تبادل لینک هوشمند
دانشمندان دانشگاه بريستول مدعي شده‌اند كه تراشه‌هاي سيليكوني كه از ويژگي هاي منحصربفرد فيزيك كوانتومي استفاده مي‌كنند در چند سال آينده به يكي از بخشهاي رايج در لپ‌تاپها و تلفن‌هاي هوشمند تبديل خواهند شد. فناوري جديد اين محققان قرار است با استفاده از مدارهايي كه بجاي برق با نور كار مي‌كنند، علوم محاسباتي را متحول كند.آنها براي اولين بار يك شيوه كاربردي بسيار عجيب براي جمع‌آوري تعاملات زيراتمي را ارائه خواهند داد.نتيجه اين فناوري مي‌تواند شامل موتورهاي جست‌وجوي بسيار سريع، سيستم‌هاي رمزگشاي غير قابل هك و رايانه‌هايي باشد كه از قدرت بسيار بيشتري از دستگاه‌هاي امروزي برخوردار خواهند بود.دستگاهاي ارتباطي فوق ايمن كه قرار است تا سه سال آينده وارد بازار شود، مي‌تواند بطور موثري به سرقت‌هاي هويتي و هك كردن اطلاعات پايان بخشد.در دهه آينده نيز رايانه‌هاي كوانتومي مي‌توانند همتايان مرسوم خود را كنار بزنند.همچنين تا سال 2025 ممكن است مدارهاي كوانتومي در همه دستگاه‌ها وجود داشته و در طراحي داروهاي جديد و مواد هوشمند، پيش‌بيني هواشناسي با دقت بالا و ايمن نگهداشتن حسابهاي بانكي و اطلاعات حساس كمك خواهند كرد.يك رايانه معمولي بر دروازه‌هاي منطقي و در اصل سوئيچهايي تكيه دارد كه يا خاموش بوده و يا روشن است و داده‌ها را به شكل بيتهايي رمزگذاري مي‌كند كه با صفر و يك به نمايش درمي‌آيند.اما سوئيچهاي يك رايانه كوانتومي مي‌توانند روشن يا خاموش يا بطور همزمان در هر دو حالت باشند.يك كيوبيت مي‌تواند به شكل صفر، يك و يا ابروضعيتي از هر دو حالت در يك زمان باشد. كيوبيتهاي متعدد مي‌توانند در بين اين حالتها به تعداد زياد وجود داشته باشند.اين امر در پي تاثيرات كوانتومي ممكن شده كه تنها در سطح زيراتمي ديده شده‌اند.ذراتي مانند فوتونها مي‌توانند همزمان در دو جا حضور داشته يا درهم تنيده‌باشند بطوري كه بر يكديگر فارغ از فاصله ميان آنها تاثير بگذارند.اينشتين اين درهم‌تنيدگي را بقدر غيرقابل درك يافته بود.محققان بريستول موفق به شناسايي شيوه‌اي براي ساخت مدارهاي كوانتومي انتقال دهنده فوتون از سيليكون شده‌اند كه به عنوان يك ماده كم هزينه در تمام تراشه‌هاي رايانه‌اي جهان مورد استفاده است.اين امر مي‌تواند توليد انبوه تراشه‌هاي كوانتومي را كه قابل استفاده در كنار اجزاي ريزالكترونيكي هستند، ممكن سازد.به گفته اين دانشمندان، هزينه بيشتر توليد تلفن همراهي كه از يك يا دو مدار كوانتومي برخوردار باشد بسيار كوچك خواهد بود.آنها تاكنون همكاري‌هاي اميدبخشي را با شركت‌هاي نوكيا و توشيبا آغاز كرده‌اند.اين تيم در يك جشنواره علمي انگليسي مدارهاي كوانتومي خود را به نمايش خواهند گذاشت كه در دانشگاه آبردين افتتاح شده است.از مزيت‌هاي اصلي محاسبات كوانتومي مي‌توان به امكان ساخت سيستم‌هاي كدگذاري جديدي اشاره كرد كه ذاتا قابل شكستن نيستند.
همان طور که در وبلاگ نویسی زنده کنفرانس نوکیا و مایکروسافت دیدید، یکی از نوآوری های جدید نوکیا در سری جدید اسمارت فون های لومیا، شارژ بیسیم تلفن همراه است. تا کنون شرکت های مختلف سعی کرده اند چنین تکنولوژی جذابی را به دنیای ابزارهای دیجیتال بیاورند، اما هیچ کدام از آنها، از قبیل موتورولا و سامسونگ، موفقیت چندانی نداشته اند. اکنون باید منتظر ورود لومیاهای جدید به بازار باشیم تا میزان صحت گفتارهای نوکیا را بسنجیم. اما فعلا به جزئیات این تکنولوژی در ابزارهای نوکیا خواهیم پرداخت آنچه که این شرکت امروز معرفی کرد، یک ابزار جانبی شارژ موبایل است که یک صفحه تخت بوده و از استاندارد Qi بهره می برد. استفاده از این تکنولوژی باعث می شود که لومیا 920 و 820 بتوانند علاوه بر ابزارهای شارژ بیسیم رسمی نوکیا، از تمامی دستگاه های شارژ بیسیم تحت این استاندارد بهره ببرند. همان طور که این شرکت در کنفرانس خود برای تست، از دستگاه شارژ بیسیم Fatboy بهره برد. البته نوکیا هنوز جزئیات فنی خاصی درباره این تکنولوژی جدید منتشر نکرده، اما می دانیم که قرار است لومیاهای جدید از ابزارهای عرضه شده توسط دو کمپانی Virgin Atlantic و Coffee Bean & Tea Leaf به راحتی استفاده کنند. ویرجین آتلانتیک در اتاق های استراحت فرودگاه Heathrow از شارژر بیسیم استفاده می کند و Coffee Bean & Tea Leaf هم قرار است کافه های خود را به این تکنولوژی مجهز کند. هرچند که جزئیاتی مانند مدت زمان لازم برای شارژ نامشخص هستند، اما صحبت از اسپیکرهای ویژه JBL هم به میان آمده که علاوه بر پخش موسیقی بیسیم با تکنولوژی NFC، می توانند لومیای شما را به صورت بیسیم شارژ کنند. پیش بینی شما از میزان موفقیت نوکیا در این زمینه و اقبال کاربران به تکنولوژی های این چنینی چیست؟
پس از دست و پا زدن نوکیا در بازار تلفن ها همراه، حالا زمان آن رسیده تا این تولید کننده فنلاندی خودی نشان دهد. لومیا ۸۲۰ و ۹۲۰ که امروز در کنفرانس مشترک نوکیا و مایکروسافت معرفی شدند، می توانند چتر نجات نوکیا برای رهایی از این سقوط آزاد باشند. بد نیست تا نگاهی به مشخصات این دو تلفن همراه بیاندازیم.
لومیا ۹۲۰
تلفن جدید لومیا ۹۲۰ که مجهز به یک صفحه 4.5 اینچی است، توسط یک پردازنده ۲ هسته ای اسنپ دراگون S4 عرضه می شود. لومیای جدید به همراه یک باتری ۲۰۰۰ میلی آمپری عرضه خواهد شد و دوربین PureView آن ۸ مگاپیکسل دقت دارد. دوربین لومیا ۹۲۰ توانایی ضبط ویدیو با کیفیت 1080p را دارد. همچنین دقت صفحه نمایش این گوشی ۱۲۸۰ در ۷۲۰ پیکسل است که نسبت به هم رده های خود دارای ۲۵٪ میزان نور بیشتر است. همچنین این موبایل دارای سریعترین صفحه نمایش در میان تلفن های عرضه شده توسط نوکیا است. همچنین تکنولوژی لمسی فوق حساس این گوشی به شما کمک خواهد کرد تا حتی با دستکش هم بتوانید با لومیا ۹۲۰ کار کنید.همان طور که مشخص است دوربین لومیای جدید به پای پدر ۴۱ مگاپیکسلی آن نخواهد رسید. اما نوکیا اذعان دارد که این سنسور موجود بر روی لومیا ۹۲۰ از بسیاری از دوربین های گرانقیمت بهتر عمل خواهد کرد. تکنولوژی لنز های شناور برای لرزش گیری تصاویر استفاده می شود و همچنین این دوربین قابلیت بسیار بالایی در ثبت تصاویر در تاریکی را دارد.جنس بدنه این مدل از نوکیا همان پلی کربناتی است که در مدل های قبلی لومیا استفاده می شده و تنها اندکی پوشش آن براق تر گشته. همچنین این مدل نوکیا از LTE و HSPA+ پشتیبانی خواهد کرد.
لومیا ۸۲۰
اگر فکر می کنید برای لومیا ۹۲۰ به اندازه کافی پول ندارید، می توانید به سراغ برادر کوچکتر آن، یعنی لومیا ۸۲۰ بروید. این مدل از نوکیا که به همراه همان پردازنده مدل ۹۲۰ ارائه شده است، دارای ۱ گیگابایت رم می باشد و مجهز به صفحه نمایش 4.3 اینچی است. صفحه نمایش این مدل که دارای دقتی به میزان ۸۰۰ در ۴۸۰ پیکسل است، از تکنولوژی ClearBlack OLED بهره می برد و برعکس برادر بزرگترش صفحه کاملا تخت را در اختیار دارد و همانند مدل ۹۲۰ بدنه پلی کربنات آن اندکی براق تر است.این مدل دارای ۸ گیگابایت فضای داخلی است و از حافظه های microSD تا ظرفیت ۳۲ گیگابایت پشتیبانی می کند. به اضافه اینکه مایکروسافت ۷ گیگابایت فضای ابری (اسکای درایو مایکروسافت) بر روی این گوشی به شما عرضه خواهد کرد. نوکیا، لومیا ۸۲۰ را در رنگ های قرمز، زرد، خاکستری، فیروزه ای، بنفش، سفید و مشکی عرضه خواهد کرد. همچنین لومیا ۸۲۰ در ۲ مدل LTE و HSPA+ در پایان سال جاری میلادی به دست مصرف کنندگان می رسد.نوکیا هم مانند سامسونگ از اعلام قیمت و زمان عرضه این گوشی امتناع کرده و شاید آنها منتظرند تا برگهای برنده اپل در آیفون جدید را ببینند. نظر شما چیست ؟
یکی از امکانات جدید ویندوز فون 8 که همراه با لومیا 920 ارائه می شود، اپلیکیشن های مکمل لنز دوربین هستند. این نرم افزارها به محض زدن دکمه دوربین شروع به کار می کنند. در کنفرانس، جو بلفیوره توضیحاتی راجع به این نرم افزارها ارائه کرد که شامل Bing Vision، Photosynth، Blink، FXSuite و PhotoStrip بودند.
در زیر مثالی از Bing Vision را می بینید. با گرفتن دوربین موبایل جلوی یک تصویر، نتایج جستجو درباره آن تصویر نمایش داده می شود:
FXSuite یک پیش نمایش از تصویر دوربین با افکت های مختلف را نشان می دهد. در زیر عکس مربوط را می بینید که یک عکس با افکت های مختلف نمایش داده شده است:
همان طور که قبلا هم انتظار می رفت تمام عکس ها سریعا با سرورهای SkyDrive همسان سازی (سینک) می شوند، این امکان به خصوص در اپلیکیشن های Blink (گرفتن عکس های مکرر با یک بار فشار دکمه شاتر) بسیار مفید است. در زیر آپلود سریع عکس ها به اسکای درایوی که با لپ تاپی همسان سازی شده است را می بینید:
در زیر، عکس مربوط به Photosynth را می بینید که برای کنار هم گذاشتن عکس ها با یکدیگر و ایجاد عکس های پانوراما (۳۶۰ درجه) کاربرد دارد:
ركورد دوران انتظار
شايد كوتاه‌ترين زمان بين انتخاب تا سفر به فضا متعلق باشد به دكتر باريس يگوروف و مهندس كنستانتين فئوكتيستف. آنها به ترتيب در ششم خرداد 1343 و بيست و دوم خرداد 1343 انتخاب شدند و پس از تنها چند ماه آموزش، در بيست و يكم مهر 1343 با وسخد ـ 1 به فضا سفر كردند.اما همه اينقدر خوش شانس نبودند. بعضي سال‌ها تمرين كردند، آموزش ديدند و سرانجام از سفر به فضا باز ماندند، اما بعضي‌ها هم آنقدر مقاومت به خرج دادند تا سرانجام به آرزويشان رسيدند. در بين اين افراد لئونيدكاديونوك ركورد‌دار است. او دوم شهريور 1355 به گروه كيهان‌نوردان شوروي سابق پيوست، اما تا زمان فروپاشي شوروي نتوانست به فضا سفر كند. پس از آن هم به سرزمين مادري خود ـ اكراين ـ رفت و تابعيت روسيه را قبول نكرد. پس از بستن قرارداد همكاري بين اكراين و آمريكا در زمينه‌هاي فضايي، به درخواست طرف اكرايني، كاديونوك سرانجام پس از 21 سال و سه ماه صبر، در بيست و نهم آبان 1376 با شاتل فضايي به مدار زمين سفر كرد. پرواز وي 16 شبانه‌روز طول كشيد.در اين زمينه فضانورد آمريكايي، دانالد ليند با نوزده سال و يك ماه صبر صاحب ركورد است.
ركورد تعداد سفر به فضا
تعدد پرواز‌هاي فضايي در بين كيهان‌نوردان مختلف است. بعضي تنها يك بار به فضا سفر كرده‌اند و بعضي چند بار راهي فراسوي جو زمين شده‌اند. اما فاصله بين دو پرواز يا نخستين سفر و آخرين آنها نيز اختلاف زيادي دارد.جان گلن، كيهان‌نورد آمريكايي كه نخستين پرواز مداري آمريكا را سال 1340 به انجام رساند، سفر ديگري به فضا داشت كه سي و شش سال و هشت ماه بعد اتفاق افتاد! سفر اولي با ناو مركوري صورت گرفت و دومي در زماني كه گلن 77 سال داشت انجام شد كه نام او را به عنوان پيرترين فضانورد تاريخ نيز به ثبت رساند.والري ريومين كيهان‌نورد روس كه هشتم فروردين 1352براي ماموريت‌هاي مداري انتخاب شد، نخستين سفرش به فضا سال 1356 و چهارمين و آخرين را سال 1377 انجام داد كه بين اين دو، بيست سال و هشت ماه فاصله است.جايگاه بعدي در اين زمينه به جو انگل تعلق دارد. اوسال 1345 به عنوان فضانورد انتخاب شد. نخستين سفرش را سال1360 با شاتل فضايي كلمبيا انجام داد و آخرين پرواز مداري خود را بيست سال و دو ماه بعد انجام داد. وي طي اين مدت پنج بار طعم سفر به فضا را چشيد.جان يانگ، كيهان‌نورد نامدار كه با سفينه‌هاي جميني، آپولو و شاتل شش بار به فضا سفر كرده است، نه تنها در مدار زمين، بلكه هم در مدار ماه گردش كرده (با آپولو ـ 10) و هم بر سطح اين كره (با آپولو ـ 16) گام نهاده است. بين نخستين ماموريت مداري او با جميني ـ 3 و آخرين پروازش هجده سال و هشت ماه فاصله است.شايد در نگاه اول اين آمار چندان مهم جلوه نكند، اما اگر بدانيم كه اين افراد مجبور بودند چنين زماني طولاني رعايت رژيم غذايي خاص، ورزش مرتب همه روزه با زمان‌بندي ويژه براي نگاهداشتن موقعيت بدني در حد يك فضانورد را تحمل كنند و در كنار آن، تمرين و آموزش‌هاي طاقت فرسا انجام دهند، آن وقت به صبر و تحمل آنان آفرين مي‌فرستيم.
ركورد مدت اقامت در فضا
سفر گاگارين كه راه پرواز انسان به فضا را گشود، تنها يك ساعت و 48 دقيقه طول كشيد و در حقيقت يك دور گردش به گرد زمين بود. گرچه اين پرواز به لحاظ تاريخي از اهميت بالايي برخوردار است، اما از نظر علمي و فني اهميتي براي كار خود فضانورد محسوب نمي‌شود، زيرا مدت پرواز آنقدر طولاني نبود كه تاثير سويي بر بدن فضانورد بگذارد و تمامي سامانه ناو به‌طور خودكار عمل مي‌كرد. اما طول مدت پرواز بتدريج اضافه شد و اقامت‌هاي چند روزه، چند هفته‌اي و بالاخره چند ماهه در دستور كار قرار گرفت. اين ماموريت‌ها و زندگي در شرايط بي‌وزني در كنار آثار سوء، نياز به صبر و تحمل فوق العاده داشت. زندگي در محيطي بسته و محدود مسلما تحمل بالايي را مي‌طلبد، به همين دليل است كه كار فضانورداني مانند بيكوفسكي كه پنج روز در ناو كوچك وستك در مدار زمين به سر بردند، بدون آن كه بتوانند نياز‌هاي طبيعي بدن خود را به شكل عادي برآورده كنند، براي ما قابل تصور نيست. در نظر بگيريد راننده يك خودروي معمولي پنج شبانه‌روز بدون اين كه اجازه داشته باشد از ماشين خود پياده شود در جاده‌اي بي‌انتها مجبور به سفر شود.تا زمان استقرار ايستگاه‌هاي فضايي، ركورد‌هايي كه در زمينه طول مدت اقامت در فضا به دست آمد، چنين بود. فضانورد همان‌طور كه با لباس فضايي دست و پاگير در صندلي ناو نشسته بود، بايد غذا مي‌خورد، آب مي‌نوشيد و... .با اين شرايط بود كه كوپر و كنراد در مرداد 1344 با ناو جميني ـ 5 هشت روز و بورمن و لاول در آذر 1344 حدود 14 شبانه‌روز با ناو جميني ـ 7 در مدار زمين زندگي كردند. نيكلايف و سواستيانف در خرداد 1349 حدود 18 روز با سايوز ـ 9 در فضا زندگي كردند؛ البته بخش مداري سايوز براي اين اقامت طولاني مجهز شده بود و به همين دليل آنها كمي راحت‌تر بودند؛ لااقل مي‌توانستند از توالت نصب شده در اين بخش استفاده كنند و نه مانند كيهان‌نوردان قبلي از پوشك!سه كيهان‌نورد سايوز ـ 11 كه ناو خود را به ايستگاه فضايي ساليوت ـ 1 متصل كردند، از رفاه بيشتري برخوردار بودند و نسبت به بقيه مي‌توان گفت در يك هتل اقامت داشتند. آنها كه در بازگشت به دليل نقص فني ناو كشته شدند، توانستند حدود 24 شبانه‌روز در فضا طاقت بياورند.9 فضانورد آمريكايي كه در گروه‌هاي سه نفره بين سال‌هاي 1352 و 1353 در ايستگاه فضايي اسكاي لب اقامت داشتند، طول مدت اقامت فضايي انسان را بتدريج تا 84 شبانه‌روز افزايش دادند.حدود سه سال بعد و با استقرار ايستگاه فضايي ساليوت ـ 6 كه هم به حمام و توالت مجهز بود و هم با داشتن دو دريچه ورودي امكان تدارك و رساندن مواد مورد مصرف كيهان‌نوردان را داشت، طول مدت سفر‌هاي فضايي بالا و بالاتر رفت و به 184 شبانه‌روز رسيد.كيهان‌نوردان مستقر در ايستگاه بعدي ساليوت، اين زمان را به 237 شبانه‌روز رساندند و فضانوردان مجتمع مداري مير آن را تا حد 366 روز افزايش دادند.اما ركورد نهايي طول سفر فضايي به دكتر والري پالياكف تعلق دارد كه سفرش را در نوزدهم دي 1372 آغاز كرد و 438 شبانه‌روز بعد به زمين برگشت! اين يعني يك سال و دو ماه و سيزده روز اقامت در فضا!
ركورد قد و قواره فضانوردان
در پايان بد نيست بدانيد كه كوتاه قد ترين فضانورد جهان خانم نانسي كوريه، كيهان‌نورد آمريكايي تنها 150 سانتي‌متر قد دارد و با اين قد و قواره تا به حال حدود هزار ساعت از عمرش را در فضا گذرانده است! وي نخستين سفرش را با فضاپيماي اينديور سال 1372 انجام داد. ماموريت‌هاي بعدي او عبارتند از پرواز شماره 70 شاتل فضايي سال 1374 (بر عرشه كيهان‌پيماي ديسكاوري)، پرواز شماره 88 شاتل فضايي سال 1377 (بر عرشه كيهان‌پيماي اينديور)، پرواز شماره 109 شاتل فضايي سال 1381 (بر عرشه كيهان‌پيماي كلمبيا). كوريه دويست و نود و سومين فضانورد جهان، صد و هشتاد و سومين فضانورد آمريكا به‌شمار مي‌رود.اما بلند قامت‌ترين فضانورد جهان جيمز ودربي است. اين كيهان‌نورد آمريكايي 193 سانتي‌متر قد دارد. او متولد هفتم آذر 1331 است و‌سال 1363 به عنوان فضانورد انتخاب شد. او مجموعا 66 روز و ده ساعت و 23 دقيقه از زندگي خود را در مدار زمين گذرانده است. جيمز ودربي كه عنوان دويست و بيست و سومين فضانورد جهان و صد و سي و چهارمين فضانورد آمريكا را دارد، در دي 1383 از فضانــــوردي كناره گيري كرد.
رکورد داران فضا
برای آن که ما بتوانیم هرچه بیشتر سیاره های جهان اطراف خود را بشناسیم، لازم به این است که زمان بیشتری را در آنجا سپری کنیم. اما زندگی در فضا این قدر ها هم آسان نیست؛ یکی از مهمترین مشکلات انسان در میان ده ها مشکلی که در فضا خواهد داشت، مسئله ی غذا و تغذیه است. انسان تا زمانی می تواند در فضا بماند و به کاوش های خود ادامه دهد که مواد غذایی داشته باشد. با توجه به شرایط موجود در خارج از کره ی زمین و گران تمام شدن حمل مواد غذایی از زمین و از همه مهمتر محدود بودن ظرفیت برای حمل مواد غذایی فرصت انسان را برای ماندن در خارج از کره ی زمین کم می کند. و این دقیقا همان مسئله ای است که دانشمندان ادعا می کنند آن را حل کرده اند! آن ها می گویند تنها راه موجود این است که فضانورد خودش غذای مورد نیاز خود را در فضا تولید کند.
اما تولید غذا و بویژه کاشت گیاه در فضا با زمین تفاوت های بسیاری دارد؛ تئوری دانشمندان این است که امکان کاشت و رشد گیاه در گلخانه های بشد محافظت شده با فراهم آوردن شرایط لازم در فضا امکان پذیر خواهد بود. بدین صورت که آنها نور خورشید را به اندازه ای که گیاه بتواند فوتوسنتز کند را متمرکز کرده و در اختیار گیاه قرار می دهند. این تئوری تا زمانی موفق آمیز خواهد بود که نور خورشید وجود داشته باشد؛ پس در دو هفته ای که در ماه شب است و هوا سرد است باید به دنبال راه حلی برای این موضوع گشت. دانشمندان می گویند که ما می توانیم با استفاده از LED های هسته ای دو باره شرایط لازم را فراهم کنیم. از آن جایی که ما باتری هایی(منابع انرژی) نداریم که بتوانیم به کمک آن ها انرژی مورد نیاز دو هفته ی این LED ها را فراهم کنیم، بهترین راه حل علمی این است که از ژنراتور های ترموالکتریک رادیوایزوتوپ، درست مانند همان هایی که در کره ی مریخ برای زنده نگه داشتن آزمایشگاه مریخ استفاده می شود، استفاهده کرد تا بتوان انرژی مورد نیاز دو هفته ی این LED ها را فراه کرد.
با توجه به سرعت چشمگیر پیشرفت علم در عرصه های مختلف، آیا فکر می کنید روزی از راه می رسد که انسان ها به کره ها ی دیگر برای زندگی مهاجرت کنند و آن جا را هم مانند کره ی زمین آباد و آماده ی یک زندگی تازه کنند؟
منبع: forbes.com
مردم چين هفته گذشته شاهد اشكال جالبي از ابرهايي شبيه به بشقاب پرنده بودند كه در آسمان آبي شناور بوده و همچنين در روزهاي بعدي به تماشاي يك هاله نشستند كه در اطراف خورشيد براي چند ساعت پديدار شده بود. هر دو مورد تنها پديده‌هاي هواشناسي ساده محسوب مي‌شوند اما شكل عجيب آنها بسياري از مشاهده‌كنندگان را به تعجب واداشت.
ابر عجيب به شكل بشقاب پرنده كه در حقيقت يك ابر عدسي بوده، بر فراز استان جيلين در چين شكل گرفته بود. اين ابرها بيشتر روي كوهها شكل مي‌گيرند اگرچه ممكن است ندرتا توسط بادهاي برشي ايجاد شوند.اين ابرها عموما هنگامي كه هواي ثابت در بالاي يك كوه به جريان در مي‌آيد، شكل مي‌گيرند. قطرات مرطوب در يك شيب تند به بالا رانده شده و در مسير خود به شكل ابر متراكم مي‌شوند كه در نهايت يك شكل مارپيچي را در بالاي كوه تشكيل مي‌دهند.براي افرادي كه در دانه كوهستانها زندگي مي‌كنند، اين منظره بسيار رايج است اما مشاهده يكي از آنها بخصوص در جايي دور از كوهها مي‌تواند منظره جالبي باشد.خطوط صاف در طبيعت به ندرت شكل مي‌گيرند از اين رو ديدن چنين شكل متراكمي يك پديده جالب محسوب مي‌شود.يك هاله خورشيدي يا خورشيد كاذب بسيار نادرتر است. اين رويداد جالب سماوي در آسمان تبت شكل گرفته بود.خورشيدهاي كاذب عموما از بلورهاي يخ شش ضلعي صفحه‌اي شكل در ابرهاي ارتفاع بالاي سیروس ساخته مي‌شوند. اين بلورها مانند منشور عمل كرده و پرتوهاي نور عبوري از ميان خود را خم مي‌كنند.اين پديده بيشتر زماني قابل مشاهده بوده كه خورشيد در ارتفاع پاييني قرار داشته و در وسط روز رخ نمي‌دهد.
حدود ۳۵ سال از ساخت فناوری مربوط به دوربین های دیجیتال گذشته است. طرح های اولیه ابتدایی در این سال ها تغییر بسیاری کرده اند و البته هنوز هم در حال تغییر میباشند و فناوری های جدیدی در این زمینه معرفی میشود. در سال ۱۹۷۵ یکی از کارمندان شرکت Kodak برای اولین بار دوربینی را ساخت که دوربین الکترونیک نامیده شد. این دوربین توانست در آن دوران دیوار موجود بین دوربین های قدیمی و فناوری جدید دوربین های دیجیتال را بشکند و تحولی را در این زمینه ایجاد کند. جا دارد امروزه به تاریخچه اصلی این دوربین های و اتفاقات رخ داده در این صنعت نگاهی بیاندازیم.
اولین دوربین دیجیتال
اولین دوربین دیچیتال دنیای بسیار دیجیتال نیز نبود. این دوربین که توسط Steven Sasson کارمند شرکت Kodak در سال ۱۹۷۵ ساخته شد از سلول های حساس نور CCD بهره میگرفت. استفاده از این فناوری در زمینه عکاسی دیجیتال بسیار امر مهمی به شمار میرفت و به کمک آن میتوان تصاویری با کیفیت ۱۰۰*۱۰۰ یا ۰٫۰۱ مگاپیکسل را ثبت کرد. تصاویر سیاه و سفید نیز از این فناوری استفاده میکنند.
با استفاده از فناوری CCD دوربین الکتریکی ساخت Sasson تصاویر را بر روی کاست هایی ثبت میکرد. این فرآیند پردازش که به صورت آنالوگ بود در حدود ۲۳ ثانیه زمان میبرد. این دوربین دارای ۳٫۶ کیلوگرم وزن و اندازه آن نیز همانند یک تستر و بوده است. شما میتوانید طرح های مربوط به این دوربین را در لینک مربوط به گوگل مشاهده کنید.
Sony Mavica
قبل از به وجود آمدن دوربین های دیجیتال واقعی در شهر توکیو دوربین های فیلمبرداری Sony Mavica وجود داشتند. این دوربین ها تحت تاثیر طرح های قبل از خود قرار گرفته بودند و کلمه Mavica به کار رفته در آنها مختلف (magnetic video camera) بوده است. نوع این دوبین ها نیز SLR بود و دارای لنز های قابل شارژ بودند.
Fujix DS-1P
در سال ۱۹۸۸ شرکت Fujix که یکی از نام های شناخته شده در زمینه فیلم میباشد اولین دوربین دیجیتال خود را با نام DS-1P وارد بازار کرد. این دوربین به همراه سنسور CCD و رزولوشن ۴۰۰ کیلوپیکسل عرضه شد و میتوانست تصاویر و ویدیو ها را بر روی حافظه های جانبی ذخیره کند. ویژگی این محصول کاملا دیجیتال بودن آن است که تمامی مراحل از گرفتن تصویر تا ذخیره آنها بر روی حافظه به طور دیجیتال انجام میشد.
البته DS-1P مدت زمان زیادی در عرصه حضور نداشت و در حقیقت فقط برای بعضی از کشور ها مثل ژآپن عرضه گردید و کمی بعد نیز از بازار دوبین های دیجیتال خارج گردید. در سوی دیگر این دوربین حتی به بعضی از کشور ها وارد نیز نشد برای مثال کاربران اروپا و آمریکا هیچ وقت رنگ این دوربین را در کشور های خود ندیدند.
Dycam Model 1
در سال ۱۹۹۰ شرکتی دیگر با نام Dycam پا به عرصه دوربین های هوشمند گذاشت. محصول این شرکت شاید اولین دوربینی باشد که بتوان در حقیقت و به طور کامل آن را دیجیتال نامید. نام این دوربین Model 1 بود که البته با نام Logitech Fotoman نیز شناخته میشود. به وسیله این دستگاه میتوان تصاویر ۸ بیتی را با فرمت سیاه و سفید و رزولوشن ۴۸۰*۳۲۰ ثبت کرد. در این دوربین هیچ گونه صفحه نمایشی مثل LCD وجود نداشت و از تکنولوژی قدیمی به کار رفته در دوربین ها در آن استفاده شده بود و هم چنین با استفاده از کلید موجود بر روی دستگاه میتوانستید تصاویر را بگیرید.
قیمت این دوربین ۹۵۵ دلار بود که رقم بالایی محسوب میشد. به واسطه پولی که برای خرید این دوربین پرداخت میکردید میتوانستید ۳۲ تصویر به فرمت های TIFF و PICT را ثبت نمایید که بر روی حافظه داخلی قرار میگرفتند. البته برای دسترسی به حافظه به نرم افزار مخصوصی نیز که بر روی حافظه های فلاپی قرار داشت نیازمند میشدید. شما میتوانید در این صفحه اطلاعات بیشتری را درباره این دوربین ثبت کنید.
Nikon D1
دوربین D1 محصول شرکت Nikon اولین دوربین کاملا دیجیتالی بود که در آن از فناوری SLR استفاده شد. این محصول توانست رفته رفته نقش مهمی را در صنعت دوربین ها بر عهده بگیرد. شرکت Nikon باید قیمت دوربین خود را پایین می آورد تا بتواند رقبا را کنار بزند. نتیجه تحقیقات این شرکت دوربین D1 شد که با سنسور CCD میتوانست تصاویر را با کیفیت ۲٫۷۴ مگاپیکسل ثبت کند و با لنز های سری F شرکت Nikon نیز هم خوانی کامل داشت. با توجه به قیمت ۵٫۵۰۰ دلاری آن میتوان گفت D1 برای افراد حرفه ای و ژورنالیست ها بود. قابلیت دیگر آن ثبت ۴٫۵ فریم در ثانیه بود که جمعا نیز به ۲۱ فریم میرسید.
منبع : Make Use of
| همزمان با پیشرفت فناوری، ورزشکاران بازیها و رقابتهای پارالمپیک امسال در لندن مجموعه های مختلف و متنوعی از تجهیزات ورزشی خود را که به آنها برای حضور در این رقابتها کمک می کند به نمایش گذاشته‌اند. | |
|
وقتی تیم بسکتبال بریتانیا وارد زمین می شود، اعضای تیم یک سلاح مخفی را با خود حمل می کنند، این سلاح مخفی صندلی های اسفنجی است که توسط مهندسان شرکت BMW با استفاده از فناوریهای پیشرفته طراحی کرده اند.این مثال تنها یک نمونه از فناوری های پیشرفته ای است که در بازیهای پارالمپیک امسال به چشم می خورد.دستکش روح که تکنیکها را با ارائه بازخورد لرزش در حالت قرارگیری درست ورزشکار منتقل می کند و یا اسکلت انسانی کامل که قدرت یک ابرانسان را فراهم می کند از دیگر فناوریهای پیشرفته ای است که ورزشکاران می توانند از آن استفاده کنند.
صندلی های پیشرفته: شرکت اتومبیل سازی BMW با استفاده از تجربه فرمول 1 خود صندلی های چرخداری را برای بازیکنان تیم بسکتبال بریتانیا طراحی کرده است با چنین فناوریهایی می توان در بازیهای پارالمپیک بعدی شاهد حضور دونده های نابینا باشیم که با کمک هدستهایی که می توانند موانع را ببینند و دستورالعملهای راست و چپ را فراهم کنند وارد زمین شوند، شاید در آینده شاهد نسل جدیدی از دونده ها روی لبه تیغ خواهیم بود که می توانند از فناوری پیشرفته برای حرکت خود به جلو استفاده کنند. فناوری به خوبی با بازیهای سال 2012 ادغام شده است به طوری که دونده هایی که روی تیغ راه می روند بارزترین نمونه از کمکهای فناوری هستند.
دونده روی تیغ از فناوریهای مورد توجه در پارالمپیک امسال این اندام مصنوعی کنونی برای دوندگان که با فیبرهای کربنی ساخته شده، چون تیغهایی که توسط اسکار پیستوریوس استفاده شده می تواند انرژی ارتجاعی را تا 92 درصد منتقل کند که این میزان در مقایسه با 95 درصد انرژی قرار می گیرد که تاندونهای طبیعی انسانی منتقل می کنند.ارتباط میان بدن و اندام مصنوعی در سالهای اخیر بهبود یافته است، ارتباطی که به تدریج با پیشرفت فناوری توسعه یافته است.بعید به نظر می رسد، پیشرفتهایی که در این بازیهای پارالمپیک صورت گرفته در حد همین بازیها باقی بماند. کمیته بین المللی پارالمپیک در دستورالعملهای خود تصریح کرده است که سازندگان تمام تجهیزات بازیهای پارالمپیک لندن 2012 باید به هزینه و در دسترس بودن محصولات خود توجه کنند و اطمینان حاصل کنند که این تجهیزات به یک گروه خاص محدود نشود.صندلی های چرخ دار فیبر کربنی سبکتر که با سرعت بیشتری حرکت می کنند درحال حاضر در بازارهای تجاری موجود است اما قیمت آن به بیش از 3 هزار دلار می رسد. درحالی که این فناوری توسط مهندسان ورزشی رشد می کند تا این تجهیزات در اختیار ورزشکاران نخبه قرار بگیرد، احتمال می رود در دسترس بودن آن نیز در آینده روند رو به رشدی را طی کند.دیگر فناوری که به شرکت کنندگان در پارالمپیک کمک می کند چارچوبی برای ورزشکاران پرتاب دیسک، پرتاب وزنه و پرتاب نیزه است.این چارچوبها زمانی صندلی بودند اما برای پارالمپیک 2012 بسیاری از ورزشکاران از مهندسان خواسته اند که طراحیهای خود را در این عرصه ارائه کنند.
درک درنالگی از بریتانیا از یک چارچوب پیشرفته ای استفاده کرد که این امکان را برای وی فراهم کرده است که وزن خود را پشت دیسک قرار دهد چارچوبی که درک درنالگی ورزشکار پرتاب دیسک بریتانیا از آن استفاده می کند دارای یک قاب آلومینیومی است که جایگاه ویژه ای برای اندامهای مصنوعی وی در نظر گرفته است، این وسیله به درک 37 ساله این امکان را می دهد که انرژی خود را بدون از دست دادن تعادل به کار بگیرد.
تغییر صندلی های چرخدار قدیمی برای ورزشکارانی که در دو 1500 متر مردان شرکت کرده اند تیمهای دومیدانی از سخت افزارهای پیشرفته ای برای حضور در این رقابتها برخوردار بودند. دیوید ویر که مدال طلا این رشته را در روز یکشنبه این دریافت کرد، لباس ویژه ای پوشیده بود که به صندلی چرخدار وی متصل شده بود، براساس گزارشهای منتشر شده هزینه این لباس و صندلی چرخدار 8 هزار دلار بوده است.وی در این رابطه گفت: در حقیقت صندلی های ما شبیه اتومبیلهای فرمول یک هستند و از آخرین فناوریها برخوردارند.در پارالمپیک سال 1948 وزن صندلیهای چرخدار به 23 کیلوگرم می رسد اما در نتیجه پیشرفتهای فناوری و مهندسیهای دقیق با استفاده فیبرکربنی این صندلی ها در حال حاضر تنها 2 کیلووزن دارند.
تیراندازی با پا، برنده مدار نقره در تیراندازی مسابقات پارالمپیک
جف فابری از آمریکا از دهان خود برای پرتاب تیر استفاده می کند هفته گذشته برخی رسانه ای بریتانیا از صرف هزینه ای بیش از 1 میلیارد دلار برای تحقیق و نوآوری در عرصه ورزش خبر داده بود.آلیسون ماکفرسون از محققان بخش ورزش در بریتانیا با اشاره به شگفت انگیز بودن پشرفتها اظهار داشت: ما تحقیقات بسیاری برای بهبود فرصتهای کسب مدال ورزشکاران انجام دادیم اما در نهایت تنها استعداد و سخت کوشی آنها است که برنده شدن در یک رشته ورزشی را رقم می زند.شرکت BMW با استفاده از تجربه فرمول یک خود صندلیهای چرخدار ویژه ای برای تیم بسکتبال بریتانیا طراحی کرده است.ورزشکاران درحالی که روی صندلی های نرم نشسته بودند با استفاده از اسکنرهای سه بعدی ، اسکن شدند تا فرآیندهای طراحی رایانه ای که برای اتومبیلهای فرمول یک استفاده می شود حالت قرارگیری آنها را با دقت 1 میلیمتر اسکن کند و دستگاه های چاپگر سه بعدی بتواند صندلی ها را مطابق با بدن هر ورزشکار بسازد.در نهایت برای اولین بار این صندلیها ورزشکاران را قادر ساخت تا هنگام حرکت با صندلی خود یکی باشند و از هم جدا شوند. |
.: Weblog Themes By Pichak :.