به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، سخت‌ترین بخش سفرهای فضایی، 100 کیلومتر ابتدایی است، چرا که ما در حال تلاش برای گریز از جاذبه زمین هستیم. بیش از یک قرن است که مردم ایده یک آسانسور فضایی را در سر می‌پرورانند.

اکنون آسانسوری که ژاپن قصد احداث آن را دارد دقیقا مثل اسمش قرار است یک آسانسور از زمین تا فضا باشد، اما هنوز از لحاظ لجستیکی امکانپذیر نیست.

در حال حاضر ژاپن یک جفت ماهواره کوچک یا همان تاسواره را برای آزمایش برخی از فناوری‌ها که ممکن است در آینده به احداث یک آسانسور فضایی کمک کنند، به فضا پرتاب کرده است.

این پروژه به عنوان "ماهواره رباتیک متصل مستقل فضایی" شناخته می‌شود و یک مینی آسانسور را پدید آورده است که از دو تاسواره متصل به هم با یک کابل 10 متری تشکیل شده است.

این دو ماهواره در تاریخ 23 سپتامبر توسط آژانس اکتشاف هوا و فضای ژاپن(JAXA) سوار بر یک موشک حمل بار موسوم به "KOUNOTORI7" پرتاب شد تا آنها را به ایستگاه بین‌المللی فضایی تحویل دهد.

این اولین بار نیست که دو ماهواره با یک تسمه به شکل متصل به هم، به فضا پرتاب می‌شوند، اما تفاوت این است که یک ربات کوچک با ابعاد 3 × 3 × 6 سانتی‌متری بین این دو تاسواره قابلیت جابجایی دارد.

البته این تنها 10 متر از 36 هزار کیلومتر کابلی است که برای آسانسور فضایی کامل در نظر گرفته شده است، اما گام‌های اول مهم هستند.

هدف نهایی این است که فناوری‌هایی که می‌تواند یک روز در آسانسورهای فضایی استفاده شود، آزمایش شود و در آینده نزدیک این ربات‌های متصل به کابل می‌توانند به کارهای دیگر در فضا، مانند سوخت‌گیری، بازرسی یا پایین آوردن تجهیزات از مدار بپردازند.

طرح‌های قبلی مبنی بر تاسیس چیزی شبیه به آسانسور فضایی تاکنون همه به شکست انجامیده‌اند. اما یکی از پروژه‌های بسیار امیدوار کننده همین پروژه است که توسط شرکت ساختمانی ژاپنی "Obayashi Corp" هدایت می‌شود.

این پروژه می‌تواند شامل کابین‌ها یا خودروهایی باشد که از یک کابل ساخته شده از نانولوله‌های کربنی بالا می‌روند و انتهای کابل به یک جایگاه زمینی واقع در اقیانوس متصل خواهد بود که تا 36 هزار کیلومتر کشیده خواهد شد و به ایستگاه فضایی می‌رسد.

برای حفظ پایداری این ساختار، یک وزنه بزرگ معلق در فضا، در فاصله حدود 60 هزار کیلومتری بالاتر از ایستگاه فضایی متصل خواهد شد.

این پروژه برای راه‌اندازی در سال 2050 برنامه‌ریزی شده است و دیدن آنچه که پروژه STARS-Me می‌تواند ممکن کند، جالب خواهد بود.

به گزارش ایسنا، قاسم صادقی بجستانی، مدیر گروه مهندسی پزشکی دانشگاه بین‌المللی امام رضا(ع) با اشاره به ثبت اختراع نوع خاصی از منبع نور بهینه دستگاه آندوسکوپی مبتنی بر تکنولوژی SMT توسط این گروه گفت: طراحی و تولید نمونه‌های اولیه این دستگاه حدود 7 سال و با سرمایه‌ای نزدیک به 140 میلیون تومان انجام شده است.

وی تصریح کرد: نمونه‌های خارجی این دستگاه تا 200 میلیون تومان قیمت دارند، اما این نمونه با کمتر از 10 میلیون تومان قابل تولید انبوه است که در صورت حمایت می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

صادقی خاطر نشان کرد: با این تکنولوژی می‌توان همه دستگاه‌های آندوسکوپی را که از تکنولوژی‎های قدیمی‎تر هالوژن، زنون و LED استفاده می‌کنند، به‌روز کرده و به چرخه بیمارستان با گارانتی 5 ساله برگرداند. این مهم می‌تواند نقش بسیار اساسی در کاهش هزینه‌های بیمارستانی داشته باشد.

صادقی ادامه داد: این طرح در گروه مهندسی پزشکی دانشگاه بین‌المللی امام رضا(ع) با همکاری مهندس محمود تاج بخش و من انجام شده است و با توجه به گسترش عمل‌های آندوسکوپی در صورت حمایت مالی می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از خروج ارز از کشور داشته باشد.

مدیر گروه مهندسی پزشکی دانشگاه بین‌المللی امام رضا(ع)، با اشاره به کارکرد دستگاه آندوسکوپی یا درون‌بینی، اظهار کرد: در پزشکی عمل دیدن و مشاهده درون بدن با مقاصد تشخیصی یا گاهی درمانی است که با دستگاهی به نام آندوسکوپ صورت می‌گیرد. اصول کار آندوسکوپی استفاده از یک آینه و نور باز تابیده ‌است.

بر اساس اعلام دانشگاه بین‌المللی امام رضا(ع)، وی ادامه داد: دستگاه آندوسکوپی تازه اختراع شده در واقع منبع نور است که پزشک با استفاده از آن می‌تواند وضعیت بیمار را تشخیص داده و درمان کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس‌دیلی، پژوهشگران "دانشگاه نیو ساوت ولز"(UNSW) و "موسسه فناوری سلطنتی ملبورن"(RMIT)، روش جدید و کم‌هزینه‌ای برای ساخت فیلترهای تصفیه‌کننده آب کشف کرده‌اند.

پروفسور "کوروش کلانترزاده"، استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه نیو ساوت ولز و همکارانش در موسسه ملبورن نشان داده‌اند که نانوفیلترهای ساخته شده از اکسید آلومینیوم را می‌توان با هزینه کم و با استفاده از مقدار مشخصی فلز مایع گالیم تولید کرد.

پروفسور کلانترزاده و دکتر "علی ضوابطی"، نویسنده ارشد این پژوهش دریافتند هنگامی که مقدار قابل توجهی آلومینیوم، در دمای اتاق به گالیم اضافه می‌شود، لایه‌هایی از اکسید آلومینیوم به سرعت در سطح گالیم شکل می‌گیرند.

نانولایه‌های اکسید آلومینیوم، متخلخل هستند و می‌توانند آب را به سرعت از یون‌های فلز سنگین و ترکیبات روغن پاک کنند.

کلانترزاده گفت: فیلترهای کم‌هزینه و قابل حمل که با استفاده از این فلز مایع ساخته می‌شوند، می‌توانند با پاکسازی آب از موادی مانند سرب و دیگر فلزات سمی در چند دقیقه، به افرادی که به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند کمک کنند.

وی افزود: از آنجا که این نانولایه‌ها متخلخل هستند، آب به سرعت از میان آنها عبور می‌کند. سرب و دیگر فلزات سمی سنگین، وابستگی بالایی به اکسید آلومینیوم دارند. هنگام عبور آب از میان میلیاردها لایه، هر یک از یون‌های سرب، به یکی از ورقه‌های اکسید آلومینیوم جذب می‌شوند. این فرآیند، ایمن است زیرا جریان آب نمی‌تواند یون‌های فلز سنگین را از اکسید آلومینیوم جدا کند.

گفتنی است که محصولات دیگری هم برای تصفیه آب وجود دارند اما اغلب، با هزینه‌ای بیش از 100 دلار همراه هستند؛ در مقابل، هزینه فیلترهای اکسید آلومینیوم که از گالیم مایع تولید می‌شوند، تنها 10 سنت است.

کلانترزاده ادامه داد: پیشتر برای تولید اکسید آلومینیوم، باید آلومینیوم را در دمای 1000 درجه مورد پردازش قرار می‌دادیم یا از فرآیندهای تشدید انرژی استفاده می‌کردیم که هزینه بالایی به همراه داشت اما با این روش جدید، می‌توان پردازش آلومینیوم را در حرارت 35 درجه خورشید انجام داد.

کلانترزاده باور دارد که این فناوری، برای استفاده در آفریقا و آسیا و مناطقی که یون‌های سنگین فلز در آب آنها وجود دارد، کارآمد خواهد بود.

این پژوهش، در مجله "Advanced Functional Materials" به چاپ رسید.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، اگرچه مریخ‌نورد "فرصت"(Opportunity) ناسا پس از طوفان بزرگ مریخ خاموش شده و به خواب رفته است، ناسا موفق به رویت و مکان‌یابی این کاوشگر رباتیک شده است.

تصاویری که توسط مدارگرد شناسایی مریخ ناسا(MRO) گرفته شده، "فرصت" را به عنوان یک شیء کوچک در دامنه‌های دره "Perseverance" نشان می‌دهد، جایی که بیش از 100 روز است تماس رادیویی کاوشگر با واحد کنترل ماموریت قطع شده است.

ناسا می‌گوید تصویر جدید توسط دوربین "HiRISE" مدارگرد مریخ و از ارتفاع 267 کیلومتری گرفته شده است. یافتن "فرصت" برای چشم غیرمسلح دشوار است، اما ناسا آن را در تصویر مشخص کرده است.

این تصویر امیدهای ناسا را برای بیدار کردن "فرصت" کمی زنده کرد، چرا که اگر غلظت هوا کم شود، امید هست که نور خورشید به "فرصت" بتابد و باتری‌های خورشیدی آن دوباره شارژ شوند.

البته اینکه روی سلول‌های خورشیدی را غبار نگرفته باشد یا دیگر قسمت‌های رباتیک کاوشگر بر اثر طوفان تخریب نشده باشند، مسئله دیگری است.

ناسا در حال حاضر عملیات نجات "فرصت" را در آزمایشگاه پیشرانش جت(JPL) در کالیفرنیا انجام می‌دهد و سیگنال‌های رادیویی را چند بار در روز با استفاده از شبکه فضای عمیق به این کاوشگر ارسال می‌کند. در همین حال، گروه علوم رادیویی در JPL به هرگونه مخابره و سیگنال احتمالی گوش سپرده است.

فرستادن سیگنال‌ها از 10 روز پیش آغاز شده و در مجموع 45 روز ادامه خواهد داشت. در صورتیکه هیچ پاسخی از "فرصت" نرسد، نشان می‌دهد که قطعات الکترونیکی آن طی طوفان و شب‌های مریخ، یخ زده است.

طوفان گرد و غبار اولین بار در ماه مه گزارش شد. از 4 تا 5 ژوئن، جو مریخ رو به خراب شدن رفت. هفتم تا 10 ژوئن، طوفان گرد و غبار شدت یافت و در این زمان بود که "فرصت" با پیام کمبود قدرت مواجه شد و تا امروز به خواب رفته است.

ناسا در تاریخ ششم اوت اعلام کرد حجم ابرهای گرد و غبار کاهش یافته و سطح مریخ در حال شفاف شدن است.

مهندسان ناسا در تاریخ 13 ژوئیه تایید کردند که طوفان گرد و غبار، بسیار بزرگ است و تمام تماس‌ها با "آپورچونیتی" از بین رفته و پنل‌های خورشیدی دیگر قادر به شارژ باتری‌های کاوشگر نیستند.

اگرچه مریخ نورد فرصت از 10 ژوئن، عکسی به زمین نفرستاده اما ناسا هنوز به آغاز دوباره فعالیت این مریخ نورد امیدوار است.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، مطالعه جدید پژوهشگران "دانشگاه کپنهاگ"(University of Copenhagen) دانمارک نشان داده است که بعضی از باکتری‌ها به طور موثری می‌توانند وارد مرحله خواب زمستانی شوند و منتظر شوند تا اثرات آنتی بیوتیک‌ها از بین روند تا دوباره فعال شوند.

یکی از اثرات آنتی بیوتیک‌ها، جلوگیری از رشد باکتری‌ها است. آنتی بیوتیک‌های مختلف برای رسیدن به این هدف از روش‌هایی مختلفی استفاده می‌کنند اما به طور کلی باکتری‌ها به جای از بین رفتن تکثیر می‌شوند.

یک استراتژی که باکتری‌های بیماری‌زا برای مقابله با آنتی بیوتیک استفاده می‌کنند این است که موقتا سرعت رشد خود را کند می‌کنند.

"کن گردس"(Kenn Gerdes) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: ما باکتری‌های" اشریشیا کُلی"(E. coli) عفونت‌های دستگاه ادراری که با آنتی بیوتیک‌ها درمان شده بودند را طی این مطالعه مورد بررسی قرار دادیم و دریافتیم در همان زمان، باکتری دوباره بیدار شده و شروع به گسترش کرده است.

گردس گفت: این فرآیند توضیح می‌دهد که چرا برخی از افراد بیشتر اوقات مبتلا به عفونت هستند. آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند رشد برخی از باکتریهای بیماری‌زا را طی مدتی متوقف سازند، اما بعضی از باکتری‌ها می‌توانند وارد فاز "خواب زمستانی" شده و از بین نروند.

در این مطالعه محققان با استفاده از یک روش جدید به نام "phosphoproteomics"، نشان دادند که باکتری اشریشیا کلی می‌تواند یک آنزیم خاصی تولید کند که رشد حالت فیزیولوژیکی آن را متوقف می‌سازد.

این مطالعه نشان می‌دهد که این کشف می‌تواند سبب توسعه داروهای جدیدی شود که می‌تواند به باکتری‌های در حال خواب حمله کند و آنها را از بین ببرد.

اشریشیا کلی نوعی باسیل گرم منفی از خانواده "انتروباکتریاسه‌" است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد. بیشتر سویه‌های اشریشیا کلی، بی‌آزار هستند اما برخی از سروتیپ‌ها مانند” “O۱۵۷:H۷  موجب مسمویت غذایی و اسهال می‌شوند.

 این سویه‌های بی‌آزار، بخشی از فلور عادی روده هستند. آن‌ها در تولید ویتامین K۲ نقش دارند و از استقرار باکتری‌های بیماری‌زا در روده جلوگیری می‌کنند. این باکتری، ۰/۱٪ فلور روده را به خود اختصاص داده‌است. این باکتری از طریق مسیر "مدفوعی-دهانی" (oral- fecal) از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود.

باکتری مذکور شایع‌ترین عامل عفونت دستگاه ادراری است که حدود ۹۰ درصد عفونت‌های ادراری در زنان جوان را به خود اختصاص می‌دهد.

این مطالعه در مجله Science Signaling منتشر شد.