بخش پژوهش‌ هوش مصنوعی فیسبوک در حال برنامه‌ریزی برای افزایش پژوهش‌ها در دفاتر و آزمایشگاه‌های خود در سراسر جهان است. به گفته‌ی یان لی‌کان، رئیس بخش پژوهش AI، تعداد زیادی از این برنامه‌ها در حمایت از برنامه‌های رباتیک شکل گرفته‌ که در ماه‌های اخیر آغاز شده‌اند. او اضافه می‌کند:

رباتیک در این شعبه‌ها در حال توسعه است: منلو پارک، مونترآل، جولو پینائو که در زمینه‌ی رباتیک در پیتسبورگ بسیار فعال بوده است، و تا اندازه‌ای در نیویورک. البته به این معنی نیست که این فعالیت‌ها در آینده در پاریس و سیاتل ادامه پیدا نمی‌کنند.

 افزایش پژوهش‌های رباتیک فیسبوک چند دلیل دارد برای مثال می‌توان به وجود پژوهشگرهای بااستعداد در این زمینه و همین‌طور تمایل به حل وظایف چالش‌برانگیز مثل آموزش استدلال منطقی به ماشین‌ها اشاره کرد.

مسائلی در رباتیک مطرح می‌شوند که در دامنه‌های کاربردی دیگر وجود ندارند و پژوهشگران با مسائلی واقعی سروکار دارند. این دلیل علاقه‌ی اصلی پژوهشگرها به این زمینه است. بنابراین به عقیده‌ی لی‌کان اگر فیسبوک روی رباتیک کار نکند، خود را از دسترسی به پژوهشگرهای بااستعدادی که هدف کار روی این موضوع را دارند، محروم کرده‌ است.

یک دلیل دیگر  حرکت فیسبوک به سمت پژوهش‌های بیشتر رباتیک نقش فزاینده‌ی ربات‌ها در زندگی آینده‌ی انسان‌ها است. این نقش می‌تواند در زمینه‌های صنعتی مثل مراکز داده‌ای فیسبوک (در حال حاضر هم فیسبوک برای این بخش از روبات استفاده می‌کند) و در زمینه‌های اجتماعی مثل محیط کار یا خانه افزایش پیدا کند. به گفته‌ی لی‌کان:

نقش ما در آزمایشگاه پژوهشی، پیش‌بینی گرایش‌ها و تغییرات فناوری است و واضح است که در مسیرمان با رباتیک روبه‌رو خواهیم شد. پیشرفت پژوهش‌های رباتیک در چند سال آینده سریع‌تر و نسبت به گذشته فراگیرتر خواهد شد. رباتیک جامعه را متحول خواهد کرد و فیسبوک باید برای این تغییر آماده باشد و تخصص لازم را به‌دست بیاورد (حداقل برای ارتباط افراد با یکدیگر).

استخدام‌های جدید این شرکت به شرح ذیل هستند:

• جسیکا هودگینز، استاد دانشگاه کارنیگ ملون رهبری آزمایشگاه پیتسبورگ فیسبوک را برعهده خواهد داشت. وی سابق بر این، سرپرست پژوهش‌های دیزنی بود و در زمینه‌ی انیمیشن و رباتیک تخصص دارد.
• پروفسور جیتندرا مالک، استاد دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، رهبری آزمایشگاه AI فیسبوک را در شعبه منلوپارک کالیفرنیا برعهده دارد. مالک در زمینه‌ی بینایی کامپیوتر تخصص دارد و با دانشجویان دکترا کار خواهد کرد.
• آندرا ولالدی، استادیار دانشگاه آکسفورد که بر یادگیری بدون نظارت کار خواهد کرد به دفاتر فیسبوک در لندن ملحق می‌شود. فیسبوک قبلا اعلام کرده بود که از استارتاپ درک زبان طبیعی Bloomsbury AI استفاده می‌کند و  برای گردآوردن تیم در دفاتر لندن برنامه‌های خود را به اشتراک می‌گذارد.
• پروفسور لوک زتلمویر، استاد دانشگاه واشنگتن، درک چندزبانی طبیعی را در آزمایشگاه جدید AI فیسبوک در سیاتل ارائه خواهد کرد.

علاوه بر آزمایشگاه‌های جدیدی که اخیرا افتتاح شده‌اند، عملیات پژوهشی FAIR در زمینه‌ی هوش مصنوعی در مونترآل، نیویورک و پاریس فعال شده است.

هر کدام از پژوهش‌های جدید به بخش پژوهش‌های فیسبوک در زمینه‌ی AI و  همین‌طور دانشگاه مبدا مرتبط هستند. البته فیسبوک به عنوان یک شبکه‌ی اجتماعی شناخته‌شده است؛ اما بخش پژوهش AI فیسبوک که توسط لی‌کان و به دستور مارک زاکربرگ در ۲۰۱۳ تأسیس شد، در زمینه‌های مختلف به پژوهش‌های اکتشافی می‌پردازد.فیسبوک از سال گذشته مانند دیگر غول‌های فناوری به افتتاح آزمایشگاه‌های هوش مصنوعی و استفاده از استعدادهای پژوهشی روی آورده است.

برای مثال از ماه دسامبر، Google Ai آزمایشگاه‌هایی را در چین، فرانسه و غنا افتتاح کرده است؛سامسونگ هم برای افتتاح آزمایشگاه‌هایی در کمبریج، مسکو و تورنتو برنامه‌ریزی می‌کند وNvidia قصد دارد در هفته‌های آینده آزمایشگاه‌هایی را در تورنتو و سیاتل افتتاح کند. لی‌کان می‌گوید:

امروزه AI به مرکزی برای عملیات شرکت‌های مشابه تبدیل شده است و نقش مدیریتی به ما می‌گوید که باید سریع‌تر از گذشته اقدام کنیم و اگر به‌اندازه‌ی کافی سریع‌ نیستیم باید نیروی بیشتری را استخدام کنیم.

نتایج این پژوهش در حوزه‌هایی مثل تشخیص اشیا یا ترجمه‌ی متون می‌تواند با سرعت بالاتری به محصولات فیسبوک تبدیل شود درحالی‌که ممکن است نتایج دیگر پژوهش تا چند سال آینده هم پیاده‌سازی نشوند. بخش پژوهش‌های Facebook AI که در سال ۲۰۱۳ تأسیس شد، امروزه از ۱۷۰ پژوهشگر استفاده می‌کند و بیش از نیمی از پژوهشگرهای فیسبوک در این گروه قرار دارند. 

باوجود استخدام و ظهور استعدادهای بیشتر در سراسر جهان، نیاز به با استعدادترین پژوهشگرها از زمان تأسیس Facebook AI Research در سال ۲۰۱۳ افزایش یافته است. فیسبوک برای یافتن استعدادهای بیشتر در زمینه‌ی AI در تلاش است پروژه‌های خود را خارج از حوزه‌ی فعالیت‌های آزمایشگاهی توسعه دهد تا به‌این‌ترتیب تعادلی بین به‌کار‌گیری استعدادها و برآورده ساختن تقاضا برای توسعه‌ی نوآوری‌های هوش مصنوعی برقرار کرده و از زوال این نوآوری جلوگیری کند. به گفته‌ی لی‌کان:

دلیل ادامه‌ی این پروژه‌ها حفظ این نوآوری است، بنابراین اگر با توسعه‌ی موقعیت‌های پروژه به این نوآوری لطمه بزنیم چه دلیلی برای انجام این کار وجود دارد؟