سوبارو در ژاپن از مدل ارتقا یافته‌ی BRZ رونمایی کرد. ۷ سال از تولید این محصول می‌گذرد و این خودرو عملکرد موفقی در بازار فروش داشته است. حال برای سال ۲۰۱۹ سوبارو تصمیم دارد تا یک سری بهینه سازی‌ها را روی این خودرو انجام دهد تا آن را به روز نگه دارد. البته بهینه سازی‌های این خودرو برای سال ۲۰۱۹ بسیار جزئی هستند و شاید بسیاری از خریداران نتوانند در نگاه اول متوجه تغییرات مدل ۲۰۱۹ نسبت به قبل شوند.

به گفته‌ی سوبارو اصلی‌ترین بخش بهینه سازی‌های جدید این خودرو شامل بهبود عملکرد آیرودینامیکی BRZ است. سوبارو با اعمال تغییراتی در آیرودینامیک این خودرو توانسته توربالانس (پیجش و مقاومت هوا)  در بخش عقبی خودرو را بهبود ببخشد. مهندسین سوبارو همچنین کمک فنرهای جدیدی روی BRZ  نصب کرده‌اند که پایداری و کنترل خودرو را بهبود می‌بخشند. این مدل که به طور اختصاصی برای بازار ژاپن در نظر گرفته شده است با یک پک جدید با نام RA-Racing نیز قابل خریداری خواهد بود که دارای رول بار جدید و کمربندهای ایمنی مدرن است.

سوبارو BRZ مدل ۲۰۱۹ کم‌ترین تغییرات را در بخش فنی خود تجربه کرده است به طوری که همچنان شاهد فعالیت پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲ لیتری در این خودرو هستیم. این پیشرانه‌ی تنفس طبیعی توانایی تولید ۲۰۴ اسب بخار قدرت و ۲۱۲ نیوتن‌متر گشتاور دارد. خریداران سوبارو BRZ در بخش انتقال نیرو می‌توانند جعبه دنده ۶ سرعته‌ی دستی و یا ۶ سرعته‌ی خودکار را انتخاب کنند.

قیمت پایه‌ی سوبارو BRZ در بازار ژاپن در حدود ۲۲ هزار دلار است که در فول‌ترین مدل که نسخه‌یSTI اسپرت اتوماتیک است به ۲۹ هزار دلار می‌رسد.فروش BRZ در بازار ژاپن، چندان بالا نیست و سوبارو انتظار دارد تا ماهانه ۱۶۰ دستگاه از این خودرو را در کشور میزبان به فروش برساند. شرایط فروش BRZ در بازار ایالات متحده بسیار بهتر است و سوبارو سال گذشته موفق شد ۴۱۳۱ دستگاه از این مدل را به فروش برساند.

 همزاد سوبارو BRZ، تویوتا GT86 است که عملکرد موفق‌تری در بازار دارد. محصول تویوتا در بازار آمریکا توانست به فروش ۶۸۴۶ دستگاه برسد. تویوتا نیز بیکار ننشسته و برای سال ۲۰۱۹ مدل جدیدی از GT86 را رونمایی کرده که به پک TRD مجهز شده است. مدل TRD تویوتا GT86 نیز به امکانات جدیدی همانند ترمز‌های برمبو، رینگ‌های ۱۸ اینچی آلیاژی جدید، لاستیک‌های میشلین پایلوت اسپرت ۴ و کمک فنرهای SACHS مجهز شده است. قیمت پایه برای نسخه‌ی TRD از GT86،حدود ۳۳ هزار دلار خواهد بود.

داشتن یک رمزعبور مطمئن و قوی بهترین سپر برای محافظت از دستگاهمان در مقابل هکرها است. اما اگر ما خودمان این رمز را فراموش کنیم دسترسی ما به حساب‌کاربری، تلفن‌همراه، رایانه، ایمیل و هر چیزی دیگری که برای ورود به آن از رمز استفاده می‌کردیم دچار اختلال می‌شود. بازیابی رمزعبور امکانی است که برای کاربران دنیای تکنولوژی فراهم شده است.

اگر از فراموش کردن رمزعبور خود هراس دارید یا آن را فراموش کرده اید در این مطلب به شما آموزش می‌دهیم که چگونه رمزعبور تلفن‌همراه، رایانه، اینستاگرام، ایمیل و مودم خود را بازیابی کنید. در ادامه این آموزش‌ها را می‌خوانید.

رمزعبور تلفن‌همراه (اندروید)

رمز تلفن همراه یکی از مهم‌ترین کدهایی است که باید آن را حفظ باشیم اما گاهی پیش می‌آید که آن را فراموش می‌کنیم. نگران فراموش کردن رمز تلفن‌همراه خود نباشید زیرا با این روش شما می‌توانید رمز آن را برداشته و تلفن‌همراه خود را باز کنید.
ابتدا نرم افزار   Android SDK Manager را دانلود می‌کنیم. پس از نصب نرم‌افزار تلفن‌همراه خود را از طریق USB به لپ‌تاپ یا یارانه خود متصل نمایید. قبل از اتصال گوشی به رایانه از مسیر زیر، قسمت USB Debugging را فعال کنید:

Settings --> System --> Developer Options --> USB debugging

پس از وصل کردن گوشی به رایانه وارد قسمتی می‌شویم که نرم‌افزار Android SDK را در آن نصب کردیم. مسیر نصب نرم‌افزار:

Users--> App Data --> Local --> Android --> Android-SDK --> Platform-Tools

 در این صفحه دکمه Shift را نگه داشته و راست کلیک می‌کنیم. از منوی باز شده گزینه Open Command Window here را انتخاب می‌کنیم.

صفحه‌ای باز می‌شود که باید در آن دستوری را تایپ کنیم.

adb devices را تایپ می‌کنیم و اینتر را می‌زنیم.

در این قسمت دستوری که در زیر آمده است را وارد می‌کنیم:

ADB SHELL RM /DATA/SYSTEM/GESTURE.KEY

پس از زدن اینتر این کدها باز می‌شوند.

تلفن‌همراه خود را ری استرات کنید.

رمزعبور تلفن شما غیرفعال شده است.

 رمزعبور رایانه ( این روش برای ویندوز 7 و 8 است)

هرکسی باید رمزعبور رایانه خودش را حفظ باشد اما اگر آن را فراموش کردیم چه کاری انجام دهیم؟ در روشی که در ادامه توضیح داده‌ایم در ویندوز 7 و 8 می‌توانید به راحتی رمزعبور خود را عوض کنید.

ابتدا رایانه خود را ری‌استارت نمایید. این ری‌استارت با حالت معمولی تفاوت دارد.وقتی در صفحه لاگین هستید کلید Shift را فشار دهید و آن را نگه دارید و همزمان با آن بر روی دکمه ری‌استارت کلیک کنید. سپس با گزینه Choose an option روبه‌رو می شوید .گزینه Troubleshoot  و بعد از آن Advanced Options و سپس Startup Settings را انتخاب نمایید. بعد از اینکه گزینه ها را کلیک کردید باید گزینه ری‌استارت را کلیک کنید تا به صفحه جدیدی وارد شوید. در این مرحله  باید به وضعیت Safe mode بروید که اینکار با دکمه F4 یا ۴ انجام می‌شود.

در اینجا گزینه‌ ای را می بینید که شبیه فلش می باشد ، روی آن کلیک کنید ( گزینه Administrator ) ، تا بتوانید بدون نیاز به رمز اکانتی را انتخاب کنید. حالا وارد کنترل پنل شوید و گزینه User Accounts را انتخاب کنید. در صفحه باز شده گزینه Manage Another Account را کلیک نمایید.

 پسوردتان راعوض کنید . روی گزینه Change Password کلیک نمایید و دوبار رمز جدید خود را تایپ کنید. کلیدهای Ctrl و Alt و Del را بگیرید و سپس گزینه پاور را کلیک نمایید تا بتوانید کامپیوترتان را ری‌استارت نمایید .

حالا می توانید با رمزعبور جدیدتان به کامپیوتر خود وارد شوید.

رمزعبور اینستاگرام

اگر رمز اینستاگرام خود را فراموش کردید نگران نباشید چون بازیابی آن کار سختی نیست و تنها با چند کلیک اینستاگرام آن را برای شما ارسال می‌کند.

ابتدا وارد سایت یا اپلیکیشن اینستاگرام می‌شویم.

اگر رمزعبور را اشتباه وارد کنیم، با پیامی که در عکس به رنگ قرمز نوشته شده است رو به رو می‌شویم. زیر آن پیام روی گزینه‌ی Forgot password کلیک می‌کنیم.

در صفحه‌ی باز شده ایمیل، شماره‌تلفن یا نام‌کاربری اینستاگرام خود را وارد می‌کنیم. و سپس دکمه‌ی Reset password را می‌زنیم.

اینستاگرام نیز لینک بازیابی رمزعبور برای ما ارسال می‌کند.

بعد از باز کردن ایمیل و بازکردن لینک فرستاده شده می‌توانیم رمزعبور خود را تغییر دهیم.

رمزعبور ایمیل

بازیابی رمزعبور ایمیل یاهو و جیمیل را به‌صورت گام به گام توضیح داده‌ایم.

رمزعبور جیمیل (Gmail)

ابتدا وارد سایت Gmail شوید. ایمیل خود را وارد کنید و گزینه Next را بزنید.

در صفحه‌ی بعد مانند اینستاگرام روی گزینه‌ی Forgot Password کلیک کنید.

پس از این‌کار گوگل چند روش برای مطمئن شدن از این‌که خود شما قصد دارید وارد ایمیلتان شوید استفاده می‌کند و اگر بتوانید به یکی از این سوال‌ها پاسخ دهید رمزعبورتان را ریکاوری می‌کند.

روش اول، آخرین رمزی که از این ایمیل به یاد دارید را وارد کنید. ممکن است شما پس از عوض کردن رمزعبور خود، آن را فراموش کرده باشید اما هنوز قبلی را به‌خاطر داشته باشید.

در روش بعدی گوگل به تلفن‌همراه شما پیامی می‌فرستد که با زدن Yes ایمیل شما وارد مرحله‌ی بازیابی رمزعبور می‌شود.

روش دیگری که گوگل برای ریکاروی رمزعبورتان استفاده می‌کند ارسال پیام(Text)  یا زنگ زدن (Call) به تلفن‌همراه شما است. اگر به تلفن همراه خود دسترسی ندارید روی گزینه  I don't have my Phone کلیک کنید تا روش دیگری را امتحان کنید.

روش بعدی، ارسال کد بازیابی رمزعبور به ایمیل دیگر (Recovery Email) شماست که در زمان ثبت حساب‌کاربری، به گوگل معرفی کرده اید.

و روش آخر وارد کردن زمان دقیق ساخت جیمیل.

اگر شما نتوانید به هیچ‌کدام از این سوال‌ها پاسخ دهید جیمیل رمز شما را بازیابی نخواهد کرد.

رمزعبور ایمیل یاهو

یاهو مانند گوگل از روش‌های مخلتف برای بازیابی رمزعبور شما استفاده نمی‌کند. یاهو تنها از 2 روش برای این‌کار استفاده می‌کند.

در صفحه اول روی گزینه Trouble Signing-in کلیک می‌کنیم.

یاهو از شما می‌خواهد تا ایمیل یا شماره تلفن حساب‌کاربری خود را وارد کنید.

یاهو به ایمیل یا تلفن‌همراهی که مربوط به حساب‌کاربری شما می‌شود کد لینک بازیابی رمزعبور را ارسال می‌کند.

رمزعبور مودم اینترنت

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که پس از وارد نکردن یک رمزعبور به مدت زیاد آن را فراموش می‌کنید این قسمت آموزش را از دست ندهید. با این روش به راحتی رمزعبور مودم خود را از طریق رایانه پیدا کنید.

کنترل پنل را باز کرده و وارد قسمت Network and Internet می‌شویم.

سپس وارد Network and Sharing Center می‌شویم.

در ستون کناری بر روی Change adapter settings کلیک می‌کنیم.

در پنجره ی باز شده مودم وای فای خود را می بینیم.

روی کارت وایرلس خود دابل کلیک می‌کنیم و سپس بر روی Wireless Properties کلیک می‌کنیم.

در پنجره باز شده وارد تب Security شوید.

با گذاشتن تیک Show characters می توانیم در فیلد Network security key پسورد Wi-Fi خود را مشاهده کنیم.

انباشت نقدینگی در کشور، موضوعی جدید و ناگفته نیست. بنا به آمار رسمی وزارت اقتصاد و دارایی در تیرماه ۱۳۹۷، حدود ۱۶۰۰ هزار میلیارد تومان (۱۶۰۰ تریلیون تومان) نقدینگی در ایران وجود دارد که البته رشد چشمگیری، نسبت به سال گذشته داشته است. از سویی دیگر، افزایش ارزش دلار در برابر پول ملی ایران، نگرانی مردم از کاهش دارایی‌ها را به دنبال دارد. این شرایط باعث می‌شود، آحاد مردم از هر فرصت به ظاهر مناسب، برای تبدیل نقدینگی به کالا، استفاده کنند. چنین شرایطی، منجر به تورم افسار گسیخته و افت بیشتر در ارزش واقعی پول ملی ایران شده است.

هفته‌ی گذشته، شاهد پیش‌فروش ۵۰ هزار دستگاه از محصولات سایپا بودیم که با استقبال چشمگیر مردم و تکمیل ظرفیت، به پایان رسید. بنا به ادعای مدیران سایپا، سایت ثبت نام این شرکت با میلیون‌ها بازدیدکننده در زمان پیش‌فروش مواجه بوده است که نشان از حجم بالای تقاضا برای خرید دارد. فراموش نکنیم، شرایط خرید اینترنتی محصولات سایپا، به صورت پرداخت نقدی مبلغ ۱۱ تا ۱۹ میلیون تومان در زمان ثبت نام بود، با این شرط که قیمت نهایی خودرو در زمان ارسال دعوت‌نامه، تعیین و سود مشارکت پایین‌تر نسبت به بانک‌ها، برای متقاضی منظور شود.

روز گذشته، خبر طنز منتشر شده در روزنامه‌ی جمهوری اسلامی، بازتاب گسترده‌ای میان مردم داشت و حتی روابط عمومی شرکت سایپا را، به واکنش وا داشت. در این مطلب ادعا شده بود:

۶ میلیون‌ نفر آماده‌ی خرید از سایپا در زمان ثبت نام و حاضر به پرداخت مبلغ پیش‌خرید بوده‌اند؛ در حالی‌که این سرمایه‌ی بزرگ، می‌تواند برای خرید تمام یا بخش اعظمی از سهام خودروسازان بزرگ دنیا، هزینه شود.

شاید در ظاهر، ارقام منتشر شده توسط روزنامه جمهوری اسلامی، اشتباه به نظر رسند؛ چرا که آمار دقیقی از تعداد مراجعه‌‌کنندگان به سایت پیش‌فروش سایپا و قصد قطعی آنها در زمینه‌ی خرید خودرو، وجود ندارد؛ اما نباید فراموش کرد با حجم باورنکردنی نقدینگی در ایران، می‌توان کارهای بزرگی انجام داد.

تبدیل میلیاردها تومان، پول رایج کشور به دلار یا دیگر ارزهای مهم جهان، غیرممکن به نظر می‌رسد؛ اما با توجه به اقتصاد مبتنی بر نفت و هزینه‌کرد دلارهای ناشی از فروش طلای سیاه در ایران توسط دولت، موضوع تبدیل نقدینگی مردم و قابلیت سرمایه‌گذاری آن در خارج از کشور، می‌تواند رویایی واقعی و قابل اجرا، باشد. تصور کنید، بخشی از حقوق کارکنان دولت، بر حسب دلار پرداخت یا ذخیره شود و تاجرانی که با خارج از کشور معامله می‌کنند، بخش اصلی سرمایه‌ی خود را در حساب‌های ارزی ذخیره کنند. این روش‌ها، در بسیاری از نقاط جهان، رایج است و علاوه بر پول ملی هر کشور، دلار امریکا یا دیگر ارزهای مهم خارجی، در فعالیت‌های اقتصادی مردم نقش دارد. با این اوصاف، فرایند تبدیل نقدینگی ریالی به دلار، هرچند زمان‌بر و در لحظه غیرممکن است، با برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح، قابل انجام و عملی خواهد بود.

این چالش، که تبدیل پول ملی و نقدینگی مردم به دلار یا دیگر ارزهای دنیا، تا چه میزان بر اقتصاد ایران، تاثیر مثبت یا منفی خواهد داشت، موضوع بحث ما نیست. در این مطلب، به امکان خرید سهام شرکت‌های خودروسازی خارجی، توسط مردم ایران یا شرکت‌های ایرانی می‌پردازیم. با توجه به تحریم‌های بین‌المللی و مشکلات تبدیل ریال به دلار، امکان خرید مستقیم سهام شرکت‌های خارجی توسط مردم ایران، بسیار سخت و تا حد زیادی، غیرممکن به نظر می‌رسد. با این حساب، تنها راه باقی مانده برای کسب مالکیت تمام یا بخشی از سهام خودروسازان مطرح دنیا، سرمایه‌گذاری مردم ایران در شرکت‌های داخلی و سپس، فعالیت این بنگاه‌های اقتصادی در بازار جهانی است. به بیان بهتر، فرایند خرید سهام خودروسازان خارجی، توسط ایران خودرو و سایپا، پس از جذب سرمایه از داخل کشور، ساده‌تر از فعالیت انفرادی مردم ایران، به نظر می‌رسد. البته در شرایط فعلی و درگیری خودروسازان داخلی با تحریم‌های خارجی، سرمایه‌گذاری در شرکت‌های مطرح دنیا با مشکلات جدی روبرو است؛ اما نباید فراموش کنیم که این فرصت طلایی، در زمان تصویب برجام و بین سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶، امکان‌پذیر بود.

تجربه‌ی مشارکت خودروسازان، از کشورهای متفاوت

یکی از روش‌های رایج سرمایه‌گذاری و خرید سهام در میان شرکت‌های فعال در صنعت خودروی دنیا، ادغام یا اصطلاحا خرید سهام متقابل است. در این فرایند، ۲ یا چند شرکت خودروساز، بخشی از سهام یکدیگر را خریداری می‌کنند. یکی از موفق‌ترین نمونه‌ها در این شیوه‌ی مشارکت، ادغام نیسان ژاپن و رنو فرانسه در سال ۱۹۹۹ است که در نهایت منجر به تولد شرکت سرمایه‌گذاری آلیانس شد. امروزه، نیسان و رنو، هرکدام دارای سهمی برابر از آلیانس هستند، در حالی‌که فعالیت‌های مشترک یا مستقل از یکدیگر دارند. رنو، مالک ۱۵ درصد از سهام نیسان است و خودروساز ژاپنی، ۴۳.۴ درصد از سهام برند فرانسوی رنو را در اختیار دارد. با این حساب، متوجه می‌شویم که برای ادغام شرکت‌های بزرگ خودروساز، نیازی به خرید تمام یا بیش از ۵۰ درصد از سهام آنها نیست، بلکه با اشتراک گذاشتن بخشی از سهام طرفین معامله (با توجه به ارزش واقعی یک برند و دارایی‌های آن)، فرایند ادغام شرکت‌های بزرگ خودروسازی، قابل انجام خواهد بود.

نمونه‌ای دیگر از این دست که البته متفاوت از ادغام رنو-نیسان محسوب می‌شود؛ خرید سهام ولوو سوئد توسطجیلی چین (هولدینگ ژجیانگ جیلی) است. طرف چینی معامله، با پرداخت مبلغی در حدود ۱.۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰ به فورد امریکا، بزرگ‌ترین سهام‌دار ولوو شد. در حال حاضر، جیلی مالک خودروسازی ولوو است و البته در دیگر شرکت‌های وابسته به این برند، از جمله شاخه‌ی کامیون و حمل و نقل سنگین نیز، مشارکت جزئی دارد. پس از این معامله، خطوط تولید ولوو در چین، گسترش یافتند و استفاده از فناوری‌های شرکت سوندی در محصولات جیلی، آغاز شد. امروزه بسیاری از مهندسان و طراحان ولوو، در تولید خودروهای جیلی چین مشارکت دارند تا اعتلای فنی و اقتصادی این شرکت آسیایی، سرعت گیرد.

امکان خرید خودروسازان خارجی، توسط سرمایه‌دار ایرانی

نکته‌ی مهم در فرایند تغییر مالکیت شرکت‌های بزرگ، تمایل فروشنده به انجام معامله است. این موضوع، توسط بسیاری از مردم نادیده گرفته می‌شود و عده‌ای بر این باورند که صرفا، با پرداخت میلیاردها دلار می‌توان مالک یک خودروساز بزرگ شد.

مثالی عملی از این دست، خرید سهام مرسدس بنز توسط جیلی چین است که چند ماه قبل، در خبرگزاری‌ها منعکس شد. در حال حاضر، لی شوفو، مدیرعامل و صاحب هولدینگ ژجیانگ جیلی چین، با پرداخت ۹ میلیارد دلار، مالک ۹.۶۹ درصد از سهام گروه دایلمر (شرکت مادر و مالک مرسدس بنز) است. این کارآفرین چینی، علاقه‌ی زیادی به افزایش سهم خود در محبوب‌ترین خودروساز آلمان دارد، اما سهام‌داران بزرگ دایلمر، حاضر به فروش سهم خود نیستند. از سویی دیگر، خرید سهام عمده و اصطلاحا میلیارد دلاری، به صورت مستقیم و از طریق تالار بورس نیز، عملا غیرممکن است. لی شوفو، باید منتظر بماند تا یک فروشنده‌ی بزرگ یا بخش اعظم هیئت مدیره‌ی گروه سرمایه‌گذاری دایملر، تصمیم بر فروش سهام، بگیرند.

دیگر موضوع مهم در فرایند خرید و فروش سهام عمده در غول‌های صنعتی دنیا، مسائل سیاسی است. شرکت‌های بزرگ و خصوصا خودروسازان مطرح جهان، اهمیتی کلیدی در اقتصاد کشورهای خود دارند. این موضوع، در حمایت‌ دولت فرانسه از برندهای پژو و سیتروئن به خوبی دیده می‌شود. به جرات می‌توان گفت، بدون وام‌های دولتی، ورشکستگی و تعطیلی خطوط تولید شرکت‌های زیرمجموعه‌ی پژو-سیتروئن در سال‌های اخیر، قطعی بود. همچنین، می‌توان با توجه به سخنان و تصمیمات دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا در ماه‌های اخیر، به اهمیت خودروسازان برای سیاست‌مداران و اقتصاد ملی کشورها، پی برد.

با این اوصاف، چند مشکل بزرگ وجود دارد که فرایند مالکیت برندهای خودروساز، توسط مردم ایران یا شرکت‌های داخلی را، سخت می‌کند. اول از همه، جمع‌آوری نقدینگی ریالی از عامه‌ی مردم و تبدیل آن به دلار است که تنها در صورت ثبات اقتصادی و اعتماد کامل مردم به سرمایه‌گذار، ممکن می‌شود. حال اگر با شرایطی رویایی، فرض کنیم که هزاران میلیارد تومان از سرمایه‌های مردم، به صورت دلاری در اختیار یک سرمایه‌گذار بزرگ (مثل ایران خودرو و سایپا) قرار گیرد؛ در قدم بعدی لازم است تا سهام‌دار عمده یا مالک اصلی شرکت خارجی، حاضر به فروش سهم به طرف ایرانی شود. رفع مشکل دوم، نه‌تنها نیازمند رضایت شخص یا شرکت حقوقی به انجام معامله است، بلکه با معضلات سیاسی و خصومت احتمالی بین کشورها نیز، گره می‌خورد.

تصور کنید، یک شرکت با مدیریت و سهام‌داران ایرانی، برای خرید بلوک سهام خودروسازی امریکایی، ابراز تمایل کند. در این صورت، می‌توان اطمینان داشت، روابط تیره‌ی سیاسی دو کشور ایران و امریکا، طرفین معامله را از انجام این عمل، باز دارد. چنین شرایطی، می‌تواند بین ایران و شرکت‌های خودروساز مستقر در کشورهای توسه‌یافته‌ که روابط تجاری نزدیک با امریکا یا شرکای امریکایی دارند هم، صادق باشد. با این شرایط، سرمایه‌گذاری مردم ایران در برندهای خارجی و خرید خودروسازان مطرح دنیا توسط شرکت‌های ایرانی، در حد یک رویا باقی خواهد ماند.

مدت‌ها است در بازار گوشی‌های هوشمند شاهد رقابت‌های شدیدی بین شرکت‌های مختلف هستیم و آن‌طور که شایعات جدید می‌گویند، کره‌ای‌ها قصد دارند رقبای خود را در بازار میان‌رده‌ها به‌ چالش بکشند.

سامسونگ اخیراً به‌صورت رسمی اعلام کرده است که در مدل جدید گوشی‌های میان‌رده‌ی خود (از جمله سری A) قصد دارد برخی ویژگی‌های جدید که نمونه‌های آن‌ها را فقط در پرچمداران می‌بینیم، قرار دهد. پیش‌تر شنیده بودیم که کره‌ای‌ها قصد دارند ۱۹ مهرماه امسال (۱۱ اکتبر) از گوشی میان‌رده‌ی جدید خود رونمایی کنند.

به‌تازگی یک منبع داخلی مدعی شده است که سامسونگ قصد دارد به‌زودی نخستین گام خود را برای عملی‌کردن این استراتژی، بردارد؛ بر اساس توضیحات این منبع، مدل جدید گوشی‌های سری گلکسی A قرار است برای پردازش کارها، از تراشه‌ی Snapdragon 845 کوالکام بهره بگیرد.

به‌احتمال زیاد، این گوشیِ مجهز به اسنپدراگون ۸۴۵، قیمت پایین‌تری نسبت به پرچمداران فعلی سامسونگ خواهد داشت. اگر این موضوع صحت داشته باشد، می‌توان از مدل جدید گلکسی اِی به‌عنوان رقیب مستقیم آیفون XR اپل یاد کرد. انتظار داریم که میان‌رده‌ی جدید سامسونگ، به‌نمایشگری بزرگ از نوع AMOLED با نسبت تصویر ۱۸ به ۹ و حاشیه‌های اندکی در قسمت‌های بالا و پایین، مجهز شود. علاوه بر این، به‌ احتمال زیاد Samsung Galaxy A جدیدحداقل دو دوربین اصلی خواهد داشت؛ گرچه استفاده از سنسورهای بیشتر برای دوربین اصلی، تعجب برانگیز نخواهد بود.

بد نیست به گمانه‌زنی‌های موجود در مورد مشخصات فنی این گوشی هم اشاره‌ای داشته باشیم. طبق پیش‌بینی‌ها، گوشی میان‌رده‌ی جدید سامسونگ دارای ۴ گیگابایت رم در کنار ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی داخلیِ قابل ارتقاء خواهد بود. به‌علاوه، استفاده‌ی این گوشی از اندروید ۹ پای به‌‌ عنوان سیستم‌عامل، محتمل است. با همه‌ی این‌ها از آن‌جایی که سامسونگ سابقه‌ی چندان درخشانی در انتشار نسخه‌های جدید اندروید برای گوشی‌هایش ندارد، در صورت عرضه‌ی گلکسی ای جدید با اندروید ۸.۱ اوریو، متعجب نخواهیم شد.

از آن‌جایی که گفته می‌شود سامسونگ ساخت مدل جدید گوشی گلکسی A9 پرو را مدت‌ها است آغاز کرده، می‌توان حدس زد که نخستین گوشی سری A مجهز به اسنپدراگون ۸۴۵، گلکسی A10 باشد.

همان‌طور که می‌دانید مغز کودکان در سال‌های اول زندگی شکل می‌گیرد و تحقیقات نشان داده است رابطه‌ی والدین با فرزندان در سنین پایین بسیار مهم است. اما از آنجایی که اغلب پدر و مادرها هر دو شاغل هستند زمان زیادی برای وقت‌گذرانی با فرزندان خود ندارند و به همین دلیل سیستم مراقبت از بچه‌ها با مشکلات جدی روبه‌رو شده است. والدین مجبور هستند بعد از تمام شدن مرخصی زایمان سر کار برگردند و برای بچه‌ها پرستار بگیرند یا آن‌ها را به مراکز نگهداری بسپارند. از طرفی خدمات این مراکز محدود است و روزبه‌روز قیمت سرویس‌هایی که ارائه می‌دهند بیشتر می‌شود.

ورود کارآفرینان برای حل این مشکل

Wonderschool پلت‌فرمی است که به آموزگاران و پرستاران باتجربه کمک می‌کند کلاس‌های پیش دبستانی یا مراقبت از بچه‌ها را در منزل خود برگزار کنند. این استارتاپ به تازگی ۲۰ میلیون دلار سرمایه جذاب کرده است و به گفته‌ی تک‌کرانچ به Airbnb مخصوص مراقبت از بچه‌ها تبدیل خواهد شد. روش کار به این صورت است که معلمان و پرستاران حرفه‌ای خدمات آموزشی یا نگهداری را در منزل خود انجام می‌دهند و شرکت مسئولیت مدیریت امور و حمل‌ونقل را برعهده دارد.

درواقع استارتاپ Wonderschool مشکل معلمان پیش دبستانی را از بین برده است که نمی‌دانند برای راه‌اندازیکسب‌وکار خود باید از کجا شروع کنند. کاربران می‌توانند از طریق این پلت‌فرم وب‌سایت طراحی کنند، با توجه به قابلیت‌های خود امتیاز بگیرند و برنامه‌ی آموزشی خود را تنظیم کنند. شرکت نیز در عوض ارائه‌ی این خدمات ۱۰ درصد مبلغ شهریه را برای کمیسیون خود برمی‌دارد.

اما هدف این استارتاپ تنها کمک کردن به معلمان و پرستاران نیست. هدف اصلی این است که خدمات بهتری برای مراقبت از بچه‌ها به والدین شاغل ارائه شود. مراکز نگهداری از کودکان برای زمانی مناسب هستند که والدین شغل ثابت و منظمی دارند. آن‌ها فرزندان خود را صبح به این مراکز می‌برند و عصرها با هم به خانه باز می‌گردند. اما امروزه همه چیز از جمله نحوه‌ی کار والدین و ساعات کاری‌شان تغییر کرده است. از طرفی والدین ترجیح می‌دهند زمان بیشتری با بچه‌ها باشند درنتیجه استفاده از خدمات انعطاف‌پذیر برایشان بهتر است. بنیان‌گذار این استارتاپ معتقد است با تغییر کردن نحوه‌ی کار والدین و تغییر کردن فضای کار، سیستم مراقبت از بچه‌ها نیز باید مطابق تغییرات پیش برود.

خدمات با کیفیت برای بچه‌ها

جای خالی ارائه‌ی خدمات باکیفیت برای نگهداری از بچه‌ها در سنین پایین در شهرهای بزرگ به شدت احساس می‌شود. هم‌بنیان‌گذار این استارتاپ علت اصلی چنین کمبودی را نداشتن فضای مناسب و درک از کسب‌وکار می‌داند. راه‌اندازی یک کسب‌وکار در فضای تجاری گران است و اغلب پرستاران یا معلمان روی بچه‌ها و نحوه‌ی آموزش تمرکز می‌کنند نه راه‌اندازی استارتاپ و جذب سرمایه برای آن. این استارتاپ با برگزاری کلاس‌های آموزشی در منزل معلمان مشکل فضای مناسب را از بین برده است و حمل‌ونقل را از طریق نرم‌افزار خود مدیریت می‌کند.

استارتاپ Wonderschool با حل مشکل مکان برگزاری کلاس هزینه‌ها و درواقع شهریه‌ی کلاس را برای والدین کاهش می‌دهد. این استارتاپ ادعا می‌کند درآمد متوسط کارمندانش ۷۸ هزار دلار در سال است درصورتی‌که متوسط حقوق معلمان پیش‌دبستانی ۱۳.۹۴ دلار در ساعت و حدود ۲۸ هزار دلار در سال است. مراقبت از بچه‌ها مخصوصا در آمریکا وضعیت خوبی ندارد به طوری که هزینه‌ی استفاده از این امکانات برای یک مادر شاغل از سال ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۱ حدود ۷۰ درصد افزایش پیدا کرده اما حقوق کارمندان تغییر زیادی نداشته است.

هزینه‌های زندگی برای همه افزایش پیدا کرده است اما برای کسانی که می‌خواهند خدمات خوبی به فرزندان خود ارائه دهند چندین برابر بیشتر از بقیه است. از طرفی دولت‌ها قوانین سختی برای برگزاری کلاس‌های آموزشی یا مراقبت از کودکان در منزل دارند و همچنین ارائه‌ی خدماتی رایگان مراقبت به خانواده‌های فقیر، نیروی کار را کاهش داده است.

نتیجه‌ی تحقیقات علمی نشان داده است سال‌های اول زندگی هر کودک مهم‌ترین دوران برای شکل‌گیری شخصیت او هستند. اما والدین با وجود مشغله‌های زیاد فرصت نمی‌کنند زمان زیادی را به مراقبت از فرزندان اختصاص دهند. بودن کودکان در یک محیط مناسب و صمیمی تا حدود زیادی این نیاز را از بین می‌برد اما چنین محیطی تنها در مهدکودک‌ها فراهم می‌شود. از طرفی سن پذیرش بچه‌ها در مهدکودک بالا است و والدین معتقدند سال‌های مهمی از زندگی بچه‌های خود را از دست می‌دهند.

هدف استارتاپ Wonderschool این است که هر بچه‌ای در دوران ابتدایی زندگی به خدمات آموزشی باکیفیت دسترسی داشته باشد. در حال حاضر ۱۴۰ مرکز خانگی این استارتاپ در شهرهای بزرگ آمریکا فعالیت کرده و به طور متوسط از ۶ کودک نگهداری می‌کنند که نسبت به مهدکودک‌ها و مدارس رسمی بسیار کمتر است. به گفته‌ی بنیان‌گذاران این استارتاپ یکی دیگر از دستاوردهای بزرگ آن‌ها شکل‌گیری جامعه‌ای از معلمان و پرستارانی است که با هم در تعامل هستند. این افراد به کمک یکدیگر خدمات بهتری ارائه می‌دهند و حتی اگر به هم نزدیک باشند در یک زمین بازی یکدیگر را ملاقات می‌کنند. از آنجایی که پدرها و مادرها ایده‌‌های جالبی برای برگزاری کلاس‌های آموزشی دارند، کارشناس برنامه‌ریزی شرکت از ایده‌های آن‌ها برای افزایش بازدهی کلاس استفاده می‌کند.

تا اینجای کار همه چیز عالی و بدون نقص به نظر می‌رسد اما یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این استارتاپ کنترل کیفیت خدمات است. آموزش بچه‌ها، حمل‌ونقل و نگهداری از آن‌ها در تمام جوامع بسیار مهم بوده و قوانین سخت و جدی دارد. البته این استارتاپ تلاش می‌کند تا جای ممکن خدمات با کیفیتی ارائه دهد. کلاس‌های آموزشی هر روز باید موضوع خاصی داشته و شامل فعالیت‌ در محیط باز باشند. همچنین والدین می‌توانند بازخورد خود را از طریق پلت‌فرم اعلام کنند تا در سریع‌ترین زمان رسیدگی شود. هر معلم توسط مربی‌های باتجربه آموزش دیده می‌شود و به طور کلی تا به حال هیچ معلمی به دلیل عملکرد ضعیف اخراج نشده است.

تعداد مهدکودک‌ها و مراکز پیش دبستانی در شهرهای بزرگ بسیار زیاد است و در هر محله تعدادی از آن‌ها وجود دارد. درنتیجه والدین ساکن در مناطق شلوغ ترجیح می‌دهند فرزندان خود را در مراکز مستقل ثبت‌نام کنند. اما در مناطق روستایی و شهرهای کوچک اوضاع متفاوت است. زمانی که فاصله‌ی خانه تا مهدکودک زیاد باشد والدین ترجیح می‌دهند از خدمات این استارتاپ در منطقه‌ای نزدیک به خودشان استفاده کنند. به طور کلی پیش‌بینی می‌شود این طرح در مناطق روستایی بیشتر مورد استقبال قرار بگیرد.

آینده‌ی سیستم مراقبت از بچه‌ها

مراقبت از فرزندان در منزل نیازمند محل سکونتی مناسبی برای نگهداری از بچه‌ها است و استارتاپی به نام Capitaروی این موضوع کار می‌کند. سال گذشته این استارتاپ با دانشگاه معماری آلاباما در مورد طراحی خانه‌هایی ارزان‌قیمت و کارآمد برای نگهداری از بچه‌ها در مناطق روستایی همکاری کرده بود. این دانشگاه تا به حال بیش از ۲۰۰ پروژه‌ در زمینه‌ی ساخت خانه‌های باکیفیت و ارزان‌قیمت اجرا کرده است. همکاری این دو استارتاپ برای هر دو تیم مفید است. یک تیم فضای نگهداری مناسب تهیه می‌کند و تیم دیگر کارهای نرم‌افزاری پروژه‌ی مراقبت از بچه‌ها را مدیریت می‌کند.

برنامه‌ی بعدی چیست؟

ارائه‌ی خدمات مراقبت از بچه‌ها تنها بخشی از مشکلات بزرگ والدین قبل از ورود فرزندانشان به مدرسه را حل می‌کند و این یکی از دغدغه‌های اصلی هر پدر و مادری است. نتیجه‌ی نظرسنجی از ۱۸۵۸ مرد و زن بین ۲۰ تا ۴۵ سال نشان می‌دهد یک چهارم آن‌ها به دلیل هزینه‌های زیاد مراقبت از فرزندان ترجیح می‌دهند خانواده‌ی کوچکی داشته باشند. در حال حاضر خانواده‌ها برای مراقبت از بچه‌ها دو روش دارند. یا باید فرزندان خود را در مهدکودک ثبت‌نام کنند یا پرستار و معلم خصوصی استخدام کنند. اما استارتاپ Wonderschool مانند سایر استارتاپ‌هایسیلیکون‌ولی قصد دارد خدمات خود را گسترش دهد. بنیان‌گذاران این استارتاپ در حال صحبت با مقامات محلی هستند تا بتوانند خدمات خود را به طور گسترده ارائه دهند. والدین نیز بی‌صبرانه منتظر راهی برای کاهش هزینه‌های نگهداری از فرزندان هستند.

در حال حاضر اگر قصد خرید یکی از بسته‌های اینترنتی از اپراتورهای همراه اول ایرانسل را داشته باشید، شاید از تغییرات اعمال‌شده شوکه شوید. این در حالی است که به‌تازگی کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در آخرین جلسه خود، شیوه‌ای جدیدی را برای محاسبه تعرفه پهنای باند اینترنت مصوب کرد که شرکت ارتباطات زیرساخت مکلف شد این مصوبه را از اول شهریورماه اجرایی کند. در این شیوه جدید برای اندازه‌گیری میزان مصرف پهنای باند، ۵درصد پیک ترافیک غیرمتعارف را حذف می‌کنند. این در حالی است که قبلاً روال محاسبه‌ی پهنای باند توسط زیرساخت، بدون در نظر گرفتن پیک غیرمتعارف بود.

روند تغییر محاسبه ترافیک در حالی است که حسین فلاح جوشقانی معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در صحبت‌های خود اشاره کرد: «این‌طور که گفته‌شده که مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، نرخ پهنای باند مصرفی اپراتورها را ۲۰ درصد کاهش می‌دهد، درست نبوده است. چراکه در این مصوبه، فقط روش محاسبه پهنای باند اینترنت را تغییر داده و برای آن مدل استاندارد تعریف کردیم.»

این استاندارد جدید باعث شده است اپراتور‌های در صفحات مربوط به خرید تغییراتی را اعمال کنند. در اپراتورایرانسل برای انتخاب بسته یک‌ماهه، هیچ بسته‌ای به‌صورت کامل برای یک ماه وجود ندارد و شما مجبور هستید با هزینه‌ای بیشتر بسته‌ای را انتخاب کنید که برای آن بازه‌ای شبانه نیز در نظر گرفته‌شده است. پس شما به‌اجبار به سراغ بسته‌های دو ماه خواهید رفت اما این گزینه برای انتخاب بسته‌های اینترنت دو ماه به‌صورت کلی حذف‌شده است و هیچ پکیجی برای دو ماه در نظر گرفته نشده است. پس به سراغ بسته‌های سه‌ماهه خواهید رفت. در بخش بسته‌های سه‌ماهه، با توجه به تغییرات اعمال‌شده شاهد افزایش حدود ۴۰ درصدی در قیمت هستیم. البته این افزایش حدود ۴۰ درصدی شامل ۹ درصد ارزش‌افزوده هم می‌شود. 

در اپراتور همراه اول تغییرات به‌گونه‌ای دیگر است. تمامی بسته‌های منتشرشده و قرارگرفته بر روی سایت به‌صورت ترکیبی بوده با بسته‌های شبانه بوده و یا تعدادی از بسته‌ها همراه با ترافیک رایگان شبانه هستند که عملاً برای بسیاری از مصرف‌کنندگان از ساعت ۲ الی ۷ صبح غیرقابل‌مصرف است. برای مثال در همراه اول اگر شما در ماه‌های پیش می‌توانستید بسته‌ای روزانه با حجم ۱۵ گیگابایت را به قیمت ۱۵ هزار تومان تهیه کنید، اکنون این بسته به مبلغ ۲۰۴۰۰ تومان در دسترس است که با در نظر گرفتن مالیات بر ارزش‌افزوده به ۲۲۲۳۶ تومان می‌رسد. البته توجه کنید که این بسته با در نظر گرفتن ۱۰ گیگابایت اینترنت شبانه از ساعت ۲ الی ۷ صبح برای شما فعال خواهد شد. 

در پیگیری‌های انجام‌شده توسط زومیت از اپراتور ایرانسل به ما گفته شد که این اپراتور با بررسی‌های صورت گرفته در الگوی مصرف کاربران دست به تغییراتی است. ازاین‌رو بسته‌های پرمخاطب حذف نشده‌اند! 

سؤالی که ایجاد می‌شود، ارائه بسته‌های ترکیبی است. اگر به یاد داشته باشید چندی پیش وزیر ارتباطات و فناوری در مصاحبه‌ای اعلام کرد که ارائه‌ی بسته‌های ترکیبی شبانه و روزانه توسط اپراتورها ممنوع شده و دیگر ارائه نمی‌شوند اما به‌وضوح می‌توانیم ارائه این‌گونه بسته‌ها را در اپراتورهای مذکور ببینیم. نسرین محسنی معاون بررسی‌های فنی و صدور پروانه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در این رابطه گفت: 

در صورت تصویب و اجرای طرح آزادسازی تعرفه‌های اینترنت، اپراتورها می‌توانند مثلاً برای ساعاتی که پیک نیست، پیشنهادهای ارزان‌قیمت‌تری به مشترکان خود ارائه دهند که البته آن‌هم همان‌طور که قبلاً تأکید شده، به‌شرط آن است که رقابت دچار خدشه نشود. این موضوعی جدای از شرایط فعلی است و در حال حاضر تقسیم‌بندی شبانه و روزانه را به هیچ عنوانی در قانون نداریم. البته فروش بسته به این صورت که بخشی از حجم مخصوص شب و بخشی از آن مخصوص روز باشد، خلاف مقررات نیست بلکه باید میزان تعرفه در تمام شبانه‌روز به یک‌میزان باشد.

موضوع افزایش قیمت و تغییرات بسته‌های اینترنتی می‌بایست دلیل موجهی داشته باشد که در زومیت پیگیر این مورد خواهیم بود و به اطلاع شما خواهیم رساند.

در صورتی که آخرین فناوری خودروساز اسپانیایی سئات (SEAT) بتواند چراغ سبز برای تولید دریافت کند، والدین مجبور نخواهند بود که به آهنگ‌های مورد علاقه کودکان خود در کابین خودرو گوش دهند. فناوری هدفون مجازی در آینده می‌تواند تجربه جدیدی برای سرنشینان خودرو رقم بزند.

این سیستم انقلابی که با همکاری شرکت نووِتو (Noveto) توسعه یافته است، امکان هدایت صدای هر دستگاه صوتی به گوش فرد موردنظر را فراهم می‌کند. طبق گفته دو شرکت، این روش نیازی به هدفون یا بلندگوهای مرسوم ندارد. پیش‌تر شرکت‌هایی مانند هارمن (Harman) و هیوندای، سیستم‌های صوتی مشابه برای محصولات خود ارائه کرده‌اند.

کودکان تنها هدف این فناوری صوتی هدفون مجازی نووتو نیستند؛ زیرا سئات می‌گوید رانندگان قادر به مدیریت تماس‌های تلفنی خود به کمک فناوری جدید هستند، در حالی که سایر سرنشینان، به موسیقی انتخابی خود گوش می‌دهند. علاوه بر این، گفته شده است که هدفون مجازی تجربه صوتی با کیفیت بالا برای هر کاربر ارائه می‌دهد و آن‌ها را از محیط اطراف جدا می‌کند.

تصمیم‌گیری در مورد عملی شدن طرح سئات و نووتو، به عوامل متعددی از جمله پذیرش عمومی بستگی دارد. هدف اصلی فناوری هدفون مجازی که بخشی از پروژه اکسپلورا (XPLORA) به شمار می‌رود، تولید و قرارگیری در خودروهای آینده سئات است؛ اما در صورتی که فعلا به مرحله تولید برسد، احتمالا به عنوان گزینه اختیاری در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد. سئات به عنوان زیرمجموعه گروه فولکس‌واگن، تا اواخر سال میلادی جاری نتایج تصمیم‌گیری در مورد فناوری جدید هدفون مجازی خود را ارائه خواهد داد.

فابین سیمر، مدیر بخش فناوری دیجیتال سئات گفت:

سئات قصد دارد به عنوان محرک نوآوری در توسعه این نوع فناوری باشد و ما به طور ویژه به پیشرفت‌هایی که در قالب پروژه اکسپلورا نشان داده‌ایم، افتخار می‌کنیم. امیدواریم این طرح نوآورانه، یکی از بهترین پروژه‌های تولیدی موفق باشد.

برایان والاس، مدیر عامل نووتو نیز گفت:

هر دو شرکت در مورد چگونگی کمک فناوری انحصاری جدید به حفظ موقعیت سئات برای پیشرو بودن در عرصه خودروسازی، چشم‌انداز مشترکی دارند. کمک به تغییر تجربه رانندگی و رفاه در فضای خودرو، برای جذب مشتریان سئات بهتر است و می‌تواند در آینده باعث افزایش رشد این شرکت شود.

در حال حاضر، سئات و نووتو جزئیات بیش‌تری از فناوری هدفون مجازی ارائه نکرده‌اند؛ اما در آینده و با ورود نسخه تولیدی این فناوری به خودروهای سئات، احتمالا شاهد مشخص شدن جزئیات بیش‌تری از نحوه ارسال صدا و موسیقی به گوش کاربران موردنظر باشیم.

بلیر بانتینگ، عکاس آمریکایی مشهور که در زمینه‌ی تبلیغات فعالیت می‌کند؛ خلاقیت را تنها به عکاسی محدود نکرده و این هنر را در بعد فنی نیز بروز داده است. او یک مجموعه لنز ابداع کرد که عکاسی با دیافراگم f/0.5 را ممکن ساخت. مقاله‌ی پیش‌رو از زبان این هنرمند به بررسی چگونگی ساخت این لنزها می‌پردازد.

پیشرفت در عکاسی، سفری منحصربه‌فرد است. این مسیر را می توان با کمک کتاب‌های درسی، یادگیری درفروم‌های آنلاین یا حتی به تنهایی طی کرد؛ ولی هیچ‌کدام از آنها به‌هم شباهت ندارند.

به‌عنوان یک عکاس خودآموخته، بیشتر جذب بخش فنی عکاسی شدم و قسمت هنری در اولویت دوم قرار گرفت.اوایل، مفهوم ۱۸ درصد خاکستری را درک کردم و با محدودیت گام‌های نوری سنسور آشنا شدم؛ سپس نوبت خلاصشدن از عمق میدان بود تا سال‌ها بعد دوباره سراغ این مفهوم بروم.

سال ۲۰۰۳ خودم را به یک مجموعه‌ی لنز از ۲۴ تا ۲۰۰ میلی‌متر که همگی سریع‌تر از f/1.8 بودند، مجهز کردم. بههمین دلیل می‌توان گفت که از مزایای عکاسی با دیافراگم باز و محدود کردن عمق میدان بسیار لذت بردم. با اینحال بخشی از وجودم معتقد بود لنز ۸۵ میلی‌متری با f/1.2 به میزان کافی عمق میدان اندکی در اختیارم قرارنمی‌دهد. با لوله قسمتی از لنز را که بعد از نقطه‌ی گره‌ای (nodal point) قرار داشت، به ک‌ترین نقطه‌ی کانونیپشت شیشه‌ی لنز وصل کردم؛ و باز معتقد بودم که عمق میدان می‌تواند از این هم کمتر شود.

رسیدن به این هدف روی نمرات تحصیلی‌ام نیز تأثیرگذار بود. من به‌جای توجه به درس کلاس ایتالیایی، مشغول محاسبه‌یزاویه‌ی تغییر نور بودم. یک خوره‌ی عکاسی واقعی بودم. تماملنزها را به‌جای گام (stop) بر اساس اندازه دیافراگم و بهمیلی‌متر لیست کردم (قبل از این که فاکتور کردنکمترین فواصل کانونی را یاد بگیرم این کار را می‌کردم).

در همان زمان، شانس به من رو کرد. یک شرکت تحلیل اشعه‌ی ایکس که به تازگی ورشکست شده بود، تجهیزاتشرا حراج کرده بود. با آنها تماس گرفتم و با یک پیشنهاد پایین، تمام لنزهایشان را خریدم تا آنها را رویدوربین Canon 1D نصب کنم.

آنها، لنزهای ۵۰ تا ۱۱۰ میلی‌متری با دامنه‌ی دیافراگم f/1.1 تا f/0.50 را برایم فرستادند. متأسفانه لنزها، مخصوصدستگاه‌های اشعه‌ی ایکس بودند و نصب آن‌ها روی دوربین به هیچ‌وجه کار ساده‌ای نبود. نقطه‌ی گره‌ای بعضی ازآن‌ها به شکلی بود که اصلاً با آینه کار نمی‌کردند و بخش انتهایی بعضی دیگر لنز را پشتیبانی نمی‌کردند. هیچ‌کدام،حلقه‌ی فوکوس نداشتند. با علم به اینکه نوردهی در اکثر دوربین‌ها بر اساس دیافراگم f/0.50 تنظیم نشده و لنزهاهم تراشه‌ای ندارند؛ می‌دانستم که با واقعی‌ترین نوع نوردهی دستی مواجهم.

سرانجام موفق شدم بعضی از لنزها را به روش بریدن در پشتی لنز و بعضی دیگر را به‌وسیله‌ی لوله و جعبه CD نصبکنم. حداقل فاصله فوکوس خیلی کم و معمولاً تنها چند اینچ بود؛ اما عمق میدان، تابعی از فاصله است و این یکمزیت برای من به‌حساب می‌آمد. لنزها، کاربرد عملی نداشتند؛ ولی استفاده از آن‌ها نکات آموزشی فراوانی به همراهداشت.

در این تجربه، تغییرات نور و ارتباطش با عمق میدان را به‌خوبی فرا گرفتم. بافت و کیفیت عکس مهم بود. کیفیتعکس اغلب بر اساس فوکوس یا خارج از فوکوس بودن سنجیده می‌شود، نه بر اساس کیفیت بخش تارشده. درپایان عکس‌برداری، تصاویر ثبت‌شده را به همکاران و مشتریان خود نشان ندادم و در ادامه، اکثر لنزهای دست‌سازمرا فروختم. اما در نهایت به تجربه‌ای دست یافتم که با تجهیزات فعلی دنیای عکاسی، امکان فراگیری آن‌ها ممکن نبود.

باستان‌شناسان مصری، گنج بی‌نظیری را در دلتای نیل کشف کردند: بقایای یک روستای باستانی که قدمت آن به حدود ۵ هزار سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد. این مکان یکی از قدیمی‌ترین جایگاه‌های کشف‌شده در این منطقه است و از اهرام شهر جیزه در مصر ۲۵۰۰ سال قدیمی‌تر است. طبق اعلام وزارت آثار باستانی مصر، جایگاه نوسنگی درتل ال-سامارا در ۱۴۰ کیلومتری شمال قاهره، حدود ۷ هزار سال قدمت دارد.

گروه حفاری مشترک فرانسوی و مصری در این مکان چندین مخزن ذخیره‌سازی را که حاوی مواد آلی –استخوان‌های حیوانات و بقایای گیاهی- بودند، پیدا کردند. با استفاده از این مواد آن‌ها توانستند قدمت محل را مشخص کنند. پژوهشگران همچنین در این محل ابزارهای سفالی و سنگی پیدا کردند که نشان‌دهنده‌ی یک جامعه‌ی پایدار است. این کشف فرصتی برای شناسایی و کسب دانش بیشتر در مورد جوامع ماقبل تاریخی ساکن در دلتای نیل هزاران سال قبل از اتحاد مصر بالایی و پایینی و ایجاد نخستین سلسله‌ی فرعونیان، است. نادیا خدر از وزارت آثار باستانی مصر می‌گوید:

تجزیه‌و‌تحلیل مواد زیستی، ما را با منظره‌ی واضح‌تری از نخستین جوامع مستقرشده در دلتا که ظاهرا منشا کشاورزی و دامداری در مصر بوده‌اند، رو‌به‌رو می‌کند.

پژوهشگران معتقدند که عملیات کشاورزی در این روستا تا حد زیادی متکی به باران بوده‌ است. این موضوع شاید مقدمه‌ی کشاورزی مبتنی بر آبیاری باشد که بعدا برای هزاران سال در دلتای نیل وجود داشته است.

اخیرا در کشف دیگری نیز باستان‌شناسان نشان دادند که مصریان باستان زودتر از آنچه قبلا تصور می‌شد، مردگان خود را مومیایی می‌کردند. طبق برآوردهای پژوهشگران، مومیایی کردن ۵۶۰۰ سال قدمت داشته و زمان آن به قبل از فراعنه می‌رسد. مورد سامارا منبع ارزشمندی برای کسب آگاهی بیشتر در مورد استقرار اولیه مصریان باستان است. حفاری‌ها در این مکان طی فصل آینده تکمیل خواهد شد و تجزیه‌و‌تحلیل کاملی از کشفیات انجام خواهد شد.