از این پس کنترل کامپیوترها با حرکات و اشارات دست (gesture) در اندازه بزرگ، تنها محدود به فیلم های علمی تخیلی نیست. شرکت لس آنجلسی Oblong Industries محصول نرم افزاری را به نمایش گذارده است که به کاربر امکان می دهد با شیوه ای کاملا تازه به تعامل با کامپیوترها بپردازد. این برنامه که g-speak نامیده شده، یک نرم افزار محیط عملیاتی فضایی (spatial operating environment) است. پیش از این تام کروز و کالین فارل را در فیلم «گزارش اقلیت» استیون اسپیلبرگ دیده اید که کامپیوترها را با چنین شیوه ای کنترل می کردند. اکنون کابران g-speak می توانند با پوشیدن دستکش های مخصوص و انجام برخی حرکات ویژه دست در هوا، به همان شکل کامپیوترها را کنترل کرده و با آنها کار کنند. کوین کرامر مدیرعامل Oblong Industries می گوید: «ما فکر می کنیم که در آینده محاسبات به شیوه چند کاربره، چند نمایشگری و چند ابزاری انجام خواهد شد. این سیستم کمک می کند که یک راه حل اجرایی برای مشکلات آن شیوه کار داشته باشیم.» به گفته وی، بازار هدف اصلی این سیستم، شرکت های خدمات امنیتی و نظامی هستند. اما عقیده دارد کار و کسب های بسیاری هستند که می توانند بازار بالقوه ای برای g-speak محسوب شوند. شما منتظر به واقعیت پیوستن کدام تکنولوژی از دنیای فیلم و داستان های علمی تخیلی هستید؟

همان طور که می دانید، اندروید و بقیه سیستم عامل های موبایل، معمولا بر اساس معماری پردازنده ARM طراحی شده و با این مدل پردازنده ها عرضه می شوند. اما چندی است که اینتل تصمیم گرفته که به صورت جدی وارد بازار موبایل شده و پردازنده هایی ویژه تبلت و اسمارت فون ها تولید کند. و تاکنون برخی مدل های اسمارت فون Intel Inside هم وارد بازار شده یا در حال آماده سازی هستند. در این میان اینتل در خصوص سیستم عامل این ابزارهای موبایل هم بیکار ننشسته و همکاری نزدیکی را با گوگل دنبال می کند. در تازه ترین قدم هم سیستم عامل اندروید 4‪.‬1 (جیلی بیلی) را برای استفاده در اسمارت فون و تبلت های با پردازنده کم مصرف Atom پورت کرده است. البته اینتل هنوز در خصوص برنامه زمانی خود برای عرضه نسخه نهایی Android 4‪.‬1 ویژه پردازنده های اتم و سخت افزارهای مورد پشتیبانی آن چیزی نگفته است. تنها Suzy Greenberg، سخنگوی این شرکت اعلام کرده که: «اینتل به شکل نزدیک و متوالی همکاری خود با گوگل را ادامه می دهد تا امکانات نسخه های مختلف اندروید، همچون جیلی بیلی را به خانواده پردازنده های کم مصرف Atom هدیه کند.» اسمارت فون هایی که هم اکنون با پردازنده اینتل در بازار وجود دارند، هنوز از اندروید 2‪.‬3 (نان زنجبیلی) بهره می برند و تاکنون این شرکت درباره قصد و برنامه اش برای عرضه نسخه های بالاتر اندروید، همچون بستنی حصیری (اندروید 4‪.‬0) هیچ صحبتی نکرده است و به نظر می رسد قصد دارد با یک پرش بلند از اندروید 2‪.‬3 به اندروید 4‪.‬1 کوچ کند. اولین اسمارت فونی که از قلب تپنده اینتل در وجود خودش بهره می برد، لاوای هندی بود و پس از آن اورنج اروپا ولنووی چینی هم به گروه تولید کنندگان اسمارت فون اینتلی پیوستند. موتورولا هم قصد دارد که تا پایان سال جاری میلادی اسمارت فون و تبلت های اندرویدی ویژه پردازنده کم مصرف Atom را به بازار عرضه کند. البته اینتل تا کنون علی رغم یکه تازی در دنیای پردازنده های کامپیوتر و لپ تاپ، حضور کم رنگی در بازار ابزارهای همراه داشته است و تا کنون ARM حکمران بلامنازع این قلمرو بوده است. با این حال اینتل یکی از پشتیبان های مهم اندروید محسوب می شود و تبلت ها و اسمارت فون هایی که تا کنون با پردازنده Medfield این شرکت تولید شده اند، همگی با نسخه ای از سیستم عامل موبایل گوگل عرضه گردیده اند. هر چند در این میان، اینتل گوشه چشمی هم به بازار تبلت های ویندوزی داشته و در حال آماده سازی نسل جدید پردازنده Atom خود با نام Clover Trail برای استفاده در تبلت های ویندوز 8 است. اگر چه در این بازار هم باید با رقیبی چون ARM رقابت نماید، زیرا مایکروسافت نسخه ویژه ای از ویندوز 8 را برای پردازنده های ARM با نام Windows RT آماده عرضه نموده است. اگر چه ARM در بازار ابزارهای اندرویدی و استفاده از اندروید 4‪.‬1 یک سرو گردن جلوتر از اینتل ایستاده است، اما اینتل هم قصد ندارد به این راحتی بازی را به حریف واگذار کند و با تلاش فراوان می خواهد برنامه نویسان و توسعه دهندگان اندروید را به تولید اپلیکیشن برای اندروید تحت Atom ترغیب کند. جدیدترین برنامه اینتل هم حمایت از تولید محتوا و یک جایزه نقدی ۲۹ هزار دلاری است که به تولید بازی برای تبلت ها و اسمارت فون های بر پایه پردازنده اینتل اختصاص دارد. به نظر شما اینتل در نبرد دنیای ابزارهای موبایل و رقابت با حریفانی چون ARM تا چه حد موفق خواهد بود؟

 یکی از مهم‌ترین قطعات سخت‌افزاری رایانه، نمایشگر‌(مانیتور) است. با این حال معمولاً در بسیاری از موارد کاربران به این مورد بی توجه هستند و دقت چندانی در انتخاب آن دارند.داشتن یک نمایشگر با تصاویر با کیفیت خوب، علاوه بر این‌که برای سلامت چشمان‌تان اهمیت دارد، ارزش واقعی قطعات پرقدرت رایانه‌ را نیز بیشتر به رخ می‌کشد.اگر به دنبال خرید نمایشگری جدید هستید، ضروری است تا با برخی از اصطلاح‌های متداول این ابزار آشنا باشید تا انتخاب درستی را انجام دهید. در ادامه  با مهم‌ترین ویژگی‌ها و اصطلاح‌های رایج در زمینه نمایشگرهای LCD آشنا شوید.

اندازه‌ صفحه‌نمایش
اندازه صفحه نمایش‌، ‌‌ قطر ناحیه‌ای است که تصویر را نمایش می‌دهد. تا چند قبل سازندگان مانیتور،  اندازه‌ قطری واقعی را در محصولات خود اعلام می‌کردند اما اکنون با عرضه شدن نمایشگرهایی با اندازه‌های جدید، گاهی سازندگان این اعداد را گرد می‌کنند. بنابراین اگر اندازه صفحه‌نمایش برای‌تان خیلی مهم است، باید بررسی کنید که اندازه‌ نمایشگر مورد نظرتان واقعی است یا گرد شده.

نسبت تصویر یا  Aspect Ratio
عبارت است از نسبت تعداد پیکسل‌های افقی به عمودی نمایشگر است . این نسبت در نمایشگرهای سنتی که حالتی مربعی دارند، ۴:۳ است‌ اما این روزها در بیشتر نمایشگرهای جدید این نسبت ۱۶:۱۰ یا ۱۶:۹ است که در این حالت صفحه‌نمایش پهن‌تر می‌شود. بیشتر تلویزیون‌های HD هم نسبت ۱۶:۹ دارند. بنابراین اگر می‌خواهید با نمایشگرتان زیاد فیلم HD‌ ببینید، نسبت ۱۶:۹ برای‌تان مناسب‌ترین است. گذشته از این نسبت تصویرهای متداول، نمایشگرهای بسیار پهنی هم در بازار پیدا می‌شوند که نسبت تصویر ۲:۱ دارند، اما این نمایشگرها چندان متداول نیستند.

Native Resolutions (وضوح تصویر پایه)
تمام نمایشگرهای LCD در اصل تنها قادر به نمایش دادن یک وضوح تصویر مشخص هستند که می‌توان آن را وضوح تصویر پایه نامید. این وضوح، در واقع تعداد واقعی پیکسل‌های افقی و عمودی هستند که ماتریس صفحه‌نمایش را شکل می‌دهند و هنگامی که نمایشگر روی این وضوح تصویر تنظیم باشد، بهترین تصویر ممکن را نمایش می‌دهد. واضح است که هرچه وضوح تصویر پایه نمایشگر بالاتر باشد، تصویر با جزییات بیشتر و کیفیت بالاتری نمایش داده خواهد شد. وقتی وضوح نمایشگر پایین‌تر از وضوح پایه تنظیم شود، نمایشگر بعضی از پیکسل‌ها را با هم مخلوط می‌کند تا بتواند تصویر را کامل ارایه دهد که این موضوع باعث محو شدن بخش‌هایی از تصویر و در نتیجه افت کیفیت آن می‌شود. این را هم بدانید که هرچه وضوح تصویر بالاتر باشد، به کارت گرافیک قدرتمند‌ترین برای نمایش دادن تصویر نیاز خواهد بود. در ادامه فهرستی از وضوح‌ تصویرهای پایه متداول در نمایشگرهای گوناگون را مشاهده می‌کنید:
۱۷اینچ: ۸۰۰×۱۲۸۰ (WXGA)
۱۹ اینچ: ۹۰۰×۱۴۴۰ (WXGA+)
۲۱ اینچ: ۹۰۰×۱۶۰۰ (WSXGA+)
۲۲ اینچ: ۱۰۸۰×۱۹۲۰ (WUXGA)
۲۴ اینچ: ۱۰۸۰×۱۹۲۰ (WUXGA)
۲۷ اینچ: ۱۴۴۰×۲۵۶۰ (WQHD)
۳۰ اینچ: ۱۶۰۰×۲۵۶۰ (WQXGA)

نسبت کنتراست یا  Contrast Ratio
نسبت کنتراست، سنجشی از تفاوت روشنایی از تاریک‌ترین تا روشن‌ترین بخش از صفحه‌نمایش را به دست می‌دهد که البته تشخیص آن برای کاربران چندان آسان نیست. به طور خلاصه، بدانید که هرچه این نسبت بیشتر باشد، نشان می‌دهد که صفحه‌نمایش می‌تواند رنگ مشکی عمیق‌تر و رنگ سفید روشن‌تری را نمایش دهد. در حال حاضر نسبت کنتراست متداول در نمایشگرهای جدید، ۱۰۰۰:۱ است.

گاموت رنگ یا  Color Gamut 
پنل‌های LCD گوناگون، از نظر توان ایجاد رنگ اندکی با هم تفاوت دارند. به همین دلیل اگر از نمایشگرتان انتظار دارید رنگ‌ها را با دقت بسیار زیاد نمایش دهد، باید ویژگی گاموت رنگ (Color Gamut) آن را بدانید. این ویژگی نشان می‌دهد که صفحه‌نمایش چه محدوده‌ای از رنگ‌ها را می‌تواند نمایش دهد. هرچه این عدد که به صورت درصدی از NTSC نشان داده می‌شود بیشتر باشد، توان نمایش رنگ در نمایشگر بهتر است. گاموت رنگ در بیشتر نمایشگرهای متداول LCD، در محدوده‌ ۷۰ تا ۸۰ درصد NTSC است.

Response Times (زمان پاسخ‌)
به مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک پیکسل در نمایشگر LCD از یک وضعیت به وضعیت دیگر برود و دوباره به حالت ابتدایی برگردد، زمان پاسخ می گویند. واحد سنجش زمان پاسخ، میلی ثانیه است و هرچه این زمان کمتر باشد، سایه‌‌هایی که از حرکت تصاویر روشن در پس‌زمینه‌‌ تیره ایجاد می‌شود، کمتر خواهد بود. در حال حاضر زمان پاسخ را به دو روش متفاوت می‌سنجند: از پیکسل سیاه به سفید و دوباره سیاه، یا از پیکسل خاکستری به خاکستری. در حالت نخست، زمان پاسخ ۸ تا ۱۶ میلی ثانیه استاندارد است و در حالت دوم، زمان استاندارد ۲ تا ۶ ثانیه است.

زاویه دید
مانیتورهای  LCD‌ به خاطر روشی که برای نمایش دادن تصویر به کار می‌برند، مشکلی سنتی برای نمایش دادن رنگ دارند. مشکل این نمایشگرها این است که رنگ‌ها در LCD تنها وقتی از مقابل به نمایشگر نگاه شود دقیق به نظر می‌رسند. هرچه بیننده از این زاویه دید مرکزی فاصله بگیرد، رنگ‌ها حالت محوتری به خود خواهند گرفت.واحد سنجش زاویه دید در نمایشگرهای LCD، درجه است. اگر زاویه دید نمایشگر ۱۸۰ درجه باشد، یعنی از هر زاویه‌ای در مقابل صفحه‌نمایش کاملا قابل دیدن است. واضح است که هرچه زاویه دید نمایشگر بیشتر باشد، برای کاربر بهتر خواهد بود.

کانکتور (اتصال‌دهنده)
این روزها بیشتر نمایشگرهای LCD جدید، هر دو اتصال‌دهنده آنالوگ و دیجیتال را روی خود دارند. از این کانکتور برای وصل کردن نمایشگر به کارت گرافیک استفاده می‌شود، بنابراین پیش از خریدن نمایشگر حتما باید ببینید کارت گرافیک شما با چه نوع اتصال‌دهنده‌هایی کار می‌کند.در حال حاضر اتصال‌دهنده‌های آنالوگ VGA و DSUB-۱۵، و اتصال‌دهنده‌های دیجیتال HDMI و DVI در نمایشگرها متداول هستند. اتصال‌دهنده‌ DisplayPort هم کم و بیش در برخی از گران‌‌ترین نمایشگرها به چشم می‌خورد. البته حتی اگر کانکتور کارت گرافیک شما با کانکتور نمایشگرتان سازگار نباشد، هنوز هم می‌توانید با استفاده از آداپتورهایی خاص، این دو قطعه را به هم وصل کنید.

پایه
بیشتر کاربران در هنگام خرید مانیتور نسبت به پایه آن بی توجه هستند ، اما واقعیت این است که پایه‌ نمایشگر هم از اهمیت بسیاری برخوردار است. معمولا به کمک پایه می‌توان نمایشگر را به چهار شیوه‌ متفاوت تنظیم کرد: حرکت بالا و پایین، چپ و راست، پاشنه‌گرد و چرخش حول محور.بیشتر نمایشگرهای ارزان فقط حرکت چپ و راست را دارند. سه حرکت بالا و پایین، چپ و راست و پاشنه‌گرد، مهم‌ترین تنظیم‌های مورد نیاز در نمایشگرها هستند که به کاربر امکان می‌دهند به خوبی بتواند نمایشگر را متناسب با سلیقه خود تنظیم کند. هرچه پایه نمایشگر شیوه‌های تنظیم بیشتری را در اختیار بگذارد، کار با آن برای شما راحت‌تر خواهد بود.

منبع: pcworld.com