در شامگاه فردا پنجشنبه 19 مهر، سیاره مشتری با ماه در کمترین زاویه جدایی از یکدیگر قرار میگیرند.
به گزارش خبرنگار ایسنا، پدیده همنشینی پدیده نجومی است که دو جرم آسمانی با کمترین زاویه جدایی به یکدیگر میرسند.
مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفتوگو با ایسنا، در این باره گفت: در شامگاه پنجشنبه داس ماه نو و سیاره مشتری به کمترین زاویه جدایی از یکدیگر میرسند.
وی اضافه کرد: در این پدیده ماه و سیاره مشتری در کمترین زاویه جدایی از یکدیگر قرار میگیرند.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران خاطر نشان کرد: در ساعت ٥١ دقیقه بامداد روز جمعه ٢٠مهر، سیاره برجیس در ٤.١ درجه جنوب ماه قرار خواهد گرفت.
به گزارش ایسنا، سیاره مشتری یا برجیس، بزرگترین سیاره منظومه شمسی بوده و جرم آن از تمام سیارات دیگر بیشتر است. مشتری که نزدیکترین سیاره غولپیکر به خورشید است، از نظر بزرگی و جرم در مقام اول جای دارد و هنگامی که در آسمان پدیدار میشود، به غیر از زهره از تمام ستارگان و سیارههای دیگر نورانیتر دیده میشود.
این سیاره دارای لکه سرخ بزرگ و از زمان کشف این لکه تاکنون، بارها دیده شده که قطر آن تا 3 برابر قطر زمین افزایش یافته است. جریانهای چرخان گاز که در این لکه وجود دارند، فسفر را از جو تحتانی به بالا مکیده و باعث قرمز یا صورتی شدن لکه میشوند. این لکه از محیط اطراف خود بلندتر و سردتر است و هر 12 روز زمینی، یک دور در جهت عکس عقربههای ساعت به دور خودش میچرخد.
گرچه بنیان ماهوارهها بر پایه کسب اطلاعات و خبر از "دشمن" گذاشته شد اما تا اوایل دهه 1960 هیچ یک از دو قدرت صاحب فناوری فضایی به صراحت از ماهواره جاسوسی نامی نمیبردند.
به گزارش ایسنا، در 11 اکتبر 1960 آمریکا با پرتاب یک ماهواره با نام "ساموس"(SAMOS -Satellite and Missile Observation System) که ماموریتش "نظارت بر سامانههای موشکی و ماهواره" بود عملا و رسما باب پرتاب ماهوارههای جاسوسی را باز کرد.
البته سابقه این ماهواره به سالهای نخست دهه 1950 بر میگردد زمانیکه هنوز حتی اسپوتنیک-1, نخستین ماهواره جهان به فضا پرتاب نشده بود. فکر طراحی و ساخت ماهواره جاسوسی ساموس به عنوان بخشی از برنامه حفاظتی نیروی هوایی در سال 1956 ارائه گردید. این برنامه بعد از آغاز عصر فضا در اکتبر 1957 صورت جدیتری به خود گرفت بطوریکه بودجهای 108.2 میلیون دلاری(اگر بخواهیم محاسبه به روز داشته باشیم معادل 0.92 میلیارد دلار در سال 2018) برای آن اختصاص یافت.
ساموس که به لحاظ فنی توانایی عکسبرداری از اهداف مورد نظر را داشت, توسط کارشناسان شرکت لاکهید و به سفارش ارتش آمریکا طراحی گردید. ساموس-1 بر پایه موشک "آجنا" با طول حدود 6 متر, قطر 1.5 متر و وزنی تقریبی 2 تن ساخته و با یک موشک از نوع اطلس به فضا پرتاب شد. این ماهواره میتوانست جدا از تحرکات نیروی پیاده, سیستمهای حمل و نقل, سامانههای موشکی, تاسیسات نظامی و غیرنظامی طرف مقابل را مرتبا زیر نظر داشته باشد.
در آن زمان کلیه اطلاعات مربوط به این ماهواره مخفی نگه داشته میشد به همین دلیل در مورد وضعیت و فعالیت آن خبری منتشر نشد اما به گفته کارشناسان چند ماهواره اولیه ساموس در رسیدن به اهداف تعیین شده ناکام ماندند و نتوانستند ماموریت خود را به انجام رسانند و تنها حدود یک سال بعد, سری دوم ماهوارههای ساموس توانست در مدار قرار بگیرد و کارش را با موفقیت به انجام برساند.
بر پایه تجربههای به دست آمده, ارتش آمریکا بعدا ماهواره دیگری ساخت و امروز این "چشمان نامحرم" کلیه فعالیتهای کشورهای دیگر را مینگرند.
براساس یادداشت فاششدهی یکی از کارمندان داخل گوگل، ماه گذشته معلوم شد که گوگل قصد دارد موتور جستجوی سانسورشدهای را طی ۶ تا ۹ ماه آینده برای کشور چین راهاندازی کند.
ريگان گالاگر از وبسایت اینترسپت گزارش میدهد که بن گومز مدیر پروژهی موتور جستجوی سانسورشدهی چین، جلسهای را با حضور کارمندان پروژه برگزار کرد و برای حضور در توسعهی این پلتفرم به آنها خوشامدگویی گفت. ظاهرا اتاق جلسه مملو از کارمندانی بوده است که روی پروژهی موتور جستجوی سانسورشدهی چین با نام پروژهی دراگونفلای کار میکنند. براساس گزارش اینترسپت، بن گومز مدیر پروژه در مورد برنامهی زمانبندی پروژه اعلام کرد:
زمان عرضهی پلتفرم در حدود ۶ تا ۹ ماه آینده خواهد بود؛ هرچند جهانی که در آن زندگی میکنیم، مکانی بسیار پویا است.
وی در ادامهی صحبتهای خود اشاره کرد که با توجه به شرایط خاص سیاسی و جو حاکم، ارائهی جدول زمانبندی دقیق برای توسعهی پلتفرم کار دشواری است. ولی هر زمان دری بسته شود، در دیگری باز میشود و کارمندان باید آمادهی معرفی پلتفرم جدید باشند. موضوعات مطرحشده در این جلسه با آنچه پیشتر از سوی بن گومز و کیت انرایت، معاون ارشد حریم خصوصی گوگل مطرح شده بود، در تضاد است. پیشتر گوگل پروژه محرمانه دراگن فلای را تایید کرده بود، ولی در مورد جزئیات آن هیچ صحبتی مطرح نشده بود.
مقالههای مرتبط:
ماه گذشتهی میلادی، انرایت در جمعی از اعضای کنگره، تنها نام پروژهی دراگونفلای را در خلال صحبتهای خود به زبان آورد، ولی در مورد جزئایت آن هیچ صحبتی مطرح نکرد. به گزارش Wired، انرایت بهصورت کلی منکر پروژهی دراگونفلای نشد، ولی با توجه به صحبتهای وی گمان آن میرفت که گوگل در حال بررسی ایدهی اجرای موتور جستجوی سانسورشده است. حتی انرایت در بیانات خود بهصورت شفاف مطرح کرد که گوگل برنامهی مشخصی برای این پروژه معلوم نکرده است و مشخص نیست این پروژه به چه سمتی حرکت خواهد کرد.
بن گومز نیز در جریان مصاحبهی خود با شبکهی بیبیسی اعلام کرد که آنچه تاکنون در مورد این پروژه انجام شده است، بررسی آن است. حتی گومز مطرح کرد که گوگل هنوز هیچگونه برنامهای برای معرفی موتور جستجوی سانسورشدهی چین ندارد و به همین دلیل نمیتواند در مورد زمان راهاندزای آن صحبت کند.
بیشک افراد بسیاری از جمله دولت امریکا، در پشت پردهی پروژهی دراگونفلای حضور دارند. مایک پنس، معاون رییس جمهور امریک در سخنرانی هفتهی گذشتهی خوداعلام کرد:
وقتی ما در اینجا جمع شدهایم، توافقات جدید بسیاری در سراسر امریکا در حال شکلگیری است. صاحبان تجارت و کسبوکار، در فکر سهماههی بعدی خود هستند. اما اگر حضور در بازار چین به معنی تغییر وضعیت در مالکیت معنوی است یا بهمعنی مشارکت در ظلم و ستم پکن میشود، برای شیرجه زدن به بازار چین باید مجددا روی این موضوع بازنگری و فکر کرد. باید بیشتر بهدنبال چنین موضوعاتی باشیم. بهعنوان مثال، اگر پروژهی دراگونفلای، حزب کمونیست را در چین تقویت میکند و منافع شهروندان چینی را به خطر میاندازد، گوگل باید آن را بهسرعت متوقف کند.
در حال حاضر گوگل، در این حوزه فعالیتهایی را بهانجام رسانده است و قصد دارد نسخههایی از موتور جستجوی سانسورشده را با نامهای Nobel Prize ، democracy و peaceful protest برای شهروندان پرجمعیتترین کشور جهان اجرا کند. Google موتور جستجوی سانسورشدهای را با ویژگیهایی خاص برای کشور چین توسعه میدهد که در آن شماره تلفن کامل، IP و امکان ردیابی موقعیت مکانی به نتایج جستجو اضافه میشود. پیشتر نیز گفته شده بود که موتور جستجوی گوگل چین، شماره تلفن کاربر را ضمیمهی نتایج جستجو میکند. همچنین پیشتر ویژگیهای جدید موتور جستجوی گوگل منتشر شده بود.
بهنظر میرسد که در مقابل دسترسی به بازار چین، یک شرکت آمریکایی که در حال حاضر میلیاردها دلار ارزش دارد، حاضر است چنین پروژهای را به انجام برساند و از حکومت چین در مقابل مردم و شروندان چینی حمایت کند.
کانن برخی از ویژگیهای خوب نرمافزار پردازش حرفهای تصاویر خام دیجیتالی یا DPP خود را برای گوشیهای هوشمند عرضه؛ و امکان استفاده از اپلیکیشن DPP Express را برای کاربران آیپد پرو اپل با سیستم عامل iOSفراهم کرده است.
اپلیکیشن DPP Express بههمراه اپلیکیشن Camera Connect کانن میتوانند طیف گستردهای از عملکردهای مربوط به پردازش تصویر را برای فایلهای مختلف کانن از جمله CR3 Raw و تصاویر JPEG ارائه بدهند. کاربران میتوانند با کمک این اپلیکیشن، فایلهای خود را مشاهده و تنظیم کنند و در صورت لزوم آنها را روی فضای ذخیرهسازی ابری، در فضای حافظهی کامپیوتر یا دوربین خود ذخیره کنند. همهی عملکردها بهصورت بیسیم قابل انجام است.
برنامه Camera Connect، به کاربر اجازه میدهد تا بتواند دوربین را از راه دور کنترل کند. در نتیجه کاربر میتواند تصاویر را بهصورت بیسیم از دوربین کانن روی آیپد اپل دانلود کند. وقتی تصاویر روی آیپد قرار دارند، از طریق اپلیکیشن DPP Express امکان پردازش و ویرایش تصاویر در اختیار کاربر قرار میگیرد. رابط کاربری برنامه، بسیار ساده طراحی شده است و بهراحتی امکان تنظیم تصویر، تنظیم سطح گاما، تصحیح لنز و همچنین تنظیم تصویر با کمک منحنیهای رنگ (tone curves) در اختیار کاربر قرار داده میشود. تمام تغییرات در زمان واقعی قابل اعمال هستند.
اپلیکیشن DPP Express، امکان ویرایش Multiple Editing Histories را در اختیار کاربر قرار میدهد که به معنی در اختیار داشتن چندین ویرایش مختلف از یک تصویر مشخص روی اپلیکیشن است؛ با کمک این اپلیکیشن، کاربران میتونند تا چهار بار تاریخچهی ویرایشهای تصویر را در اختیار داشته باشند و به آن مراجعه کرده، تغییرات ویرایششده روی عکس را مشاهده و مقایسه کنند. در صورت لزوم، امکان ویرایش عکس با توجه به فایلهای ادیتشده با انجام کپی و پیست امکانپذیر خواهد بود.
اپلیکیشن Digital Photo Professional برای استفاده در مدلهای آیپد و آیپد پرو با نسخهی سیستم عامل iOS 11 سازگاری دارد. در وبسایت کانن اطلاعات بیشتری در مورد سازگاری اپلیکیشن ارائه شده است. همچنین علاقهمندان میتوانند برنامهی DPP Express را از اپل استور دانلود کنند.
مرحله نهایی اجرای استانداردهای ۸۵ گانه خودرویی از ابتدای دی ماه سال جاری آغاز میشود. برنامه تحویل خودروهای پیشفروش شده نیز، به زمستان امسال و اواخر سال بعد میانجامد. این شرایط نگرانیهایی برای متقاضیان به وجود آورده است. در همین زمینه رئیس سازمان ملی استاندارد اعلام کرد که برنامه پیش فروش (سایپاو ایران خودرو) تا زمانی که مورد تایید این سازمان قرار گرفته باشد، مشکلی ندارد.
اسفندماه سال ۱۳۹۵ سازمان ملی استاندارد ایران از افزایش تعداد استانداردهای خودرویی از ۵۵ به ۸۵ مورد خبر داد و اعلام کرد براساس تفاهمنامهای بین این سازمان و وزارت صنعت، معدن و تجارت ارتقای این استانداردها از نظر تعداد و کیفیت مطرح شده است؛ موضوعی که بر اساس مصوبه شورای سیاستگذاری خودرو با حضور وزیر وقت صنعت، معدن و تجارت، رئیس سازمان ملی استاندارد، خودروسازان و قطعهسازان در دستور کار قرار گرفت.
بر اساس زمانبندی صورت گرفته باید تا ابتدای دی ماه سال گذشته ۶۱ مورد استاندارد خودرویی اجرایی میشد و پس از آن تا ابتدای تیر ماه سال ۱۳۹۷ دو مورد به ۶۱ استاندارد قبلی اضافه شده و در نهایت با اضافه شدن ۲۲ مورد استاندارد خودرویی دیگر تا دی ماه سال ۱۳۹۷، تعداد استانداردهای اجباری خودروهای سواری به ۸۵ مورد افزایش مییافت.
در مرحله اول اجرای استانداردهای ۸۵گانه خودرویی که قرار بود ۶۱ استاندارد خودرویی مدنظر قرار گیرد، سازمان ملی استاندارد ایران در موعد مشخص و در ابتدای دیماه سال ۱۳۹۶ اسامی ۲۵ خودروی سواری و سنگین جادهای را منتشر و اعلام کرد؛ خط تولید آنها باید متوقف شود.
چهارم دیماه سال گذشته، تولید و واردات بعضی از خودروهای غیر استاندارد از جمله MVM 315 سدان، MVM 550، تیگو 5، سایپا ۱۳۱ و سایپا ۱۳۲ دوگانه سوز، سایپا ۱۴۱ بنزینی و دوگانه سوز، آریو ۱۵۰۰ سی سی، پژو پارس با موتور XUM، وانت تک کابین و دو کابین مزدا بنزینی و دوگانه سوز، کارا ۱۷۰۰ (بنزینی و دوگانه سوز)، آسا B 50F،لیفان 620، لیفان X50، لیفان X60، جک J5، هیوندای i10 از دستور کار خودروسازان خارج شد.
علاوه بر خودروهای سواری اعلام شده، خودروهای سنگین کشنده نیمه تریلر آکسور مدل 1843 LS، کامیون فاقد اتاق بار دانگ فنگ مدل K1051S، کشنده نیمه تیریلر اسکانیا مدل R440LA، کشنده نیمه تریلر اسکانیا مدل R460LA کشنده نیمه تریلر FAW مدل J6-CA 4250 کشنده نیمه تریلر FAW مدل J6-CA4180 و اتوبوس بین شهری درسا با موتور اسکانیا dc 13107 خودروهای سنگینی هستند که از ابتدای آذرماه سال جاری بر اساس مصوبه مربوط به توقف خط تولید خودروهای غیراستاندارد با توقف خط تولید روبرو شدند.
پس از آن در مرحله دوم اجرای استانداردهای ۸۵ گانه خودرویی که با تاخیری یک ماهه از سوی سازمان ملی استاندارد ایران همراه شد، خط تولید هیچ خودرویی متوقف نشد و سه خودروی جدید نیز مجوز ورود به بازار دریافت کردند و در مرحله پایانی اجرای طرح مذکور باید منتظر ماند و دید خط تولید چه خودروهایی از ابتدای دی ماه سال جاری به بعد متوقف خواهد شد.
تعیین تکلیف شمارهگذاری خودروهای پیش فروش شده
نیره پیروزبخت (رئیس سازمان ملی استاندارد ایران) درخصوص خودروهای پیش فروش شده سایپا و ایران خودرو که تحویل برخی از آنها اواخر تابستان سال آینده است، نیز گفت:
برنامه پیش فروش خودروها تا زمانی که مورد تایید سازمان ملی استاندارد قرار گرفته، مشکلی ندارد و خودروهای تحویلی به مردم مشکلی برای شمارهگذاری نخواهند داشت.
نیره پیروزبخت در نشست خبری به مناسبت در پیش بودن روز جهانی استاندارد (۲۲ مهر) افزود:
این سازمان از ۱۵ سال پیش برای جلوگیری از تولید خودروهای بی کیفیت و غیراستاندارد فعالیت خود را آغاز کرد که در ابتدا شامل ۱۱ استاندارد اجباری بود، که امروز به ۶۳ مورد رسیده و در ابتدای زمستان امسال به ۸۵ مورد افزایش خواهد یافت. البته در بررسی این استانداردها شرایط روز جامعه را نیز لحاظ خواهیم کرد؛ شاید نتوان با سرعتی که لازم است کارخانههای تولیدکننده خودرو را به سمت استانداردهای یاد شده سوق داد. همه خودروسازان برنامههای خود را در این زمینه اعلام کردهاند، اما از تاریخ یاد شده اگر نتوانند مطابق برنامه اقدام کنند از تولید خودروهای غیراستانداردشان جلوگیری خواهد شد. سال گذشته ۲۵ خودروی غیراستاندارد و بیکیفیت از خط تولید خارج شد و تیرماه امسال نیز هشت خودرو به دلیل رعایت نکردن استانداردهای سوخت اجازه شمارهگذاری از سوی نیروی انتظامی نیافتند.
پیروزبخت همچنین درخصوص تردد برخی خودروهای غیراستاندارد در خیابانها و جادهها گفت:
این خودروها مربوط به پیش از برنامه توقف تولیدشان است و همچنان میتوانند تردد کنند. این سازمان مسئول نگارش استانداردهای جدید است و شرایط اقتصادی، سیاسی یا تحریمها خارج از این موضوع خواهد بود؛ یعنی تا زمانی که تحریم جدید اجرایی نشده سازمان همچنان استانداردهای جدید مینویسد، زیرا همانند نقشه راه واحدهای تولیدی است.
رئیس سازمان ملی استاندارد ایران درباره استانداردهایی همچون دیلایت (Day light، طراحی شده برای کشورهای مهآلود) در استانداردهای ۸۵ گانه یاد شده گفت:
در ایران نیز مناطق مهآلود یا دارای گردوغبار کم نیستند و تدوین چنین استانداردهایی به دلیل مباحث ایمنی و کاهش تصادفات است. استانداردها همگام با پیشرفتهای روز جهان از نظر کمی و کیفی رشد میکنند و هر چه نیاز و دانش روز جوامع افزایش مییابد، تدوین استانداردهای جدید نیز ضروری میشود.
استاندارد بنزین و گازوئیل
رئیس سازمان ملی استاندارد ایران درباره استاندارد گوگرد در بنزین و گازوئیل نیز اظهارداشت:
استاندارد گوگرد مربوط به گازوئیل نبوده، اما بتازگی با مصوبه هوای پاک مشمول استاندارد اجباری شد؛ در این زمینه سه سال فرصت به وزارت نفت داده شد تا فرآوردههای گازوئیلی را استاندارد کند. برای بنزین نیز مطابق برنامهریزی انجام شده ابتدا توزیع بنزین استاندارد یورو ۴ در هشت کلانشهر مورد تاکید قرار گرفت که در گام دوم به ۱۵ کلانشهر افزایش یافت و امسال مقرر شده وزارت نفت ۶۰ درصد پوشش جمعیتی کشور را از بنزین با استاندارد ملی یورو ۴ برخوردار کند. نمونهبرداریهای مربوط به استاندارد بنزین در نیمه جنوبی کشور آغاز شده و بزودی در نیمه شمالی کشور نیز انجام میشود و در پایان سال، گزارش آن برای دولت، مجلس و مسئولان فرستاده خواهد شد.
در گزارش ویژه مجمع بینالمللی تغییرات اقلیمی (IPCC) که بهتازگی منتشر شده، هشدار داده شده است برای محدود کردن میزان گرمایش زمین به ۱/۵ درجهی سانتیگراد و درنتیجه کاهش اثرات مخرب گرمایش جهانی، نیاز به اصلاحات فوری و بیسابقهای در تمامی ابعاد جوامع است.
از زمان انقلاب صنعتی تاکنون، انتشار گازهای گلخانهای ناشی از فعالیتهای بشر موجب شده است تا میانگین دمای جهانی، یک درجهی سانتیگراد افزایش یابد. در سال ۲۰۱۵، توافقنامهی پاریس با هدف تقویت ارادهی جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی، به امضای ۱۹۵ کشور رسید.یکی از اهداف کلیدی این پیمان، محدود کردن میزان گرمایش جهان به عددی کمتر از ۲ درجهی سانتیگراد نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی بود و همان موقع، یک هدف خوشبینانهتر برای دستیابی به نرخ ۱/۵ درجه تا پایان قرن جاری در نظر گرفته شد.
در دسامبر سال جاری، تمامی کشورهای عضو این پیمان در کنفرانس تغییرات اقلیمی شهر Katowice لهستان، مجددا گرد هم میآیند تا پیشرفتهای خود را مورد بازبینی قرار دهند.
گزارش تازهی مجمع بینالمللی تغییرات اقلیمی به مقایسهی وضعیت تهدیدهای احتمالی پیش رو در هریک از سناریوهای افزایش ۱/۵ یا ۲ درجهای دمای جهان پرداخته است. همچنین نقشه اقدامات لازم برای تحقق هر یک از این دو سناریو شرح داده شده است.
این گزارش با تلاش ۹۱ دانشمند تهیه شده و توسط ویراستارانی از ۴۰ کشور مختلف جهان، مورد بازبینی قرار گرفته است. همچنین در این سند، به بیش از ۶ هزار منبع علمی ارجاع شده است و در واقع حاصل کار هزاران نفر از متخصصان و کارمندان بخشهای دولتی است. گزارش یادشده بهعنوان مرجع علمی اصلی در بررسی و تصمیمگیری اعضا، طی کنفرانس پیشرو مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
Panmao Zhai، یکی از اعضای کارگروه شمارهی یک IPCC، با ماموریت بررسی مبنای فیزیکی تغییرات اقلیمی گفت:
یکی از پیامهای اصلی که میتوان از این گزارش استخراج کرد، این است که ما همین حالا هم پیامدهای افزایش یک درجهای گرمای جهان را در قالب پدیدههایی نظیر تعدد بلایای طبیعی، بالا آمدن سطح آب دریاها، ناپدید شدن یخهای قطبی میبینیم.
مطابق این گزارش، چنانچه بشر هنوز به کاهش نسبی آثار ویرانگر تغییرات اقلیمی امیدوار است، باید محدودیت افزایش ۱/۵ درجه ای را بهجای دو درجه اعمال کند.
بهعنوان مثال، میزان بالا آمدن سطح آب دریاها را در نظر بگیرید. چنانچه دما دو درجه افزایش یابد، سطح آب دریاها به اندازهی ۱۰ سانتیمتر بیشتر از زمانیکه دما ۱/۵ درجه افزایش یابد، بالا خواهد آمد. ممکن است این اختلاف چندان به چشم نیاید؛ اما همین نیم درجه اختلاف دما باعث میشود ۱۰ میلیون نفر دیگر از ساکنان جزایر و مناطق ساحلی پست در معرض خطر سیلاب و دیگر بلایا قرار گیرند.
همچنین پیشبینی میشود که سناریوی افزایش دو درجهای دما باعث گرمایش اقیانوسها شود.این امر بهنوبه خود منجر به افزایش میزان اسیدیته و کاهش سطح اکسیژن آبها خواهد شد. این عوامل در مجموع تهدیدی جدی برای تنوع زیستی در دریاها، اکوسیستمها و صنعت شیلات محسوب میشود.
همچنین افزایش دو درجهای ممکن است آثار مخربی بر سلامت و تندرستی ما داشته باشد. این آثار میتواند شامل ریسک افزایش تولید ازون و نیز مرگومیر های ناشی از گرمای زیاد باشد. افزایش دما باعث افزایش شیوع بیماریهای مرگباری نظیر مالاریا و تب دِنگی میشود و بدتر از همه اینکه میزان تولید غلاتی نظیر ذرت، برنج و گندم در اثر تغییرات آبوهوا بشدت افت خواهد کرد.
گرمایش جهانی آثار مخربی بر بسیاری از اکوسیستمهای ارزشمند بر جای گذاشته است. برای نمونه، باعث ناپدید شدن تپههای مرجانی با سرعتی باورنکردنی شده است. این گزارش پیشبینی کرده است که چنانچه بشر نتواند میزان گرمایش را به ۱/۵ درجه محدود کند، تمامی تپههای مرجانی به معنای واقعی کلمه از بین خواهند رفت. حتی در صورت موفقیت بشر در این مورد، باز هم ۷۰ الی ۹۰ درصد از این تپهها را از دست خواهیم داد.
موارد یادشده تنها چند نمونه از فهرست بلند (و البته غمانگیز) تهدیدهای ناشی از تغییرات اقلیمی است که درصورت رسیدن افزایش دما به آستانهی دو درجه یا بیش از آن، به طرز فاجعهبارتری رخ خواهند داد.
امضاکنندگان توافقنامه پاریس باید در همهی عرصهها از صنعت و ساختمان گرفته تا کاربری زمین، مدیریت شهری و البته نحوهی تامین انرژی، تغییراتی جامع ایجاد کنند. میزان جهانی انتشار کربن در سال ۲۰۳۰ باید به میزان ۴۵ درصد مقدار آن در سال ۲۰۱۰، کاهش یابد.
تا سال ۲۰۵۰ بشر باید بتواند میزان انتشار خالص (Net emission) را به صفر برساند. دستیابی به این امر مستلزم آن است که بهصورت گسترده به منابع تجدیدپذیر روی آوریم و با تکنولوژیهایی نظیر جداسازی کربن و ذخیره سازی (CCS) و تکنولوژیهای پاکسازی دی اکسید کربن (CDR) بتوانیم مازاد کربن منتشرشده در اتمسفر را به دام بیندازیم.
چنانچه دمای جهانی به بالاتر از میزان ۱/۵ درجه برسد، اعمال روشهای جذب و حذف دیاکسید کربن تا زمانی که دما دوباره به زیر نقطهی هدف تا سال ۲۱۰۰ برسد، ضروری خواهد بود. مسئلهی گیجکننده این است که بازدهی روشهای انتشار منفی (که این سناریو به آن تکیه دارد) هنوز در مقیاسهای بزرگ به اثبات نرسیده است.
نویسندگان این گزارش برآورد کردهاند که بهروزرسانی سیستم انرژی جهانی طی سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۳۵ نیاز به ۲/۴ تریلیون دلار سرمایهگذاری سالیانه خواهد داشت.
حتی در بهترین سناریوی ممکن که طی آن گرمایش زمین تا پایان سدهی جاری به ۱/۵ درجه محدود شود، باز هم احتمالا عواقب منفی این میزان گرمایش، ویرانگر خواهد بود. اما این کاهش کمتر دما، زمان ارزشمندی در اختیار بشر قرار میدهد تا خود را با شرایط ناسازگار ناشی از تغییرات اقلیمی وفق دهد.
Debra Roberts، از اعضای کارگروه شماره دو IPCC، با ماموریت بررسی اثرات، سازگاری و عوامل آسیبپذیری تغییرات اقلیمی، میگوید:
این گزارش اطلاعات مورد نیاز را در اختیار سیاستگذاران و متخصصان قرار میدهد تا به کمک آن بتوانند با در نظر گرفتن مختصات بومی و نیازهای مردم، در قبال تغییرات اقلیمی تصمیمگیری کنند.
سالهای پیش رو، احتمالا مهمترین دوران تاریخ ما را رقم خواهند زد.
طبق شایعات جدید، .Essential Products Inc، استارتاپی نوپا با رهبری اندی رابین (خالق اندروید)، قصد دارد بهمنظور تمرکز روی ساخت یک گوشی هوشمند جدید مبتنی بر هوش مصنوعی، اکثر پروژههای فعلیاش را بهصورت موقت، بهحالت تعلیق درآورد. این گوشی جدید بهلطف بهرهمندی از AI، میتواند رفتار کاربر را تحلیل کند و با تقلید از آن، بهصورت خودکار (بهجای خود فرد) به پیامکها پاسخ دهد.
اسنشال پروداکتس مدتی پیش اعلام کرد که ساخت گوشی هوشمند جدیدی را که مدتها روی آن کار میکرد، متوقف کرده است و چند ماه پس از آن، شاهد توقف روند ساخت اسپیکر خانگی این شرکت نیز بودیم. تمامی این اطلاعات توسط افرادی منتشر شدهاند که نخواستهاند نامشان فاش شوند؛ چرا که این اطلاعات، همگی محرمانه هستند.
میزان فروش گوشی اسنشال پیاچ-وان (یا همان اسنشال فون) اصلا راضی کننده نبود و بههمین دلیل اسنشال تصمیم گرفت تا ساخت مدل دوم این محصول را متوقف کند؛ افشاگران مدعی شدهاند که یکی از اصلیترین دلایل این اتفاق، شباهت بیش از حد اسنشال فون به دیگر گوشیهای مطرح موجود در بازار و شانس کم این گوشی برای مقابله با آنها، بوده است. گفتنی است این استارتاپ مدتی پیش اعلام کرده بود که قصد دارد خود را به یک شرکت دیگر واگذار کند.
شنیدهها حاکی از آن هستند که طراحی گوشی جدید اسنشال پروداکتس، قرار است تفاوت زیادی با آنچه که امروزه در بازار میبینیم، داشته باشد. این گوشی هوشمند احتمالا به نمایشگری کوچک تجهیز خواهد شد و تعامل اصلی کاربران با آن، از طریق دستورات صوتی صورت خواهد گرفت. ایدهی اصلیای که حول این گوشی میچرخد، این است که محصول جدید اسنشال بتواند قرار ملاقات را برای کاربر ترتیب دهد و همچنین به پیامکها و ایمیلهای ارسالشده برای فرد، بهصورت خودکار پاسخ دهد. بدیهی است که امکان برقراری تماس نیز برای کاربران فراهم خواهد شد.
ممکن است با خواندن پاراگراف بالا، ناخودآگاه یاد فیلم علمیتخیلی و شناختهشدهی Her با بازی واکین فینیکس واسکارلت جوهانسون بیافتید. رابین بارها در مصاحبههایش اعلام کرده است که دوست دارد روزی بتواند با یک محصول کاملا متفاوت، تصورات و خیالپردازیهای مردم را ثبت کند. دستگاه جدید شرکت اسنشال که برای نخستین بار است شاهد انتشار خبر مربوط به آن هستیم، میتواند جدیدترین جاهطلبی و آخرین شانس این شرکت برای قدرتنمایی در بازاری باشد که توسط بزرگانی نظیر اپل و سامسونگ، قبضه شده است. گفتنی است که نمایندگان شرکت اسنشال تاکنون در این رابطه، اظهارنظر نکردهاند.
اندی رابین سال گذشته در مصاحبهای با وبسایت بلومبرگ از اهداف بلندپروازانهی خود گفته بود:
اگر روزی توانایی ساخت موبایلی را داشته باشم که بتوان آن را نسخهی مجازی شما نامید، این شما کاربران هستید که از زندگیتان لذت خواهید برد؛ چرا که خواهید توانست بدون هیچگونه تماس با گوشی، شام خود را سفارش دهید. شما همچنین میتوانید به گوشی هوشمند خود برای انجام یکسری کارها بهجای خودتان، کاملا اعتماد کنید.
گرچه این دیدگاه در نگاه اول کمی بلندپروازانه بهنظر میرسد، اما لحظهای را متصور شوید که واقعا شاهد عرضهی چنین دستگاهی باشیم. اگر با دستیارهای صوتی نظیر سیری یا الکسا کار کرده باشید، بهخوبی از محدودیتهای آنها آگاه هستید. با این اوصاف، شاید بتوان دستگاه جدید اسنشال را نه یک گوشی هوشمند، بلکه ابزاری برای کاملتر شدن گوشی بهحساب آورد؛ این دستگاه جدید را از طرفی میتوان مخصوص آنهایی دانست که دوست دارند کمتر با نمایشگر گوشی خود، تعامل داشته باشند.
شرکت اسنشال پروداکتس که امروزه ارزشش به حدود ۳۰۰ میلیوندلار رسیده است، سال گذشته گوشی هوشمندی را بهنام Essential Phone پیش از عرضهی آیفون X توسط اپل، روانهی بازار کرد؛ این محصول جزو نخستین گوشیهایی بود که از نمایشگری لبه تا لبه استفاده میکرد. از زمان عرضهی اسنشال فون و آیفون ۱۰ تاکنون، شاهد این بودهایم که بسیاری از شرکتهای رقیب، سراغ ساخت گوشی با چنین طراحیای رفتهاند. همانطور که بالاتر گفتیم، اسنشال فون هیچگاه نتوانست رقم فروش خوبی را تجربه کند؛ به عقیدهی کارشناسان، دلیل اصلی این اتفاق، قیمت نسبتا بالای آن و البته باگهای نرمافزاری بوده است.
اندی رابین قصد دارد با ساخت و عرضهی گوشی جدیدی که تمرکز اصلیاش روی قابلیتهای مبتنی بر هوش مصنوعی است، خاطرات بد ناشی از اسنشال فون را به تاریخ بسپارد. گفته میشود که ساخت نمونهی اولیهی این دستگاه جدید تا پایان سال جاری میلادی بهاتمام خواهد رسید و اسنشال احتمالا این محصول را در جریان برگزاری رویداد Consumer Electronics Show در ماه ژانویه، به شرکای تجاری خود نشان خواهد داد.
همکاران استیو جابز در سالهای گذشته، او را شیفتهی کنترل مینامند. همین خصوصیت باعث شد تا او در سال ۱۳۶۴ (۱۹۸۵ میلادی) از اپل اخراج شود. البته این شیفتگی در حوزهی ساختوتولید و همچنین زنجیرهی تأمین محصولات، باعث موفقیت او شد.
تمایل جابز به کنترل فرآیندها باعث شد تا او و تیمش پردازندهی آیفون را توسعه دهند. این روند توسعه، در محصولات بعدی مانند اپل واچ نیز لحاظ شد. جابز معتقد بود اگر قطعات را از شرکتهای دیگر بخرد، هیچگاه در رقابت پیروز نخواهد شد.
فعالیتهای اخیر اپل در توسعهی نیمههادیها، مثالزدنی است. روند طراحی آنها موجب ساخت هستههای IP شده است که شرکت میتواند تا سالهای آتی با استفاده از آنها پردزاندههای جدید بسازد. هستههای IP یا Semiconductor Intellectual Property Coreبخشی از یک تراشه هستند که قابلیت استفادهی مجدد را دارند. طراحی این هستهها، بهنوعی مالکیت معنوی آن قطعه به شمار میرود. البته اپل هنوز برای پردازندههای لپتاپهای مک به اینتل وابسته است اما بهنظر میرسد این وابستگی نیز در آیندهی نزدیک از بین برود.
اپل چندی پیش در رویداد اختصاصی خود از بهروزرسانی جدید در پردازندههای سری A با نام A12 Bionic رونمایی کرد. این تراشه تفاوت زیادی با نسخههای قبلی دارد. در تراشهی A11 Bionic موتور عصبی بخش بسیار کمتری از کل فرآیند پردازنده (به بیان بهتر SOC) را بر عهده داشت. بهعلاوه آن بخش با دیگر قسمتهای پردازنده ادغام شده بود. نسل قبلی توانایی انجام ۶۰۰ میلیارد عملیات در ثانیه را داشت و بر اساس معماری دو هستهای طراحی شده بود.
موتور عصبی در تراشهی A12 Bionic اکنون یک بلوک مخصوص در پردازنده دارد و از ۲ هسته به ۸ هسته رسیده است. این موتور اکنون توانایی انجام ۵ تریلیون عملیات را در ثانیه دارد. بهرهبرداری نهایی از تمامی این امکانات سرشار جدید، در بخش نرمافزار اتفاق میافتد. جایی که اپل CoreML را در اختیار توسعهدهندگان قرار داده تا محصولاتی خارقالعاده تولید کنند.
کارشناسان معتقدند اپل در حال نزدیک شدن به قابلیتی است که تصورات علمیتخیلی را به واقعیت تبدیل میکند. در این مسیر، یادگیری ماشین و بینش کامپیوتری در مرکز اقدامات تحقیقات قرار دارند. تا چند وقت اخیر، این فرآیندها تنها بهصورت تحقیقات و در محیطهای آزمایشگاهی حضور داشتند اما امروز و با ورود خودروهای خودران به جادهها، این حقایق هرچه بیشتر به واقعیت نزدیک شدهاند. مثال دیگر بینش کامپیوتری، گوگل لنز است که توانایی شناسایی اجسام را با استفاده از دوربین گوشی هوشمند دارد.
اکنون با وجود پردازندهی A12 Bionic و APIهای متعدد که در اختیار توسعهدهندگان قرار دارد، آیندهی این فناوریها در جبههی اپلیکیشنها دیدنی است. یکی از این نمونهها، اپلیکیشن مخصوص بسکتبال است که دموی آن توسط اپل در رویداد گذشته به نمایش گذاشته شد. در دموی مذکور، این اپلیکیشن یک آنالیز ویدیویی زنده از یک بازیکن بسکتبال انجام میدهد: تعداد پرتابهای موفق و ناموفق، مناطقی که پرتابهای موفق و ناموفقی از آن انجام شده بهصورت درصدی از کل پرتابها و حتی فرم بدن ورزشکار برای کشف الگوهای فیزیکی نیز آنالیز میشود.
دموی اپل در رویداد گذشته، یک استفادهی واقعی از قابلیتهای پردازشی بود که ارزش افزودهی آنها را نیز نشان میداد. البته این نمونهها تنها بخشی جزئی از قابلیتهای در دسترس توسعهدهندگان از سمت اپل هستند.
یادگیری ماشین و هوش مصنوعی، معماریهای جدید مهندسی نرمافزار
وقتی به الگوهای مشابه در تغییرات نرمافزاری نگاه کنیم، یادگیری ماشین و هوش مصنوعی را بهعنوان قابلیتهایی برای شروع عصری جدید در نرمافزارهای مدرن کشف میکنیم. در این میان، نوآوری در صنعت نیمههادیها، بیشترین تأثیر را دارد. این تغییر را در بخش پردازش ابری در سالهای اخیر مشاهده کردهایم. در این حوزه، بسیاری از شرکتهای فهرست فورچن ۵۰۰ بهدنبال توسعهی نرمافزارهای یادگیری ماشین در فضای ابری هستند. این قابلیت به لطف پیشرفتهای ایجاد شده توسط شرکتهایی همچون ایامدی و انویدیا بهدست آمده است.
تا پیش از این، پردازش در سمت کاربر در حوزهی یادگیری ماشین بسیار عقبتر از پردازش ابری بوده است. اپل این فاصله را از بین برده و یک نیروگاه قدرتمند یادگیری ماشین را به جیبهای کاربرانش فرستاده است. بهعلاوه، درهای این نیروگاه برای جامعهی بزرگ توسعهدهندگان این شرکت باز شده تا بهترین محصولات را با آن بسازند. جامعهای که از هر جامعهی توسعهدهندگان در جهان خلاقتر است.
نکتهی حائز اهمیت دیگر در مورد اپل در این صنعت، یکپارچهسازی عمودی آنها بوده که رقابت را برای دیگران سخت کرده است. سامسونگ در بخش نیمههادیها رقابتی عالی دارد و بخش موبایل این شرکت کرهای نیز قابلیت استفاده از زیرمجموعههای متنوع هولدینگ سامسونگ را دارد.
اما در همین بخش نیز اپل پیشتاز است؛ چرا که تیمهای طراحی آن ساختاری عمودی دارند و یکپارچهسازی توسعه در آنها آسانتر انجام میشود. در مقابل سامسونگ برای هر کاری باید با یک بخش مجزا از هولدینگ کار کند و بهعنوان مثال، تیم نیمههادیهای آنها، با تیم تحقیق و توسعه کلی محصولات، یکپارچگی لازم را ندارد.
کارشناسان امیدوارند اپل در آینده، به توسعهی طراحی و عرضهی هستههای IP در داخل تیم خود بیش از پیش ادامه دهد و حتی در قطعات دیگر نیز آن را لحاظ کند. بههرحال نقش این غول دنیای فناوری در توسعهی محصولات و خدمات، برای آیندهی صنعت، حیاتی است.
موتور مدیریت اینتل (ME) زیرسیستمی است که برای برعهده گرفتن وظایف در هنگام فرآیند بوت و در پس زمینه بهکار برده میشود و اینتل از سال ۲۰۰۸ تاکنون از آن استفاده میکند. اکنون یک شرکت امنیتی به نام Positive Technologies پژوهش تازهای انجام داده است تا دریابد که چگونه این زیرسیستم بهعنوان یک «تهدید کانال جانبی» میتواند پردازنده را در معرض سوءاستفاده قرار دهد.
ماکسیم گوریاکی و مارک ارمولوف، پژوهشگران شرکت یادشده که سال گذشته در یافتن یک نقص مربوط به فرمور موتور مدیریت اینتل مشارکت داشتند، سهشنبهی هفتهی گذشته، یافتههای آخرین پژوهش خود را منتشر کردند. پژوهش آنها در این مورد تازه، دربارهی ویژگی ثبتنشدهی موتور مدیریت اینتل به نام حالت تولید(Manufacturing Mode) بود که به منظور تسهیل فرآیند تولید برای سازندگان دستگاه طراحی شده است.
پژوهشگران در ابتدا به این موضوع اشاره میکنند که وجود حالت تولید و خطرهای بالقوهی پیرامون آن در مستنداتِ در دسترس عموم اینتل ذکر نشده است. آنها سپس مینویسند:
حالت تولید موتور مدیریت اینتل به منظور پیکربندی و آزمایش پلتفرم نهایی در هنگام تولید طراحی شده است و به همین ترتیب پیش از فروش و رساندن [دستگاه] به دست کاربران باید غیر فعال (بسته) شود.
نرمافزار مورد استفاده برای دسترسی به حالت تولید، بخشی از ابزار سیستم موتور مدیریت اینتل محسوب میشود. این اپلیکیشن صرفا در اختیار سازندگان دستگاه همچون اپل قرار گرفته است تا در هنگام فرآیند ساخت و تولید محصول بهکار گرفته شود و دسترسی عموم به آن امکانپذیر نیست. ارمولوف و گوریاکی هر دو بر این باورند که اینتل با فراهم نکردن مستندات عمومی برای این فناوری، کاربران را در معرض خطرات مختلفی قرار میدهد؛ از جمله حملاتی که میتوانند منجر به سرقت اطلاعات، روتکیتهای غیرقابل حذف پایدار و حتی آسیب فیزیکی به سختافزار شوند.
حالت تولید به منظور پیکربندی تنظیمات پلتفرم پیش از عرضه به بازار از طریق فیوزهای برنامهنویسی میدانی (FPF)، نوعی حافظهی یک بار قابل برنامهنویسی طراحی شده است. حالت تولید همچنین میتواند تنظیمات را برای موتور مدیریت اینتل تعیین کند که در سیستم فایل داخلی خود در حافظهی فلش گذرگاه جانبی سریال (SPI) در پارامترهایی به نام CVAR ذخیره شده است.
فرآیند تنظیم فیوزهای برنامهنویسی میدانی در دو مرحله انجام میشود. در مرحلهی نخست مقادیر احتمالا تحت حالت تولید تعریف و در حافظهی موقت ذخیره میشوند. گام دوم، یعنی اختصاص مقادیر فیوزهای برنامهنویسی میدانی به فیوزها، تنها هنگامی اتفاق میافتد که حالت تولید بسته باشد؛ بدین معنی که اگر این حالت غیر فعال نباشد، میتوان مقادیر را بعدا تغییر داد.
اینتل برای تراشههای اولیهی استفادهشده قبل از آپولو لیک، حقوق دسترسی به پردازندهی مرکزی، گیگابیت اترنت و موتور مدیریت را حذف کرد تا اگر یکی از آنها در معرض خطر گرفت، بقیه لزوما تحت تاثیر حمله یا آلودگی قرار نگیرند.
در نسخههای جدیدتر تراشه، کنترلرهای گذرگاه جانبی سریال دربردارندهی قابلیتی به نام Master Grant هستند که میتواند هرگونه حق دسترسی موجود را در یک شناساگر گذرگاه جانبی سریال در تمام عناصر نادیده بگیرد. بهصورت خلاصه، حالت تولید آنلاک و این امکان برای یک هکر فراهم است که به سادگی از طریق تغییر پیکربندی، دسترسی مسدودشده به یک منطقهی حافظهی گذرگاه جانبی سریال را دور بزند. این مسئله بهنوبهی خود به هکر امکان میدهد تا دادههای خود را روی بخشهایی که اکنون قابل دسترسی هستند، بنویسد.
پژوهشگران در بررسی خود لپتاپهای ساخت لنوو و اپل را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که امکان دسترسی به حالت تولید در مکبوک پرو همچنان وجود دارد؛ بدین مفهوم که اپل موفق به غیرفعالسازی این ویژگی نشده است. لپتاپهای یوگا و تینکپدِ ساخت لنوو با هیچ کدام از مشکلات حالت تولید مواجه نبودند.
پژوهشگران یافتههای خود مبنی بر آسیبپذیری دستگاههای اپل را که با عنوان CVE-2018-4251 شناخته میشد، ابتدای امسال به این شرکت گزارش دادند. اپل سپس اقدام به ساخت یک وصلهی امنیتی کرد و در ماه ژوئن آن را درون بهروزرسانی ۱۰.۱۳.۵ مک اواس های سیرا قرار داد.
صفحهی پشتیبانی اپل این وصله را مرتبط با فرمور توصیف میکند و بیان میدارد که «یک نرمافزار مخرب با حقوق اختصاصی روت احتمالا قادر به تغییر منطقهی حافظهی فلش EFI خواهد بود» و اینکه «مشکل پیکربندی دستگاه با بهروزرسانی آن برطرف شده است.» کاربران نهایی به جز بهروزنگاه داشتن مک اواس، کار چندانی از دستشان برنمیآید و اگر بستهی الحاقی مورد بحث را نصب نکردهاند، باید زودتر نسبت به نصب آن اقدام کنند.
آسیبپذیری موتور مدیریت، آخرین مورد از فهرست بلندبالای مشکلات امنیتی مربوط به اینتل محسوب میشود که در سالهای گذشته گریبان این شرکت را گرفتهاند. در ماه ژانویه، حفرههای امنیتی اسپکتر و ملتداون در پردازندههای این شرکت که اجازهی دسترسی به دادههای محافظتشدهی حافظهی کرنال را میدادند، خبرساز شدند.
براساس گزارشها، جدیدترین پردازندهی موبایل کوالکام یعنی اسنپدراگون ۸۱۵۰ قرار است حاوی هشت هستهی پردازشی باشد که از این بین، چهار هسته برای صرفهجویی در انرژی و چهار هسته برای اجرا با حداکثر قدرت طراحی شدهاند و NPU یا واحد پردازش عصبی جداگانهای نیز آنها را همراهی میکند. کوالکام یک بار دیگر از بهکارگیری طراحیهای هستهی آمادهی آرم اجتناب میکند تا از طراحیهای اختصاصیهای کریو خود بهره بگیرد. چهار هستهی ضعیفتر به نام «نقرهای» با حداکثر سرعت ۱.۷ گیگاهرتز اجرا خواهند شد و انجام وظایف سبکتر و معمولیتر را برعهده خواهند گرفت. در همین حال، چهار هستهی «طلایی» با سرعت بالای ۲.۶ گیگاهرتز اجرا خواهند شد و انرژی بیشتری مصرف خواهند کرد تا از پس انجام وظایف پیچیدهتر بربیایند. در حال حاضر، جزئیات پراکندهای دربارهی پردازندهی گرافیکی داخلی وجود دارد؛ اما براساس آزمایشهای اولیه، ظاهرا این پردازنده فارغ از مشخصات احتمالی با سرعت ۶۵۰ مگاهرتز اجرا میشود.
تراشهی مورد بحث کوالکام در ابتدا قرار بود اسنپدراگون ۸۵۵ نامیده شود؛ اما کوالکام به دلایلی دست به تغییر نام تجاری آن زد. این احتمالا بدین معنی است که این پردازنده از بسیاری جهات صرفا یک بهروزرسانی افزایشی نخواهد بود. در حال حاضر بر اساس گزارشهای غیررسمی، انتظار میرود که ۸۱۵۰ مجهز به واحد پردازش عصبی مجزایی باشد که به جای فعالیت همزمان، در کنار هستههای اصلی اجرا میشود. علاوه بر این، پردازندهی دیگری با نام اسنپدراگون ۸۱۸۰ نیز با هدف بهکارگیری در لپتاپهای ویندوز ۱۰ در دست توسعه است.
طرفداران کوالکام میتوانند انتظار داشته باشند که گوشیهای هوشمند پرچمدار ۲۰۱۹ در بسیاری از زمینهها در مقایسه با نمونههای مجهز به اسنپدراگون ۸۴۵، عملکرد بهشدت بهبودیافتهتری داشته باشند. نامگذاری جدید کوالکام که مبتنی بر استفاده از اعداد چهار رقمی است، امکان عرضهی نسخههای مختلفی از تراشهها را برای هر نوع دستگاهی در هر طیف از پایینرده تا پرچمدار میدهد. همچنین این اسامی جدید میتوانند به تمام تراشههای مجهز به واحد پردازش عصبی مجزا اطلاق شوند.
.: Weblog Themes By Pichak :.