شبيه‌ساز رانندگي چيست و چه مزايايي نسبت به تمرين با خودروهاي معمولي دارد؟

كارآفرين محبوب خداست. آيا مي‌توان محبوبيت نزد خدا را به چيز ديگري فروخت و محصولات بيگانگان را ارج نهاد و محصول داخلي را بي‌ارزش كرد؟ پس بايد هر فرد ايراني خلاقيت داشته باشد و توليد داخلي خودش را ضمن استفاده، عرضه هم كند. كاري كه متاسفانه هم‌اكنون در كشور ما كمرنگ جلوه كرده و دولت توجهي به اين مهم ندارد و كارخانه‌ها را به حال خود رها كرده است. در حالي كه اگر كارگاه توليدي يك محقق پشتيباني شود، آن كارگاه به كارخانه تبديل و امكان كار براي افراد بيشتري فراهم خواهد شد. من هم اگر زماني كه براي اين كار سرمايه‌گذاري مي‌كردم سرمايه خودم را براي برجسازي به كار مي‌بردم قطعا الان خيلي ثروتمند بودم، اما براي من آن ثروت بادآورده هيچ ارزشي نداشت، چون از ثروت من افراد زيادي نمي‌توانستند امرار معاش كنند، در حالي كه اين اختراع كوچك من در فاز اول براي 2000 نفر و پس از آن براي 8000 نفر در فازهاي بعدي توليد كار خواهد كرد كه ارزش اين كار بيش از ثروت‌اندوزي من است.

براي 200 دلار، شما نمي‌توانيد از نكسوس7 گوگل به‌خاطر طراحي ساده و كيفيت ساخت آبرومندانه‌اش ايرادي بگيريد، اما آنچه مي‌توان درباره نكسوس 200 دلاري گفت اين است كه در هيچ جا نتوانسته به دقت و استاندارد آيپد جديد نزديك شود. هميشه آيپد به مواد سازنده درجه يك خود مباهات مي‌كند و به حفظ اين ويژگي‌هاي اصلي خود ادامه مي‌دهد؛ ويژگي‌هايي كه ما از يك تبلت با كيفيت انتظار داشتنش را داريم.وقتي بحث در مورد راحتي است، بدون شك نگهداشتن نكسوس7 گوگل در دست براي استفاده‌هاي طولاني آسان‌تر است. در حالي كه در دست‌داشتن آيپد بعد از مدتي مي‌تواند باعث خستگي شود، نگهداشتن نكسوس7 گوگل به لطف اندازه كوچك‌تر و وزن كمتر بسيار راحت‌ است. مسلما معيار برتري از فردي به فردي ديگر متفاوت است؛ بنابراين اگر كوچك بودن براي شما معيار برتري است، گوگل آن را به شما ارائه مي‌‌كند، وگرنه مي‌توانيد از بزرگي آيپد لذت ببريد.از آنجا كه دسترسي ما به كليد روشن/خاموش آيپد و كنترل صداي آن راحت است و مي‌توانيم آن را زير انگشتان‌مان لمس كنيم، معمولا آنها را ترجيح مي‌دهيم. در مقابل، كليدهاي نكسوس7 برجسته نيست و ممكن است براي تنظيم آنها با انگشت‌تان دچار مشكل شويد.در بقيه چيزها، آنها اجزاي استاندارد مانند پورت 5‌/‌3 ميلي‌متري هدست، سوراخ اسپيكر در پايين، ميكروفن‌ها و پورت‌هاي اتصال power/data دارد و در آخر، پورت micorUSB نكسوس7 نسبت به پورت اختصاصي آيپد، 30-pin dock port، برتري دارد.

مسلما، هر دوي اين تبلت‌ها صفحه نمايشي شيك و درخشان ارائه مي‌كند؛ هرچند صفحه نمايش رتينا (شبكيه چشم ـ Retina) آيپد نشان‌دهنده برتري او نسبت به حريفانش در بسياري از ابعاد است. در درجه اول و مهم‌تر از همه، مساله وضوح تصوير مطرح است كه صفحه نمايش 7‌/‌9 اينچي رتينا در آيپد 3 با تعريف جديدي در دنياي رزولوشن، وضوح تصوير خيره‌كننده 1536×2048 پيكسلي را ارائه كرد؛ در حالي كه نكسوس7 به صفحه نمايش WXGA 7 اينچي (1280×800) قابل قبول خود مباهات مي‌كند. در واقع، وقتي از فاصله دور به صفحه نمايش اين دو تبلت نگاه مي‌كنيم، نمي‌توانيم تشخيص دهيم كدام‌يك جزئيات واضح‌تري دارد؛ اما اگر از نزديك نگاه كنيد، تصوير ارائه‌شده توسط آيپد بهتر است. البته ديدن تصاوير در اندازه كوچك مثلا در مرورگر وب بخصوص در ديدن بهتر نوشته‌ها، وضوح و كيفيت بيشتر مربوط به آيپد است.

از يك طرف ما iOS را دوست داريم چون بصري و ساده بوده و يادگرفتنش نيز تقريبا براي همه افراد آسان است؛ اما اين سيستم‌عامل در بخش شخصي‌سازي عقب است. البته اين همان جايي است كه اندرويد ارزش و توانايي خود را نشان مي‌دهد. به عنوان مثال اندرويد داراي ويجت‌هاي مختلف و تصاوير زمينه زنده است تا احساس و نگاه متفاوتي را تعريف كند.با نگاهي به هسته سازمان‌دهنده برنامه‌ها در هر كدام از تبلت‌ها، تفاوت زيادي در ارائه عملكردهاي مشابه و معرفي بخش‌‌هايي مانند تقويم، ماشين حساب و دفترچه آدرس‌ها وجود ندارد. خوشبختانه، تبلت‌هاي بهينه شده‌‌‌‌‌اي وجود دارد كه از قابليت‌هايي كه به آنها اضافه شده بخوبي استفاده مي‌كنند. اما وقتي آنها وارد عرصه برنامه‌هاي شخص ثالث (برنامه‌هايي كه توسط شركت‌هاي سازنده توليد نشده‌است) مي‌شوند، آيپد سربلند است كه مانع اجراي اين برنامه‌ها مي‌شود و تجربه‌اي ‌پالايش‌شده را از تبلت خود ارائه مي‌‌كند.

راستش را بخواهيد، هيچ احتياجي نيست كه به طور خاص به نوع پردازشگرهايي كه در پشت صحنه اين دو تبلت فوق‌العاده سريع كار مي‌كند، اشاره كرد. در حقيقت، آنها به صورت غيرقابل انكاري در عملكردشان سريع هستند و دليل اين سرعت، استفاده آيپد از پردازشگر دو هسته‌اي A5x اپل است، در حالي كه نكسوس7 پردازشگر چهار هسته‌اي تگرا3 Tegra 3) NVIDIA) را به كار گرفته است. اساسا براي كارهاي پيچيده، اين دو پردازشگر سرعت قابل ملاحظه‌اي در اجرايشان دارند؛ گرچه ممكن است تاخيرهاي كوتاهي را مشاهده كرده باشيم؛ اما اين چيزي نيست كه به چشم آيد.اگر شما مي‌خواهيد حجم زيادي از فايل‌هاي مالتي‌مديا را ذخيره كنيد، آيپد با داشتن مدل‌هاي 16 گيگابايتي، 32 و 64 گيگابايتي مي‌تواند براي شما مناسب باشد، اما متاسفانه شما بايد به آنچه نكسوس7 به شما ارائه مي‌كند دقت داشته باشيد، ميزان حافظه‌اي كه اين تبلت در دو مدل به شما ارائه مي‌دهد 8 و 16 گيگابايت است.

در حال حاضر «لوبياي ژله‌اي» از ادوبي فلش پشتيباني نمي‌كند و فيلدهاي قابل پخش در صفحات وب تا حدودي در بخش مروركننده وب تنظيم مي‌شود. در حقيقت، سافاري در آيپد و كروم در نكسوس7 همان تجربه لذت‌بخشي را به ما ارائه مي‌كند كه انتظار آن را داريم بنابراين، اين يك تجربه فوق‌العاده و غافلگيركننده‌اي نيست. گرچه بايد اين نكته را يادآوري كرد كه نكسوس به اندازه آيپد در ارائه مطالب وقتي كه روي جزئيات آنها زوم مي‌كنيم، سريع نيست. گذشته از اين موارد، تفاوتي بين اين دو تبلت وجود ندارد؛ جز اين كه برنامه كروم براي iOS هم موجود است.متاسفانه تنها راه اتصال به اينترنت توسط نكسوس۷ استفاده از Wi-Fi است و اين به معناي آن است كه شما براي اتصال به اينترنت بايد به دنبال نقاط تحت پوشش Wi-Fi باشيد. در حالي كه آيپد، هم از Wi-Fi و هم از فناوري 3G/4G LTE پشتيباني مي‌كند كه مي‌تواند محدوده زيادي از كاربران را در بر بگيرد.

داشتن صفحه نمايش بزرگ و پردازنده چندهسته‌اي و همچنين استفاده از فناوري 3G/4G LTE موجب شده است كه كاربران آيپد نگران عمر شارژ باتري‌شان باشند؛ اما سازندگان آيپد اين اطمينان را به آنها داده‌اند كه اين تبلت در حالت عادي ده ساعت دوام شارژ دارد. البته اين ميزان براي نكسوس كه داري صفحه نمايشگر كوچك‌تري است، در يك استفاده معمولي حدود سه روز است.

200 دلار براي خريد يك تبلت با توانايي‌هاي نكسوس7 گوگل هزينه زيادي نيست، اما اگر مي‌خواهيد از امكانات بيشتري چون امكان اتصال راحت‌تر به اينترنت، صفحه نمايش بزرگ‌تر، ميزان حافظه بيشتر و حتي دوربين پيشرفته‌ برخوردار باشيد، مي‌توانيد با هزينه بيشتر، آيپد3 را خريداري كنيد.

تمام قهرمانان آشناي مجموعه همراه چند شخصيت جديد در اين بازي حضور دارند كه دو به دو مقابل يكديگر قرار مي‌گيرند. مطمئنا طرفداران سبك مبارزه‌اي اين اواخر حسابي سرشان شلوغ شده است.

خبر خوب براي PCبازها. اين هفته مي‌توانيد بازي بسيار خوب و زيباي «من زنده هستم» را تجربه كنيد. گفتني است نسخه كنسولي بازي چند ماه پيش روي شبكه‌هاي PSN و XBLA قرار گرفته بود. قهرمان بازي آدام نام دارد و بايد در يك دنياي آخرالزماني با تم رنگي خاكستري براي بقا تلاش كند. طراحي مرحله اين بازي فوق‌العاده است.

شايد ورزش هاكي چندان در كشور ما شناخته شده نباشد، اما يكي از زيباترين ليگ‌هاي مسابقات ورزشي يعني NHL را دارد. سيزدهمين نسخه اين بازي اين هفته وارد بازار مي‌شود و گفته شده كه هسته گيم‌پلي آن با نوآوري همراه بوده و مهارت و تجربه در آن بيش از پيش موثر خواهد بود.

Tryst نيز يك بازي استراتژي همزمان براي PC است كه داستان نبرد انسان‌ها در آينده دور با يك نژاد فضايي ماشيني به نام Zali را روايت مي‌كند.

 اين قسمت ده مرحله دارد كه براساس موسيقي و كاورهاي آلبوم گروه طراحي شده است. همچنين اعضاي گروه هم به صورت خوك در بازي حضور دارند!

پس از اعتراض‌هاي شديد هواداران، ديويد برويك، از طراحان اصلي سري ديابلو هم انتقاداتي مستقيم به سازندگان كنوني بازي وارد كرد. در پاسخ به اين انتقاد، سازندگان ديابلو 3، در فيس‌بوك برويك را مورد اهانت قرار دادند. جالب اين‌كه چند روز بعد، طراح ارشد بازي اعلام كرد بزودي برخي ايرادهاي بيان شده توسط برويك را اصلاح خواهد كرد!

نسخه لگوي ارباب حلقه‌ها كه در هشتم آبان عرضه مي‌شود، شامل 85 كاراكتر قابل بازي خواهد بود كه تعدادي از آنها در اقتباس سينمايي پيتر جكسون ديده نشده‌اند. پس طرفداران كتاب‌ها، لحظه شماري كنند.

ظاهرا هارمونيكس (Harmonix) سازنده محبوب و شناخته شده عناويني چون Guitar Hero و Rock Band، مسير تازه‌اي در پيش گرفته است. در يك آگهي درخواست استخدام در كمبريج ماساچوست، هارمونيكس به‌دنبال يك طراح مبارزه براي ساخت يك تجربه مبارزه‌اي همزمان مي‌گردد. مدتي پيش هارمونيكس اعلام كرده بود قصد ساخت دو عنوان درجه يك براي نسل بعد دارد كه حداقل يكي از آن دو از سبك ريتميك فاصله خواهد گرفت.

از همان اولين بار كه نمايش‌هاي بازي شكل‌هاي صدا در E32011 ارائه شد معلوم بود بايد منتظر يك شاهكار باشيم. قبل از اين‌كه اين نقد را بخوانيد به PSN متصل شويد. شكل‌هاي صدا را بخريد و بگذاريد براي دانلود و سپس مشغول خواندن شويد. در نگاه اول شايد بازي را يك عنوان سكوبازي صرف در نظر بگيريد، اما واقعيت اين است كه اين شاهكاري در مورد ساخت موسيقي محسوب مي‌شود. نه فقط بخش طراحي مرحله آن كه همان بخش معمولي و داستاني بازي نيز گويا روي يك گام موسيقي حركت مي‌كند و جمع كردن سكه‌هايي كه در طول مسير وجود دارد، به ايجاد ضرب در موسيقي منجر مي‌شود. هر چيز ديگري كه در بازي وجود دارد از دشمنان گرفته تا اشيا و وسايل، به كامل شدن قطعه موسيقي منجر مي‌شود. استعداد سازنده‌ها از همان ابتدا در تنوعي كه با استفاده از آهنگ‌هاي افرادي مثل Beck، Deadmau5، Jim Guthrie و ديگران ايجاد كرده‌اند، پيداست. سبك موسيقي هر يك از اين هنرمندان از لحاظ بصري و گيم‌پلي بخوبي روي هر كدام از مراحل يا بهتر است بگوييم قطعات بازي اعمال شده است و اگر دوست داشته باشيد مي‌توانيد آنها را كاملا نابود كنيد. زماني كه اولين مرحله را شروع كنيد و نت‌هاي آغازين شما كنار هم چيده شود، تمام چهره‌تان را لبخند خواهد پوشاند. چه بخواهيد موسيقي گوش دهيد يا بازي كنيد، از اين عنوان نهايت لذت را خواهيد برد. كاراكتر شما در بازي يك چيز حباب‌مانند است كه از يك سكو به ديگري مي‌پرد، روي اشيا مي‌جهد يا به ديوارها مي‌چسبد. چك پوينت، دشمن، چيزهايي كه بايد از آنها اجتناب كرد و سكه‌هايي كه بايد جمع كرد همگي در بازي وجود دارد. فقط هر كاري مي‌كنيد با هيچ چيز قرمز رنگي تماس نداشته باشيد. قرمز يعني خطر، به همين سادگي. اين سادگي در قوانين باعث مي‌شود بازي براي طيف گسترده‌اي از مردم قابل فهم و در دسترس باشد، اما اصلا به اين معني نيست كه چالش‌هاي شكل‌هاي صدا آسان است. مرحله‌هاي بعدي بازي كه خوشبختانه هيچ وقت تكراري و نااميدكننده نمي‌شوند حسابي چالش‌برانگيز است. حتي مرگ نيز در بازي زيبا و البته بسيار خلاقانه است. تصور كنيد خواننده‌اي در يك كنسرت ناگهان در ميان تكنوازي يك ويلونيست به اشتباه شعر بخواند و در واقع در جايي كه نبايد، متن را وارد آهنگ كند. چقدر زشت است! چنين كاري در بازي منجر به مرگ مي‌شود. پس حواستان باشد چه وقت روي سكوهاي متني ايستاده‌ايد. به هر حال حتي اگر قرار بر مردن باشد، من ترجيح مي‌دهم در بازي به اين شكل بميرم! زماني كه مرحله تمام مي‌شود به منوي آلبوم باز مي‌گرديد تا قطعه‌اي ديگر را شروع كنيد. در بازي پنج آلبوم و در واقع جهان وجود دارد كه هر يك به اندازه كافي قطعه يا مرحله دارد. تازه وقتي كه همه آنها را تمام كنيد، باز هم از ابتدا شروع خواهيد كرد زيرا شكل‌هاي صدا از آن دست بازي‌هايي است كه نمي‌توانيد از آن دل بكنيد. هوشمندانه و بهترين قسمت بازي همانند بزرگ سياره كوچك بخش جامعه‌ و در واقع آنلاين آن است. از آنجا كه كليت بازي چيز پيچيده‌اي ندارد، ساخت مراحل نيز دردساز نيست و تنها با چند دقيقه وقت گذاشتن مي‌توان يك ريتم عالي در بازي ساخت و آن را به عنوان يك مرحله به اشتراك گذاشت. اگر حوصله مرحله ساختن نداريد دست‌كم مراحل فراوان ديگر كاربران را كه مي‌توانيد بازي كنيد. بازي روي هر دو پلتفرم شاهكار است. اگرچه زيبايي رنگ‌ها در صفحه OLED ويتا زيباتر است، اما برگ برنده PS3 نيز كيفيت صداي استثنايي است كه مي‌توان با اتصال يك باند 1.7 كاناله به آن دست يافت.

يادش بخير! روزگاري با بازي‌هاي Streets of Rage دنيايي داشتيم! همان كاراكترهاي دو بعدي و مسيرهاي ريلي چنان لذتي را به ارمغان مي‌آورد كه اين روزها از بهترين سه‌بعدي‌ها هم به دست نمي‌آوريم. گويا پس از آراستگي‌هاي بسيار، اين صنعت آن زيبايي باطني خود را از دست داده است. البته واضح است اين حقيقت درباره همه سبك‌ها صدق نمي‌كند؛ اما سبك‌ Brawler يا به اصطلاح خودمان، دعوايي از گونه‌هايي بود كه در اين دگرديسي از دوبعدي به سه‌بعدي، جايگاه خود را نيافته است.تلاش‌هاي ناكام كپكام در احياي اين سبك از يك سو علاقه‌مندان را دلسرد كرد و شكست عنوان خوش ساخت Urban Reign شركت نامكو، از سوي ديگر موجب شد اين سبك در خاطرات بازي‌كننده‌هاي قديمي جا خوش كند تا اين‌كه پلاتينوم گيمز وارد شد. گويا اين كمپاني دوست‌داشتني ـ كه نخبه‌هاي پس‌زده كپكام را در خود جمع كرده ـ قصد دارد در تمام سبك‌هاي مرده و نسبتا از دور خارج شده عرض اندام كند و طعنه‌اي به جامعه بازي‌سازي بزند كه گول سرمايه‌هاي عظيم خود را نخوريد. هنوز دود از كنده بلند مي‌شود. بازي اغتشاش حكم مي‌راند تلاش موفق پلاتينوم گيمز در احياي سبك Brawler است. ارائه نسخه غربي بازي براي چندمين بار (به هر علتي) به تاخير افتاده و تا يك سال ديگر به بازار عرضه نمي‌شود. اما خوشبختانه دسترسي به نسخه‌اي كه در ژاپن منتشر شده (كه از قضا Free است)، نوشتن نقد بر اين اثر زيبا را ميسّر كرد. داستان بازي در آينده‌اي نسبتا دور مي‌گذرد. فناوري پيشرفت غيرقابل باوري كرده است. انسان‌ها با وسايل مكانيكي اخت شده‌اند. پيدا كردن سايبورگ‌ها در اين دوره و زمان امري غيرعادي نيست. از سوي ديگر تماس مواد راديواكتيو با موجودات زميني، از آنها هيولاهايي كريه و بدمنظر ساخته كه هر لحظه سلامت بشر را تهديد مي‌كنند. آمار جرم و جنايت بشدت بالا رفته است. پيشرفت فناوري، جنايت‌هاي فجيع‌تري را رقم زده و دولت را مجبور به مقابله كرده است.مقابله دولت هم منوط به پرداخت ماليات‌هاي سنگين و گستردگي فقر عوام است. اغتشاش حكم مي‌راند. در زماني مي‌گذرد كه نبردي بيهوده ميان دولت و مجرمان درگرفته و همه چيز به روزهاي گذشته برمي‌گردد. روزهايي كه هنوز براي جلوگيري از اغتشاش زمان بود، اما بشر با تخريب زمين، جان و حياتش را گرفته است. داستان بخش تكنفره از دو سمت سياه و سپيد تشكيل شده كه قهرمان قسمت سياه، مردي به نام جك كي‌من و قهرمان قسمت سپيد، مردي به نام لئو ويكتوريان است. جك مامور سابق دولت و جايزه‌بگير كنوني و لئو مامور كنوني دولت است. جك به تنهايي و لئو با دو همراه به‌دنبال مردي با نام مكس مي‌گردند كه به قتل همسرش متهم شده است. از قضا، مكس در حادثه‌اي كه منجر به قتل دختر جك شده، دست داشته است. مكس، استاد سابق لئو و همكارش، ساشا بوده و جك هم به درخواست دختر مكس براي يافتن و سالم برگرداندن وي اقدام كرده است، حال آن‌كه در سر هواي انتقام دارد. داستان اين بازي بشدت از عنوان ديگر پلاتينوم گيمز، يعني ونكوييش سرتر است. ديالوگ‌ها بخوبي و هوشمندانه نوشته شده‌اند و مي‌تواند سرمشق فوق‌العاده‌اي براي بازي People Can Fly، يعني Bulletstorm باشد كه بدانند مرز ديالوگ‌هاي ادبي كجا تمام و اهانت از كجا آغاز مي‌شود! بجز برخي موارد، همه چيز هوشمندانه چيده شده است. ديالوگ‌ها به زيبايي از فساد دستگاه‌هاي گرداننده جهان غرب انتقاد مي‌كند و دروغ‌هاي سياسي را به چالش مي‌كشد. در كنار اينها بايد از سكانس‌هاي جذاب داستاني هم ياد كرد كه به همذات پنداري كمك شاياني مي‌كند. صداپيشگان تقريبا در تمام موارد با استادي از عهده مسئوليت خود برآمده و فقط با شنيدن صداها مي‌توانيد بخوبي شكست و خردشدگي مكس، جديت و خشكي جك و ديوانگي و جنون كاراكتري مانند اوينكي را تشخيص بدهيد.ليپ سينك‌ها هميشه هماهنگ نيست كه با توجه به چندزبانه بودن بازي، حتي بيش از حد توقع خوب از كار درآمده‌اند! البته در اينجا هم هنر گويندگان در اداي ديالوگ‌هاي ترجمه شده طولاني ستودني است. موسيقي بازي از دو حالت باكلام و بي‌كلام تشكيل شده كه در هر دو زمينه خوش درخشيده است.گيم پلي بازي، فرمولي ساده و سرراست دارد؛ بدو، بزن، نابود كن و پيروز شو. فقط چند قسمت انگشت شمار بازي پا را از اين فرمول فراتر گذاشته و زمينه‌هاي ديگري مانند حمل يك كيف بدون ضربه خوردن يا دفاع از يك ربات گارسون را تجربه مي‌كند. هر مرحله از يك نقشه تشكيل شده كه اجازه گشت و گذار آزادانه در آن را داريد. با كسب امتياز لازم، ماموريت‌هاي تازه آغاز شده و مي‌توانيد در آنها شركت كنيد. ماموريت‌ها به دو دسته تقسيم مي‌شود: داستاني و آزاد. پس از تكميل هر مرحله، امكان شركت كردن دوباره در مراحل و كسب امتياز بالاتر را داريد. ظاهر بازي در مقايسه با عناوين ديگر پلاتينوم كم مي‌آورد، اما با در نظر گرفتن ابعاد آن و اكشن سريع و بدون افت فريم مي‌توان آن را درك كرد. هوش مصنوعي چندان نقشي در بازي نداشته و دشمنان خرده‌پا بسادگي از بين مي‌روند. چالش اصلي را در مقابل جهش‌يافتگان غول‌آسا تجربه خواهيد كرد كه حالتي تهاجمي دارند. اگر قلق كار دستتان بيايد، مي‌توانيد كنترل هاورهاي آتش‌افكن و بالگردهاي دشمن را هم به دست بگيريد. سلاح‌هاي متعددي نيز توسط جعبه‌هاي مهمات در مراحل پخش مي‌شود كه از اسنايپر تا نارنجك و تله الكتريكي را شامل مي‌شوند. كنترل‌هاي بازي شامل ضربات مشت و لگد، سلاح‌هاي مرگبار، سالتوها و حالت خشم مي‌شود. همه چيز كاراكترها با يكديگر تفاوت دارد. از جمله انيميشن‌ها و صد البته سلاح‌هاي مرگبار. اين سلاح‌ها با نگه​داشتن يك دكمه فعال شده و مي‌توانند نتيجه را به كلي تغيير دهند. حالت خشم هم شما را به يك ماشين كشنده مرگبار تبديل مي‌كند كه حتي فرصت نفس كشيدن هم به دشمن نداده و او را آماج مشت و لگد قرار مي‌دهيد.اما قسمتي كه بازي در آن مي‌درخشد، قسمت چندنفره است. در اينجا رقابت‌هاي ديوانه‌واري رخ مي‌دهد كه واقعا منحصربه‌فرد بوده و توانايي‌هاي تكنيكي پلاتينوم را به رخ مي‌كشد. بخش چند نفره، مدهاي معمول مانند Deathmatch و Team Deathmatch را در كنار مدهاي مخصوص اين بازي ارائه مي‌كند. حالت قفس دو بازيكن را مقابل هم قرار مي‌دهد. حالت Deathball، يك جور فوتبال آمريكايي، البته با كتك‌كاري است! خوشبختانه كساني كه به اينترنت دسترسي ندارند هم مي‌توانند در بخش Training و از طريق شبيه ساز با هوش مصنوعي رقابت كنند. اينجا هوش مصنوعي قابليت‌هاي خود را نمايان مي‌كند و ثابت مي‌شود كه سادگي بخش تكنفره، عمدي بوده و براي آماده ساختن بازيكن به قصد بخش چند نفره است. اين اثر فوق‌العاده پلاتينوم گيمز را از دست ندهيد.

1 ـ FocusWriter: برخلاف اغلب امكاناتي كه يك نرم‌افزار واژه‌پرداز سنگين مانند LibreOffice Writer در اختيار قرار مي‌دهد، بخش‌هاي زيادي در هر دسكتاپ وجود دارد كه باعث حواس‌پرتي مي‌شود. FocusWriter براي كساني مناسب است كه مي‌خواهند پاي سيستم بنشينند و تايپ كنند (داستان‌نويسي، ترجمه و...) و اتفاقاتي كه در سيستم عامل رخ مي‌دهد حواسشان را پرت نكند. برخلاف ديگر ابزارها، در اين ابزار مي‌توان به‌صورت Full-Screen تايپ كرد. همچنين قابليت تعويض Background اين پردازنده اجازه مي‌دهد پس‌زمينه‌اي مناسب و متمركزكننده براي خود انتخاب كنيد.

2 ـ MyWake: ايده قرار دادن ساعت كوكي در سيستم عامل دسكتاپ كمي عجيب به‌نظر مي‌رسد؛ اما وقتي به اين نتيجه مي‌رسيد كه بايد زمان زيادي را صرف مديريت كارهاي خود بكنيد، آن موقع خواب ماندن كمكي به انجام كارها نمي‌كند. نرم‌افزار MyWake زنگ‌هاي هشداردهنده‌اي دارد كه آدم را از عميق‌ترين خواب‌ها بيرون مي‌كشد و پاي سيستم مي‌نشاند.

3 ـ Planner: امروزه نتيجه‌بخشي پروژه‌ها نه‌تنها اهميت بيشتري پيدا كرده است، بلكه يك مهارت جدي به حساب مي‌آيد. به‌همين دليل، بهتر است در پروژه‌هاي بزرگ از نرم‌افزارهاي كمكي مثل Planner استفاده كنيم. مديريت وظايف تا توليد گزارش‌هاي مرتبط با روند انجام كار يكي از قابليت‌هاي اين نرم‌افزار است.

4 ـ Freeplane: مديريت ذهن يكي از كارهاي زمانبر در بخش توليد است. استفاده از نرم‌افزار صحيح، براي كنترل جريان ذهن و تمركزگرايي در انجام كارها با كمك Freeplane ساده‌تر خواهد شد. اين نرم‌افزار مي‌تواند افكاري را كه به ديگران مرتبط است دسته‌بندي كند و به يكديگر ربط بدهد تا ايده‌ها و افكارتان واضح‌تر به‌نظر برسد.

5 ـ Glom: مديريت ديتابيس اگرچه چيز جديدي نيست، اما استفاده ساده از ديتابيس در لينوكس، كار صددرصد نتيجه‌بخشي نبوده و با توجه به نرم‌افزار و مهارت لازم، بعضا با شكست مواجه شده است. Glom مي‌خواهد اين فضاي خالي را پر كند. رابط كاربري ساده و گرافيك آن براي مشاغل كوچك و متوسط بسيار مناسب است.

6 ـ Pybliographer: رهگيري ديتابيس كتاب‌ها به زمان زياد يا نرم‌افزار مناسب نياز دارد. اين نرم‌افزار قابليت اتصال به LibreOffice‌ را دارد، رابط كاربري‌اش ساده است و مي‌توان براي مراجعه به منابع آموزشي از آن استفاده كرد.

7 ـ gSTM: كساني كه با SSH خيلي سر و كار دارند، خوب مي‌دانند ارتباط برقرار كردن با رايانه‌ها و سرورهاي مختلف مي‌تواند اندكي دشوار باشد. اين ابزار گرافيكي مي‌تواند از SSH استفاده كرده تا نرم‌افزارها را از طريق شبكه اجرا كند.

8 ـ Liferea: خوراك‌هاي خبري براي عده بسياري، يكي از بهترين تكنيك‌ها در وب به حساب مي‌آيد. نرم‌افزار فيدخوان Liferea يكي از بهترين نرم‌افزارهاي خبرخواني است كه در وقت و هزينه صرفه‌جويي مي‌كند.

9 ـ WebHTTrack: هرچند استفاده از اين نرم‌افزار روزمره نيست، ‌اما گاهي اوقات كه مي‌خواهيد كل اطلاعات يك وب‌سايت را دريافت كنيد، بهترين گزينه‌ به‌شمار مي‌رود. خوشبختانه، WebHTTrack همه اين كارها را از طريق يك رابط كاربري ساده انجام مي‌دهد.

10 ـ Unity Mail: اگر در رايانه‌تان با يك آدرس ايميل كار مي‌كنيد، پس Unity Mail براي شما ساخته شده است. اين ابزار دوست‌داشتني كه در محيط Unity اوبونتو خوب كار مي‌كند، اطلاعات ايميل را دريافت مي‌كند.

11 ـ UGet: در صورتي كه در پروژه‌اي چند نفره مشغول به‌كار هستيد، دريافت چندفايل به‌طور همزمان قاعدتا سرعت بيشتري به كارهايتان خواهد بخشيد. اين كارها را مي‌توان با UGet انجام داد كه در دانلود فايل‌ها به روش‌هاي مختلف قابليت‌هاي زيادي دارد. از همه مهم‌تر، خود UGet‌ به پيش‌نمايش فايل‌هاي دريافت شده نيز مي‌پردازد.

12 ـ Iptux: اغلب مسنجرها در شركت‌ها يكي از بزرگ‌ترين دغدغه‌هاي امنيتي به‌شمار مي‌رود، اما مي‌توان با كمك Iptux، مسنجري استاندارد بين اعضاي شركت قرار داد تا كارهاي درون شركتي را بهتر و سريع‌تر انجام داد.

13 ـ Giver: به طور كلي ‌استفاده از Samba يا SSH براي اشتراك فايل بسيار كافي است؛ اما اگر بخواهيد فايلي را با يك سيستم به اشتراك بگذاريد كه يكطرفه باشد، نرم‌افزار Giver اين كار را براحتي انجام مي‌دهد و نيازي به پيكربندي پيچيده‌تر شبكه نداريد.

14 ـ Time Tracker: كليد يك روز موفق كاري، زمان بهينه مصرف شده در انجام آن كار است. با كمك نرم‌افزار رهگير زمان Time Tracker، مي‌توان زمان انجام يك كار روي پروژه‌اي خاص را به دقت اندازه‌گيري و ميزان هزينه آن را استخراج كرد.

15 ـ Kazam: گرفتن فيلم از صفحه دسكتاپ براي خيلي‌ها كار دشواري نيست، اما زمان زيادي خواهد برد. البته ‌انجام اين كار بهتر از توضيح‌هاي مداوم و حتي تكراري براي مشتريان است. Kazam يكي از نرم‌افزارهايي است كه مي‌تواند براي توليد نرم‌افزارهاي آموزشي استفاده شود.

16 ـ Wake On Plan: فرض كنيد پيش از شروع كار، بخواهيد رايانه خود را يك بار اسكن و هارد آن را چك كنيد. نرم‌افزار Wake On Plan اين كارها را بسادگي انجام مي‌دهد و وقتي صبح سر كار مي‌آييد، نرم‌افزارهاي شما باز شده و آماده كار هستيد.

17 ـ SelfControl: حواس‌پرتي‌ها براي كساني كه كار خود را پشت رايانه انجام مي‌دهند، گاهي به سختي قابل جبران است. Selfcontrol تمام وب‌سايت‌هايي كه وقت شما را تلف مي‌كنند، از قبل انتخاب كرده‌ايد بلاك مي‌كند و اين تنظيمات را هيچ‌كس، حتي خود شما نيز نمي‌توانيد حذف كنيد، مگر زماني كه براي تمركز تعيين كرده‌ايد به‌پايان برسد.

18 ـ APTonCD: همه رايانه‌ها به اينترنت پرسرعت، دسترسي ندارند. فرض كنيد يك سيستم جديد به شبكه خود وارد كرده‌ايد و مي‌خواهيد نرم‌افزارهاي خود را به آن منتقل كنيد. اين كار نه‌تنها زمانبر است، بلكه به حوصله زيادي نياز دارد. APTonCD از نرم‌افزارهاي شما در سيستم اصلي كپي مي‌گيرد و مي‌توان آن را بدون استفاده از اينترنت، مستقيما در سيستم جديد نصب كرد.

19 ـ Diodon Clipboard: مديريت كليپ‌بوردها براي كساني كه به دريافت اطلاعات از اينترنت مي‌پردازند بسيار مهم است؛ چرا كه اطلاعات با فرمت‌هاي مختلف را دريافت مي‌كنند. ذخيره اين اطلاعات در لحظه مي‌تواند كار زمانبري باشد، اما با كمك Diodon مي‌توانيد تعداد زيادي از بخش‌ها را كپي كرده و بعدا به سر و سامان دادن به آن بينديشيد.

20 ـ Scribes: ويرايشگرهاي متني قابل دسترس براي كاربران اوبونتو كم نيست، اما يكي از پركاربردترين آنها Scribes است. اين ابزار فوق‌العاده كه سيستم پلاگين‌محور دارد، مي‌تواند زبان‌هاي مختلف را تشخيص داده و متن را highlight كند.