آنجایی که مغز انسان دارایی توانایی‌های منحصر به فردی است باید بدانید که داشتن یک حافظه قوی به طور غیر قابل باوری بستگی به سلامت، شادابی و نشاط مغز دارد. اکثر افراد در هر سنی گاهی اوقات با اندکی تاخیر برنامه روزانه خود را به یاد می‌آورند، در صورتی که بسیاری از انسان‌ها عملکرد مغز را کاملا بستگی به نوع آفرینش خود می‌پندارند و هنگام بیماری در روح و روان خود برای تقویت آن هیچ عکس العملی نشان نمی‌دهند. درهمین راستا باشگاه خبرنگاران جوان در گزارش زیر به معرفی چند تقویت کننده مغذی و طبیعی برای مغز پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:

مریم‌گلی
مریم گلی به عنوان یک داروی موثر و مفید جهت درمان بسیاری از مشکلات گوارشی، التهاب مخاط و تقویت حافظه استفاده می‌شود. داروسازان از این گیاه برای تهیه دارو‌های بیماری آلزایمر استفاده می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اگر حافظه ضعیفی دارید این دمنوش‌ها را بنوشید

چای
یکی دیگر از مناسب‌ترین گیاهان طبیعی برای تقویت حافظه کوتاه مدت و بلند مدت نوشیدن چای است؛ چرا که چای با خاصیت آنتی اکسیدانی موجود در خود برای جلوگیری از پارکینسون و پیری مغز موثر است.

جینسنگ
به عقیده بسیاری از متخصصان گیاه جینسنگ برای بالا بردن قدرت تمرکز، افزایش سلول‌های مغزی، تقویت حافظه و افزایش درک و روان موثر است. شما می‌توانید با مشورت و پیشنهاد پزشک خود قرص این گیاه را از عطاری‌های و داروخانه‌ها تهیه کنید.

دمنوش دارچین

 از خواص موثر دارچین می‌توان به آرامش بخش، تقویت کننده معده، کاهنده درد کمر و مفاصل، تسریع کننده جریان خون، جلوگیری از لخته شدن خون، نیرو بخش، تقویت کننده حافظه، افزایش دهنده فشار خون، ضد دلهره، افزایش کارایی هورمون انسولین وضد بوی بد دهان استفاده کرد.
به یاد داشته باشید که مصرف دارچین برای زنان باردار بسیار مضر است و استفاده زیاد از آن باعث عفونت، ورم پوست، زخم، ترک گوشه دهان، سوزش معده، بروز مشکلات خونی و گردش خون خواهد شد. برای تهیه این دمنوش باید چند عدد چوب دارچین را در دمای ۸۰ درجه به مدت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه دم کنید. می‌توانید با یک شاخه نبات دمنوش دارچین را مطابق مزاج خود میل کنید.

دمنوش زنجبیل

زنجبیل یکی از موثرترین گیاه‌ها در جهت تقویت حافظه، تقویت معده، تقویت قوای بدن، خون ساز و تنظیم کننده ادرار، برطرف کننده عطش، درمان اسهال ساده و خونی، کاهش چربی خون، بالا بردن فشار خون، ضد ضعف اعصاب، ضد نفخ معده، ضد رطوبت مزاج، ضد بلغم و ضد درد مفاصل است. استفاده بیش از حد از این دمنوش باعث ضعف نیروی جسمی و افزایش فشار خون می‌شود وافراد مبتلا به زخم معده به هیچ وجه نباید از دمنوش زنجبیل استفاده کنند. حتما به یاد داشته باشید که نوشیدن همزمان آن با مصرف دارو‌های ضد انعقاد که در جهت رقیق شدن خون استفاده می‌شود اصلا توصیه نمی‌شود. برای تهیه این دمنوش یک قاشق چایخوری زنجبیل را در یک لیوان آب جوش بریزید و اجازه دهید تا حدود ده دقیقه دم کشد و پس از آن با مقدار کمی عسل آن را میل کنید.

بیشتر بخوانید: برای تقویت ذهن خود چه کار‌هایی انجام دهیم؟

دمنوش زعفران

دمنوش زعفران به علت فرح بخش بودن در بهبود و تقویت عملکرد حافظه و سلول‌های مغزی، دستگاه گوارش، پیشگیری از خاصیت ضد اضطراب و افسردگی بسیار مناسب است، اما مصرف آن باعث باز شدن اشتها می‌شود. برای دم کردن این دمنوش مقدار کمی عسل و زعفران را به مدت ۵ دقیقه روی حرارت قرار داده و سپس آن را مصرف کنید.

چای نعنا
یکی از موثر‌ترین دمنوش‌های خانگی برای بهبود عملکرد حافظه طولانی مدت و افزایش قدرت تمرکز نوشیدن چای نعنایی است.

رزماری
گیاه سوزنی شکل، خوشبو و معطر رزماری با رنگ‌های سفید، صورتی، بنفش، سبز و آبی از گذشته‌های بسیار دور در کشور‌های اروپایی مخصوصا در یونان و روم باستان به عنوان یک گیاه دارویی در وعده‌های غذایی به عنوان افزایش عملکرد ذهن، افزایش حالت تمرکز و تقویت حافظه استفاده شده است، اما به یاد داشته باشید که مصرف بیش از حد آن می‌تواند موجب ناراحتی‌های گوارشی و معده شود.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان،  اواخر ماه آبان سال جاری در ایران به غیرمنتظره‌ترین شکل ممکن سپری شد، افزایش ناگهانی قیمت بنزین  و گله‌مندی مردم موجب شد تا برخی افراد سودجو و آموزش دیده از اعتراضات به حق مردم استفاده کرده و با اغتشاش و ایجاد ناامنی، آرامش کشور را بر هم بزنند، اتفاقی که در آن اغتشاش‌گران با آتش، سنگ و حتی تفنگ، به مردم و اموال مردم و بیت المال حمله کرده و آسیب‌هایی به چهره شهر‌ها وارد کردند. این اتفاق که در وحله اول امنیت مردم را به خطر می‌انداخت با اقدام سریع نیرو‌های پلیس مهار شد، اما داستان‌های دروغ و جعلی شبکه‌های مختلف ماهواره‌ای از ویدئو‌هایی صحنه‌سازی شده که توسط همین اغتشاش‌گران برایشان ارسال می‌شد، همچنین برنامه‌ریزی و ارتباط این افراد در پیام‌رسان‌ها و در بستر اینترنت در کنار استفاده از برنامه‌های مختلف مانند مسیریاب ویز و موارد بسیار دیگر موجب شد تا شورا امنیتی کشور دستور به قطع اینترنت بین‌الملل دهد. واقعیت آن است که تقریبا تمامی برنامه‌ریزی‌ها، اجتماعات و کار‌های هدفمند اغتشاش‌گران از طریق اینترنت صورت می‌گرفت و در صورت عدم قطع اینترنت، امنیت مردم و محل سکونت همه ما، باز هم به خطر می‌افتاد. در هر صورت اینترنت بین‌الملل به مدت حدود ۱۰ روز در اکثر استان‌ها قطع بود، برخی زودتر و برخی دیرتر به اینترنت بین‌الملل دسترسی پیدا کردند و با این اتفاق، اغتشاش‌ها و ناامنی‌ها مهار شد.

اما قطعی اینترنت حواشی بسیاری به همراه داشت و مردم نیز از این اتفاق گله‌مند بودند. اصلی‌ترین دلیل حواشی این طرح و گله‌مندی مردم، عدم آمادگی برنامه‌ها و سایت‌های جایگزین ایرانی بود که روند کاری بسیاری را مختل کرد، به جرات می‌توان گفت موتور‌های جست‌و‌جو و پیام‌رسان‌های ایرانی که در این مدت با حجم تعداد میلیونی کاربران همراه شدند، عملکرد قابل قبولی نداشتند و همین مورد موجب شد تا در این مدت ۱۰ روز، قطعی اینترنت بین‌الملل بسیار برجسته‌تر احساس شود.

آیا واقعا عملکرد برنامه‌های ایرانی قابل قبول نبود؟

در زمان قطعی اینترنت، اولین و مهم‌ترین سایت مورد استفاده کاربران، یعنی گوگل نیز از دسترس خارج شد، کاربران ایرانی به طور کلی از سایت‌های داخلی استفاده می‌کنند و درصد کمی کاربر سایت‌های خارجی هستند. اما کاربران ایرانی برای رسیدن به اطلاعات مورد نیاز خود در سایت‌های ایرانی از موتور جست‌و‌جوی گوگل استفاده می‌کنند که با قطعی اینترنت، این رابط میان کاربر و سایت‌ها حذف شد. البته برای جایگزین موتور‌های جست‌وجوی ایرانی زیادی در کشور داریم که از کیفیت بالایی برخوردار هستند، اما با افزایش ناگهانی کاربران این موتور‌های جست‌و‌جو، بسیاری از آن‌ها از دسترس خارج شده و تعداد دیگر، نتایج جست‌و‌جوی قابل توجهی ارائه نمی‌دادند. در این میان پارسی‌جو بعد از گذشت چند روز روند رو به رشدی گرفت و تا حدودی نیاز‌های کاربران را برطرف ساخت.

از طرفی پیام‌رسان‌های ایرانی نیز که با حجم بالای کاربران مواجه شدند، به دلیل عدم آمادگی برای میزبانی این تعداد کاربر، عملکرد نامناسبی داشتند. اکثر پیام‌رسان‌ها دچار قطعی می‌شدند، پیام‌ها و فایل‌های ارسالی نیز گا‌ها به مقصد نمی‌رسید.

هجمه کاربران میلیونی، دلیل اختلال در پیام‌رسان‌های ایرانی

کسانی که کاربر موتور‌های جست‌و‌جو و پیام‌رسان‌های ایرانی هستند، در حالت عادی رضایت زیادی از این برنامه‌ها دارند. در حال حاضر تمامی پیام‌رسان‌های ایرانی بدون مشکل در حال خدمت رسانی هستند و موتور‌های جست‌و‌جو ایرانی نیز به خوبی اطلاعات ارزشمند را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، اما چرا در زمان قطعی اینترنت، خدمات ارائه شده قابل قبول نبود؟

اصلی‌ترین دلیل این اتفاق هجمه میلیونی کاربران به این پیام‌رسان‌ها بود، به طور کلی یک پیام‌رسان، نهایتا چند برابر ترافیک و کاربران خود، آمادگی رشد ترافیک و کاربران جدید را دارد، اما در زمان قطعی اینترنت بین‌الملل، پیام‌رسان‌ها چندین برابر بیش از ظرفیت خود با کاربران و ترافیک شبکه مواجه شدند. مهدی انجیدنی مدیرعامل پیام‌رسان گپ به تازگی اعلام کرد که ظرفیت ترافیک شبکه این پیام‌رسان طی چند روز قطعی، تا ۳۰ برابر افزایش پیدا کرد و ترافیک مصرفی گپ از ۲ گیگابایت به ۴۰ گیگابایت رسید. با این وجود قطعا پیام‌رسان‌های مشهوری مانند واتساپ و شبکه‌های اجتماعی مطرح نیز، آمادگی لازم برای رشد ۳۰ درصدی ترافیک مصرفی، آن هم به صورت ناگهانی و بدون آمادگی را ندارند.

آمار رشد کاربران ایرانی طی روز‌های قطعی اینترنت بین‌الملل

بر اساس گفته مدیران پیام‌رسان‌های ایرانی و تحلیل‌های انجام شده مشخص شد که طی ۱۰ روز قطعی اینترنت بین‌الملل، پیام‌رسان سروش حدود ۱.۵ میلیون نصب جدید داشته و کاربران آن به ۳ میلیون نفر رسیدند. همچنین کاربران پیام‌رسان ایتا نیز در رشدی چشمگیر، بیش از یک میلیون کاربر جدید داشتند و کاربران این پیام‌رسان در حال حاضر حدود ۲.۷ میلیون نفر است.

از طرفی پیام‌رسان بله با ۶۰۰ هزار کاربر جدید، در حال حاضر حدود ۲ میلیون کاربر دارد. پیام‌رسان آی‌گپ با افزایش ۳۰۰ درصدی کاربران خود، به نظر می‌رسد که بیشترین رشد را در میان پیام‌رسان‌های ایرانی داشته است. به طور کلی پیام‌رسان‌های سروش، ایتا و آی‌گپ، بیشترین کاربر جدید را به خود دیدند.

البته تیم فنی تمامی پیام‌رسان‌ها در مدت قطعی تمام تلاش خود را برای رضایتمندی کاربران به کار گرفتند، اما در هر صورت رشد میلیونی کاربران و به خصوص چندین برابر شدن ترافیک آن‌ها می‌تواند برای هر شرکت کوچک و بزرگی یک چالش اساسی و دشوار باشد. با این وجود پیام‌رسان‌های ایرانی برای اکثر کاربران فعال بوده و به میزان بالایی، خدمات خود را با کمترین نقص انجام دادند.

آیا تحریم اپلیکیشن‌های خارجی برای رشد و رونق برنامه‌های ایرانی، راه درستی است؟

در این مورد نظرات متفاوتی وجود دارد، اما این نکته حائز اهمیت است که برای حمایت از تولیدات داخلی، باید از نمونه‌های خارجی آن رهایی پیدا کنیم. به طور مثال با ورود اجناس ارزان قیمت چینی به بازار، بسیاری از کارگاه‌های تولیدی و حتی کارخانه‌های ما از کار افتاده است. برای رفع چنین مشکلی، یکی از اثرگذارترین راه‌های، منع واردات این اجناس است. در سال‌های اخیر در بسیاری از حوزه‌های مصرفی مانند پوشاک، کفش یا حتی موارد غذایی مانند برنج شاهد آن بودیم که با عدم حمایت درست و اصولی از تولید کننده داخلی و واردات بی‌رویه اجناس از دیگر کشورها، به تولید ملی ضربه سنگینی وارد شده است؛ بنابراین منع ورود اجناس خارجی به داخل کشور، کار اشتباهی نیست. در موارد بسیاری نیز شاهد بودیم که با تحریم یک قطعه صنعتی یا مواردی از این دست، با مهندسی معکوس، به تولیدات داخلی در حد استاندارد‌های جهانی رسیده‌ایم.

در زمینه فناوری نیز اوضاع به همین شکل است، به طور مثال در حال حاضر یکی از موفق‌ترین استارتاپ‌های ایرانی که تعداد زیادی از جوانان را مشغول به کار کرده، مربوط به تاکسی‌های اینترنتی است. بسیاری از شرکت‌ها با نیرو عمدتا جوان دارند در مقوله تاکسی‌های اینترنتی کار می‌کنند و وضعیت رو به رشدی نیز دارند. این اتفاق تنها با فیلتر شدن نرم افزار اوبر؛ نمونه خارجی تاکسی اینترنتی، در ایران رخ داد، در غیر این صورت هرگز در بحث تاکسی‌های اینترنتی به این مقدار موفق عمل نمی‌کردیم. در زمینه نرم افزار‌های مسیریاب نیز به تازگی پیشرفت‌های چشمگیری داشتیم و برنامه‌های قدرتمندی تولید شده که از عوامل موفقیت آن، فیلتر شدن نمونه‌های خارجی برنامه مسیریاب بود. البته این برنامه‌های صرفا به دلیل حمایت از تولید داخلی فیلتر نمی‌شوند و اکثرا دارای مشکلات امنیتی فراوانی هستند.

آیا عملکرد برنامه‌های ایرانی در زمان قطعی اینترنت نشانگر ضعف در اجرای اینترنت ملی است؟

قطعی اینترنت در این چند روز هیچ ارتباطی به طرح اینترنت ملی ندارد، اولا اینکه اجرای این طرح قطعی نشده، دوما هرگز دستگاه‌های اجرایی اینترنت ملی را به این شکل امتحان نخواهند کرد. اگر بخواهیم اینترنت ملی را راه‌اندازی کنیم به طور حتم از قبل، تمامی پیش‌بینی‌ها، ظرفیت‌ها و اقدامات لازم برای اجرای این طرح، از نظر زیر ساختی آماده خواهد شد. قطع اینترنت بین‌الملل در طول ۱۰ روز یک اقدام ناگهانی بود که به طور مشخص، پیش‌بینی لازم برای مقابله با آن از طرف برنامه ساز‌های ایرانی انجام نگرفته بود؛ بنابراین نباید این دو موضوع را به یکدیگر مرتبط دانست.

براساس گزارش Korea Herald، سامسونگ در تلاش است تا تولید گوشی‌های تاشدنی خود را بیشتر کند؛ این شرکت سال آینده حداقل دو گوشی تاشو معرفی خواهد کرد.

درحالی‌که اطلاعات مربوط به گوشی تاشو‌ی آینده‌ی سامسونگ هنوز ناشناخته است؛ گزارش Korea Herald تائید می‌کند که این غول فناوری کره جنوبی سال آینده قصد معرفی گوشی تاشوی لولایی مشابه موتورولا ریزر را دارد. این گوشی هوشمند مانند موتورولا ریزر به‌صورت عمودی باز و بسته خواهد شد.

گزارش ارائه شده عنوان می‌کند که سامسونگ سال آینده این گوشی تاشوی لولایی را معرفی می‌کند.

سامسونگ اخیرا چندین پتنت برای گوشی هوشمندی مانند موتورولا ریزر ثبت کرده است که باعث شد این فکر به ذهن مردم خطور کند که سامسونگ گوشی تاشوی لولایی معرفی خواهد کرد. پخش تیزر گوشی تاشوی لولایی در کنفرانس توسعه‌دهندگان سامسونگ ۲۰۱۹ نیز به شایعات افزود.

آنچه هیچ‌کس از سامسونگ انتظار نداشت، عرضه‌ی گوشی تاشویی با قیمت پایین بود. بااین‌وجود، اکنون گزارش شده که گوشی تاشوی آینده‌ی سامسونگ با قیمت ۸۴۵ دلاری عرضه خواهد شد. این قیمت کمتر از آیفون ۱۱ و صد البته ارزان‌تر از گلکسی فولد ۲۰۰۰ دلاری است.

چوی بو-یانگ (Choi Bo-young)، تحلیلگری از Kyobo Securities گفت:

برنامه‌ی سامسونگ برای گسترش تولید محصولات تاشو بستگی به واکنش بازار به مدل لولایی دارد که برای معرفی در ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی شده اما واضح است که شرکت مذکور تولید این سری از گوشی‌ها را افزایش خواهد داد.

سامسونگ علاوه بر افزایش تولید گوشی‌های تاشو، قصد گسترش دسترسی گلکسی فولد به ۶۰ کشور دیگر، از جمله ویتنام، نیوزیلند، برزیل، شیلی، ایتالیا، هلند و یونان را نیز دارد.

قیمت به‌روز و مشخصات فنی و هر اطلاعات موردنیاز دیگر برای خرید ارزان و آگاهانه‌ی انواع گوشی سامسونگ را در بخش محصولات زومیت بیابید. در این بخش، مقایسه‌ی مشخصات فنی انواع گوشی‌های سری S ،‌J ،‌M و A سامسونگ و گالری تصاویر رسمی این محصولات دردسترس خواهد بود.

خون باارزش‌ترین هدیه‌ای است که هر کسی می‌تواند به فرد دیگر بدهد. اهدای خون، درواقع اهدای زندگی است. تصمیم شما درمورد اهدای خون می‌تواند موجب نجات جان یک یا حتی چندین فرد شود.

ازآنجاکه مدت زمان نگه‌داری خون محدود است، نیاز مداومی به اهدای خون به‌صورت منظم وجود دارد. اهدای خون منظم به‌وسیله‌ی تعداد کافی از افراد سالم برای اطمینان از اینکه خون سالم در هر زمان و مکان لازم در دسترس است، امری ضروری به‌شمار می‌آید. البته در وضعیت کنونی، میزان خون اهدایی بسیار کمتر از تقاضای جهانی خون است و برخی از کشورهای جهان از این نظر در وضعیت بحرانی به سر می‌برند.

 مروری بر خون و اجزای آن

خون برای انتقال مواد مختلف به بافت‌های سرتاسر بدن ضروری است. خون مایع حفظ‌کننده‌ی حیات است که در سرتاسر بدن به گردش درمی‌آید و مواد مختلفی مانند الکترولیت‌ها، هورمون‌ها، ویتامین‌ها، آنتی‌بادی‌ها، مواد مغذی، گرما، اکسیژن و سلول‌های ایمنی را به بافت‌های مختلف می‌رساند. خون همچنین مواد زائد و کربن‌دی‌اکسید را از بافت‌های بدن دور می‌کند. اجزای خون انسان عبارت‌اند از:

پلاسما: بخش مایع خون که سلول‌های خونی زیر در آن معلق‌اند:

۱. سلول‌های قرمز خون (اریتروسیت‌ها)

۲. سلول‌های سفید خون (لوکوسیت‌ها): انواع مختلف سلول‌های سفید خون عبارتنداز:

• لنفوسیت‌ها
• مونوسیت‌ها
• ائوزینوفیل‌ها (اسیدوفیل‌ها)
• بازوفیل‌ها
• نوتروفیل‌ها

*گرانولوسیت‌ها گروهی از سلول‌های سفید هستند که در سیتوپلاسم خود گرانول دارند (شامل نوتروفیل‌ها، ائوزینوفیل‌ها و بازوفیل‌ها).

۳. پلاکت‌ها (ترومبوسیت‌ها)

سلول‌های خون در مغز استخوان ساخته می‌شوند. مغز استخوان ماده‌ی اسنفج‌مانندی است که در مرکز استخوان‌هایی قرار دارد که تمام انواع سلول‌های خونی را می‌سازند. اندام‌ها و سیستم‌های دیگری نیز در بدن ما وجود دارند که به تنظیم سلول‌های خونی کمک می‌کنند. گره‌های لنفاوی، طحال و کبد به تنظیم تولید، تخریب و عملکرد این سلول‌ها کمک می‌کنند. تولید و توسعه‌ی سلول‌های جدید در مغز استخوان فرایندی است که خون‌سازی (hematopoiesis) نامیده می‌شود.

سلول‌های خونی که در مغز استخوان تشکیل می‌شوند، ابتدا به شکل سلول‌های بنیادی هستند. سلول بنیادی، نخستین مرحله از تشکیل تمام سلول‌های خونی است. با بلوغ سلول بنیادی چندین نوع متمایز از سلول‌های خونی ایجاد می‌شود که شامل سلول‌های قرمز، سلول‌های سفید و پلاکت‌ها می‌شود. سلول‌های خونی نابالغ بلاست نیز نامیده می‌شوند. برخی از بلاست‌ها در مغز استخوان می‌مانند تا بالغ شوند. برخی دیگر به بخش‌های دیگر بدن مهاجرت کرده و در آنجا بالغ شده و به سلول‌های خونی عملکردی تبدیل می‌شوند.

وظایف سلول‌های خونی چیست؟

وظیفه‌ی اصلی سلول‌های قرمز خون یا اریتروسیت‌ها حمل اکسیژن از ریه‌ها به بافت‌های بدن و دور کردن کربن‌دی‌اکسید از بافت‌ها و برگرداندن آن به ریه‌ها است. هموگلوبین پروتئین مهم موجود در سلول‌های قرمز خون است که اکسیژن را از ریه‌ها به تمام بخش‌های بدن می‌رساند.

وظیفه‌ی سلول‌های سفید خون یا لوکوسیت‌ها مبارزه با عفونت است. انواع مختلف سلول‌های سفید خون در مبارزه با عفونت‌های باکتریایی، ویروسی، قارچی و انگلی نقش مخصوص به خود را دارند. این سلول‌ها از شما دربرابر اجرام خارجی که وارد جریان خون می‌شوند، مانند آلرژن‌ها، محافظت می‌کنند و نیز در حفاظت در برابر سلول‌های جهش‌یافته مانند سرطان نقش دارند.

وظیفه‌ی اصلی پلاکت‌ها یا ترومبوسیت‌ها انعقاد خون است. پلاکت‌ها ازنظر اندازه بسیار کوچک‌تر از دیگر سلول‌های خونی هستند. آن‌ها گرد هم می‌آیند و پلاک‌هایی را در مسیر عبور خون ایجاد می‌کنند تا خون‌ریزی متوقف شود.

اهدای خون

اهدای خون عملی داوطلبانه است که می‌تواند موجب نجات جان افرادی شود که به‌علت تصادفات یا جراحی، خون زیادی را از دست داده‌اند و نیز افرادی که به‌علت بیماری یا درمان‌های خاص بسیار کم‌خون شده‌ یا تعداد پلاکت‌های بسیار کمی دارند. میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان، هر ساله به انتقال خون نیاز دارند. خون انسان جایگزینی ندارد. در تمام انتقال‌های خون، از خون یک انسان اهداکننده استفاده می‌شود.

اگر بدن یک یا چندین جزء از اجزایی که خون سالم را می‌سازد، از دست بدهد، انتقال خون می‌تواند به تأمین چیزی که بدن آن را از دست داده است، کمک کند. بسته به میزان خون مورد نیاز، عمل انتقال خون می‌تواند یک تا چهار ساعت طول بکشد.

اقدامات غربالگری در حداکثر کردن ایمنی خون اهداشده برای اهداکننده و گیرنده کمک می‌کند. معیارهای مورد نیاز برای اهدای خون بین مراکز و کشورهای مختلف اندکی متفاوت است.

علت نیاز به انتقال خون

فرد ممکن است به دلایل زیادی نیاز به انتقال خون پیدا کند. برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

• فرد دارای جراحی بزرگ یا جراحت شدیدی است و باید خون از دست‌رفته جایگزین شود.
• فرد به دلیل زخم یا عوامل دیگر دچار خونریزی دستگاه گوارش شده باشد.
• فرد دچار بیماری نظیر لوکمی یا بیماری کلیه است که موجب کم‌خونی می‌شود (آنمی: نبود تعداد کافی از سلول‌های قرمز خون سالم).
• فرد تحت درمان سرطان مانند پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی قرار گرفته باشد.
• فرد دچار یک اختلال خونی نظیر مشکلات شدید کبدی باشد.

انواع اهدای خون

انواع مختلفی از اهدای خون وجود دارد که به رفع نیازهای پزشکی مختلف کمک می‌کند.

اهدای خون کامل: اهدای خون کامل رایج‌ترین نوع اهدای خون است که طی آن فرد می‌تواند یک واحد خون کامل اهدا کند. سپس اجزای خون از هم جدا می‌شود: سلول‌های قرمز، پلاکت‌ها و پلاسما.

آفرزیس: با استفاده از تکنولوژی آفرزیس می‌توان اجزای خاصی از خون را جمع‌آوری کرد. آفرزیس امکان جمع‌آوری انتخابی سلول‌های قرمز خون، پلاکت‌ها، پلاسما و گرانولوسیت‌ها را فراهم آورده است. در این رویه، به هر کدام از بازوها سوزنی وارد می‌شود. خون به‌وسیله‌ی یک سوزن کشیده می‌شود و از دستگاهی می‌گذرد که پلاسما را از انواع خاصی از سلول‌های خونی جدا می‌کند و اجزای مورد نظر را حفظ کرده و باقی‌مانده‌ی خون را ازطریق سوزن دیگر به خون فرد اهداکننده برمی‌گرداند. طی این فرایند می‌توان بیش از یک جزء از خون را جمع‌آوری کرد. مدت زمان مورد نیاز برای انجام این کار بیشتر از زمان مورد نیاز برای اهدای خون کامل است و معمولا تا ۲ ساعت زمان می‌برد. آفرزیس ممکن است با هدف جمع آوری سلول‌های مختلفی انجام شود:

۱. سلول‌های قرمز خون (اهدای مضاعف سلول‌های قرمز): اهداکنندگان می‌توانند هر ۱۶ هفته یک‌بار، به طریق آفرزیس سلول‌های قرمز خون خود را اهدا کنند. از آن‌جایی که در این روش، تعداد زیادی از سلول‌های قرمز خون برداشته می‌شود، برای جایگزینی آن‌ها به زمان بیشتری نیاز است (نسبت‌به اهدای خون کامل). در این روش سلول‌های قرمز خونی که فرد اهدا می‌کند، دوبرابر حالت اهدای خون کامل است. سلول‌های قرمز خون اکسیژن را به کل بدن می‌رسانند. افرادی که به سلول‌های قرمز خون نیاز دارند، عبارت‌اند از افرادی که خون زیادی را از دست داده‌اند (مثلا طی تصادف یا جراحت) و نیز کسانی که دچار آنمی با علائم شدید هستند.

۲. پلاکت‌ها: در این روش، فقط پلاکت‌ها جمع‌آوری می‌شوند. پلاکت‌ها سلول‌هایی هستند که با تجمع و تشکیل لخته در عروق خونی، به توقف خونریزی کمک می‌کنند. پلاکت‌های اهدایی معمولا به افراد مبتلا به لوکمی، افرادی که تحت شیمی‌درمانی قرار دارند و نوزادان دچار عفونت شدید داده می‌شود. اهداکنندگان می‌توانند تا ۲۴ بار در سال پلاکت‌های خود را اهدا کنند. حدود یک درصد از افراد دارای واکنشی خفیف نسبت‌به یکی از موادی (سیترات) هستند که در جریان اهدای پلاکت با خون مخلوط می‌شود. این واکنش می‌تواند شامل احساس بی‌حسی و سوزن سوزن شدن، گرفتگی عضلات و تهوع باشد. با مصرف مکمل کلسیم قبل یا در جریان اهدا می‌توان از بروز این واکنش پیشگیری کرد.

۳. پلاسما: در این رویه، بخش مایع خون (پلاسما) جمع‌آوری می‌شود. پلاسما به لخته شدن خون کمک می‌کند و حاوی پروتئین‌ها و مواد دیگری مانند الکترولیت‌ها است که به عملکرد طبیعی بدن کمک می‌کنند. پلاسما معمولا به افراد دچار مشکلات کبدی، سوختگی و عفونت‌های باکتریایی خونی شدید داده می‌شود.

۴. گرانولوسیت‌ها: این سلول‌ها، گروهی از سلول‌های سفید خون هستند که با عفونت مبارزه می‌کنند. ممکن است روز قبل از اهدا به‌منظور افزایش تعداد گرانولوسیت‌های خون، به اهداکنندگان گرانولوسیت، فاکتور محرک کُلونی گرانولوسیت (G-CSF) و / یا داروی گلوکوکورتیکوئیدی به‌نام دگزامتازون داده شود. گلوکوکورتیکوئیدها معمولا به افراد مبتلا به دیابت، زخم‌های گوارشی یا گلوکوم داده نمی‌شوند. عوارض جانبی G-CSF و دگزامتازون ممکن است شامل سردرد، درد مفاصل، خستگی، بی‌خوابی، واکنش‌های آلرژیک و تب باشد.

اهدای خون اتولوگ: اهدای خون اتولوگ یا اهدای خون خودی، وضعیتی است که در آن فردی که قرار است تحت عمل جراحی قرار گیرد، چند هفته قبل از جراحی، خون خود را به‌منظور استفاده در زمان جراحی اهدا می‌کند. اهدای خون اتولوگ خطر بیشتر (نه همه) مشکلات عفونی مرتبط با انتقال خون را کاهش می‌دهد.

شرایط مورد نیاز برای اهدای خون

به‌طور کلی برای اهدای خون باید شرایط زیر را داشته باشید:

• وضعیت سلامتی مناسب
• سن مناسب اهدای خون که ۱۶ تا ۱۸ سال است (بسته به منطقه جهان)
• حداقل وزن ۵۰ کیلوگرم
• تأیید شدن در ارزیابی‌های جسمی و پیشینه‌ی سلامتی که در ادامه توضیح داده می‌شود.

مواردی که باید قبل از اهدای خون رعایت کنید

• شب قبل از اهدای خون به میزان کافی بخوابید.
• قبل از اهدای خون وعده غذای سالمی بخورید.
• قبل از اهدای خون از مصرف غذاهای چرب مانند همبرگر، سیب‌زمینی سرخ‌شده یا بستنی پرهیز کنید. آزمایش‌های مربوط به تشخیص عفونت که روی خون اهدایی انجام می‌شود، می‌تواند تحت‌تأثیر چربی‌هایی که پس از خوردن غذاهای چرب در خون ظاهر می‌شوند، قرار گیرد.
• قبل از اهدای خون حدود نیم لیتر آب یا مایعات دیگر بنوشید.
• اگر اهداکننده‌ی پلاکت هستید، به‌خاطر داشته باشید که نباید دو روز قبل از اهدا آسپرین مصرف کرده باشید.

اقداماتی که قبل از رویه‌ی اهدای خون در مرکز پزشکی مربوطه انجام می‌شود

قبل از اهدای خون از فرد اهداکننده خواسته می‌شود تا پرسش‌نامه‌ای پزشکی را پر کند که شامل سوالاتی درمورد رفتارهایی است که باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت‌هایی می‌شود که ازطریق خون منتقل می‌شوند. این اطلاعات به‌طور محرمانه نگه‌داری می‌شود. همچنین معاینه جسمی مختصری که شامل بررسی فشار خون، نبض و درجه حرارت بدن است، انجام می‌شود. نمونه‌ی کوچکی از خون از سرانگشت گرفته می‌شود و برای بررسی سطح هموگلوبین مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر غلظت هموگلوبین اهداکننده طبیعی باشد و وی واجد سایر شرایط مورد نیاز باشد، می‌تواند خون خود را اهدا کند.

رویه‌ی اهدای خون

در جریان اهدای خون، اهداکننده به‌راحتی روی یک صندلی می‌نشیند و سوزنی درون بازوی او برای خارج کردن خون قرار داده می‌شود. این کار به آهستگی انجام می‌شود تا علائم احتمالی مانند سبکی سر به حداقل برسد. یک واحد خون برداشته می‌شود (حدود ۴۵۰ میلی‌لیتر). در جریان فرایند اهدای خون، فرد تحت نظارت قرار دارد.

براساس مقررات سازمان غذا و داروی آمریکا، افراد اهداکننده‌ی خون تا ۵۶ روز (۸ هفته) پس از اهدای خون نباید مجددا خون بدهند. البته همه‌ی اهداکنندگان نمی‌توانند طی این مدت مجددا شرایط اهدای خون را به دست آورند، زیرا موضوع بستگی به این امر دارد که بدن فرد با چه سرعتی سلول‌های قرمز خون خود را مجددا جایگزین کند. برای مثال، زنانی که دوره‌های قاعدگی سنگینی دارند، نمی‌توانند هر ۵۶ روز یک‌بار خون بدهند زیرا ذخایر آهن آن‌ها برای پرکردن سلول‌های قرمز خون از دست رفته کافی نیست.

اهدای خون موجب خارج شدن آهن از بدن می‌شود و اگر قبل از اهدای بعدی، آهن از دست رفته جایگزین نشود، منجر به کمبود آهن خواهد شد. خطر کمبود آهن در اهداکنندگان نوجوان، زنان پیش از یائسگی و افرادی که به‌طور مکرر خون می‌دهند، بیشتر است. از آن‌جایی که استراتژی مصرف غذاهای غنی از آهن برای جایگزینی آهن از دست رفته کافی نیست، توصیه می‌شود افرادی که درمعرض خطر کمبود آهن قرار دارند، تا حدود ۶۰ روز پس از اهدای خون از مولتی‌ویتامین حاوی آهن یا مکمل آهن استفاده کنند.

پس از اهدای خون چه کاری انجام دهیم

• به‌مدت یکی دو روز، مایعات بیشتری بنوشید.
• تا مدت ۵ ساعت پس از اهدای خون، از انجام فعالیت‌های شدید یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
• اگر احساس سبکی سر دارید، دراز بکشید و پاهای خود را به سمت بالا قرار دهید تا زمانی‌که این حس از بین برود.
• بانداژ را از روی بازوی خود برندارید و آن را برای ۵ ساعت خشک نگه دارید.
• اگر پس از برداشتن بانداژ خونریزی دارید، مکان خونریزی را فشار دهید و بازوی خود را بالا بگیرید تا زمانی‌که خونریزی متوقف شود.
• اگر بازوی شما درد دارد، از مسکنی مانند استامینوفن استفاده کنید. از مصرف آسپرین یا ایبوپروفن ۲۴ تا ۴۸ ساعت نخست پس از اهدای خون پرهیز کنید.
• اگر فراموش کرده‌اید که هرگونه اطلاعات مهم سلامتی را قبل از اهدای خود گزارش کنید یا دچار مشکل پزشکی خاصی شده‌اید، با مرکز اهدای خون تماس بگیرید.

در صورت بروز علائم زیر نیز باید با مرکز مربوطه تماس بگیرید:

• تداوم احساس تهوع، سبکی سر و سرگیجه پس از استراحت، خوردن غذا و نوشیدن مایعات
• تداوم احساس درد، خونریزی و وجود برجستگی پس از برداشتن بانداژ در محل سوزن
• احساس درد یا سوزن سوزن شدنی که از بازو به سمت انگشتان پیش می‌رود
• بروز علائم و نشانه‌های یک سرماخوردگی یا آنفلوآنزا مانند تب، سردرد یا گلو درد، طی چهار روز پس از اهدای خون

عفونت‌های باکتریایی می‌توانند ازطریق خون اهدایی به فرد دریافت‌کننده‌ی خون منتقل شوند، بنابراین باید درصورت بیمار شدن به مرکز اطلاع دهید تا خون شما مورد استفاده قرار نگیرد.

آزمایش‌ها: تعیین گروه خونی

خونی که به فرد گیرنده داده می‌شود، باید با گروه خونی وی سازگار باشد؛ در غیر این صورت، آنتی‌بادی‌های موجود در خون فرد گیرنده به آن‌ها حمله کرده و مشکلاتی را ایجاد می‌کنند. خون اهدایی برای تعیین گروه خونی (که به‌صورت A، B، AB یا O طبقه‌بندی می‌شود) و نیز فاکتور Rh، مورد آزمایش قرار می‌گیرد. فاکتور Rh به حضور یا عدم حضور یک آنتی‌ژن خاص در خون اشاره دارد. اگر فردی آنتی‌ژن مذکور را داشته باشد، خون او Rh مثبت و اگر فاقد این آنتی‌ژن باشد، خون او Rh منفی است. این اطلاعات مهم است زیرا نوع گروه خونی و فاکتور Rh باید با نوع گروه خونی و فاکتور Rh فردی که خون را دریافت می‌کند، سازگار باشد. ۴۰ درصد از افراد، دارای گروه خونی O هستند که تقریبا برای انتقال به هر فردی بی‌خطر است. اگر دارای این گروه خونی هستید، شما اهداکننده‌ی عمومی به‌شمار می‌روید. اگر گروه خونی شما AB باشد، می‌توانید هرنوع گروه خونی را دریافت کنید و گیرنده‌ی عمومی محسوب می‌شوید. اگر خون شما Rh منفی باشد، تنها می‌توانید خون Rh منفی را دریافت کنید.

شکل بالا نشان‌دهنده سازگاری‌های ممکن در انتقال خون بین اهداکننده و دریافت‌کننده براساس سیستم‌های ABO و Rh است.

اقدامات برای محافظت از اهداکننده

اقدامات متعددی در راستای اطمینان از اینکه اهدای خون برای فرد اهداکننده بی‌خطر است، انجام می‌شود و به این ترتیب، بعید است که اهدای خون اثرات منفی بر سلامتی فرد اهداکننده داشته باشد.

بررسی تاریخچه‌ی پزشکی: از تمام اهداکنندگان خون سوالاتی درمورد سوابق پزشکی آن‌ها پرسیده می‌شود تا مشخص شود آیا آن‌ها می‌توانند بدون خطر و بدون تجربه‌ی هیچ‌گونه عوارض منفی خون بدهند یا خیر.

بیماری‌های قلبی، ریوی و خونی: از اهداکنندگان سؤال می‌شود که آیا تاکنون بیماری قلبی، ریوی یا خونی داشته‌اند؟ براین‌اساس، مبتلایان به بیماری قلبی، مشکلات دریچه‌ی قلب، ضربان نامنظم قلب، بیماری عروق خونی مغز، نارسایی مغز و برخی از بیماری‌های خاص ریه ممکن است از اهدای خون معاف شده یا طبق شرایط خاصی قادر به اهدای خون باشند. برخی از بیماری‌های خونی مانند آنمی فقر آهن یا لوکمی مزمن نیز ممکن است کنار گذاشته شود.

حس سالم بودن: از اهداکنندگان سؤال می‌شود که آیا آن‌ها در روز اهدای خون احساس سالم بودن دارند یا خیر.

تشنج: افرادی که دارای سابقه‌ی تشنج هستند، مشروط بر اینکه طی مدت زمان خاصی دچار تشنج نشده باشند (معمولا ۶ ماه) می‌توانند خون بدهند.

جراحی اخیر: افرادی که اخیرا تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، هنگام بهبودی و از سر گرفتن فعالیت کامل می‌توانند خون بدهند. البته اگر در زمان جراحی انتقال خون انجام شده باشد، آن فرد تا یک سال اجازه‌ی اهدای خون را ندارد.

بارداری: زنان باردار در هنگام بارداری و تا ۶ هفته پس از پایان بارداری اجازه‌ی اهدای خون را ندارند.

شرایط سنی: حداقل سن برای اهدای خون ۱۶ یا ۱۸ سالگی است (بسته به قانون کشور). در بیشتر موارد، محدودیت سنی بالا برای اهدا وجود ندارد اگرچه در برخی از مواد تأیید پزشک فرد اهداکننده نیاز است.

شرایط وزنی: افرادی که وزن آن‌ها کمتر از ۵۰ کیلوگرم است، مجاز به اهدای خون نیستند. هرچه اهداکننده وزن کمتری داشته باشد، احتمال بروز واکنشی نظیر سرگیجه و غش پس از اهدای خون بیشتر است.

بیشتر مراکز خون یک ارزیابی دیگر از افراد دارای سن ۱۶ تا ۱۸ سالی که درست بالای محدوده‌ی وزن قرار دارند، انجام می‌دهند که در آن حجم خون فرد اهداکننده براساس قد و وزن او تخمین زده می‌شود. معمولا ازنظر حداکثر وزن فرد اهداکننده محدودیتی اعمال نمی‌شود.

از فرد اهداکننده‌ی خون سوالاتی نیز پرسیده می‌شود که به بی‌خطر بودن انتقال خون برای فرد دریافت‌کننده‌ی خون مربوط است. یکی از این موارد، احتمال ابتلا به عفونت‌هایی است که به‌وسیله‌ی خون منتقل می‌شود.

ارزیابی پزشکی: علاوه‌بر سابقه‌ی پزشکی، اهداکنندگان قبل از اهدا برای بررسی نشانه‌های آشکار بیماری یا شرایطی که باعت سلب صلاحیت اهدای خون در اهدا کننده می‌شود، تحت معاینه‌ی جسمی مختصری قرار می‌گیرند.

علائم حیاتی: نبض، فشار خون و دمای بدن فرد اهداکننده قبل از اهدای خون اندازه‌گیری می‌شود. افرادی که دارای تب، فشار خون بالا، ضربان قلب بسیار بالا یا بسیار پایین (به استثنای ورزشکاران دارای آمادگی جسمانی بسیار بالا و افرادی که از داروهای بتابلوکر مصرف می‌کنند) یا دارای ضربان نامنظم قلب هستند، به‌طور موقت اجازه‌ی اهدای خون را ندارند.

آزمایش خون: نمونه‌ی کوچکی از خون، از سر انگشت گرفته می‌شود و برای بررسی تعداد سلول‌های قرمز خون یا میزان هموگلوبین موجود در خون مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کار برای اطمینان از اینکه اهداکننده دچار کم‌خونی نیست یا اینکه پس از اهدای خون دچار کم‌خونی نمی‌شود، انجام خواهد شد. افراد دارای سطوح بسیار پایین هموگلوبین به‌طور موقت مجاز به اهدای خون نیستند.

اقدامات غربالگری برای محافظت از گیرنده

غربالگری اهداکنندگان خون به اطمینان از این موضوع که خون اهداشده برای انتقال به گیرنده بی‌خطر است، کمک می‌کند. در این رابطه، از فرد اهداکننده خواسته می‌شود تا پرسش‌نامه‌ای را پر کند و نیز آزمایش‌های آزمایشگاهی برای بررسی احتمال عفونت‌های احتمالی در خون اهداشده انجام می‌شود.

غربالگری عفونت‌ها

ویروس نقص ایمنی انسان (HIV): این ویروس، همان ویروسی است که موجب ایدز می‌شود. اقدامات مختلفی برای غربالگری اهداکنندگان خون ازنظر عفونت HIV و دیگر عوامل خطرساز HIV انجام می‌شود. این اقدامات عبارتنداز تکمیل پرسشنامه‌هایی درمورد وجود هرگونه علامت و نشانه‌ای از HIV و رفتارهایی که خطر ابتلا به عفونت HIV را افزایش می‌دهند. این گونه رفتارها شامل استفاده از داروهای تزریقی غیرتجویزی، داشتن رابطه جنسی خارج از عرف یا داشتن رابطه در ازای پول یا مواد مخدر است. بسته به پاسخی که به این سوالات داده می‌شود، فرد ممکن است مجاز به اهدای خون نبوده یا لازم باشد قبل از اهدای خون مدتی صبر کند.

کسی نباید با هدف آزمایش خون برای عفونت HIV ودیگر عفونت‌های مقاربتی، خون خود را اهدا کند. حتی اگر خون اهداشده ازنظر عفونت HIV آزمایش شود، این آزمایش‌ها کامل نبوده و احتمال اندکی وجود دارد که فردی که درمعرض HIV قرار گرفته، بتواند درصورت اهدای خون، ویروس را به گیرنده‌ی خون منتقل کند. آزمایش‌های رایگان و ناشناسی برای HIV در دسترس است.

هپاتیت: هپاتیت یک عفونت ویروسی است که موجب التهاب کبد می‌شود. اهداکننده‌های خون از این نظر که آیا درمعرض ویروس‌های هپایت B یا C قرار گرفته‌اند (یا به آن آلوده هستند)، مورد غربالگری قرار می‌گیرند. افرادی که با بیمار مبتلا به هپاتیت دارای تماس جنسی بوده‌ یا با وی در یک مکان زندگی کرده‌اند، به‌مدت ۱۲ ماه پس از آخرین مواجهه مجاز به خون دادن نیستند.

افرادی که یک آزمایش مثبت آنتی‌بادی ضد آنتی‌ژن سطحی ویروس هپاتیت B (نشانگری برای عفونت ویروس هپاتیت B) داشته‌اند، به‌طور دائم فاقد شرایط اهدای خون هستند. البته واکسیناسیون هپاتیت B ممکن است به‌طور موقت موجب مثبت شدن نتیجه‌ی این آزمایش شود. به‌منظور پرهیز از رد صلاحیت به‌عنوان اهداکننده‌ی خون، فردی که اخیرا واکسن هپاتیت B را دریافت کرده است، باید قبل از اهدای خون ۲۱ روز صبر کند.

افرادی که خون دریافت می‌کنند، تا ۱۲ ماه پس از تاریخ انتقال خون اجازه ندارند خونی اهدا کنند. در برخی کشورها افرادی که خالکوبی می‌کنند، تا ۱۲ ماه پس از خالکوبی مجاز به اهدای خون نیستند. در بسیاری از مناطق که در آن‌ها صنعت خالکوبی با قوانین دقیق کنترل می‌شود، بدون نیاز به دوره‌ی انتظار، اهدای خون مجاز است. درمورد سوراخ کردن اعضای بدن نیز چنین مقرراتی وجود دارد.

ویروس زیکا: ویروس زیکا در بیشتر افراد موجب بروز عفونت خفیفی می‌شود اما اگر زن بارداری به این ویروس آلوده شود، ویروس می‌تواند موجب سقط جنین یا بروز ناهنجاری‌های مغزی شدیدی در جنین شود. اگر فرد اهداکننده‌ی خون قبلا به مناطقی از جهان سفر کرده باشد که این ویروس در آنجا شیوع دارد، مسئولان مرکز خون باید این موضوع را درنظر بگیرند.

مالاریا: انتقال مالاریا ازطریق انتقال خون در برخی از نقاط جهان شایع است. افرادی که مبتلا به مالاریا بوده‌اند، تا ۳ سال پس از برطرف شدن علائم، مجاز به اهدای خون نیستند. مسافران مناطقی که در آنجا مالاریا شایع است، مشروط بر اینکه هیچ‌گونه نشانه‌ای از مالاریا نداشته باشند، تا یک سال پس از ترک منطقه، مجاز به اهدای خون نیستند. مهاجران یا ساکنان کشورهایی که در آن‌ مالاریا شایع است، تا ۳ سال پس از ترک کشور خود مجاز به اهدای خون نیستند.

بیماری‌های شاگاس و بابزیا: از اهداکنندگان خون سؤال می‌شود که آیا تا به حال بیماری شاگاس (تریپانوزومیازیس آمریکایی) داشته‌اند یا خیر و بیشتر اهدا کنندگان خون برای بیماری شاگاس آزمایش می‌شوند. انتقال بابزیا (یک بیماری شبه‌مالاریا که به‌وسیله‌ی کنه منتقل می‌شود) ازطریق انتقال خون معمول نیست. از اهداکنندگان سؤال می‌شود که آیا تا به حال مبتلا به این بیماری بوده‌اند. در مناطقی که بابزیا در آنجا شیوع بیشتری دارد، ممکن است خون برای آن آزمایش شود.

بیماری‌های پریونی: بیماری کروتزفلد جاکوب (CJD) یک بیماری عصبی نادر ولی کشنده است. بیماری کروتزفلد-جاکوب واریانت (vCJD) یک بیماری مرتبط بوده ولی ازنظر پاتوفیزیولوژی بیماری مجزایی است که نخستین‌بار سال ۱۹۹۶ در بریتانیا ظاهر شد. افراد مبتلا ممکن است برای سال‌ها هیچ علائمی از CJD یا vCJD نداشته باشند. عامل عفونی هر دو بیماری پروتئینی دارای پیچ‌خوردگی غیرطبیعی به‌نام پریون است. با وجود این احتمال بسیار کم درمورد خطر vCJD، کسانی که از سال‌های ۱۹۸۰ (۱۳۵۹) تا ۱۹۹۶ (۱۳۷۴) به‌مدت سه ماه یا بیشتر در انگلستان بوده باشند، مجاز به اهدای خون نیستند.

عفونت باکتریایی: برخی باکتری‌ها به‌طور طبیعی روی پوست و در مجرای گوارشی زندگی می‌کنند. باکتری‌ها می‌توانند وارد خون اهداشده شوند، اگر:

• اهداکننده‌ی خون دچار عفونت خونی بوده باشد.
• اگر باکتری‌های موجود روی پوست به‌وسیله‌ی سوزن وارد خون شود.
• اگر نزدیک محلی که خون کشیده می‌شود، عفونت پوستی وجود داشته باشد.

برای کاهش احتمال آلودگی باکتریایی خون، قبل از وارد کردن سوزن، پوست اطراف محل با دقت بررسی و تمیز می‌شود.

اهداکنندگانی که تب دارند، احساس سالم بودن ندارند یا افرادی که از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی استفاده می‌کنند (به‌جز برای درمان آکنه) مجاز به اهدای خون نیستند. این محدودیت‌ها درمورد افرادی که خون را برای استفاده‌ی خود ذخیره می‌کنند نیز اعمال می‌شود.

عفونت‌های دیگر: خون اهداشده نمی‌تواند برای هرگونه عفونت احتمالی مورد آزمایش قرار گیرد و انواع جدید عفونت‌ها به‌طور مکرر در سرتاسر جهان ظاهر می‌شوند. مطالب آموزشی قبل از اهدا در اختیار اهداکنندگان قرار داده می‌شود و نیز پرسشنامه‌هایی که شامل چندین سؤال کلی برای شناسایی افرادی که دارای علائم عفونت هستند یا کسانی که به مناطقی مسافرت کرده‌اند که در آنجا این عفونت‌ها رایج هستند، به‌وسیله‌ی فرد اهداکننده تکمیل می‌شود. علاوه‌بر‌این، مراکز خون از اهداکنندگان می‌خواهند که اگر طی دو هفته پس از اهدا، علائم پزشکی خاصی در آن‌ها بروز کرد، مرکز اهدای خون را در جریان قرار دهند.

دیگر شرایط پزشکی

به‌منظور محافظت از گیرنده‌ی خون دربرابر مشکلات غیرعفونی، فرد اهداکننده قبل از اهدای خون برای وضعیت‌های پزشکی خاص مثال موارد زیر، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

سرطان: هیچ مورد گزارش‌شده‌ای از انتقال سرطان به‌وسیله‌ی انتقال خون وجود نداشته است. اگرچه به‌علت اینکه چنین انتقالی ازنظر تئوری امکان‌پذیر است، سابقه‌ی سرطان اهداکنندگان مورد بررسی قرار می‌گیرد. اهداکنندگانی که مبتلا به سرطان بافت یا اندام جامد هستند (مانند ریه، کبد، سینه)، درصورتی مجاز به اهدای خون هستند که برای دوره‌ای که ازسوی مرکز جمع‌آوری خون تعیین می‌شود، بدون درمان، عاری از سرطان و علائم بوده باشند. این زمان متغیر ولی حداقل یک سال است.

• اهداکنندگانی که مبتلا به سرطان خون بوده‌اند (مانند لوکمی یا لنفوم)، به‌طور دائم فاقد شرایط اهدای خون هستند.
• اهداکنندگانی که مبتلا به سرطان سطحی بوده‌اند که کاملا به‌وسیله‌ی جراحی برداشته شده است (مانند سرطان سلول‌های پایه‌ای پوست یا سرطان دهانه‌ی رحم در مراحل اولیه)، بدون دوره‌ی انتظار می‌توانند خون اهدا کنند.

هموکروماتوز: افراد مبتلا به هموکروماتوز ارثی (وضعیتی که درمان استاندارد آن، برداشت مکرر خون است) اگر دیگر معیارهای مورد نیاز برای اهدای خون را داشته باشند و مقررات خاص FDA بانک خون رعایت شود، می‌توانند خون خود را اهدا کنند. خطر انتقال هموکروماتوز به گیرنده وجود ندارد.

واکسیناسیون‌های اخیر: استانداردهای دقیقی درمورد زمانی‌که پس از واکسیناسیون می‌توانید خون اهدا کنید، وجود دارد. وقتی می‌خواهید خون اهدا کنید، از شما سؤال می‌شود که آیا اخیرا واکسنی دریافت کرده‌اید. اگر واکسنی دریافت کرده باشید، شاید مجبور باشید که اهدای خون را به تعویق بیندازید. برای برخی از واکسن‌های ویروسی یا باکتریایی زنده یا ضعیف شده (مانند سرخک، اوریون، فلج اطفال خوراکی و تب زرد) باید حداقل دو هفته قبل از اهدای خون صبر کنید. برای واکسن‌های سرخچه یا واریسلا زوستر باید ۴ هفته صبر کنید.

داروها: بیشتر داروهایی که اهداکنندگان مصرف می‌کنند، خطری برای دریافت‌کنندگان ندارند. اگرچه، تعدادی از داروها موجب بروز نقایص تولد شده و در جریان غربالگری اهداکنندگان خون درنظر گرفته می‌شود. این داروها عبارتنداز:

• اترتینت (درمان پسوریازیس)
• آسیترتین (درمان پسوریازیس)
• ایزوترتینوین (درمان آکنه)
• فیناستراید (درمان بزرگی خوش‌خیم پروستات یا ریزش مو)
• دوتاستراید (درمان بزرگی پروستات)
• ویسموجیب (درمان سرطان سلول‌های پایه‌ای پوست)

از اهداکنندگانی که از داروهای ایزوترتینوین و فیناستراید استفاده می‌کنند، خواسته می‌شود که تا یک ماه پس از آخرین بار مصرف دارو قبل از اهدای خون صبر کنند. اهداکنندگانی که دوتاستراید مصرف کرده‌اند، باید به‌مدت ۶ ماه صبر کنند. اهداکنندگانی که ویسموجیب مصرف کرده‌اند، باید دو سال صبر کنند و کسانی که آسیترتین مصرف کرده‌اند، باید سه سال صبر کنند. افرادی که از داروی اترتینیت استفاده کرده باشند، هیچ زمانی نمی‌توانند خون بدهند.

افرادی که طی ۴۸ ساعت گذشته، آسپرین یا داروهای حاوی آسپرین را مصرف کرده باشند، می‌توانند خون کامل اهدا کنند اما مجاز به اهدای پلاکت‌ها طی آفرزیس نیستند. افرادی که داروهای ضدپلاکت مصرف کرده باشند، باید قبل از اهدای پلاکت‌ها ازطریق آفرزیس به‌مدت ۲ تا ۱۴ روز صبر کنند.

افرادی که از داروهای ضدلخته خون (رقیق‌کننده‌های خون) استفاده کرده باشند، به‌طور کلی به‌مدت حداقل ۲ تا ۷ روز (بسته به نوع دارو) پس از آخرین دور مصرف دارو مجاز به اهدای خون نیستند. برخی از داروهای ضدلخته‌ی خون عبارت‌اند از وارفارین، دابیگاتران، ریواروکسابان، آپیکسابان، ادوکسابان و هپارین.

آزمایش‌های آزمایشگاهی خون اهداشده

پس از اهدای یک واحد خون، خون ازنظر بیماری‌های عفونی که می‌توانند به‌وسیله‌ی انتقال خون منتشر شوند، مورد آزمایش قرار می‌گیرد. این آزمایش‌ها شامل آزمایش‌هایی برای بررسی عفونت‌ HIV، هپاتیت B، هپاتیت C، ویروس لنفوتروپیک T انسانی (HTLV)، ویروس نیل غربی، ویروس زیکا، بیماری شاگاس و سیفلیس هستند. اگر نتیجه‌ی این آزمایش‌ها منفی باشد، خون برای استفاده در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها توزیع خواهد شد. اگر هرکدام از این آزمایش‌ها مثبت باشند، مرکز خون به فرد اهداکننده خبر داده و خون دور ریخته می‌شود.

معمولا پس از اهدای خون، به افراد اهداکننده شماره تلفنی داده می‌شود برای اینکه بتوانند هر عاملی را که ممکن است روی استفاده از خون آن‌ها تأثیرگذار باشد یا علائم عفونت را طی دو هفته‌ی نخست پس از خون دادن گزارش کنند (مانند علائم عفونت مجاری تنفسی فوقانی، بیماری گوارشی یا عفونت ناشی از ویروسی که به‌وسیله‌ی پشه‌ها منتقل می‌شود). چنین گزارش‌هایی مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت و واحد خون ممکن است دور ریخته شود.

عوارض احتمالی اهدای خون

بیشتر افرادی که خون اهدا می‌کنند، دچار عارضه‌ای که نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد، نمی‌شوند. شایع‌ترین عوارض شامل درد یا کبودی در محل سوزن و خستگی است. درصد کمی از افراد (۲ تا ۵ درصد) قبل، در جریان یا پس از اهدای خون احساس ضعف می‌کنند. احتمال بروز این حالت در افرادی که برای اولین‌بار خون اهدا می‌کنند و نیز در افراد جوان‌تر بیشتر است. نوشیدن نیم لیتر آب قبل از اهدای خون در پیشگیری از این وضعیت مفید است.

خطرات اهدای خون

اهدای خون بی‌خطر است. برای هر اهداکننده از تجهیزات استریل یک‌بار مصرف استفاده می‌شود، بنابراین خطر گرفتن یک عفونت قابل انتقال به‌وسیله‌ی خون ازطریق اهدای خون وجود ندارد. اگر شما فرد بالغ و سالمی هستید، می‌توانید بدون به خطر انداختن سلامتی خود یک واحد خون اهدا کنید. طی ۲۴ ساعت پس از اهدای خون، بدن مایعات از دست رفته را جایگزین می‌کند و طی چندین هفته، سلول‌های قرمز خون مجددا تولید می‌شوند.

خطرات و عوارض انتقال خون

به‌طور کلی، انتقال خون بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود اما احتمال بروز عوارض و مشکلاتی نیز وجود دارد. گاهی اوقات برخی از عوارض به‌سرعت پیش می‌آید و برخی عوارض نیز مدتی طول می‌کشد تا خود را نشان دهند.

تب در اثر هورمون‌های مسبب تب (سیتوکین‌ها): این مورد واکنش‌ غیرهمولیتیک تبدار انتقال خون (FNHTR) نامیده می‌شود. تصور می‌شود که تجمع سیتوکین‌ها در جریان ذخیره‌ی اجزای سلولی (خصوصا در واحدهای پلاکت) شایع‌ترین رویدادی است که منجر به بروز علائم FNHTR می‌شود. سیتوکین‌ها به‌وسیله‌ی سلول‌های سفید خون آزاد شده و تخلیه‌ی لوکوسیت‌ها پیش از ذخیره این خطر را کاهش می‌دهد.

اینکه طی ۱ تا ۶ ساعت پس از دریافت خون دچار تب شوید، مسئله‌ی جدی نیست اما اگر تهوع و درد در ناحیه‌ی قفسه‌ی سینه خطرناک است باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

واکنش‌های آلرژیک نسبت‌به پروتئین‌ها و /یا سلول‌های موجود در خون اهدایی: حتی اگر نوع خون تزریق شده با خون فرد گیرنده سازگار باشد، ممکن است در بدن فرد گیرنده دربرابر خون تزریق‌شده یک واکنش آلرژیک اتفاق افتد. در این وضعیت فرد دچار خارش شده و کهیر می‌زند.

واکنش آنافیلاکسی: این واکنش طی چند دقیقه پس از آغاز انتقال رخ می‌دهد و حتی ممکن است مرگ‌بار باشد. فرد ممکن است دچار تورم در ناحیه‌ی صورت و گلو، تنگی نفس و کاهش فشار خون شود.

هموکروماتوز (اضافه‌بار آهن): اگر درمورد فردی چندین انتقال خون انجام شود، ممکن است آهن زیادی در خون او جمع شود. این امر می‌تواند موجب آسیب به قلب و کبد شود.

تنگی نفس در اثر واکنش‌های ایمنی/التهابی که با عنوان ضایعه حاد ریه مربوط به ‌تزریق‌خون (TRALI) شناخته می‌شود. این واکنش بسیار نادر اما به‌طور بالقوه کشنده است. طی چندین ساعت پس از آغاز انتقال به شکل تب و فشار خون پایین ظاهر می‌شود. TRALI به ریه‌ها آسیب می‌رساند. این وضعیت به‌وسیله‌ی آنتی‌بادی‌ها یا دیگر مواد موجود در خون جدید ایجاد می‌شود.

تنگی نفس در اثر حجم زیاد مایعات که با عنوان ﮔﺮﺍﻥ‌ﺑﺎﺭﯼ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺧﻮﻥ (TACO) شناخته می‌شود.

بيماری پيوند عليه ميزبان: مورد حمله قرار گرفتن سیستم ایمنی فرد گیرنده به‌وسیله‌ی سلول‌های انتقال‌یافته، بيماری پيوند عليه ميزبان ناشی از تزريق خون نام دارد. این وضعیت معمولا برای گیرنده‌هایی رخ می‌دهد که دچار نقص سیستم ایمنی هستند که در آن سیستم ایمنی آن‌ها قادر به تشخیص لنفوسیت‌های T تزریق‌شده به‌عنوان عامل خارجی نیست. این لنفوسیت‌ها در بدن فرد گیرنده دربرابر میزبان واکنش نشان می‌دهند. این عارضه بسیار نادر بوده اما معمولا کشنده است. این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سفید خون جدید به مغز استخوان فرد گیرنده حمله می‌کنند. اگر فرد دارای سیستم ایمنی ضعیفی باشد، احتمال بروز این عارضه در او بیشتر است.

واکنش هموليتیک حاد ایمنی: این عارضه نادر است اما یک فوریت پزشکی محسوب می‌شود. در این واکنش به‌علت ناسازگاری خونی، سیستم ایمنی بدن فرد گیرنده به سلول‌های خونی موجود در خون دریافتی حمله می‌کند. این اتفاق معمولا در جریان یا درست پس از انتقال رخ می‌دهد و فرد دچار علائمی نظیر تب، لرز، تهوع یا درد در قفسه‌ی سینه و بخش تحتانی کمر می‌شود. رنگ ادرار نیز ممکن است تیره شود.

واکنش تأخیری همولیتیک: این وضعیت نظیر مورد بالا است اما به‌تدریج اتفاق می‌افتد.

این خطرات چندان معمول نبوده و به‌خوبی برای پزشکان شناخته شده است و به‌طور معمول درجهت به حداقل رساندن آن‌ها اقداماتی انجام می‌شود.

خطر ابتلا به عفونت از راه انتقال خون

اقدامات ایمنی نظیر آزمایش‌های غربالگری پیشرفته تا حد زیادی خطر ابتلا به یک عفونت ویروسی را از راه انتقال خون کاهش می‌دهند. بانک‌های خون، اهداکنندگان را مورد غربالگری قرار می‌دهند و خون‌های اهداشده را ازنظر آلودگی به ویروس‌ها، باکتری‌ها و انگل‌ها مورد آزمایش قرار می‌دهند؛ با این حال، عفونت‌ها هم احتمالی نادر هستند که ممکن است با انتقال خون رخ دهند. احتمال ابتلا به این عفونت‌ها از راه انتقال خون کمتر از احتمال مرگ در یک تصادف اتومبیل یا کشته‌شدن به‌وسیله‌ی سلاح گرم است. برآوردهای اخیر نشان می‌دهند که خطر بروز عفونت‌های خاص پس از دریافت یک واحد خون به‌صورت زیر است:

گوگل فهرستی از بهترین اپلیکیشن‌های منتشر شده روی گوگل پلی در سال ۲۰۱۹ را معرفی کرد. در این فهرست بهترین اپلیکیشن‌ها، بهترین بازی‌ها، بهترین فیلم‌ها و بهترین کتاب‌های منتشر شده در فروشگاه مذکور هم معرفی شدند.

گوگل امسال با نظرسنجی از کاربران، محبوب‌ترین‌های هر بخش را معرفی کرده است.

در این بخش اپلیکیشن ویرایش ویدئو Glitch Video Effects به‌عنوان محبوب‌ترین اپلیکیشن سال گوگل پلی معرفی شد. بازی نسخه موبایل Call of Duty به‌عنوان بهترین بازی، Avengers: Endgame به‌عنوان بهترین فیلم و «داستان‌های ترسناکی برای تعریف کردن در تاریکی» به‌عنوان محبوب‌ترین کتاب‌های سال گوگل پلی معرفی شدند. اپلیکیشن Ablo، عنوان بهترین اپلیکیشن سال گوگل پلی به انتخاب این شرکت را تصاحب کرد.

فهرست کامل بهترین‌های گوگل پلی به انتخاب گوگل به شرح زیر است:

بهترین اپلیکیشن:

• Ablo

بهترین اپلیکیشن برای استفاده‌ی روزمره:

• Appy Weather

بهترین اپلیکیشن‌ها برای پیشرفت شخصی:

• Peloton
• Scripts by Drops
• Smarter: Brain Training and Mind Games
• Wisdo
• Yoga for Beginners

بهترین اپلیکیشن‌های سرگرمی

• 21 Buttons
• Ablo
• Concepts: Sketch, Design, Illustrate
• Enlight Pixaloop
• Video Editor: Glitch Video Effects

بهترین اپلیکیشن‌های کم‌تر دیده شده:

• Big Bang AR
• Hipcamp Camping App
• MashApp
• MASSE
• MelodyVR

بهترین بازی سال:

Call of Duty: Mobile

بهترین بازی‌های رقابتی:

• Brawl Stars
• Call of Duty: Mobile
• Rumble Stars Football
• Tacticool — 5v5 Shooter
• Tennis Clash

بهترین بازی‌های Casual:

• Angry Birds Dream Blast
• Diner Dash Adventures
• Golf Peaks
• Mario Kart Tour
• Vineyard Valley

خلاقانه‌ترین بازی‌ها:

• Archero
• Assassin’s Creed Rebellion
• Auto Chess
• The Elder Scrolls: Blades
• Minit

بهترین بازی‌های مستقل:

• Ailment
• CHUCHEL
• Grimvalor
• Stardew Valley
• Tiny Room Stories: Town Mystery

دپارتمان بی‌ام‌و موتورراد (BMW Motorrad) از جدیدترین پیشرانه‌ی باکسر برای موتورسیکلت‌های خود رونمایی کرد. با نگاهی اجمالی به این پیشرانه می‌توان دریافت که قطعا ارزش صبر کردن را داشت. سرانجام آلمانی‌ها آخرین ساخته‌ی خود برای دنیای موتورسیکلت‌ها را معرفی کردند. فقط ظاهر این پیشرانه عالی به‌نظر نمی‌رسد، بلکه دارای مشخصات عملکردی بسیار شگفت‌انگیزی نیز هست. باکسر بزرگ (Big Boxer)، همان‌طور که بی‌ام‌و موتورراد از آن یاد می‌کند، اکنون به‌طور کامل در دسترس است و نگاه کردن به تصاویر اولیه‌ی آن باعث می‌شود که به یاد مجموعه‌ فیلم‌های جنگ ستارگان بیفتیم.

اولین باری که بی‌ام‌و به‌طور اجمالی از پیشرانه‌ی جدید باکسر رونمایی کرد، اوایل امسال در رویداد کونکورسو دلگانزا ویلا دسته (Concorso d’Elganza Villa d’Este) در موتورسیکلت مفهومی R 18 بود. سپس، از همان پیشرانه در دو موتورسیکلت دست‌ساز سفارشی استفاده شد که هر دو در نوع خود بی‌نظیر هستند.

حالا ببینیم چه چیزی در زیر این سازه‌ی فلزی پنهان می‌شود. طبق گفته مسئولان بی‌ام‌و، این پیشرانه‌ی باکسر ۲ سیلندر با حجم دقیق ۱،۸۰۲ سی‌سی، درواقع دارای بیشترین میزان حجم در میان تمام پیشرانه‌های موتورسیکلت این برند است.

چنین حجم چشمگیری باعث شد تا باواریایی‌ها نیز آن را به‌عنوان قدرتمندترین پیشرانه‌‌ی تولیدی قرارگرفته روی موتورسیکلت معرفی کنند؛ پیشرانه‌ای که ۹۱ اسب‌بخار قدرت و ۱۵۸ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. پیشرانه به گونه‌ای ساخته شده است که می‌تواند با جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی کلاچ خشک تک دیسک کار کند، بنابراین باید انتظار داشته باشیم که از چنین ترکیبی روی مدل‌های تولیدی استفاده شود. تاکنون جدیدترین پیشرانه‌ی باکسر را روی دو موتورسیکلت سفارشی Departed و American Revival Cycles Revival Birdcage دیده‌ایم. 

دو موتورسیکلت سفارشی یادشده هنوز برای آزمایش رانندگی در دسترس نیستند، بنابراین باید کمی بیشتر صبر کنیم تا بتوانیم موتورسیکلت جدید بی‌ام‌و موتورراد R18 را با پیشرانه‌ی باکسر جدید مشاهده کنیم. بی‌ام‌و موتورراد تأیید نکرده است که این پیشرانه چه زمانی وارد مرحله‌ی تولید انبوه می‌شود یا اینکه چه موتورسیکلتی برای اولین‌بار از آن استفاده می‌کند؛ اما به‌نظر می‌رسد که این اتفاق، چندان دور نباشد.

پس از طرح اصلاح قیمت بنزین و رواج دوباره‌ی کارت سوخت خودرو، ایرادهایی با نحوه‌ی لحاظ سهمیه‌ی انواع خودرو وارد شد که مسئولان با برگزاری جلسات به‌دنبال رفع این ایرادها هستند. در همین راستا شرکت ملی پخش فراورده‌های نفتی برای خودروهای وانت بنزینی پرمصرف ۴۰۰ لیتر و برای خودروهای بنزینی کم مصرف ۳۰۰ لیتر سهمیه‌ی بنزین در نظر گرفته است. مدیرعامل شرکت ملی پخش همچنین اعلام کرد که برای وانت‌های دوگانه‌سوز نیز ۱۰۰ لیتر سهمیه اضافه لحاظ خواهد شد. 

محمدرضا کلامی، سخنگوی ستاد تنظیم بازار نیز با اعلام افزایش ۱۰۰ لیتری سهمیه بنزین وانت بار‌ها گفت:

سهمیه‌ی یادشده امروز به کارت سوخت دارندگان این خودرو‌ها واریز خواهد شد.

کلامی در این باره گفت:

باتوجه به اینکه مصوبات کارگروه تنظیم بازار بر اصلاح سهمیه سوخت خودرو‌هایی که افزایش قیمت بنزین بر خدمت‌رسانی آن‌ها تأثیر می‌گذاشت، اختصاص یافته بود؛ به کمیته‌ی سه نفره (متشکل از وزارتخانه‌های کشور، نفت و سازمان برنامه و بودجه) ابلاغ شد نسبت به اصلاح سهمیه‌ی این خودرو‌ها اقدام کنند. در جلسه‌ی دیروز ستاد تنظیم بازار نیز مدیرعامل شرکت پخش فراورده‌های نفتی اعلام کرد، سهمیه خودرو‌های وانت پرمصرف از ۳۰۰ به ۴۰۰ لیتر و کم مصرف تر‌ها از ۲۰۰ به ۳۰۰ لیتر افزایش یافته که امروز اجرا می‌شود.

کلامی یادآور شد:

در صورتی که امروز کار واریز سهمیه‌ی کلیه‌ی وانت بار‌ها به اتمام برسد، اطلاع‌رسانی عمومی در این باره خواهد شد. کلامی همچنین درباره‌ی راه‌اندازی سامانه‌ای در این خصوص و انجام پیمایش برای واریز سهمیه‌های واقعی نیز توضیحاتی ارائه کرد.

جدیدترین نسخه‌ی بتا از نرم‌افزار Messages گوگل قابلیت «پیامک تأییدشده» را به‌همراه دارد؛ این قابلیت از گوشی فرد دربرابر پیام‌های متنی اسپم یا حملات فیشینگ محافظت می‌کند.

قابلیت پیامک تأییدشده  اوایل امسال در نسخه ۴.۲ به اپلیکیشن Messages اضافه شده بود؛ اما مشخص نبود که چگونه با تمام شماره‌های تلفن کار می‌کند. با این حال به‌نظر می‌رسد که قابلیت پیامک تأیید شده در جدیدترین نسخه‌ی Messages ارائه شده و بنا به‌گفته‌ی Android Police به‌صورت پیش‌فرض فعال خواهد بود. گفته می‌شود که این قابلیت تنها با کسب‌وکارهایی کار می‌کند که شماره‌ی آن‌ها در گوگل ثبت شده باشد.

روند صدور تاییدیه با اختصاص یک کد هش به دستگاه (براساس شماره تلفن کاربر، شماره تماس آن کسب‌وکار و سپس محتوای پیام) انجام می‌شود. این کدهای هش به‌صورت محلی در دستگاه ایجاد شده و برای مقایسه با کد کسب‌وکار مربوطه به گوگل ارسال می‌شوند تا در صورت داشتن پیامکی تأیید شده، پردازش شوند.

برای مشاهده تصاویر در ابعاد بزرگ‌تر، روی عکس کلیک کنید

پس از این مراحل، پیام یک آیکون «تأییدشده» را نشان خواهد داد تا معلوم شود که پیام قابل اعتماد بوده و از طرف همان شخص موردنظر ارسال شده است. پس از آن می‌توان از صحت پیامک اطمینان حاصل کرد.

هنگامی که قابلیت پیامک تأییدشده روشن باشد و شما از مشاغل تأیید شده در گوگل پیامی دریافت کنید، گوگل آن پیام را به یک کد اعتباری غیر قابل خواندن در دستگاه شما ترجمه می‌کند. سپس کد را با کدهای اعتباری ارسال شده توسط کسب‌وکار مقایسه می‌کند. اگر این کدها با کد پیام مطابقت داشته باشند، گوگل تأیید می‌کند که محتوای پیام توسط آن کسب‌وکار ارسال شده است؛ سپس اپلیکیشن Messages به شما اطلاعاتی درباره‌ی آن کسب‌وکار، مانند لوگو با آیکون «تأییدشده» نشان می‌دهد.

شایان ذکر است که گوگل پیام‌های کاربر را نمی‌بیند؛ بلکه از شماره تلفن او برای ایجاد کدهای اعتباری استفاده می‌کند. این قابلیت جدید در حال حاضر فقط در چند کشور از جمله ایالات‌متحده در دسترس بوده و گزارش‌هایی از دسترسی آن در لهستان و هند نیز به دست آمده است. قابلیت پیامک تأیید شده در نسخه‌ی بتا v5.3.075 اضافه شده است. هنوز مشخص نیست که این قابلیت چه زمانی وارد نسخه‌های پایدار Messages خواهد شد.

رویداد DM Talk تاکنون ۵ بار برگزار شده و ششمین دوره آن ۱۵ آذرماه در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران در حضور ۷۵۰ نفر از متخصصان و فعالان این حوزه با ۹ ارائه تجربی و ۲ پنل چالش‌برانگیز با حضور مدیرانی از برندهایی همچون علی‌بابا، کاله، دیما، شیپور، الوپیک، Booking.com، دیجی‌کالا، سامسونگ، آپ، اسنپ‌تریپ و دیگر برندها برگزار می‌گردد.

داستان DM Talk را بشنوید!

دقیقا همین امروز هر کسب و کاری که دارید، کار شما جایی به اینترنت گره خورده است. به همین دلیل است که بازار دیجیتال مارکتینگ این روزها حسابی داغِ داغ است! چون تمام کسب و کارها به ضرورت بازاریابی آنلاین پی برده‌اند و می‌دانند که اگر در فضای اینترنت حضور نداشته باشند، برند آن‌ها به‌زودی خواهد مُرد...

روزبه‌روز نیز دیجیتال مارکترهای بیشتری به این بازار اضافه می‌شوند و آن‌ها می‌دانند که بازاریابی آنلاین مانند آب در یک بطری شیشه‌ای هر روز شکل تازه‌ای به خود می‌گیرد! همین تغییر شکل مداوم دیجیتال مارکتینگ باعث شده که هیچ چیز برای یک دیجیتال مارکتر حیاتی‌تر از به‌روز بودن نباشد.

چطور در دنیای دیجیتال مارکتینگ به‌روز بمانیم؟

• برای به‌روز ماندن در دنیای دیجیتال مارکتینگ باید در جریان تغییرات باشیم، باید آگاه باشیم!
• باید آگاه باشیم که حالا کدام ابزار قدرتمندتر و کدام ابزار از رده خارج شده است.
• باید آگاه باشیم که حالا برند رقیب در کدام نقطه تمرکز کرده و کدام بازار برای ما خالی است.
• باید آگاه باشیم که حالا نیاز ما از دیجیتال مارکتینگ چیست و کدام بستر برای ما فراهم است؟

و هزاران باید دیگر...

بیاید هر از گاهی دور هم جمع شویم و هرچه داریم روی میز بگذاریم. با هم صحبت کنیم و با هم آگاه شویم...

تاریخچه DM Talk

DM Talk از یک دورهمی کوچک ۵۰ نفره آغاز شد! ۵۰ نفر از مدیران بازاریابی و بازاریابی دیجیتال استارتاپ‌ها در رهنما کالج دور هم جمع شدند و تجربیات خود را با هم به اشتراک گذاشتند. سپس رویداد دوم و سوم از راه رسیدند، البته کمی تخصصی‌تر و کمی بزرگ‌تر!

همچنان مهمانان از طریق دعوت خصوصی در این رویدادها شرکت می‌کردند تا بالاخره در رویداد چهارم امکان ثبت‌نام عمومی نیز به این رویداد اضافه شد. در رویداد چهارم ۲۲۰ نفر در کارخانه نوآوری حضور پیدا کردند و این آغاز یک تغییر بود! DM Talk از یک دورهمی کوچک به کنفرانس تخصصی تبدیل شد!

رویداد پنجم نیز با حضور ۴۰۰ نفر در دانشگاه تهران برگزار شد و حالا نوبت به رویداد ششم رسیده است!

رویداد ششم قوی‌تر و شلوغ‌تر از همیشه در قلب دانشگاه تهران در راه است!

با شرکت در این رویداد چه چیزی به دست می‌آورم؟

رویداد DM Talk با چهار هدف مهم فعالیت خود را آغاز کرد و حالا تحلیل بازخورد شرکت‌کنندگان در دوره‌های گذشته نشان می‌دهد که این رویداد در مسیر درست قرار گرفته است. چهار هدف DM Talk عبارت‌اند از:

بهرمندی از تجارب مدیران دیجیتال مارکتینگ کسب و کارها

در تمام دوره‌های DM Talk مدیران بسیاری از بخش دیجیتال مارکتینگ کسب و کارها حضور پیدا می‌کنند و تجارب خود را از برگزاری کمپین‌ها، استفاده از ابزارها، اتوماسیون‌ها و همچنین روش‌های مؤثر تبلیغات در فضای آنلاین با مخاطبان در میان می‌گذارند.

آشنایی با مسائل روز بازرایابی دیجیتال در ایران

همان‌طور که گفته شد دیجیتال مارکتینگ یک دانش سیال است و هر روز تازه می‌شود. برای استفاده بهتر از این دانش، آگاهی از آخرین تغییرات و به‌روزرسانی‌ها مهم و حیاتی است. در DM Talk با مسائل روز بازاریابی دیجیتال در ایران آشنا می‌شوید و تجارب خود را دراین‌زمینه با یکدیگر به اشتراک می‌گذارید.

دریافت فایل صوتی و ویدئویی ارائه‌ها

ممکن است که ساکن تهران نباشید یا امکان حضور در روز رویداد برای شما فراهم نباشد. در این صورت نگران نباشید چون تمام فایل‌های روز رویداد شامل سخنرانی‌ها، پنل‌ها و بخش پرسش و پاسخ در دو نسخه صوتی و تصویری درست یک ماه پس از رویداد در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

شبکه‌سازی و توسعه ارتباطات فردی

یکی از اهداف مهم رویداد DM Talk شبکه‌سازی است. شما می‌توانید در این رویداد مستقیم و به دور از روال مرسوم، با اشخاص مورد نظر خود ارتباط برقرار کنید. ساعت خاصی نیز به‌عنوان زمان شبکه‌سازی در میان ارائه‌های رویداد برای شما در نظر گرفته شده است.

رویداد ششم کجا و در چه زمانی برگزار می‌شود؟

همان‌طور که در ابتدا گفته شد، ششمین رویداد DM Talk در تاریخ ۱۵ آذر ماه در دانشگاه تهران برگزار خواهد شد. برای اطلاعات بیشتر و همچنین اطلاع از اسامی سخنرانان و پنلیست‌ها می‌توانید روی لینک ثبت‌نام کلیک کنید.

دانشمندان الگوهای غیرمعمولی از فعالیت مغز را شناسایی کرده‌اند که به‌نظر می‌رسد با افزایش خطر بروز افکار و رفتارهای خودکشی همراه باشد. این مطالعه نشان می‌دهد که تغییرات در دو شبکه‌ی اصلی مغز که در تصمیم‌گیری و عواطف نقش دارند، می‌تواند این احتمال را که فرد درمورد خودکشی فکر کرده یا به آن اقدام کند، افزایش دهد. این تغییرات به اندازه‌ای زیاد نیست که بتوان افراد در معرض خطر را شناسایی کرد اما آنه لورا ون هارملن، نویسنده‌ی مقاله می‌گوید:

ما امیدواریم درنهایت اطلاعات بیشتری دراین‌باره به‌دست آوریم که ازلحاظ مکانیسم‌های مغزی چه چیزی درحال اتفاق افتادن است.

خودکشی یکی از علل اصلی مرگ در جهان است

پژوهشگران می‌گویند بررسی آن‌ها نشان می‌دهد که پژوهش‌های بسیار کمی درمورد یکی از اصلی‌ترین علت‌های مرگ در جهان مخصوصا در میان گروه‌های مستعد انجام شده است. هر سال، خودکشی علت مرگ حدود یک میلیون نفر در سرتاسر جهان و دومین علت مرگ در بین افراد دارای سن ۱۵ تا ۲۹ سال است. ون هارملن می‌گوید:

نوعی بیماری را تصور کنید که هر ساله موجب مرگ یک میلیون نفر می‌شود که یک‌چهارم از آن‌ها کمتر از ۳۰ سال سن دارند و ما هنوز چیزی در این مورد نمی‌دانیم که چرا برخی از افراد دربرابر این بیماری آسیب‌پذیرتر هستند. این همان وضعیتی است که درمورد خودکشی وجود دارد. ما درمورد اینکه چه چیزی در مغز اتفاق می‌افتد، چرا تفاوت‌های جنسیتی وجود دارد و چه چیزی موجب می‌شود افراد جوان‌تر دربرابر خودکشی آسیب‌پذیرتر باشند، نمی‌دانیم.

پژوهشگران مطالعات تصویربرداری مغز را مورد بررسی قرار دارند

برای مطالعه‌ی جدید، پژوهشگران ۱۳۱ مطالعه‌ی تصویربرداری مغز را مورد بررسی قرار دادند که در آن‌ها الگوهای فعالیت مغز بیش از ۱۲ هزار فرد مورد بررسی قرار گرفته بود. در این مطالعات الگوی فعالیت مغز افرادی که تمایل به خودکشی داشته یا به آن دست زده بودند، با الگوهای فعالیت مغز افرادی که این وضعیت را نداشتند، مورد مقایسه قرار گرفته بود. ون هارملن و همکارانش با ترکیب نتایج تمام این مطالعات به‌دنبال تغییرات ساختاری، عملکردی و مولکولی که به‌نظر می‌رسید با افزایش خطر خودکشی همراه باشد، گشتند.

دو شبکه‌ی مغزی نقش دارند

همان‌طور که در مجله‌ی Molecular Psychiatry گزارش شده است، پژوهشگران دو شبکه‌ی مغزی را پیدا کردند که به‌نظر می‌رسید نقش مهمی در این رابطه داشته باشند. یکی از شبکه‌ها شامل مناطقی در قسمت جلوی مغز (قشر پیش‌پیشانی شکمی جانبی و میانی) و ارتباطات آن با دیگر بخش‌های مغز بود که درگیر عواطف هستند. پژوهشگران در مقاله‌ی خود می‌نویسند:

مرور مقالات نشان می‌دهد که نقص در مناطق VPFC جانبی و میانی و ارتباطات آن‌ها ممکن است در تقویت عواطف منفی و تضعیف عواطف مثبت درونی و ایجاد افکار خودکشی نقش داشته باشد.

شبکه‌ی دوم، شامل مناطقی است که قشر پیش‌پیشانی پشتی و سیستم شکنج پیشانی تحتانی را در برمی‌گیرد. تغییر در این شبکه که در تصمیم‌گیری، تنظیم رفتار و ایجاد راه‌حل‌هایی برای مشکلات دخیل است، ممکن است روی این موضوع که آیا فرد برای خودکشی تلاش کند یا نه، تأثیرگذار باشد. پژوهشگران می‌گویند تغییر در ساختار، عملکرد و بیوشیمی این شبکه‌ها ممکن است موحب آغاز افکار منفی و کنترل‌نشده‌ای شود که درنهایت موجب افزایش خطر خودکشی فرد شود.

پژوهش‌های کمی انجام شده است

پژوهشگران می‌گویند مطالعه‌ی مروری آن‌ها نشان می‌دهد که پژوهش‌های ناچیزی درمورد خودکشی انجام شده است. مخصوصا اینکه در این پژوهش‌ها چندان به تفاوت‌های جنسیتی و گروه‌های آسیب‌پذیر توجه نشده است. به‌عنوان مثال، درحالی‌که مشخص شده است افراد تراجنسیتی در معرض خطر بالاتر خودکشی قرار دارند، در میان ۱۲ هزار فرد مورد مطالعه، تنها یک مورد با این شرایط شناسایی شده بود. ون هارملن می‌گوید:

گروه‌های بسیار آسیب‌پذیری وجود دارند که به دلایل مختلفی به روشنی مورد بررسی قرار نمی‌گیرند. ما باید این گروه‌ها را مورد مطالعه قرار دهیم و راه‌هایی برای کمک و حمایت از آن‌ها پیدا کنیم.

هیلاری بلومبرگ نویسنده‌ی دیگر مقاله امیدوار است که پژوهش آن‌ها آغازگر مسیری برای یافتن روش‌های جدید و پیشرفته برای کاهش خطر خودکشی باشد. او می‌گوید:

تفاوت‌های موجود در مدارهای مغز که در بسیاری از مطالعات با هم همگرایی دارد، اهداف مهمی را برای طراحی استراتژی‌های مؤثرتر پیشگیری از خودکشی فراهم می‌کند. امیدوارم دانشمندان برای حل این مسئله با هم همکاری گسترده‌ای را آغاز کنند.

پژوهشگران می‌گویند در پژوهش‌های آینده باید این موضوع مدنظر قرار گیرد که آیا مدل‌های پیشنهادی آن‌ها با تلاش‌های آینده‌ی خودکشی همبستگی دارد یا نه و اینکه آیا درمانی وجود دارد که بتواند ساختار یا عملکرد شبکه‌های مغزی شناسایی‌شده را تغییر داده و موجب کاهش خطر خودکشی شد یا خیر.

مطالعه HOPES

در سال ۲۰۱۸، پژوهشگران مطالعه‌ای به‌نام HOPES را راه‌اندازی کردند که اطلاعات در دسترس مربوط به حدود ۴ هزار فرد جوان را از سرتاسر جهان جمع‌آوری می‌کند. هدف، توسعه‌ی مدلی است که بتواند پیش‌بینی کند چه کسی درمعرض خطر خودکشی است. پژوهشگران این مطالعه اسکن‌های مغز و اطلاعات مربوط به ویژگی‌های محیطی و روانی افراد را در ارتباط با خودکشی مورد بررسی قرار خواهند داد تا بتوانند عوامل جهانی و خاص خودکشی را شناسایی کنند. لیان اشمل، نویسنده‌ی دیگر مقاله می‌گوید:

بسیاری از افراد در دوران نوجوانی با این مشکل روبه‌رو می‌شوند. اگر بتوانیم راهی برای شناسایی افراد جوان درمعرض خطر پیدا کنیم، فرصتی خواهیم داشت که به آن‌ها در این مرحله‌ی مهم از زندگی کمک کنیم.