه منفجر شد، نیرویی نزدیک به انفجار 250 کیلو تی ان تی را ایجاده کرده بود.

اتوفیول؛ پیشرانی امن برای اژدرها

یکی از مواد که در چند دهه اخیر توسعه پیدا کرده تا به عنوان پیشران اژدرها مورد استفاده قرار بگیرد اتوفیول نام دارد. این ماده سوختی که اولین بار در آمریکا ساخته شده در حقیقت تامین کننده سیستم پیشران اژدها است و طوری ساخته شده که برای احتراق و ایجاد نیرو نیازی به اکسیژن یا دیگر اکسید کننده ها نداشته باشد.

بیشتر بخوانید:5 برتری نظامی ایران در برابر عربستان 

اتوفیول ساخته شده در ایران

اتوفیول یک ماده مایع روغنی است که از ترکیب سه ماده اصلی بدست آمده و از گلیکول ، نیتریدیفنیلامین و Dibutyl sebacate تشکیل شده است. سه ماده مورد نظر نیاز به هیچ اکسید کننده ای ندارند و با هم ترکیب شده و ایجاد نیرو و حرارت لازم برای به حرکت درآوردن سیستم پیشران اژدر را انجام می دهند. عدم نیاز به اکسیژن یا دیگر مواد اکسید کننده بیرونی و از طرف دیگر مقاومت بسیار بالا در برابر عوامل ایجاد کننده آتش یا انفجار این ماده را تبدیل به یک سوخت ایده آل به منظور استفاده در اژدرها در محیط بسته زیردریایی می کند.

این سوخت در سال 1963 میلادی توسط دانشمندی به نام اتو رتلینگر که برای نیروی دریایی آمریکا کار می کرده ساخته شده است. این ماده البته دارای اثرات سمی نیز است و بایستی در زمان کار با آن اصول مراقبتی و حفاظتی را به خوبی رعایت کرد. اما نگاهی به کاربران این سوخت برای استفاده در اژدر در دنیا نیز بسیار جالب است و نشان دهنده این نکته که جمهوری اسلامی ایران توانسته در اوج تحریم های فنی و علمی، وارد یک باشگاه اختصاصی دیگر در دنیا شود.

بیشتر بخوانید: گزارش ژورنال ارتش آمریکا از اژدر جدید ایران

آمریکا، روسیه، انگلستان و چین کشورهایی هستند که از این ماده برای به حرکت درآوردن اژدرهای خود استفاده می کنند. در آمریکا اژدرهای مارک 48 ، مارک 46 و مارک 54 ، در انگلستان اژدر Spearfish ، در روسیه اژدر UGST و اژدر چینی Yu-6 از این ماده سوختی برای پیشران استفاده می کنند. این اژدرها عمدتا می توانند تا فاصله 50 کیلومتر را پوشش دهند که برد تقریبا استانداردی برای این گونه از سلاح ها در حال حاضر حساب می شود.

اژدر مارک 46 ساخت آمریکا

این اژدرها در حقیقت در حال حاضر جزو پیشرفته ترین تسلیحات درگیری زیرآبی در دنیا هستند که علاوه بر زیردریایی برخی از آنها از شناور سطحی و بالگردها و هواپیماها نیز پرتاب می شوند. روسیه نیز خصوصا با درسی که از حادثه زیردریایی کورسک گرفت در نسل جدید اژدرهای خود به سمت استفاده از سوخت اتو فیول رفته است.

دسترسی به این ماده نشان دهنده این مسئله است که گام بسیار مهمی برای توسعه توان زیرسطحی در ایران برداشته شده و می توان با توجه به توسعه سیستم های هدف گیری و تجربه های بدست آمده از سالها کار با شناورهای زیرسطحی، توسعه یک نیروی زیردریایی با کیفیت تر به شکل بومی را انتظار داشت. این نکته از آن جهت نیز حائز اهمیت است که با اشراف متخصصان کشورمان روی یک سوخت با ارزش همچون اتوفیول، امکان بهینه سازی آن که منجر به افزایش برد اژدرهای ایرانی بدون نیاز به تغییرات فیزیکی در این سلاح فراهم می شود که قطعا در بلندتر شدن دست نیروی دریایی جهت پاسخگویی به هر تهدید، موثر خواهد بود.

شرکت اپل و دانشگاه "استنفورد" (Stanford) از اپلیکیشن جدیدی رونمایی کردند که هدف آن تشخیص آریتمی قلبی احتمالی کاربران است.

ناسا یک عکس از ابرهای مشتری منتشر کرده است که به شاهکارهای نقاشی ونسان ون‌گوگ شبیه است.

 بهترین گزینه ها برای افزایش سطح انرژی در کوتاه ترین زمان ممکن، معرفی شده است:

قرار گیری در معرض نور خورشید: نور خورشید به شما انرژی می بخشد زیرا شما زیر نور خورشید ویتامینDکسب می کنید و ویتامینDمی تواند روحیه و عملکرد ذهنی تان را افزایش دهد. با این حال صورتتان را در معرض نور خورشید قرار ندهید و خود را برنزه نکنید و همیشه خود را از تماس با اشعه مضر یو وی خورشید دور نگاه دارید. تنها ۱۵ دقیقه هوا خوری و استفاده از نور خورشید در بیرون از منزل باعث می شود که شما شاداب و پرانرژی به سر کار خود بازگردید.

مصرف فیبر در وعده صبحانه: اینطور ثابت شده افرادی که به اندازه کافی در وعده صبحانه فیبر دریافت نمی کنند، بیشتر دچار احساس کمبود انرژی در طول روز می شوند. مصرف بلغور جو، نان تست کامل، تخم مرغ و همچنین ماست و انواع توت ها در وعده صبحانه فیبر مورد نیاز بدن را تامین کرده و فرد را از احساس خستگی در طول روز دور می کند. فراموش نکنید که مواد غذایی غنی از ویتامین های گروه ب که مانند یک نوشابه انرژی زا عمل خواهند کرد شامل ماست، غلات کامل و دانه آفتاب گردان است. مواد معدنی موجود در آجیل، غلات کامل و فراورده های لبنی با کمک به سوخت و ساز بدن نیز انرژی را افزایش می دهند.

بیشتر بدانید: راهکارهای فوری برای افزایش انرژی و کارایی بدن در طول روز

داشتن چرت های کوتاه: یک خواب کوتاه ۱۵ تا ۳۰ دقیقه ای برای تجدید قوای سیستم های بدن کافی است و به شما در رفع خستگی تان کمک می کند.

پیاده روی: هر نوع فعالیت هوازی، حتی بالا رفتن از پله ها شما را پرانرژی خواهد کرد. ورزش نه تنها عملکرد بدنتان را بهتر می کند بلکه میزان اکسیژن خونتان را نیز افزایش می دهد و موجب می شود قلبتان تندتر بزند و در نتیجه جریان خون به ماهیچه و بازگشت به ریه ها تقویت شود. ورزش همچنین موجب ترشح آندرفین (یک ماده شبه هورمونی) می شود و یک احساس خوب جسمی را در شما ایجاد می کند.

نوشیدن آب: کم آبی از عوامل و مقصران اصلی کاهش سطح انرژی بدن و بروز خستگی است. اگر دچار کمبود آب به صورت خفیف شدید، رساندن اکسیژن به اندام ها آرام تر صورت می گیرد و باعث از بین رفتن انرژی می گردد. پس نوشیدن قهوه و نوشیدنی های انرژی زا را کنار بگذارید و روزانه به اندازه کافی آب بنوشید.

تنفس عمیق: با تنفس عمیق، میزان اکسیژن خون زیاد می شود، فشار خون و تپش قلب کم می گردد، عضلات آرام می شوند و گرفتگی های عضلانی از بین می روند. با هر تنفس، شما اکسیژن و انرژی به سلول های بدن خود می دهید. علاوه بر این، انجام حرکات یوگا و مدیتیشن تنها برای ۱۰ دقیقه در اوایل صبح بهترین روش برای کاهش سطح استرس و مبارزه با خستگی در طول روز است.

از سال ۱۹۸۰ تا به امروز نزدیک به ۳۰ میلیون نفر در سرتاسر جهان به ویروس اچ‌آی‌وی مبتلا شده‌اند. این آمار در ایران بهگفته‌ی پروین افسر کازرونی تا پایان شهریورماه سال جاری ۳۶ هزار و ۵۷۱ نفر است. اگرچه راه‌های درمانی متعددی برای درمان ویروس اچ‌آی‌وی پشنهاد شده که در حال حاضر کاربرد دارند؛ اما همچنان خیلی از مبتلایان مرگ را انتظار می‌کشند. در این میان توسعه‌ی راه‌های درمانی مؤثرتر و واکسن‌ برای محافظت از ابتلا، تمرکز اصلی پژوهشگران به شمار می‌رود.

در حال حاضر دو پژوهش مهم در قاره‌ی آفریقا با هدف پیدا آزمایش واکسن برای ویروس HIV توسط دو شرکت بزرگ داروسازی در جریان هستند.

شرکت جانسون‌ اند‌ جانسون (Johnson & Johnson) با همکاری مرکز ملی سلامت آمریکا (NIH) و بنیاد خیریه‌ی بیل و ملیندا گیتس در حال آزمایش واکسنی ترکیبی هستند. اولین مرحله‌ی بالینی از این واکسن با شرکت ۲۶۰۰ زن در قاره‌ی آفریقا در طول سه سال آینده شروع خواهد شد. اولین مرحله از این آزمایش با تزریق واکسن، سیستم ایمنی بدن آماده و در مرحله‌ی دوم بدن آماده‌ی پاسخ‌گویی به ویروس می‌شود. این واکسن ترکیبی از پروتئین‌های به‌دست‌آمده از سویه‌های(استرین) مختلف ویروس اچ‌آی‌وی است که همانند کاشی در کنار هم قرار گرفته‌اند. پژوهشگران امید دارند این واکسن بتواند در برابر سویه‌های مختلف ویروس اچ‌آی‌وی بدن فرد را مقاوم کند.

پال استافل، مدیر ارشد بخش پژوهش‌های علمی شرکت جانسون‌ اند‌ جانسون، در مصاحبه‌ای با رویترز می‌گوید:

پیشرفت‌های خیلی خوبی داشته‌ایم. هدف ما رسیدن به اثربخشی بالای ۵۰ درصدی واکسن بوده است که خوشبختانه به بالای این هدف رسیده‌ایم.

در نوامبر سال ۲۰۱۶ مراحل آزمایشی واکسن دیگری با نام HVTN 702 در آفریقای جنوبی شروع شد. به گفته‌ی خبرگزاریرویترز برای اولین بار در تاریخ دو آزمایش بزرگ بالینی به‌طور هم‌زمان در حال پیگری هستند. 

در کنار پژوهش شرکت جانسون‌ اند‌ جانسون، شرکتی دیگر با نام ViiV مراحل آزمایش بالینی داروی خود را در کشور‌های آفریقای مرکزی شروع کرده است. در این آزمایش ۳۲۰۰ زن در بازه‌های زمانی دوماهه مقداری از داروی تجربی Cabotegravir را دریافت می‌کنند. از سرمایه‌گذاران پژوهش شرکت ViiV می‌توان به مرکز ملی سلامت آمریکا (NIH) و بنیاد خیریه‌ی بیل و ملیندا گیتس اشاره کرد. این شرکت امید دارد تا سال ۲۰۲۲ به نتایج اولیه‌ی خود دست پیدا کند.

تا به امروز پژوهشگران تلاش‌های زیادی برای پیدا کردن واکسن و راه‌ها درمانی برای مبارزه با ویروس اچ‌آی‌وی و بیماری ایدز کرده‌اند و به نظر می‌رسد سال ۲۰۱۷ نقطه‌ی عطفی در تمامی این تلاش‌ها به‌حساب می‌آید.

در این سال پژوهشگران دانشگاه تمپل در آمریکا با بهره‌گیری از تکنیک کریسپر موفق به حذف کامل ویروس اچ‌آی‌وی از بدن موش‌ها شدند. در پژوهشی دیگر، دانشمندان کشف کردند که دارو‌هایی که در درمان سرطان کاربرد دارند می‌توانند به درمان بیماری ایدز هم کمک کنند.

کریستین لانفیر، مدیر یک مرکز سلامتی در آمریکا در مورد دو آزمایش شروع‌شده در آفریقا می‌گوید:

یک قدم پیشرفت در بحث پیشگیری به اندازه‌ی ده‌ها قدم پیشرفت در بحث درمان ارزشمند است. ایجاد راه‌های پیشگیری یا کاهش سرعت پیشرفت ویروس در بدن فرد میزبان می‌تواند به زندگی میلیون‌ها نفر کمک کند. هر دو پژوهشی که در قاره‌ی آفریقا شروع شده‌اند، پیشرفت‌های مهمی در بحث پیشگیری از ویروس به ارمغان خواهند آورد. پژوهش‌های بیشتر در این زمینه به معنای سرعت بالاتر در رسیدن به هدف است.

ویروس اچ‌آی‌وی غیر قابل پیش‌بینی است. این ویروس می‌تواند به داروهای آزمایش‌شده‌ی گذشته مقاوم شود یا حتی راه‌ درمانی آزمایش‌شده روی یک سویه، بر سویه‌ی دیگر جوابگو نباشد. از طرف دیگر روش‌های درمانی در گذر زمان محک واقعی می‌خورند. لانفیر در ادامه‌ی صحبت‌های خود می‌گوید:

هیچ یک از پژوهش‌های انجام‌گرفته کافی به نظر نمی‌رسند؛ چرا که هر روش احتمالا بر طیف خاصی از افراد یا حتی منطقه‌ی جغرافیایی مؤثر خواهد بود. با این حال هر دوی این پٰژوهش‌ها بر عدم دریافت روزانه‌ی روش‌های درمانی مثل قرص و دریافت اپیزودیک و دوره‌ای درمان استوار هستند.

اگرچه پژوهش‌های زیادی در سرتاسر جهان در مورد ویروس اچ‌آی‌وی و راه‌های مؤثر پیشگیری از آن یا درمان بیماری ایدز در جریان است؛ اما تا رسیدن به راه‌های اثربخش و نهایی، زمان نامشخصی مانده است. با این حال می‌توان به آینده امیدوار باقی ماند.

تمام دستگاه‌های تلفن همراه دارای فرستنده‌ و دریافت‌کننده‌ی رادیویی هستند تا بتوانند به‌صورت بی‌سیم به شبکه‌یموبایل وصل شوند. فرستنده و دریافت‌کننده‌ای که در موبایل‌ها به کار می‌رود بر اساس قوانین وضع‌شده، زمانی که دستگاه نزدیک گوش گرفته یا روی کمربند بسته می‌شود و در جیب قرار می‌گیرد، نباید بیش از حد خاصی بدن انسان را در معرض فرکانس‌های رادیویی قرار دهند.

این قوانین توسط مراکزی مانند کمیته‌ی ارتباطات فدرال آمریکا (FCC)، کمیته‌ی صنعت کانادا (IC) و شورای اتحادیه‌ی اروپا وضع شده‌اند.

بر اساس این دستورالعمل‌ها، سطح انرژی مجاز که از فرکانس‌های رادیویی به عموم مردم می‌رسد باید در محدوده‌‌ی خاصی باشد. این دستورالعمل‌ها بر پایه‌ی استانداردهایی صادر شده‌اند که توسط سازمان‌های علمی غیر وابسته طی انجام مشاهدات دوره‌ای و مطالعات علمی تعیین شده‌اند. استاندارد قرار دادن در معرض اشعه در دستگاه‌های بی‌سیم با واحدی با عنوان نرخ جذب مخصوص (SAR) اندازه‌گیری می‌شود. متأسفانه محدوده‌های تعیین‌شده توسط FCC ،IC و شورای اتحادیه‌ی اروپا با مقدار بافت‌های مختلفی اندازه‌گیری شده‌اند و به همین دلیل مستقیما قابل قیاس نیستند.

• محدوده‌ی SAR تعیین‌شده توسط FCC و IC مقدار ۱.۶ وات بر کیلوگرم برای هر گرم بافت واقعی در نظر گرفته شده است.
• محدوده‌ی توصیه‌شده‌ی SAR توسط شورای اتحادیه‌ی اروپا ۲ وات بر کیلوگرم برای هر ۱۰ گرم بافت واقعی تعیین شده است.

برای تعیین نرخ SAR یک دستگاه، همواره شدیدترین حالت مصرف انرژی در نظر گرفته می‌شود. این یعنی سطح نرخ جذب خاص هنگام استفاده‌ی عادی می‌تواند بسیار پایین‌تر از عدد عنوان‌شده باشد؛ زیرا گوشی‌های موبایل به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بسته به میزان سیگنال موجود، انرژی مصرفی آن‌ها کم و زیاد می‌شود تا برای اتصال به شبکه بهینه‌ترین میزان انرژی را مصرف کنند. به‌طور کلی، هرچه به دکل آنتن نزدیک‌تر باشید مصرف باتری گوشی شما کم‌تر و هرچه دورتر باشید بیشتر است.

نکته‌ی جالب‌ توجه دیگر این است که میزان SAR توسط FCC و IC با دو مقدار مشخص می‌‌شود؛ چرا که دو حالت صحبت کردن با گوشی توسط هندزفری و بدون آن در نظر گرفته شده است که مسلما در حالت اول گوشی در دست شما و در حالت دوم گوشی نزدیک سر شما قرار دارد. FCC و IC دو مقدار را برای این دو حالت اندازه‌گیری می‌کنند.

اما، شورای اتحادیه‌ی اروپا تنها حالت صحبت کردن بدون هندزفری یعنی در حالتی که گوشی در نزدیکی سر قرار می‌گیرد را اندازه‌گیری کرده است و معیار قرار می‌دهد. به همین دلیل برای نرخ SAR تعیین‌شده توسط این مرکز شاهد یک مقدار هستیم.

پنج روش برای اطلاع از نرخ جذب خاص گوشی

برای اطلاع از نرخ جذب خاص گوشی خود چند راه وجود دارد که می‌توانید از بین آن‌ها هرکدام که برای شما راحت‌تر است انتخاب کنید.

۱. رجوع به وب‌سایت مرجع نرخ‌های SAR گوشی‌های مختلف

می‌توانید در موتورهای جستجو نام گوشی خود را به همراه عبارت «SAR Value» وارد کنید تا نرخ جذب خاص آن را ببینید. اگر می‌خواهید مقدار تعیین‌شده توسط FCC را بررسی کنید، باید کد محصول (Product code) گوشی خود را داشته باشید. این کد به تمام دستگاه‌ها اختصاص داده می‌شود و معمولا در بخش داخلی قاب گوشی نوشته شده و در بعضی موارد ممکن است مجبور باشید باتری را در بیاورید تا کد محصول را مشاهده کنید. در موبایل‌هایی که باتری غیر قابل تعویض دارند، این عدد معمولا در برچسب پشت گوشی یا در دفترچه‌ی راهنما پرینت شده است. وقتی کد محصول را پیدا کردید، می‌توانید به وب‌سایت FCC مراجعه و طبق دستورالعمل‌های موجود در آن عمل کنید.

اگر از مدل گوشی خود اطلاع کامل دارید، می‌توانید مشخصات آن را در این وب‌سایت بررسی کنید. کافی است نام دستگاه خود را تایپ کنید تا اطلاعات مربوط به نرخ SAR آن ظاهر شود. چنانچه دوست دارید گوشی خود را با سایر گوشی‌ها مقایسه کنید، در اینجا جدولی برای این کار وجود دارد.

۲. مراجعه به وب‌سایت شرکت سازنده

شرکت‌های سازنده‌ی موبایل همگی دارای پایگاه اینترنتی برای محصولات خود هستند. اطلاعات مربوط به SAR را می‌توانید در یکی صفحات این وب‌سایت‌ها مشاهده کنید. مدل دقیق گوشی خود را از دفترچه‌ی راهنمای موجود در جعبه بررسی و اطلاعات مربوط به آن را در وب‌سایت شرکت سازنده بررسی کنید. در زیر لینک وب‌سایت تعدادی از تولیدکنندگان موبایل را شاهد هستید:

• Samsung
• Sony
• Huawei
• Apple
• LG
• Motorola

اگر گوشی هوشمند شما ساخت هیچ‌یک از شرکت‌های فوق نیست، همان‌طور که گفته شد می‌توانید از موتورهای جستجو کمک بگیرید و مثلا در گوگل مدل گوشی خود را به همرا SAR Value بنویسید و جستجو را بزنید. در نتایج جستجو حتما به موارد معتبر، ترجیحا وب‌سایت سازنده، مراجعه کنید.

۳. رجوع به دفترچه‌ی راهنما

بعضی مواقع، اطلاعات مربوط به میزان SAR در دفترچه‌ی راهنمای گوشی وجود دارد و بنابراین می‌توانید در آن جستجو کنید؛ اما چنانچه دفترچه‌ی گوشی خود را نگه نداشته‌اید، می‌توانید نسخه‌ی PDF آن را از اینترنت دانلود کنید. برای این کار مدل گوشی خود را به همراه عبارت «User manual PDF» در موتورهای جستجو وارد کنید.

۴. بررسی بخش تنظیمات داخل گوشی

اطلاعات مورد بحث ممکن است مستقیما در گوشی شما نیز موجود باشد. وقتی به تنظیمات گوشی می‌روید در قسمت General یا About phone در زبان انگلیسی و «عمومی» و «درباره‌ی گوشی» در منوی فارسی باید بتوانید چنین اطلاعاتی را پیدا کنید. اینکه این موارد دقیقا در چه مسیری و تحت چه عنوانی درج شده‌اند، بستگی به مدل گوشی شما دارد. مثلا در آیفون‌ها باید به مسیر settings-> general-> legal->RF exposure بروید.

۵. از طریق کد USSD

راه آخر که فعلا در ایران جواب نمی‌دهد، شماره‌گیری کد USSD است. در برخی گوشی‌ها و در بعضی کشورها می‌توانید با شماره‌گیری کد #07#* (ستاره مربع صفر هفت مربع) از نرخ جذب خاص گوشی خود مطلع شوید.

باید به خاطر داشته باشید که اعداد نشان‌دهنده‌ی SAR در کشورهای مختلف متفاوت هستند. در آمریکا مقدار بیشینه ۱.۶ و در اتحادیه‌ی اروپا ۲.۰ است. نرخ جذب خاص تمامی گوشی‌هایی که وارد بازار می‌شوند باید در محدوده‌ی مجاز بین‌المللی SAR باشد. بنابراین، احتمال اینکه مقدار جذب خاص گوشی شما از این محدوده خارج باشد تقریبا صفر است؛ اما نرخ SAR در برخی گوشی‌ها در مقایسه با سایر مدل‌ها بسیار بالا و نزدیک به بیشینه است.

برای اینکه کمتر در معرض پرتوهای الکترومغناطیسی قرار بگیریم، باید یا گوشی همراهی با نرخ SAR پایین‌تر تهیه کنیم یا با رعایت برخی اصول از تأثیرگذاری پرتوهای مذکور بر بافت‌های بدن خود بکاهیم.

چطور خطرات ناشی از پرتوهای موبایل را کاهش دهیم

نرخ SAR به پرتوهایی که توسط بافت‌های سر شما جذب می‌شود ربط دارد. بنابراین، باید میزان قرارگیری سر در معرض پرتوها را کاهش داد.

اقدام اول

تا حد امکان از هندزفری یا هدفون استفاده کنید. دلیل این توصیه این است که هر چه فاصله‌ی گوشی از سر بیشتر باشد، تأثیر پرتو روی بافت‌های آن کمتر است. برای مثال، اگر نرخ SAR برای یک گوشی ۱.۵ وات بر کیلوگرم در فاصله‌ی یک سانتی‌متری از سر شما باشد، این مقدار در فاصله‌ی ۲۰ سانتی‌متری ۴۰۰ برابر کاهش می‌یابد. توجه داشته باشید که هدست‌های بلوتوث نیز پرتو ساطع می‌کنند؛ بنابراین، پایین‌ترین نرخ SAR ممکن زمانی حاصل می‌شود که از هدست سیمی استفاده شود.

اقدام دوم

هر زمان که امکانش وجود دارد، مثلا هنگام رانندگی، از اسپیکر گوشی برای مکالمه استفاده کنید. همان‌طور که در مثال قبل اشاره شد، تأثیرگذاری SAR بر بافت‌ها با فاصله‌ی آن رابطه عکس دارد؛ به‌طوری‌که با افزایش فاصله، میزان SAR‌ نیز کاهش پیدا می‌کند. بنابراین دور نگه داشتن گوشی از سر باعث کاهش فوق‌العاده‌ی تأثیرگذاری پرتوها می‌شود.

اقدام سوم

تماس‌های موبایلی خود را تا حد امکان کوتاه کنید. هرچقدر تلفن همراه خود را بیشتر در نزدیکی سر خود نگه دارید، پرتوهایی که توسط بافت‌های سر حذب می‌شوند بیشتر خواهند بود. بنابراین سعی کنید از مکالمات موبایلی طولانی و غیر ضروری خودداری کنید.

اقدام چهارم

از هدست‌های مخصوص که خطر قرار گرفتن در معرض اشعه را کاهش می‌دهند استفاده کنید. در این هدست‌ها از مواد مسدودکننده استفاده شده است. استفاده از هدست‌های ضد اشعه علاوه بر امنیتی که بابت فاصله گرفتن از گوشی ایجاد می‌شود، باعث دفع اندک پرتوهای باقی‌مانده خواهد شد.

اقدام پنجم

در مکان‌هایی که سیگنال ضعیف است از تلفن همراه خود استفاده نکنید؛ زیرا  در مناطقی که آنتن ضعیف است، تلفن همراه شما انرژی بیشتری برای ارسال امواج صرف می‌کند که این موضوع باعث افزایش قرارگیری شما در معرض اشعه می‌شود.

اقدام ششم

در صورت امکان از کیف‌های موبایل ضد اشعه استفاده کنید. این کیف‌ها پرتوهای موبایل را کاملا دفع نمی‌کنند؛ چرا که در این صورت گوشی شما آنتن نخواهد داشت؛ اما می‌توانند در جلوگیری از قرارگیری سایر ارگان‌های بدن در معرض خطر پرتو مفید عمل کنند.

اقدام هفتم

از یکی از روش‌هایی که پیش‌تر ذکر شد برای اطلاع از مقدار SAR گوشی خود استفاده کنید. مثلا به وب‌سایت سازنده مراجعه کنید. اگر دیدید مقدار درج‌شده خیلی به بیشینه‌ی مقدار مجاز در منطقه‌ی سکونت شما نزدیک است، گوشی خود را عوض کنید و مدلی با مقدار SAR کمتر بخرید. چنانچه این خرید را از کشور دیگری انجام می‌دهید، دقت داشته باشید مقدار SAR در آن کشور با محدوده‌ی در نظر گرفته‌شده در کشور شما تطابق داشته باشد.

شما کاربر عزیز زومیت چقدر از میزان SAR اطلاع داشتید و آن را در خرید گوشی معیار قرار می‌دادید؟ نرخ جذب خاص گوشی شما چیست؟ کدام برندها بهترین عملکرد را در این بخش دارند؟ نظرات خود را با زومیت به اشتراک بگذارید.

آیا برای آینده‌ای که در آن محموله‌های پستی شما با پهپاد به دستتان می‌رسد آماده هستید؟ برای آینده‌ای که این پهپادهای پستچی در صورت نیاز می‌توانند خود را منهدم کنند چطور؟ بر اساس پتنت جدید آمازون، پهپادهای پستچی اگر در خطر سقوط باشند، خود را منهدم می‌کنند. طبق این ایده، سقوط یک پهپاد مهندم‌شده که به قطعات کوچک‌تر و سبک‌تری تقسیم شده بسیار کم‌خطرتر از یک پهپاد سالم است، از این‌رو احتمال صدمه رسیدن به افراد هم کم‌تر می‌شود.

با اینکه هنوز با زمانی که پهپادها آسمان را اشغال کنند فاصله‌ی زیادی داریم، چند شرکت در حال سرمایه‌گذاری روی تحقیقات و توسعه‌ی پهپادهای این‌چنینی و تکنولوژی‌هایی هستند که می‌توانند تحویل محموله به این صورت را تسهیل کنند. البته تاکنون آمازون چند پتنت مشابه را در این حوزه به ثبت رسانده است.

آمازون در آخرین پتنت خود که ۱۰ جولای ۲۰۱۶ ثبت شد، «تقسیم‌سازی مستقیم یک وسیله‌ی نقلیه‌ی بدون سرنشین» را توصیف کرده که ظاهرا به معنی نابودسازی حساب‌شده‌ی یک پهپاد، در صورت اختلال در عملیات پرواز آن است. طبق متن این پتنت، این مسئله قرار نیست یک آتش‌بازی‌ تماشایی در آسمان باشد.

آمازون در این پتنت یک تکنولوژی‌ به نام «کنترل‌کننده‌ی تکه‌تکه شدن» را معرفی می‌کند که طبق آن «تکه‌تکه شدن یک یا چند جزء پهپاد بر اساس اطلاعات مسیر پرواز، شرایط پرواز، وضعیت جغرافیایی زمین» و عوامل دیگری که ذکر نشده‌اند، رخ می‌دهد.

اگر چیزی در روند پرواز پهپاد اختلال ایجاد کند (مثلا یک پرنده به آن برخورد کند یا بادی به‌شدت قوی و غیر منتظره بوزد)، کنترل‌کننده می‌تواند «تکه‌تکه شدن یک یا چند جزء» را اجرا کند. این پتنت توضیح می‌دهد که با کنترل اختلال پرواز به این صورت، پهپاد یک فرایند «تکه‌تکه‌ شدن مستقیم کنترل‌شده» را تجربه می‌کند.

این پتنت توضیح می‌دهد که «تکه‌تکه شدن کنترل‌شده» با تعیین چند جزء پهپاد برای افتادن در اماکنی که توسط عوامل مختلف مثل امنیت مکان، زمان‌بندی، محیط، ملاحظات قانونی و موارد دیگر مشخص شده‌اند، کار می‌کند. هرچند، درمورد اینکه طی تکه‌تکه شدن اجزاء، چه اتفاقی برای بسته‌ی شما می‌افتد، توضیحی داده نشده است.

سامسونگ پتنت جدیدی در سازمان جهانی مالکیت معنوی ثبت کرده است که نشان می‌دهد در پی ساخت امکان امنیتی جدیدی بر پایه‌ی اطلاعات کف دست صاحب گوشی است؛ اما این امکان شباهت چندانی به قابلیت‌های کنونی از قبیل اسکن چهره یا اثر انگشت که منجر به باز شدن قفل گوشی می‌شوند، ندارد. به نظر می‌رسد این ویژگی بیشتر نقش یک یادآوری‌کننده‌ی پسورد را خواهد داشت.

تصاویر این پتنت نشان می‌دهند که این قابلیت کف دست کاربر را اسکن می‌کند و با نمونه‌ای که پیش‌تر ذخیره کرده است تطبیق می‌دهد؛ اما این عمل به باز کردن قفل گوشی منتج نخواهد شد؛ بلکه بر اساس تصاویر، گوشی چنانچه با اسکن کف دست هویت صاحب گوشی را احراز کند پسورد گوشی را به طرز رمزنگاری شده‌ نمایش خواهد داد. یعنی حتی اگر کسی مثلا هنگام خوابیدن، کف دست شما را با موفقیت اسکن کند، وارد مرحله‌ی بعد خواهد شد که رمزگشایی از تصویر نمایش‌ داده‌شده است. صاحب گوشی به دلیل آشنایی با این تصویر رمزنگاری شده، به‎راحتی رمز را به خاطر خواهد آورد؛ اما این کار برای سایرین غیر ممکن خواهد بود. این روش می‌تواند گونه‌ای مدرن از روش‌های یادآوری پسورد کنونی باشد. همچنین، یکی از تصاویر منتشرشده این طور نشان می‌دهد که این قابلیت ممکن است با ساعت‌های هوشمند سازگار باشد.

باید توجه داشته باشید که این تنها یک پتنت است و هیچ تضمینی وجود ندارد که نهایتا به گوشی‌های هوشمند اضافه شود؛ اما سامسونگ اساسا شرکتی است که سرمایه‌گذاری زیادی در بخش امنیت دستگاه‌های خود چه در بُعد نرم‌افزار و چه در بُعد سخت‌افزار انجام داده است. از نمونه‌های اخیر این سرمایه‌گذاری‌ها می‌توان به آنلاک گوشی از طریق اسکن صورت و عنبیه‌ در پرچم‌دارهای خانواده‌ی گلکسی اشاره کرد. مدت زیادی است که معیارهای احراز هویت و تمهیدات امنیتی در گوشی‌ها به حسگر اثر انگشت، پسورد و الگو محدود شده است. اکنون با توجه به پتنت ثبت‌شده به نظر می‌رسد اگر شرکتی وجود داشته باشد که بتواند این گزینه‌ها را گسترش دهد، آن شرکت سامسونگ است.