وقتی در مورد رایانه‌های شخصی بحث می‌کنیم، همه به یک نکته اذعان داریم: دو نمایشگر بهتر از یکی است! این نکته زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که با یک کاربر حرفه‌ای طرف باشیم؛ کاربری که گاهی در آن واحد نیازمند کار با چندین برنامه‌ی گرافیکی سنگین است.

خواه یک طراح گرافیک باشید، یا یک برنامه‌نویس، تحلیلگر یا هر فرد دیگری که عملیات‌های سنگینی با رایانه‌ی خود انجام می‌دهد، استفاده از چند مانیتور می‌تواند هم از نظر زیبایی شما را خرسند و هم از نظر عملکرد به پیشرفت کارتان کمک کند. چرا دسکتاپ خود را با تب‌های بی‌شمار و برنامه‌های Minimize شده‌ی فراوان پر کنید در حالیکه می‌توانید تمام روند پیشرفت کارتان را در یک رابط کاربری شیک و خلوت پیگیری کنید؟

صرف‌نظر از نوع نیاز، استفاده از چند نمایشگر روی میزتان می‌تواند بهره‌وری شما را به میزان چشمگیری افزایش دهد. افزوده‌شدن نمایشگر دوم به هیچ‌عنوان دست شما را در شخصی‌سازی نمی‌بندد و می‌توانید به‌راحتی با استفاده از ابزارهای گسترده‌ای که در اینترنت وجود دارند، تک‌تک ویژگی‌های مانیتور دوم را مطابق با کار خود شخصی‌سازی کنید. اگر شما هم به استفاده‌ی همزمان از چند مانیتور روی رایانه‌ی خود علاقه‌مند هستید، این مقاله را تا آخر بخوانید.

مزایای نمایشگر دوم

افزودن یک یا چند نمایشگر به میز کارتان، مزایای بسیاری به‌همراه خواهد داشت. نخستین مزیت آن، زیبایی میز کار است. بدون شک وجود چند مانیتور در کنار هم و هماهنگ با هم، زیبایی محل کار را دوچندان می‌کند. استفاده از چند نمایشگر، فضای بیشتری نسبت به یک نمایشگر در اختیار شما قرار می‌دهد. علاوه‌بر این می‌توانید هرکدام از نمایشگرها را بسته به کارکرد و هدف استفاده از آن شخصی‌سازی کنید. یکی دیگر از مزایای بدیهی استفاده از دو یا چند مانیتور، افزایش بهره‌وری است؛ زیرا اغلب برنامه‌ها (به‌ویژه برنامه‌هایی که با درجه‌ی تنظیمات حرفه‌ای اجرا می‌شوند)، حتی اگر نیمی از فضای نمایشگر را هم در اختیار داشته باشند، باز هم به‌دلیل کمبود فضا، محتوا را ضعیف‌تر از حالت تمام‌صفحه نمایش می‌دهند.

اگر تمام دلایل فوق را کنار هم بگذارید متوجه می‌شوید که چرا استفاده از چند نمایشگر تاثیر چشمگیری بر بهره‌وری و بازدهی کار دارد. در این حالت، بدون نیاز به جابه‌جاشدن‌های پی‌درپی بین برنامه‌های مختلف می‌توان تمامی اطلاعات، فهرست‌ها و ابزارهای لازم را مشاهده کرد. در واقع فلسفه‌ی وجود نمایشگر اضافه این است به کاربر اجازه می‌دهد در آن واحد به تمام اطلاعات لازم دسترسی داشته باشد. در این حالت برای نظارت بر سخت‌افزار، گوش دادن به موسیقی، ویرایش تصویر، تحلیل داده و نوشتن محتوا نیاز به بستن یا حتی کوچک کردن برنامه‌ای دیگر نخواهد بود.

برای داشتن تجربه‌ای بی‌نقص از چند نمایشگر روی یک رایانه، نیازی به خرید مانیتورهای گران و دارای توانایی نمایش بالای جزییات (با رزولوشن‌های کواد اچ‌دی یا 4K) نیست. هنوز هم می‌توان نمایشگرهایی قدیمی و تخت یافت که بتوانند به‌خوبی وظیفه‌ی خود را به‌عنوان نمایشگر دوم انجام دهند. اگر بخواهید گه‌گاهی حالت افقی یا عمودی نمایشگر را عوض کنید، استفاده از این مانیتورهای قدیمی، به‌خاطر پایین بودن قیمت و احتمال آسیب کم‌تر، وجهه‌ی منطقی‌تری پیدا می‌کند. یک نمایشگر معمولی ۲۴ اینچی، در حالت عمودی (Portrait) می‌تواند فضای کافی برای فعالیت‌های اضافه مانند مطالعه‌ی آسان و دسترسی مداوم به آخرین اخبار را در اختیار کاربر قرار دهد. 

خواه کاربری تازه‌کار باشید و خواه حرفه‌ای، قطعا استفاده از دو مانیتور مزایای بسیاری برایتان به‌همراه خواهد داشت. ضمنا امروزه تمامی کارت‌های گرافیک از دو یا چند مانیتور به‌صورت همزمان پشتیبانی می‌کنند. تنظیم و استفاده از  چند نمایشگر هم کاری بسیار ساده است که در چند گام به توضیح آن می‌پردازیم:

گام اول: انتخاب مانیتور موردنیاز

بیشتر مانیتورهای جدید حاضر در بازار، تخت و دارای توانایی بالا در نمایش جزییات (HD) با نسبت تصویر ۱۶ به ۹ هستند. این نسبت تصویر، در هر دو حالت عمودی و افقی، فضای کافی در اختیار کاربران قرار می‌دهد. مثلا یک نمایشگر ۲۳.۸ اینچی مانند ایسر R240HY می‌تواند رزولوشن فول اچ‌دی یا ۱۰۸۰p را همراه با رنگ‌هایی زنده در اختیار فرد قرار دهد. طبیعتا با افزایش رزولوشن و اندازه‌ی مانیتور، قیمت آن نیز افزایش پیدا می‌کند. البته نحوه‌ی نصب و استفاده از آن‌ها تفاوتی با هم ندارد. برای بستن سیستمی با دو مانیتور، نیاز به نمایشگرهایی با اندازه‌ی بیش از ۲۳.۸ اینچ نخواهید داشت. در واقع اگر سخت‌گیر نباشید حتی می‌توانید از لپتاپ خود به‌عنوان نمایشگر دوم استفاده کنید!

ورودی مناسب کابل

نوع و کیفیت کابلی که قرار است مانیتور شما را به پورت مناسب آن متصل کند، اهمیتی به مراتب بیشتر از خود مانیتور و مشخصات سخت‌افزاری آن دارد. برخی افراد کابل‌های مختلف را با هم اشتباه می‌گیرند. این خطا می‌تواند مشکلاتی جدی ایجاد کند. برای داشتن چند نمایشگر روی یک رایانه، نخست باید اطمینان حاصل کنید که کارت گرافیک رایانه‌ی شما از چند مانیتور به‌صورت همزمان پشتیبانی می‌کند. سپس باید کابل مناسب تهیه کنید. کابل‌هایی که ممکن است هنگام اتصال یک مانیتور به رایانه‌ی خود با آن‌ها مواجه شوید، عبارت‌اند از کابل DVI که پایانه‌های پهنی دارد و اغلب سفیدرنگ است، کابل VGA که پایانه‌های پهنی دارد و اغلب آبی رنگ است، کابل HDMI و پورت نمایش (Display Port).

HDMI‌ و دیسپلی پورت دو اتصال جدیدتر برای مانیتورها محسوب می‌شوند، در حالیکه قدمت DVI و VGA از آن دو بیشتر است. دو کابل جدیدتر دارای مزایای بسیاری از جمله ارائه‌ی کیفیت تصویر بالاتر هستند. همچنین دیسپلی پورت کابلی همه‌کاره است و می‌تواند تنها با استفاده از یک تبدیل ساده، به پایانه‌های تمامی کابل‌های مذکور وصل شود.

از آنجا که اغلب اوقات هیچ کابل اضافه‌ای برای نمایشگرهای اضافه در دسترس نیست، باید نوع کابل موردنیاز برای اتصال مانیتور به رایانه را شناسایی و اقدام به خرید آن کنید. مانیتور ایسری که در بالا بدان پرداختیم، توانایی پشتیبانی از اتصال‌های VGA، DVI و HDMI را دارد.

مانیتورها از طریق کارت گرافیک (GPU) با رایانه ارتباط برقرار می‌کننند. کارت گرافیک، قابلیت‌های پردازش گرافیکی یک رایانه را مدیریت می‌کند. بدین ترتیب بدیهی است که مانیتور هم برای کار کردن نیازمند اتصال به کارت گرافیک باشد. حتما از اتصال مانیتور به کارت گرافیک اصلی رایانه اطمینان حاصل کنید. این کارت گرافیک معمولا مجزا است و قدرت بیشتری نسبت به گرافیک مجتمع دارد.

در ادامه، توانایی مانیتور ایسر را در برقراری ارتباط با کارت گرافیک انویدیا GeForce GTX 1070 از درگاه‌های گوناگون بررسی می‌کنیم.

در تصویر بالا، پورت ها از بالا به پایین و چپ به راست به ترتیب عبارت‌اند از دو عدد دیسپلی‌پورت، یک درگاه HDMI، یک دیسپلی پورت و و یک DVI. وجود پنج درگاه بدان معنا است که می‌توان پنج مانیتور را با کابل‌های مختلف و به‌صورت هم‌زمان به این کارت گرافیک متصل کرد. بنابراین با اینکه امکان اتصال کابل VGA به این کارت گرافیک وجود ندارد، می‌توان از هرکدام از کابل‌های HDMI، دیسپلی پورت یا DVI‌ استفاده کرد.

اگر چند مانیتور با درگاه اتصال مشابه داشته باشید، اما تنها یک درگاه از آن نوع روی کارت گرافیک رایانه‌ی شما باشد، باید از وسیله‌ای کوچک به‌نام اسپلیتر یا تقسیم‌کننده استفاده کنید. اسپلیتر یا تقسیم‌کننده، می‌تواند یک درگاه اتصال را به دو درگاه اتصال از همان نوع تبدیل کند. مثلا اگر می‌خواهید دو مانیتور را از طریق کابل HDMI به یک درگاه HDMI وصل کنید، باید از یک اسپلیتر HDMI‌ استفاده کنید. اگر پورت‌های کافی روی کارت گرافیکتان داشته باشید، نیازی به استفاده از اسپلیتر نیست؛ اما اگر تعداد پورت‌ها کمتر باشد، چاره‌ای جز استفاده از اسپلیتر نیست.

گام دوم: پیکربندی مانیتور دوم

ابتدا باید زمانی که مانیتور به کارت گرافیک وصل باشد، مانیتور و رایانه را روشن کنید و منتظر بمانید تا تصویری در مانیتور نمایش داده شود. اگر با صفحه‌ی سیاه یا خالی مواجه شدید، درستی اتصال را بررسی کنید. پس از مشاهده‌ی تصویر در مانیتور دوم، روی صفحه راست‌کلیک کنید و گزینه‌ی تنظیمات نمایشگر (Display settings) را انتخاب کنید.

در این مرحله باید مانند تصویر بالا، مانیتور دوم را در تنظیمات نمایشگر ببینید. ویندوز 10 تنظیمات را به این صورت درآورده است تا پیکربندی مانیتورهای مختلف برای کاربران ساده شود. ابتدا یکی از مانیتورها را در صفحه با کشیدن و رها کردن، به‌صورت دلخواه در سمت راست یا چپ دیگری قرار دهید تا جایگاه دو نمایشگر نسبت به هم تنظیم شود. اگر مانیتوری در سمت راست نمایشگر اصلی دارید، اما در سیستم، تصویر سمت چپ صفحه در آن نمایش داده می‌شود؛ تنها کافی است در این بخش نماد آن را با کشیدن و رها کردن به سمت راست نمایشگر اصلی منتقل کنید.

این بخش در ویندوز ۱۰ از هر دو نوع چینش افقی و عمودی نمایشگرها پشتیبانی می‌کند. بنابراین لزومی به کنارهم‌قراردادن نمایشگرها نیست و می‌توان آن‌ها را روی هم قرار داد. اگر کمی گیج شده‌اید و درست نمی‌دانید کدام نمایشگر ۱ و کدام ۲ است، کافی است روی دکمه‌ی شناسایی (identify) کلیک کنید تا مانیتورها را بشناسید.

پس از تعیین موقعیت مانیتورها، به پایین اسکرول کنید تا به تنظیمات رزولوشن برسید. این اصلی‌ترین گزینه‌ی موجود در تنظیمات است است که باید در مورد مانیتور اعمال شود. ویندوز ۱۰ گاهی رزولوشن نمایشگر دوم را روی میزانی کمتر از حالت پیش‌فرض تنظیم می‌کند. در صورت تمایل به دریافت خروجی تصویر بهتر، می‌توانید رزولوشن نمایشگر دوم را روی مقدار توصیه‌شده (Recommended) یا بالاتر قرار دهید.

اگر نمایشگر قدیمی و کارت گرافیک جدیدی دارید، می‌توانید در تنظیمات، رزولوشن نمایشگر را روی مقداری بیش از حداکثر رزولوشن ممکن (از نظر سخت‌افزاری) تنظیم کنید! تنظیمات را مطابق میل و نیاز خود تغییر دهید. گزینه‌ی Orientation به شما اجازه می‌دهد حالت نمایشگر خود را بین دو گزینه ی افقی و عمودی انتخاب کنید. Multiple Displays به شما اجازه می‌دهد نمایشگرهای خود را گسترش داده یا میرور (Mirror) کنید. میرور کردن به‌معنای پخش همزمان محتوای یک نمایشگر از نمایشگری دیگر است. به‌یاد داشته باشید که ابتدا باید با کلیک کردن روی نمایشگری که قصد اعمال این تنظیمات را روی آن دارید، آن را انتخاب کنید و سپس تنظیمات دلخواه را اعمال کنید. گزینه‌ی Make this my main display، موجب می‌شود برنامه‌ها روی نمایشگری که به‌عنوان نمایشگر اصلی انتخاب شده است نمایش داده شوند.

نمایش نوار وظیفه (Taskbar)

یکی دیگر از مزایای نامحسوس استفاده از چند نمایشگر، افزایش توانایی مانور کاربر روی نوار وظیفه است. اگر به کار کردن با یک دسکتاپ منظم علاقه دارید، نوار وظیفه ممکن است موجب ایجاد مزاحمت برای کارتان شود. برای تغییر یا حذف نوار وظیفه، با جستجوی عبارت Background در بخش جستجوی ویندوز، عبارت تنظیمات پس‌زمینه (Background settings) را بیابید و با یک کلیک وارد آن شوید. sms در سمت راست، گزینه‌ی نوار وظیفه را انتخاب کنید و به پایین اسکرول کنید تا به عبارت Multiple Displays برسید.

برای خاموش کردن نوار وظیفه در تمامی مانیتورها به‌جز مانیتور اصلی، گزینه‌ی Show taskbar on all displays را روی حالت خاموش (Off) قرار دهید. اگر نوار وظیفه را روشن بگذارید، می‌توانید با تنظیم گزینه‌ی Show taskbar buttons on در هر مانیتور، به نوار وظیفه اجازه دهید که تمامی برنامه‌های پین‌شده یا تنها برنامه‌های در حال اجرا در آن مانیتور را نشان دهد. در بخش Combine buttons on other taskbars نیز می‌توانید انتخاب کنید که اسامی برنامه‌ها در نوار وظیفه نمایش داده شود یا خیر.

کنترل‌های خارج از پلتفرم ویندوز

اگر کاربری دو رایانه‌ی شخصی با دو سیستم‌عامل متفاوت داشته باشد و بخواهد از هردوی آن‌ها در آن واحد استفاده کند، باید چگونه عمل کند؟ این کار در نگاه اول تاحدودی غیرممکن به‌نظر می‌رسد، مگر در حالتی که کاربر با مفهوم Synergy آشنا باشد. سینرژی یک اپلیکیشن اشتراک ماوس و صفحه‌کلید است که به کاربران اجازه می‌دهد ترکیب‌های مختلفی از رایانه‌های مبتنی بر مک، ویندوز یا لینوکس را به‌صورت همزمان مورداستفاده قرار دهند.

سینرژی برای بسیاری از کاربران هیجان‌انگیز است. می‌خواهید همزمان با استفاده از رایانه‌ی ویندوی خود، یک توزیع لینوکس راه‌اندازی کنید؟ یا شاید بخواهید همزمان با استفاده از دو سیستم‌عامل مک و ویندوز و بدون جدا کردن ماوس و صفحه‌کلید از یک رایانه و اتصال آن به دیگری، یک فایل آفیس تهیه کنید. حتی ممکن است مسئول ویرایش و تصحیح محتوای تولیدشده توسط همکاران‌تان باشید و بخواهید بدون رفتن سر میز یکی از آن‌ها، فایل آفیس او را ویرایش کنید. انجام تمامی این کارها و وظایفی بیش از این‌ها با استفاده از سینرژی امکان‌پذیر است.

البته به‌یاد داشته باشید که این اپلیکیشن رایگان نیست. برای استفاده از نسخه‌ی مبتدی آن ۲۹.۹۹ دلار و برای کار با نسخه‌ی کامل آن باید ۳۹.۹۹ دلار بپردازید. سینرژی در نسخه‌ی پیشرفته، امکاناتی مانند به‌اشتراک‌گذاری کلیپ‌بورد (کپی کردن و چسباندن هر چیزی از یک رایانه در رایانه‌ای دیگر) را هم در اختیارتان می‌گذارد. البته نکته‌ی مثبت سینرژی این است که صرف‌نظر از تعداد رایانه‌هایی که دارید، تنها با یک بار خرید این اپلیکیشن می‌توانید از آن در هر رایانه‌ای استفاده کنید. در واقع شما یک بار این هزینه را می‌پردازید تا دیگر هرگز نیازی به استفاده از ماوس و صفحه‌کلید جداگانه روی رایانه‌های دیگر نداشته باشید.

اکنون که نمایشگرهای شما به‌خوبی کار می‌کنند، می‌توانید آن‌ها را بیش از پیش شخصی‌سازی کنید. تاثیر شخصی‌سازی در یک نمایشگر معمولا چندان چشمگیر نیست، اما در دو یا چند نمایشگر خود را بهتر نشان می‌دهد. با وجود چند نمایشگر شخصی‌سازی‌شده، می‌توان بدون نیاز به ایجاد وقفه در کار، از عملکرد آن‌ها آن لذت برد.

تنظیم چند تصویر زمینه

یکی از مزایای استفاده از چند نمایشگر، امکان بهره‌بردن از چند تصویر زمینه‌ی مختلف به‌صورت همزمان است. دیگر الزامی برای اکتفا به یک تصویر زمینه وجود ندارد. خوشبختانه ویندوز ۱۰ تنظیمات خوبی برای این بخش دارد. برای تنظیم چند تصویر زمینه‌ی مختلف روی چند نمایشگر متصل به یک رایانه، مجددا پنجره‌ی تنظیمات تصویر زمینه را باز کنید. سپس به پایین اسکرول کنید تا گزینه‌ی مرور (Browse) را زیر عبارت Choose your picture مشاهده کنید. روی Browse کلیک و تصویری را که می‌خواهید به‌عنوان تصویر زمینه استفاده کنید انتخاب کنید. می‌توانید این کار را برای هر مانیتور دلخواه انجام دهید.

پس از انتخاب تصاویر زمینه، روی تصویر کوچک‌شده‌ی آن‌ها راست‌کلیک کنید. گزینه‌هایی با مضمون «تنظیم برای تمام مانیتورها» و «تنظیم برای مانیتور X» نمایان می‌شود. مطابق میل خود یکی را انتخاب کنید.

اگرچه اپلیکیشن‌های بسیاری هستند که می‌توانند در تنظیم تصاویر زمینه‌ی چندگانه برای مانیتورهای متعدد به کاربر کمک کنند، اما ساده‌ترین و سریع‌ترین راه ممکن، استفاده از تنظیمات خود ویندوز است. در تصویر زیر، شاهد استفاده از دو تصویر زمینه‌ی معکوس هم در سیستمی با دو مانیتور هستیم.

اما اگر کاربر بخواهد یک تصویر زمینه‌ی فوق عریض را به‌گونه‌ای تنظیم کند که هر بخش از آن در یکی از مانیتورها قرار گیرد، باید چگونه عمل کند؟

تصویر زمینه‌ی فوق عریض

برای یافتن یک تصویر زمینه‌ی فوق عریض، از Google images استفاده کنید. با وارد کردن چند کلمه‌ی کلیدی به همراه عبارت Wide Background می‌توانید تصاویر زمینه‌ی دلخواه خود را بیابید. سپس در صفحه‌ی نتایج، در کنار گزینه‌ی تنظیمات، روی عبارت ابزارها (Tools) کلیک کنید تا فهرستی رو به پایین باز شود. از این فهرست گزینه‌ی «اندازه» را بیابید و روی آن کلیک کنید. عبارت‌های مختلفی نمایان می‌شوند که یکی از آن‌ها «بزرگتر از ...» است. با حرکت دادن نشانگر ماوس روی آن، اندازه‌های مختلف تصویر نشان داده می‌شود. یکی از این اندازه‌ها را انتخاب کنید تا تصاویر مربوط در صفحه‌ی نتایج ظاهر شوند.

در نهایت مجددا به صفحه‌ی تنظیمات تصویر زمینه بازگردید و تصویر عریض دلخواهتان را از قسمت Browse انتخاب کنید. حال از بخش Choose a fit، گزینه‌ی Span را انتخاب کنید. اکنون می‌توانید تصویر عریض موردنظر را به‌صورت کشیده در چند نمایشگر ببینید.

تنظیم چند تصویر زمینه‌ی ویدیویی

اکنون که نحوه‌ی تنظیم تصویر زمینه را برای چند نمایشگر فرا گرفتید، می‌توانیم پیشرفته‌تر عمل کنیم و به‌جای تصویر از ویدیو برای پس‌زمینه استفاده کنیم. برای این کار باید از یک نرم‌افزار محبوب به‌نام Wallpape Engine‌ استفاده کنیم. این نرم‌افزار ۴ دلاری در فروشگاه استیم یافت می‌شود. برای تنظیم چند ویدیو به‌عنوان پس‌زمینه‌ی چند مانیتور، Wallpaper Engine را باز کنید. پس از باز کردن این برنامه در استیم و قرار گرفتن آیکون آن در نوار وظیفه، روی آیکون راست‌کلیک و گزینه‌ی تغییر تصویر زمینه را انتخاب کنید.

پس از باز کردن برنامه، باید تمامی مانیتورها در آن نمایش داده شوند. ابتدا یکی از مانیتورها را انتخاب کنید. دو گزینه‌ی «تغییر تصویر زمینه» و «حذف تصویر زمینه» ظاهر می‌شوند. یکی از آن‌ها را انتخاب کنید. با استفاده از گزینه‌ی Layout می‌توانید یک ویدیو را به‌گونه‌ای برای پس‌زمینه انتخاب کنید که هر بخش آن در یکی از مانیتورها نمایش داده شود. پس از انتخاب هر نمایشگر، روی گزینه‌ی تغییر تصویر زمینه کلیک کنید. در همین پنجره، زبانه‌ی Workshop را انتخاب کنید. از اینجا می‌توانید ویدیوهای دلخواه خود را برای پس‌زمینه دانلود کنید.

اینجا انبوهی از ویدیوهای آماده‌ی دانلود را خواهید دید. ابتدا روی ویدیوی دلخواه کلیک و سپس گزینه‌ی دانلود را در سمت راست صفحه انتخاب کنید.

با کلیک کردن روی دانلود، ویدیوی موردنظر شما دانلود و از طریق زبانه‌ی نصب‌شده‌ها (installed) نصب خواهد شد. این زبانه برای ویدیوهای پس‌زمینه‌ی شما نقش کتابخانه را خواهد داشت. البته با این روش تنها می‌توانید ویدیوهای محبوب و مشهور را از طریق بخش Workshop استیم دانلود کنید. اما از طریقی دیگر می‌توانید ویدیوهای موردنظر خود را هم از طریق این اپلیکیشن نصب کنید. تنها کافی است روی گزینه‌ی Open from File در انتهای پنجره کلیک کنید و ویدیوی موردنظر خود را بیابید.

سپس به زبانه‌ی نصب شده‌ها بروید و پس از تنظیم و شخصی‌سازی موارد دلخواه در سمت راست پنجره، روی OK کلیک کنید.

برنامه را ببندید و تمام فرایند بالا را برای هر یک از مانیتورها تکرار کنید. پس از طی این مراحل، ویدیوهایی مسحورکننده در تمامی مانیتورهای خود خواهید داشت. البته به‌خاطر داشته باشید که با تنظیم ویدیوهای پس‌زمینه، به‌دلیل اشغال بخشی از توان پردازنده و کارت گرافیک، عملکرد کلی رایانه‌ی شما افت خواهد کرد و ممکن است سرعت برنامه‌های در حال اجرا در پس‌زمینه افت کند. با این حال اگر کارت گرافیک رایانه‌ی شما قدرتمند است، بهتر است از این ویدیوهای زیبا لذت ببرید.

Rainmeter

Rainmeter یکی از محبوب‌ترین ابزارهای شخصی‌سازی دسکتاپ است. این اپلیکیشن به کاربران اجازه می‌دهد که به‌راحتی پیکربندی ساده یا پیچیده‌ای از چند مانیتور و یک رایانه ایجاد کنند. ابتدا این اپلیکیشن را دانلود و نصب کنید. سپس وقتی پوسته‌ی مدنظرتان مانند همیشه بالا می‌آید، آن را بکشید و در مانیتورهای دلخواه رها کنید.

این اپلیکیشن پیکربندی‌هایی را که انجام داده‌اید، ثبت می‌کند و به شما اجازه می‌دهد از پوسته‌های دلخواه خود در مانیتورهای مختلف استفاده کنید.

هر کاربری ممکن است به چند مانیتور نیاز داشته باشد

استفاده‌ی همزمان از دو مانیتور، مانند استفاده از درایوهای SSD‌ است. کاربر پیش از خریدن یک حافظه‌ی SSD، آن را اتلاف سرمایه می‌داند، اما به‌محض تهیه‌ی یکی از آن‌ها، ناگهان احساس می‌کند به تعداد بیشتری نیاز دارد! ممکن است بخواهید بازدهی و بهره‌وری کار خود را افزایش دهید، یا شاید فقط می‌خواهید هیجان پیکربندی چند مانیتور با یک رایانه را تجربه کنید. برای بهبود فضای کاری خود می‌توانید با استفاده از یک مانیتور اضافه، تغییرات کوچکی اعمال کنید و لذت استفاده از یک سیستم با چند مانیتور را تجربه کنید.