ویرایش تصویر یکی از مراحل مهم پس از عکاسی بهشمار میرود. بسته به هر عکسی روش ویرایش و روتوش عکس هم متفاوت است. گاهی از ترکیبی از روشها برای روتوش عکس استفاده میشود، اما در صورتی که در کاربرد هر روش اغراق کنید، خروجی نهایی، ظاهری تصنعی خواهد داشت.
همانطور که زندگی بایدها و نبایدها مختلفی دارد، روتوش هم از این قاعده مستثنی نیست.
۱. پوست را Blur (محو) نکنید
وقتی یک عکس را بلور میکنید، بخش زیادی از جزئیات آن را از دست میدهید. شاید روی صفحهی تلفن همراه زیاد مشخص نباشد، اما وقتی عکسها چاپ شوند یا روی مانیتور نمایش داده شوند، میتوانید از بین رفتن جزئیات را حس کنید.
این روش یکی از روشهای ضعیف روتوش است. وقتی تازهکار باشید قابل درک است. اما با رفتن به سطوح بالاتر و پیشرفت در فتوشاپ بهتر است یک متخصص روتوش برای تمام عکسهای خود استخدام کنید یا تکنیکهای صحیح روتوش را یاد بگیرید.
۲. روی یک لایه ویرایش را انجام ندهید
با ساخت چند لایه میتوانید بدون آسیب رساندن به لایههای دیگر، به عقب برگردید
اگر روی یک لایه ویرایش را انجام دهید، وقتی مرتکب اشتباه شوید کار برایتان سختتر میشود و باید به عقب برگردید. مثل حل کردن جدول با خودکار است – قابل انجام است اما به این معنی نیست که حتما باید این کار را انجام دهید.
ویرایش روی هر لایهای، کار ویرایش را سختتر میکند، اما جداسازی بخشهای مختلف ویرایش کار را منظم میکند بهطوریکه بتوانید به راحتی به عقب برگردید و مشکلات را برطرف کنید. عادت به این کار کمی دشوار است. من گاهی تصادفا فراموش میکنم برای ویرایش یک لایهی جدید باز کنم، اما این کار عمل ویرایش را آسانتر و منظمتر میکند.
۳. قسمتهای سفید چشم را درخشان نکنید
اگرچه میتوانید در عکس سمت راست، رنگ را در چشمها ببینید، اما درخشش رنگ سفید چشمها را غیرطبیعی کرده است.
یک روش صحیح و یک روش غلط برای ویرایش چشم وجود دارد. روش صحیح: روی مردمک چشمها متمرکز شوید و کمی رنگ به آن اضافه کنید. روش غلط: داخل پلک را روشن کنید.
۴. هر چند ماه یکبار مانیتور خود را کالیبره کنید
مانیتورها بیثبات هستند. هرچقدر بیشتر از آنها استفاده کنید، رنگ آنها بیشتر تغییر میکند.
بسته به نوع مانیتور میتوانید رنگهای مختلف را از آخرین کالیبرهسازی مشاهده کنید. به همین دلیل است که سیستمهای کالیبرهسازی از شما میخواهند هرچند ماه یک بار مانیتور را کالیبره کنید. همانطورکه هر شش ماه یکبار باید به دندانپزشک مراجعه کنید برای مانیتور هم باید این کار را انجام دهید.
۵. به فرم بدن سوژه احترام بگذارید
اگر سایز شخصی ۹ است، سایز آن را تا ۲ کاهش ندهید! این نکته هنگام عکاسی فشن و ویرایش لباسهای تنگ هم باید رعایت شود. در ضمن سعی کنید اندامهای مختلف را به شکلی غیرعادی حجیم نکنید!
۶. گذار یا ترنسیشن محو از سایه به روشن را کنار بگذارید
نور به شیوهای مشخص روی صورت قرار میگیرد. مطمئن باشید که بین نورپردازی در سطوح مختلف تفاوت وجود دارد، اما سایهروشنها نباید زیاد شارپ باشند. باید طیفی از سایه به روشن باشند. هنگام انجام عمل dodge و burn در روتوش، باید تا آنجا که میتوانید طیف پوست را در حالت طبیعی خود حفظ کنید.
واضح است که این قانون برای روتوش طبیعی صدق میکند نه خلق آثار هنری که شما به دنبالشان هستید.
۷. عکسهای یک مجموعه را یکپارچه ویرایش کنید
اگر به دو تصویر از یک مجموعه نگاه میکنید، از خود بپرسید روشنایی آنها یکی است؟ لکههای آنها پاک شدهاند؟ پسزمینه رنگ/ظاهر یکسانی در آنها دارد؟
حفظ یکپارچگی از یک عکس به عکس دیگر یک مهارت اکتسابی است، و شاید بتوان گفت یکی از مهمترین آنها است. اگر دو صندلی از Ikea داشته باشید، لازم است شبیه هم باشند. قطعا هم نمیخواهید یکی از عکسها تیرهتر باشد یا پایهی یکی از آنها کوتاهتر از دیگری باشد.
۸. از نرمافزاری ویرایشی مناسب استفاده کنید
در کشورهایی که قانون کپیرایت در آنها رعایت میشود، افراد در ازای ماهی ۱۰ دلار میتوانند از مجموعهی شرکت ادوبی استفاده کنند.
۹. زیاد از ابزار Sharpen استفاده نکنید
ویرایش تصویر یکی از مراحل مهم پس از عکاسی بهشمار میرود. بسته به هر عکسی روش ویرایش و روتوش عکس هم متفاوت است. گاهی از ترکیبی از روشها برای روتوش عکس استفاده میشود اما در صورتی که در کاربرد هر روش اغراق کنید، خروجی نهایی ظاهری تصنعی خواهد داشت.
یک نکتهی بسیار مهم برای مواردی مثل مو؛ در عکسهایی که بیش از حد شارپ شدهاند، پیچ و خمهای زیادی در موها مشاهده میکنید.
مثل این است که در حال آشپزی باشید. اگر غذا را بچشید و فکر کنید غذا نیاز به نمک دارد، یک مشت نمک روی کل غذا نریزید ... فقط کمی به آن اضافه کنید! کمی ویرایش تأثیر زیادی روی نتیجه میگذارد و اگر تصویر شما خیلی محور و بلور است، برای ترمیم آن کار زیادی نمیتوانید انجام دهید.
۱۰. منتظر ویرایش پس از عکس نباشید
مو روی شانهی مدل است؟ منتظر نمانید که آن را در مرحلهی ویرایش رفع کنید. اگر میتوانید مشکلی را به صورت فیزیکی رفع کنید این کار را انجام دهید. نه اینکه بعد از رفتن به خانه تازه متوجه شوید که عکسها زیاد هم خوب نشدهاند. روتوش هنر فرم است و باید مثل عکاسی به آن احترام گذاشت. میتوانید در هر موقعیتی به عکاسی بپردازید و آن را کامل کنید. بعضی خرابیها غیرقابل ترمیم هستند.
باید هنگام عکاسی بیشتر دقت کنید. همیشه سعی کنید در عکاسی به جزئیات بیشتر توجه کنید.
موی مدل کجا قرار گرفته است؟ چیزی سرجای خودش نیست؟ لباس مدل تمیز است؟ نکاتی هستند که باید هنگام عکاسی درنظر بگیرید.
سفرهای امروزی به ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS)، چندان آسان نیست. فضانوردان باید آمادگی کامل برای آموزش جسمی، روانی و علمی داشته باشند. درحالیکه این سفرها میتوانند تأثیر مخربی بر فضانوردان داشته باشند، سفرهای برنامهریزیشده به مریخ و سایر مأموریتهای طولانیمدت، میتواند پیامدهای ناگواری داشته باشند؛ به همین دلیل محققان در حال بررسی اثرات سفرهای فضایی بر مغز هستند. در سالهای گذشته، پژوهشهای زیادی روی بدن انسان و زندگی در فضا صورت گرفته است که سؤالهای زیادی در ذهن ما ایجاد میکند. یکی از این مهمترین سؤالها، تأثیر گرانش صفر بر بدن انسان است.
بدن انسان برای زندگی در زمین سازگار است نه در گرانش صفر. تحقیقهای جدید؛ چگونگی تأثیر، عواقب و راههای مقابله با آن را تعیین کرده است. چند ماه گذشته با آزمایشهایی که محققان روی بدن فضانوردان اسکات کلی و پگی ویتسون انجام دادند، مشخص شد که بیوزنی طولانیمدت در فضا عوارض جبرانناپذیری به همراه دارد؛ اما چه عاملی باعث بروز این مشکلات و تغییرات میشود؟ این فضانوردان دچار تاری دید بودند و تحقیقات بیشتر، مشکلات ساختاری مانند تختی پشت کاسه چشم و التهاب عصب اپتیک را آشکار کرد. دانشمندان قبل از این تصور میکردند که دلیل اصلی این مشکل در تغییر خون ورودی به نقاط فوقانی بدن است.
اما در تحقیق جدید دلیل دیگری برای این مشکل پیدا شد. کار مایع مغزی- نخاعی ایجاد فضای کافی در تغییرات فشار هیدروستاتیکی است؛ مانند وقتی که از زمین بلند میشویم. اما در جاذبه کم این سیستم دچار اختلال میشود.
یکی از عوارض معمول سفر به فضا، مشکلات بینایی است. این مشکلات فقط مربوط به سفرهای طولانیمدت نیست؛ بلکه برخی فضانوردان در سفرهای کوتاهمدت مشکلات بینایی را تجربه کردهاند که بعد از اتمام سفر فضایی نیز ادامه داشته است. بر اساس تحقیقات رادیولوژی آمریکای مرکزی در سال گذشته، فضانوردانی که اقامت طولانیمدت در فضا داشتند، به دلیل افزایش حجم مایعات اطراف مغز و نخاع دچار اختلال بینایی میشوند. در دههی گذشته، دانشمندان و جراحان ناسا، الگویی در فضانوردانی که به مأموریتهای طولانی میرفتند، مشاهده کردند.
ناسا این وضعیت را آسیب بینایی و فشار درون جمجمهای (VIIP) نامیده است؛ زیرا این امر در نتیجهی تغییرات فشار در مغز و مایع نخاعی، به دلیل نبود جاذبه به وجود میآید. رابرتز در آزمایشی از شرکتکنندگان درخواست کرد تا به مدت ۹۰ روز در تخت بمانند. دونا رابرتز، محقق و نورورادیولوژیست، پژوهشی در این رابطه انجام داده است. او برای شبیهسازی اثرات عدم گرانش بر مغز انسان، سر شرکتکنندگان را به سمت پایین قرار داد. در این آزمایش جاذبه زمین تا نزدیک به صفر پایین آورده شد. رابرتز سپس با استفاده از fMRI به بررسی آنچه در مغز این افراد اتفاق میافتد پرداخت که نتایج آن بسیار جالب بود.
در روش fMRI یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی، تصاویری متناوب از مغز در موقع استراحت و فعالیت، گرفته میشود. سپس این تصاویر بهطور دیجیتال از یکدیگر تفریق میشوند. نتیجهی بهدستآمده، عملکرد مغز در اثر تغییرات جریان خونی از نظر فیزیولوژیکی را نشان میدهد. یکی از مراحل اولیهی نتایج بهدستآمده از تحقیقات رابرتز، افزایش تراکم در بخش بالایی مغز بود که شرکتکنندگان هر چه بیشتر در این موقعیت قرار داشتند، شرایطشان وخیمتر میشد. در مرحلهی دوم، وضعیت مغز شرکتکنندگان تغییر میکرد و فضای بین بالای مغز و جمجمه کاهش مییافت.
ناسا مطالعهی دیگری در این مورد انجام داده است. ۳۴ فضانورد که در مأموريتهای فضایی طولانیمدت و کوتاهمدت ISS یا سفرهای کوتاهمدت شاتل فضایی شرکت داشتند، بررسی شدند. مغز هر شخص در مدت کوتاهی قبل و بعد از مأموريت با تکنولوژی fMRI اسکن شد. از ۱۸ فضانورد ISS که بهعنوان ساکنین طولانیمدت فضا طبقهبندی شده بودند، ۱۷ نفر علائم تنگ شدن قشر مرکزی مغز نشان دادند. این اتفاق فقط در سه نفر از ساکنین کوتاهمدت مشاهده شد. این قشر، مناطقی از مغز را که مسئول کنترل حرکتی هستند از مناطق مربوط به گیرندههای حسی جدا میکند.
اما رابرتز برای اینکه متوجه شود این اثرات در فضانوردان هم اتفاق افتاده است یا خیر، تصاویر مغز شرکتکنندگان را با اسکنهای مغزی فضانوردان که در موقعیتهای مختلف گرفته شده بود، مقایسه کرد. در این مقایسه، فضانوردان هم تنگ شدن قشر مرکزی را تجربه میکنند؛ بخشی در بالای مغز که لوبهای پیشانی و لوبهای آهیانهای را از یکدیگر جدا میکند. ۹۴ درصد از فضانوردان که سفرهای طولانیمدت را سپری کردهاند، در این وضعیت بودند و کمتر از ۲۰ درصد از فضانوردانی که از پروازهای فضایی کوتاهمدت بازگشته بودند نیز این علائم را نشان دادند.
در ۱۲ نفر از فضانوردانی که حضور طولانیمدت در فضا داشتند، مغز، حرکتی کلی به سمت بالای جمجمه داشت. همچنین کانالهای مغزی-نخاعی در بالای جمجمهی ۱۲ نفر از این فضانوردان و یک نفر از فضانوردانی که حضور کوتاهمدت داشتند، کوچک شده بود. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند این باریک شدن چه تأثیری دارد، آیا مانع از جریان مایع مغزی-نخاعی میشود یا بافتهای اطراف را تحت فشار قرار میدهد؟ یک راه حل مناسب برای کاهش اثرات زندگی در فضا روی مغز و همچنین از بین بردن علائم VIIP، این است که مایع نخاعی را که از فشار موجود تولید میشود، خارج کرد. اما در حال حاضر، هیچ روشی برای انجام این کار پیچیدهای در فضا وجود ندارد.
زندگی در حالت بیوزنی باعث میشود عضلات و استخوانها تحلیل بروند، میزان تولید گلبول قرمز در بدن کاهش یابد و بیماریهای قلبی و عروقی زیادی ایجاد شود. همچنین این بیوزنی بر سیستم ایمنی فرد تأثیر منفی میگذارد و سبب میشود تعادل و بینایی فرد به خطر بیافتد.
سیکل خواب شبانهروزی به هم میریزد و ممکن است همیشه حالت تهوع ایجاد شود. با این همه مشکلات اقامت در فضا، آیا سفرهای طولانیمدت به مریخ ممکن است؟ سفر فضایی هنوز در مراحل ابتدایی است و در اولین مرحله باید مشکلات آن را از میان برداریم.
اگر شما هم از افرادی هستید که مدام در خیالپردازیهای خود غرق میشوید، بیتردید با مشکلات عدم تمرکز مواجه شدهاید. مثل زمانی که دبیر ریاضی مدرسه میگفت :«حواستان کجا است؟» یا «توی باغ هستید؟» ممکن است دوست یا همکارتان، وقتی بهجایی خیره شدهاید و در افکار خود به سر میبرید، دستش را جلوی صورت شما تکان داده باشد و با شوخی گفته باشد: «کجایی؟»
بااینحال ممکن است این رؤیاپردازیها، بیشتر از اینکه بیعلاقگی شما را به حساب و مثلثات یا بعدها جلسات کاری اداره نشان دهد، نمودی از ویژگی دیگری باشد. مطالعات علمی جدید نشان میدهند که توانایی خیالپردازی انسانها، درواقع نشانهای از هوش هیجانی آنها است.
پروفسور اریک شوماخر، استاد روانشناسی دانشگاه جورجیا که با یکی از همکارانش روی این پژوهش کار میکند، میگوید:
ظرفیت فکری افرادی که ذهن بسیار کارآمدی دارند، بیش از این است که بتوانند حواس خود را از سرگردانی بازدارند.
یک ذهن بزرگ، در حواشی افکار بسیار زیادی پرسه میزند
کاملاً منطقی است. اگر مغز شما نمیتواند بیش از ۱۵ دقیقه روی یک مسئلهی خاص متمرکز بماند، شما به چیزی بیش از زمزمههای مسئول حسابداری اداره نیاز دارید تا از خیالات خود بیرون بیایید. بااینحال تیم شوماخر برای اثبات رابطهی هوش عاطفی و خیالپردازی، تحقیقات بیشتری انجام داد.
آنها مغز ۱۰۰ نفر از داوطلبان را با دستگاه MRI اسکن کردند. در مرحلهی اول، از داوطلبان خواسته شد روی یک نقطهی خاص متمرکز شوند تا محققان متوجه شوند مغز آنها در حالت استراحت، چگونه عمل میکند. آنها همچنین هوش موضوعی و خلاقیت این افراد را ارزیابی کردند و از آنها پرسیدند که هرروز چه میزان سرگردانی ذهنی تجربه میکنند.
محققان دریافتند که هوش و خلاقیت بالای این افراد، با خیالپردازی آنها رابطهای مستقیم دارد. اما وقتی به جواب اسکنهای MRI نگاه میکنیم، این نتایج جالبتر هم میشود: افراد خیالپرداز نهتنها در تست IQ بهتر عمل میکنند، بلکه در اسکنها نیز مغز آنها کاراتر نشان داده میشود.
دادههای بیشتر محققان را به این باور رساند که بسیاری از سرگردانیهای ذهنی، نتیجهی بیتوجهی افراد نیست؛ بلکه به این علت است که افراد باهوش برای درک رخدادهای اطرافشان، به توجه کمتری نیاز دارند. به همین دلیل آنها ظرفیت ذهنی مازاد خود را صرف امور دیگری نظیر برنامهریزی برای تعطیلات یا رؤیاپردازی در مورد ایدهی یک کسبوکار جدید میکنند.
شوماخر اظهار داشت:
اغلب مردم خیالپردازی یا سرگردانی ذهنی را بهعنوان پدیدهای منفی در نظر میگیرند. شما سعی میکنید به موضوعی توجه کنید و نمیتوانید. دادههای ما نشان میدهد که این موضوع همیشه درست نیست. اغلب این افراد مغز کارآمدتری دارند.
شاید این یافتهها یادآور فیلمهایی باشد که در آنها یک پروفسور نابغه در افکار خود غوطهور شده است؛ ولی هنگامیکه به کمک او نیاز پیدا میکنند، به دنیای واقعیت بازمیگردد.
بنابراین دفعهی بعد که مسئول حسابداری یا رئیستان به شما یادآوری میکند که در یک جلسهی کاری خستهکننده، روی موضوع مورد بحث متمرکز نبودهاید، ناراحت نشوید. عدم تمرکز نشاندهندهی بیتوجهی نیست بلکه شاید مؤید هوش بالای شما باشد.
محققان معتقدند زمین تنها سیارهای نیست که گهگاه میلرزد و لرزشهای شدید و طولانیتر در ماه دیده میشود.
به گزارش ایسنا و به نقل از آتلانتیک، زلزله یکی از پدیدههای طبیعی است که صرفا به زمین محدود نمیشود و در بسیاری از سیارات و قمرهای آنها در منظومه شمسی رخ میدهند.
نکته جالب توجه در رابطه با زلزلههایی که در ماه رخ میدهند این است که مدت زمان وقوع آنها بسیار بیشتر از زمین است و در حالیکه اکثر زلزلههای زمین کمتر از یک دقیقه طول میکشند، زلزلههای ماه چند ساعت ادامه دارند!
در دهه 1970 دستگاههای زمینی یک زلزله 5.5 درجهای را در ماه ثبت کردند که به مدت 10 دقیقه این قمر را لرزاند و سپس طی چند ساعت از شدت آن کاسته شد تا به پایان رسید.
"کلیو نیل"(Clive Nea) استاد علوم زمینشناسی دانشگاه نتردام در مصاحبهای با سازمان فضایی آمریکا(ناسا) به دادههای لرزهنگاری دوران آپولو اشاره کرد و در رابطه با این زلزله عظیم گفت: در جریان این لرزهها ماه مانند یک زنگوله در حال تکان خوردن بوده است. چنین لرزههایی میتواند به طور کلی یک پایگاه فضایی در ماه را به طور کامل نابود کرده و فضانوردان مستقر را بکشد.
وی افزود: حتی در سادهترین و کمخسارتترین حالت ممکن است اکسیژن پایگاه با مشکل مواجه شود و این به تنهایی میتواند کار را تمام کند.
لرزهنگارهایی که فضانوردان آپولو در ماه قرار دادند طی پنج سال ارسال داده خود بیش از 12 هزار لرزه را به ثبت رساندهاند.
دانشمندان چهار طبقه بندی زلزله در ماه را شناسایی کردهاند: لرزههای عمیق ، لرزههای حرارتی، لرزههای شهابی و لرزههای سطحی.
لرزههای عمیق، معمولترین لرزهها هستند و محققان در طول یک دهه بیش از 7000 مورد از آنها را ثبت کردهاند و البته قدرت بالایی نیز ندارند و بین دو تا سه درجه قدرت دارند و محققان دورههای وقوع آنها را هر 27 روز یک باز میدانند که به دلیل جاذبه اعمال شده از طرف زمین است.
لرزههای حرارتی به خاطر اختلاف دمای موجود در روز و شب ایجاد میشوند و لرزههای شهابی نیز مشخص است که به خاطر برخورد شهابسنگها با ماه ایجاد میشوند.
اما لرزههایی که شدت بسیار بالایی در ماه دارند و مدت زمان زیادی نیز طول میکشند، لرزههای سطحی هستند.
محققان هنوز نتوانستهاند علت این لرزههای طولانی را بیابند.
از سال 1977 تا به حال 28 زلزله سطحی بالای پنج درجه در ماه به ثبت رسیده است.
نکته جالب توجه این است که با توجه به اینکه در ماه هیچ اقیانوس سطحی وجود ندارد، این لرزهها تاثیر تخریبی بیشتری دارند.
اوضاع در مریخ اما به گونهای متفاوت است و تاکنون لرزههای گسترده در این سیاره مشاهده نشده است و محققان معتقدند هر چند میلیون سال یک زلزله شدید در آن رخ میدهد.
ناسا برای شناسایی ساختار داخلی مریخ قصد دارد کاوشگر InSight را به مریخ بفرستد.
براساس اعلام ناسا منطقهای که قرار است این کاوشگر در مریخ روی آن فرود بیاید در محدوده خط استوای این سیاره در نظر گرفته شده است.
این کاوشگر از پنل خورشیدی که به صورت دو باله باز شده در دو طرف آن تعبیه شده استفاده خواهد کرد که مجموع طول آنها بیش از شش متر خواهد بود.
پس از فرود آمدن این کاوشگر با استفاده از بازوهای رباتیک خود، دو ابزار حفاری اصلی خود را در سطح مریخ فرو میکند تا عملیات حفاری آغاز شود.
این ابزارها بسیار حساس هستند و این قابلیت را دارند که بتوانند وقوع جنبش در ابعاد نصف قطر اتم هیدروژن را حس کرده و همچنین امواج لرزهای موجود در مریخ و همچنین اثرات ناشی از برخورد شهابسنگها را ثبت کنند.
برای ثبت میزان گرما و انرژی زیرسطحی مریخ یک حسگر در عمق 3 متری سطح مریخ قرار داده خواهد شد.
این ماموریت میتواند اطلاعات بسیار ارزشمندی در رابطه با ساختار هسته مریخ در اختیار محققان قرار دهد.
با توجه به اینکه سطوح داخلی مریخ در طول سه میلیارد سال گذشته کمتر از زمین تغییر داشته است میتواند هدف مناسبتری نسبت به زمین برای بررسی روند شکلگیری سیارات باشد.
این ماموریت قرار بود در سال 2016 آغاز شود اما به دلیل وجود مشکلاتی در طراحی حسگرهای این کاوشگر که باید بتوانند در شرایط نزدیک به خلاء مریخ کار کنند، به تعویق افتاد.
این فضاپیما که در روز بعد از جشن شکرگزاری سال آینده به مریخ خواهد رسید، اولین کاوشگری خواهد بود که صرفا بر روی اکتشاف زیرسطحی در مریخ و به مطالعه عمق خاک سیاره سرخ خواهد پرداخت.
ناسا امیدوار است که بتواند با توجه به دادههای این کاوشگر، سرنخهای جدیدی از روند شکلگیری سیارههای سنگی و خاکی در جهان هستی به دست آورد.
ناسا در حال تلاش برای شناخت هرچه بیشتر مریخ است تا بتواند تا سال 2030 اولین ماموریت انسانی به مریخ را ترتیب دهد.
شرکت "اسپیسایکس" بامداد فردا یک ماهواره امنیتی به نام "زوما" را به فضا پرتاب میکند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، این ماهواره امنیتی متعلق به شرکت "نورتروپ گرومن"(Northrop Grumman)، که در زمینه دفاع هوافضایی فعالیت میکند، است.
هیچ جزئیاتی از ویژگیهای فنی ماهواره "زوما"(Zuma) منتشر نشده و مطمئنا منتشر نیز نخواهد شد.
این ماهواره قرار است در مدار پایینی زمین(LEO) که تا ارتفاع ۲۰۰۰ کیلومتری را شامل میشود قرار بگیرد.
معروفترین ساکن این مدار، ایستگاه فضایی بینالمللی است که در ارتفاع ۴۵۰ کیلومتری سطح زمین قرار داشته و هر ۹۰ دقیقه یک بار به دور زمین میگردد.
"اسپیسایکس"(SpaceX) همانند تمام پرتابهای خود از موشک قابل بازیابی "فالکون ۹"(Falcon ۹) استفاده خواهد کرد و طبق اعلام مسئولان این شرکت بخش پیشران موشک فالکون ۹ حدود ۱۰ دقیقه پس از پرتاب به زمین بازخواهد گشت.
در سال جاری اسپیسایکس ۱۶ موشک فالکون۹ را پرتاب کرده است که تمام آنها موفقیتآمیز بوده است و به علاوه در ۱۳ مورد موفق به فرود آوردن بخش پیشران موشکهای خود شده است.
این پرتاب ساعت ۴:۳۰ بامداد فردا از پایگاه فضایی "کندی"(Kennedy) در فلوریدا انجام خواهد شد.
همهی انسانها زمانی تصور میکردند که زمین غیرقابل تغییر است تا این که با لرزشهای مهیب زلزله آشنا شدند. هر از گاهی در گوشهای از جهان، زمینلرزهها با تخریب ساختمانها، ایجاد ترکهایی روی سطح زمین و لرزشهای بیامانشان قدرت خود را به رخ بشر میکشند.
این رخدادهای طبیعی ویرانگر، حوادثی تصادفی نیستند؛ بلکه هزاران سال است که در حال رشد و قدرتمند شدن هستند. با فهم چگونگی کار کردن سیاره زمین، میتوانیم به چیستی و نحوهی وقوع زلزلهها پی ببریم.
چه چیزی موجب وقوع زلزله می شود؟
لرزش زمین در پی آزاد شدن ناگهانی انرژی در لا به لای سنگها و صخرههای پوستهی زمین رخ میدهد. سنگها داخل زمین ترک خورده و در کنار هم سر میخورند که موجب بروز لرزشهایی میشوند که زمین را میلرزاند. هنگامی که صفحات تکتونیک زمین جدا شده و به یکدیگر ساییده میشوند، این تغییر ناگهانی موجب آزاد شدن انرژی بسیار زیادی میشود که با عنوان زلزله شناخته میشود.
صفحات تکتونیک با تغییر مکان، ممکن است در یکدیگر قفل شوند. سنگبستر سفت و سخت زیر خاک، انرژی خود را بر سنگبستر دیگر صفحهی زمین وارد میکند که در این شرایط، هیچیک به دیگری اجازهی عبور نمیدهد. تغییرات مداوم صفحات زمین، موجب انباشت انرژی بین آنها در سطح زمین میشود.
در نهایت، سنگبستر مابین صفحات زمین در هم شکسته و به آنها اجازه میدهد از یکدیگر عبور کنند. در این لحظه انرژی بسیار زیادی که در میان صفحات زمین انباشته شده بود، به یک باره آزاد میشود؛ دقیقا چیزی شبیه به رهاسازی تیر از کمان؛ اینجا است که زلزله به وقوع میپیوندد. نقطهای که این شکستگی در اعماق زمین رخ میدهد، مرکز زلزله نام دارد. نقطهای از سطح زمین که دقیقا روی مرکز زلزله قرار میگیرد، کانون زمینلرزه نام دارد.
انباشت شدن انرژی و نیز آزادسازی ناگهانی آن، موجب بروز حوادث غیرقابل کنترلی میشود که ممکن است به هر سمت و سویی کشیده شود. امواج به وجود آمده در پی زمینلرزه، صداها و لرزشهایی در سطح زمین ایجاد میکند. این حادثه، همان بخش مخرب زلزله است که بیشتر ساختمانها نیز در مقابل آن مصون نیستند.
چرا زلزله رخ می دهد؟
شاید زمین ثابت و غیرقابل تغییر به نظر رسد، اما حقیقت این است که سطح سیارهی ما مانند لایهای نازک متشکل از تکههای سنگ است که بر روی یک توپ داغ و مواد مذاب شناور است. صفحات تکتونیک زمین در پی جریانهای موجود در لایههای پایینی گوشتهی زمین، دائما در حال تغییر مکان و ساییده شدن هستند.
مرکز کرهی زمین به دلیل دما و نیز فشار بسیار بالا، همواره به طور مذاب است. مرکز زمین بسیار به هم فشرده است که خود موجب گرمای شدید آن یعنی حدودا ۶۰۰۰ درجهی سانتیگراد میشود. همچنین، مواد مذاب موجود در مرکز زمین نیز بسیار بیشتر از لایههای نزدیک به سطح زمین است.
همین تفاوت دما موجب ایجاد جریانهای همرفتی و نیز آزاد شدن انرژی از قسمتهای زیرین زمین به سمت بالا میشود. این حرکت نابرابر به سمت بالا، باعث تغییر و حرکت کردن صفحات تکتونیک زمین میشود. تغییر مکان صفحات تکتونیکی موجب ساییده شدن و شکسته شدن آنها میشود. سپس روی یکدیگر قرار گرفته و به هم فشار وارد میکنند.
برخورد صفحات تکتونیک به یکدیگر و نیز جا به جایی آنها، موجب شکلگیری گسلهای اقیانوسی، کوهستانها، آتشفشانها، جزیرههایجدید و دیگر پدیدههای زمینشناختی میشود. همین برخورد و ساییده شدن صفحات زمین است که منجر به زلزله نیز میشود.
اندازهگیری زلزلهها به چه صورت است؟
معمولا زلزلهها را با دستگاهی به نام «لرزهنگار» اندازه میگیرند. در لرزهسنجهای قدیمیتر که آنها را لرزهنگار مینامند و شامل یک قلم و کاغذ متحرک است، کار اندازهگیری و ثبت لرزهها همزمان و در یک جا انجام میگرفت. در دستگاههای نوین این کارها در بخشهایی جدا از هم صورت میگیرد. در لرزهسنجهای امروزی، دادههای مربوط به شتاب یا تغییر مکان زمین در بازههای زمانی معین به رایانه ارسال و در آن به صورت سری اعداد ذخیره میشود.
هنگامی که زمین شروع به لرزیدن میکند، ابزار نوشتن لرزهنگار مانند یک پاندول حرکت میکند که بستگی به نوع لرزش زمین دارد. هر چه زمینلرزه شدیدتر باشد، پاندول لرزهنگار نیز محکمتر تکان میخورد.
اطلاعات ثبت شده پس از انجام یک سری الگوریتمها و محاسبات پیچیده، تبدیل به اعدادی میشوند که آن را با عنوان «مقیاس ریشتر» میشناسیم. در واقع، مقیاس ریشتر نشاندهندهی قدرت زلزله است؛ هر چه ریشتر بالاتر باشد، با زلزلهی بزرگتری مواجه هستیم. در ادامه با وضعیت مقیاس ریشتر زمینلرزهها به طور خلاصه آشنا خواهیم شد:
- ۰ الی ۱ ریشتر: غیرقابل شناسایی
- ۲ ریشتر: بیشتر انسانها قادر به احساسش نیستند.
- ۳ ریشتر: در نواحی نزدیک کانون زمینلرزه قابل احساس است.
- ۴ ریشتر: موجب لرزش ساختمانها و نیز صدمات کمی می شود.
- ۵ ریشتر: میتواند خساراتی بر ساختمانهایی که ضعیف هستند، وارد کند. همچنین میتواند خسارات اندکی نیز بر ساختمانهای مستحکم وارد آورد.
- ۶ ریشتر: موجب لرزشهای شدید در نواحی کانون زمینلرزه میشود. حتی صدمات و خساراتی بر ساختمانهای ضد زلزله نیز وارد میشود.
- ۷ ریشتر: صدماتی بر ساختمانهای مستحکم وارد میشود. صدمات جزئی به بیشتر ساختمانها وارد میشود و به طور کلی، ناحیه و منطقهی مورد نظر دچار خساراتی میشود.
- ۸ ریشتر: صدماتی بر نواحی بزرگ یا حتی کشور وارد میشود. خسارات بسیار زیاد بر پیکرهی تمامی ساختمانها وارد میشود.
- ۹ ریشتر: خسارات و صدمات بسیار شدید بر تمامی بناها و ساختمانها وارد میشود. امواج زلزله روی زمین قابل مشاهده میشود. وضعیت زمین در این نقطه برای همیشه عوض میشود.
مردم تا قرنها ادعا میکردند هنگام زلزله، نورهایی مرموز را در آسمان میبینند. تا قرن بیستم این داستانها به صورت افسانه بود و دانشمندان زمانی آن را تایید کردند که عکسهایی از آن بیرون آمد. به این ترتیب موجی از تئوریها و علت وقوع آن به راه افتاد، تا این که تیم محققان توانستند در سال ۲۰۱۴ به نتایج جالبی برسند.
در ۷ سپتامبر سال ۲۰۱۷، زمین لرزهای به بزرگی ۸٬۱ ریشتر سواحل مکزیک را لرزاند که بزرگترین زلزله قرن در مکزیک لقب گرفت. در میان اخبار غمانگیز مرگ و میر و ویرانیها، داستان دیگری نیز دهان به دهان میچرخید، خبر نورهای عجیب و غریبی بود که در حین زلزله دیده شد و عدهای زیادی فکر میکردند بشقاب پرندهای در آسمان دیدهاند و برخی نیز معتقد بودند آخرالزمان رسیده است. به باور آنها نورهای اسرارآمیز سبز و آبی که در آسمان برق میزد، باعث دیوانگی شکارچیان داخل بشقاب پرنده شده بود. در ویدیوها نیز میشد نورهای وحشتناکی را دید که در آسمان مکزیک میدرخشند.
برای صدها سال گزارشهایی مبنی بر مشاهده این نورها در طول زلزله و بعد از آن اعلام میشد که در رنگهای مختلفی از سفید گرفته تا ابرهای رنگین کمان ظاهر میشدند. اما دانشمندان به این گفتهها مشکوک بودند تا این که در سال ۱۸۸۸ یک روزنامه ماجرای «شبح نورانی» را حین زلزله تایید کرد، اما عنوان کرد که هیچ ربطی به زلزله ندارد. در تحقیقی در ۱۹۱۳ سال آمده بود که با توجه به مشاهدات فعلی نمیتوان از نظر علمی یا منطقی وجود پدیدهای درخشان ناشی از زلزله را تایید یا رد کرد.
در سال ۱۹۶۵ وقتی زلزله ناگانو ژاپن رخ داد، مردم دوربین عکاسی داشتند و بالاخره دانشمندان این ماجرا را تایید کردند و تحقیق در مورد علت این پدیده را آغاز کردند. بسیاری از آنها فکر میکردند حرکت سنگها منجر به تولید میدان برق میشد، ولی اثبات این موضوع در آزمایشگاه دشوار بود.
در سال ۲۰۱۴ یک تیم تحقیقاتی شرایط ۶۵ مورد از زلزلههایی را که منجر به ایجاد نور میشدند، بررسی کردند که تاریخ آنها به قرن هفده برمیگشت تا ببینند این وقایع چه نقطه اشتراکی دارند. طبق این تحقیق علت نادر بودن این پدیده مشخص شد، ۹۵ درصد یک زلزله در مرزهای بین صفحات تکتونیکی اتفاق میافتد، ۸۵ درصد نورهای ناشی از زلزله طبق گزارشها در طی زلزله ظاهر میشوند و در اثر ترک خوردن صفحات تکتونیکی است که به شکاف قارهای شناخته میشوند. با این حال این نوع زلزله فقط در پنج درصد موارد اتفاق میافتد.
در واقع شروع زلزله با افزایش فشار در پوسته زمین همراه است و وقتی زمین میلرزد که این فشارها آزاد میشوند. اما طبق مشاهدات آزمایشگاهی، قبل از این اتفاق، این فشار باعث شکسته شدن اتصال موجود در جفت اتمهای اکسیژن دارای بار منفی میشود. این اتمهای باردار (یون) آزاد شده و از شکافهای سنگها عبور کرده و به سمت سطح زمین میآیند و در آنجا انباشته میشوند.
محققان معتقد هستند این حجم از یونهای انباشته شده اکسیژن باعث وارد شدن بار الکتریکی به تودهی هوا شده و آنها را به نورهای سبز درخشان تبدیل میکند. این استدلال میتواند نورها و علت ظهور آنها قبل از زلزله را توضیح دهد. فشارهای تکتونیکی در عرض چند دقیقه، چند ساعت یا حتی چند روز به تدریج افزایش مییابد. اگر تحقیق دانشمندان صحیح باشد، این نورها میتواند علامت هشداری بر وقوع یک زلزله باشند.
25 سال پیش، اکثر برندگان جایزه نوبل دور هم جمع شدند تا یک نامه هشداردهنده درباره زمین امضا کنند و امروز، دانشمندان میخواهند همان کار را با همراهی بدنه اصلی جامعه علمی جهان و این بار با یک برگه امتیازدهی، انجام دهند.
به گزارش ایسنا به نقل از مجله بیوساینس، این برگه که در آمریکا تهیه شده و در استرالیا پا گرفته، به سرعت در حال گسترش است و روز به روز امضاهای بیشتری جمع میکند و هشدار میدهد که از ۹ حوزه زیستمحیطی ذکرشده در نامه، تنها یکی از آنها وضعیت بهتری دارد و آن لایه ازون است.
دانشمندان میگویند برای جلوگیری از وارد شدن آسیبهای جدی و جبرانناپذیر به زمین، باید سریعا دستبهکار شد.
مقاله فوق که تحت عنوان «هشدار دانشمندان جهان به بشریت: اخطار دوم» امروز در مجله "بیوساینس"(BioScience) منتشر شده، توسط بیش از 15000 دانشمند در 184 کشور جهان امضا شده است.
این مقاله شامل یک سری نمودار است که مشخص میکند با ادامه وضعیت فعلی ما به کجا خواهیم رسید.
دکتر توماس نیوسام، محقق دانشگاه Deakin و دانشگاه سیدنی و از نویسندگان این مقاله میگوید: «احتمالا هیچ مقاله علمی در طول تاریخ این تعداد امضاء پایش نخورده است».
دکتر نیوسام با هدف جلبتوجه از طریق حساب توییتر خود به نام @NewsomeTM و با استفاده از هشتگ #ScientistsWarningtoHumanity، نوشته: «ما انتظار چنین واکنش گستردهای را نداشتیم».
هشدار اولیه در 25 سال پیش، اخطار داد که باید روندهای ویرانگری مثل فرسایش لایه اوزون، از بین رفتن جنگلها، تغییرات آب و هوایی و رشد جمعیت انسانی را معکوس کرد تا بتوان مانع نابودی محیط زیست این سیاره شد.
دکتر نیوسام میگوید: «در این مقاله ما با نگاهی دوباره به این روندها، واکنش متعاقب انسانها به آن را با جستجو در دادههای در دسترس، ارزیابی کردیم».
تعدادی از این روندها که به رشد منفی خود ادامه دادهاند و در مقاله فوق به آنها اشارهشده، عبارتاند از:
26 درصد کاهش میزان آب شیرین قابلمصرف برای همه
از بین رفتن نزدیک به 300 میلیون جریب از جنگلها
کاهش 29 درصدی تعداد پستانداران، خزندگان، دوزیستان، پرندگان و ماهیها
75 درصد افزایش تعداد مناطق مرده اقیانوسی
درخصوص استرالیا، دکتر نیوسام میگوید: «کاهش زیستگاههای طبیعی تهدید شماره یک در این کشور بوده است و ما در سال 2017 بعد از اندونزی، بیشترین سهم را در از بین بردن تنوع زیستی در دنیا داشتهایم».
او میافزاید: «اخیراً گزارشهایی از افزایش هشداردهنده قطع درختان در کوئینزلند دریافت کردهایم که به حدود 400 هزار هکتار در سال میرسد. مساحتی برابر 400 هزار زمین فوتبال که ما و برزیل را از این نظر در یک سطح قرار میدهد.
ما در تمام این مدت هزینه عمومی کمی، یعنی حدود 70 میلیون دلار در سال، برای نجات گونههای در معرض انقراض خرج کردهایم، یعنی کمتر از یک صدم درصد از بودجه 416.9 میلیارد دلاری سالانه دولت فدرال. این مبلغ کمتر از هزینهای است که ما در یک سال برای بازسازی معادن خرج میکنیم».
بااینوجود، در مقاله فوق تصریح شده است که هنوز زمان برای نجات زمین وجود دارد و در بعضی حوزهها از جمله تغییر رژیم غذایی انسانها از گوشت به گیاه، تشویق به بکارگیری انرژیهای تجدیدپذیر و محدود کردن رشد جمعیت به توجه بیشتری نیاز است.
گفتنی است دانشمندان حوزههای مختلف، میتوانند با امضای این نامه هشدار دهنده که در لینک زیر ارائهشده، از این پویش حمایت کنند:
http://scientistswarning.forestry.oregonstate.edu/
سرانجام آپدیت ۴.۵ تلگرام که چند روز پیش وعده انتشار آن را در کانال تلگرام داده بودیم منتشر شد. این نسخه نیز مانند دیگر آپدیتهای تلگرام با امکانات کاربردی و متنوعی همراه است که از میان آنها میتوان به امکان ارسال آلبوم عکس در یک پست، پین کردن پیامها در کانال و... اشاره رد. در ادامه میتوانید با جزییات این آپدیت آشنا شوید.
امکان ارسال آلبوم ویدیو و عکس در یک پیام
نکتهی جالبی که شاید کسی منتظر آن نبود، امکان ارسال چند عکس و ویدیو در قالب یک پست است. حتما با ویژگی پست آلبومی در اینستاگرام آشنایی دارید. در اینستاگرام تا سقف ۱۰ عکس یا ویدیو را میتوانید در یک پست به اشتراک بگذارید. حال این ویژگی جذاب به تلگرام هم اضافه شده و میتوانید چند عکس و ویدیو را تا سقف ۱۰ عدد، در قالب یک پست ارسال کنید. برای اینکار کافیست تا عکس و ویدیو را انتخاب کرده و ارسال کنید. تلگرام آن را به صورت آلبوم ارسال کرده و تنها یک نوتیفیکیشن برای آن ارسال میکند
امکان تنظیم ترتیب ارسال عکس ها
پیش از این زمانی که چند عکس را برای ارسال انتخاب میکردید، ترتیب ارسال آنها تصادفی بود اما از این نسخه، عکسها به همان ترتیبی که آنها را انتخاب میکنید، شماره گذاری و ارسال خواهند شد
امکان پین کردن پیام ها در کانال
از امروز میتوانید مانند سوپرگروهها، پیامهای مهم را در کانال نیز پین کنید. با اینکار پیام مورد نظر به بالای صفحه کانال چسبیده می شود تا همیشه در دید کاربران باشد.
ذخیره پیام ها در Save Message
از امروز بخش فضای ابری که پیش از این با نام You برای پیامهای ذخیره شده در نظر گرفته شده بود از امروز به Saved Message تغییر نام داده و در لیست Share قرار گرفته است. کافیست پیامهایی که قصد ذخیره آنها را دارید به این بخش فوروارد کنید. پیامهای موجود در این بخش گزینهای تحت عنوان GoTo در کنار خود دارند که میتوانید با لمس آنها، مستقیما به نسخه اصلی پیام در کانال مورد نظر منتقل شوید
نمایش زیباتر عکس های پروفایل
از این نسخه، زمانی که عکس پروفایل شخصی را باز میکنید، اگر بیش از یک عکس در پروفایل وجود داشته باشد پیش نمایش آنها را به صورت بندانگشتی در پایین صفحه مشاهده میکنید و میتوانید به شکل زیباتری به مرور تصاویر بپردازید
جستجوی بهتر
بخش جستجو ارتقای کوچکی دریافت کرده تا بتوانید کانالها و رباتها را با جستجوی عنوان آنها و به ترتیب محبوبیت تماشا کنید
دانلود بهروزرسانی
اندروید (پلیاستور) | آیاواس (اپاستور)
نسخه اندروید آماده دانلود است اما کاربران iOS ممکن است مجبور شوند مدتی صبر کنند
دانشی که ما در دورهی مدرسه فرا میگیریم، پایهای برای تمام رشتهها و مباحث جالبتوجهیاند که میخوانیم (یا در رشتههای مرتبط به آن) تحصیل میکنیم و به آن علاقهمند میشویم. اما قطعا علم در همان دوره برای ما تمام نمیشود. وقتی ما به حد خاصی از دانش میرسیم، در واقع به سطحی رسیدهایم که همه چیز واقعا برایمان به طرز دلچسبی لذتبخش و هیجانانگیز می شود.
اما بسیاری از مباحث جالب هستند که در کتابهای درسی نیامدهاند، اما اینها واقعیتهای باورنکردنی هستند که واقعا نبودشان نقصان زیادی برای کتاب های درسی محسوب میشود. شاید اگر معلمان شما هم در آن دوره، توجه خاصی به مباحثی این چنین میکردند، زندگی شما هم مسیر دیگری را طی میکرد.
اگر حقایقی که در ادامه ذکر میشوند، برایتان آشناست و در موردشان خواندهاید و میدانید، حتما سعی کنید به آموزگاران و معلمانی که می شناسید؛ انتقال دهید و اگر خودتان آموزگار هستید، حتما از گفتنیهای زیادی برای کلاس درس بعدیتان دارید. در ادامه با زومیت همراه باشید.
۱- آب میتواند همزمان جوش بزند و منجمد شود
این حالت که «نقطه سه گانه» نام دارد، زمانی رخ میدهد که درجه حرارت و فشار معینی برای سه حالت (گاز، مایع و جامد) یک ماده پدید بیاید که در آن تعادل ترمودینامیکی برقرار شود. برای انجام این آزمایش که در ویدئوی زیر مشاهده میکنید، یک شیشه حاوی مایع سیکلوکسان، به وسیله یک پمپ توربو مولکلالی به فشار بسیار کم آورده میشود. کاهش سریع فشار منجر به کاهش سریع دما میشود که باعث میشود ماده به طور موقت منجمد شود. این حالت منحصر به فرد آب را میتوانید در ویدئوی زیر مشاهده کنید.
۲- لیزر در آبشار به دام میافتد
شاید تعجب کرده باشید، اما چنین امکانی وجود دارد، در واقع این یک نمونهی باورنکردنی از پدیده اپتیکی موسوم به «بازتاب کلی داخلی» است.در این پدیدهی اپتیکی، ساختار متناوب نور دائما شکسته و بازتاب پیدا میکند. در واقع هنگامی که چند لایه شیشه و هوا پشت سر هم قرار بگیرند، آنگاه نور نمیتواند از این ساختار عبور کند. در این مورد، ساختار فوق متشکل از ذرات ریز آب است که میتوانند نور را بشکنند و بازتاب آن را به دام بیاندازند.
۳- ناسا واقعا یک فضاپیما را با سرعتی بالا به لبه بیرونی منظومه خورشیدی فرستاده است
همهی ما میدانیم که راکتها سریع هستند و فضا هم بیانتها است. اما گاهی اوقات هنگامی که در مورد اینکه چقدر طول میکشد تا فضاپیماهای ما به بخشهای بسیار دور یا همان لبههای بیرونی منظومهی شمسی برسند، دچار اشتباه میشویم. به عنوان مثال، همهی ما میدانیم که سفر به مریخ دست کم بین ۶ ماه تا ۸ ماه (بسته به موقعیت گردشی مریخ به دور خورشید) به طول میانجامد. به همین جهت، به نظر میرسد که فضاپیماهای زمینی به آهستگی حرکت میکنند تا به مقصد خود برسند، اما اینطور نیست.
تصویر متحرکی که در ادامه میبینید، این باور کلی را کاملا نقض میکند. در این گیف، سرعت فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا با هواپیماهای لاکهید اسآر-۷۱ بلکبرد و بوئینگ ۷۴۷ مقایسه شده است.
۴- تخم مرغ در زیر دریا به شکل یک عروس دریایی درمیآید
یک تخم مرغ که پوستهاش شکسته باشد و روی زمین ریخته باشد، منظرهی چندان جالبی نیست. اما در ارتفاع ۱۸ متری زیر سطح اقیانوس، فشاری حدود ۲.۸ برابر فشار سطحی جو به تخم مریخ وارد میشود، چیزی که میتوانید در تصویر زیر مشاهده کنید. در این حالت پوستهی تخم مریخ تقریبا محو شده و محتوای آن که همان زرده و سفیده تخم مرغ است، به شکل یک عروس دریایی درآمده است.
۵- شما هم میتوانید قضیه فیثاغورس را با مایعات ثابت کنید
احتمالا معلم ریاضی شما هم فرمول قضیه فیثاغورس را برایتان شرح داده باشد. در این رابطهی هندسی ریاضیاتی، مساحت مربع روی وتر مثلث مساوی با مجموعه مساحت دو مربع دیگر است. فرمول ریاضی قضیه فیثاغورس به این شکل نوشته میشود:
a2 + b2 = c2
اما آیا میدانستید که قضیه فیثاغورس هم با مایعات قابل اثبات است؟
۶- زمانی که یک ستاره توسط سیاه چالهای بلعیده میشود، این اتفاق میافتد
هنگامی که یک ستاره به درون یک سیاه چاله کشیده میشود، فوارهی عظیمی پلاسمایی به بیرون پرتاب میشود که تا میلیونها سال نوری در اطراف این رویداد پراکنده میشود. سووی گذاری، محققی از دانشگاه جان هاپکینز، در این مورد توضیح میدهد:
هنگامی که یک ستاره بهوسیلهی نیروی گرانشی یک سیاهچاله از هم فرو میپاشد، بخشی از ستاره به درون سیاهچاله میافتد، در همین حال، بقایای دیگر ستاره هم بهسرعت به اطراف پرتاب میشوند.
۷- میتوانید بدون عینک خود هم ببینید
برای این منظور، همهی چیزی که نیاز دارید، یک دوربین سوراخ سوزنی است که میتوانید، خودتان هم آن را بسازید. این دوربین دستساز به شما امکان میدهد تا نوری را متمرکز کنید که از شبکیه بازتاب داده میشود. البته امیدوار نباشید که این ابزار ساده، دید ۲۰ در ۲۰ به همراه داشته باشد، اما اگر عینکتان را در خانه جا گذاشته باشید، احتمالا یک جایگزین خوب بتوانید برایش پیدا کنید.
۸. چگونگی شکلگیری چهره فرد در رحم مادر
رشد جنین فرایندی بسیار پیچیده است که دانشمندان هنوز درک درستی از آن ندارند. اما دانشمندان توانستهاند رندری را مدلسازی کنند که نشان میدهد، ساختار چهرهی انسان در رحم چگونه پدید میآید. میتوانید این فرایند را در تصویر زیر ببینید.
۹. شكستن قلنج انگشتان دست به هیچ وجه بد نیست
یک محقق به مدت ۶۰ سال یکی از انگشتهای دستش را به طور مرتب میکشید، اما پس از بررسیها، مشخص شد که این انگشت از لحاظ آرتریت روماتوئید (رومانتیسم مفصلی) هیچ تفاوتی با باقی انگشتان دستش ندارد.
۱۰- تنها یک شعلهی خورشیدی میتواند انرژی معادل میلیونها بمب اتمی منتشر کند
و فورانهای خورشیدی همیشه اتفاق میافتند!
۱۱- به لطف قوانین فیزیک، گربهها همیشه روی پای خود فرود میآیند
گربهها همیشه روی دو پای خود فرود میآیند. احتمالا به این مسئله برخورده باشید. گربهها از دو قسمت از بدن خود برای تنظیم سرعت چرخش بدن خود استفاده میکنند. در این ویدئوی دیدنی به صورت اسلومویشن فرود یک گربه روی زمین نشان داده میشود.
۱۳- احتمالا زنده ماندن شما از انفجار یک نارنجک در زمین بیشتر از زیر آب است
اگر یک نارنجک دستی در نزدیکی شما در آب منفجر شود، میتواند به ریههایتان آسیب جدی وارد کند. میتوانید، نمونه عملی این آزمایش را تماشا کنید.
۱۳- اگر توپی را بچرخانید و به زمین پرتاب کنید، توپ در هوا پرواز میکند
چنین چیزی با وجود پدیدهای به نام «اثر مگنوس» اتفاق میافتد. اثر ماگنوس، اثری است که عموما در یک توپ در حال چرخش دیده میشود که این توپ چرخان را از مسیر معمول خود به صورت حرکت منحنیوار منحرف میکند.
شاید این فهرست کامل و نهایی از جالبترین حقایق ناگفته در کتابهای درسی نباشد؛ اما همیشه بهخاطر داشته باشید که بهترین بخش علم، این است که هر روز چیزهای جدیدی کشف میشوند، بنابراین هیچوقت دست از یاد گرفتن نکشید!
.: Weblog Themes By Pichak :.