پس از سال‌ها تأخیر و آغاز به‌کارهای نمادین، اینتل اعلام کرد که سرانجام در حال فرستادن نخستین مجموعه از پردازنده‌های ۱۰ نانومتری خود به بازارهای جهانی است. پردازنده‌های جدید سری Ice Lake برای استفاده در لپ‌تاپ‌های نازک و سبکی طراحی شده که قدرت بیشتری از مک‌بوک پروی ۱۳ اینچی نخواهند داشت؛ اما اکنون اطلاعات بیشتری از این پردازنده‌ها در اختیار داریم.

اینتل ۱۱ مدل از نخستین پردازنده‌های مبتنی بر معماری Ice Lake را رونمایی کرد. البته تفاوت‌هایی بین این پردازنده‌ها وجود دارد که شاید، در زمان خریدن لپ‌تاپ قابل‌درک نباشند؛ بنابراین در گزارش پیش‌رو سعی در تفهیم و آشکارسازی مفهوم عبارتی مانند «اینتل Core i5 1035G4» خواهیم داشت. به‌خصوص که برای مثال هیچ‌کدام از پردازنده‌هایCore i7 1060G7 ،Core i7 1065G7 و Core i7 1068G7 با اینکه از نظر اسمی بسیار شبیه به‌هم هستند، مشخصات واقعا یکسانی ندارند.

در ادامه مشخصات فنی پردازنده‌های جدید اینتل، شامل سری کم‌مصرف U و Y برای استفاده در لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌های قابل حمل آمده است:

همان‌گونه که در جدول مشاهده می‌کنید، نام پردازنده‌ی سطح متوسط، Core i5 1035G7 خواهد بود. عبارت Core i3 نشان‌دهنده‌ی تراشه‌ای کم‌مصرف، تنها با دو هسته‌ی پردازشی و توانایی انجام هم‌زمان چهار عملیات پردازشی و نیز دارای سطح فرکانس پردازشی نسبتا بالایی است. در حالی‌که پردازنده‌های Core i5 و Core i7 هر کدام چهار هسته و ۸ ترد دارند و ۲ مگابایت حافظه‌ی کش اضافی ارائه می‌دهند.

در پردازنده‌های ۱۰ نانومتری اینتل، دو رقم اول عبارت همیشه عدد 10 را نشان می‌دهند که به‌معنی نسل دهم پردازنده‌های اینتل با نام Ice Lake و با مزیت‌هایی از‌قبیل عملکرد گرافیکی سریع‌تر و عمر باتری بیشتر در هنگام پخش ویدئوهای کدگذاری‌شده‌ی پربازده (HEVC) است. این سری از پردازنده‌ها اغلب فرکانس پردازشی پایه‌ای پایین‌تری را نسبت به قبل ارائه می‌دهند. اگر اولین رقم از این نوع عبارات رقم 8 یا 9 بود، نشان‌دهنده‌ی نسل قبلی پردازنده‌های اینتل است.

رقم سوم ظاهرا این رانشان می‌دهد، که یک تراشه از نظر سرعت، در چه رده‌ای قرار می‌گیرد. برای مثال، پردازنده‌ی Core i7-1065G7، دارای ۱۰۰ مگاهرتز فرکانس پردازشی بیشتری نسبت‌به Core i5-1035G7 بوده و می‌تواند به‌طور موقت سرعت پردازشی در بازه‌های زمانی کوتاه را، ۲۰۰ مگاهرتز بالاتر از فرکانس پایه‌ی پردازنده ببرد.

اما رقم چهارم به‌طرز عجیبی از رقم سوم مهم‌‌تر است زیرا کل کلاس پردازنده را مشخص می‌کند. عدد صفر تراشه‌ای ۹ واتی از سری Y را نشان می‌دهد که برای لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌های بدون سیستم حنک‌کننده طراحی شده‌‌ است که عموما مناسب بار محاسباتی مداوم نیستند. رقم ۵ نشان‌دهنده‌ی تراشه‌ای ۱۵ واتی و نسبتا قدرتمند از سری U است. عدد ۸ نیز تراشه‌ای توانمند و ۲۸ واتی را نشان می‌دهد که به‌گونه‌ای می‌توان آن‌را تنها تراشه‌ی دارای فرکانس پردازش پایه‌ای بیشتر از ۲ گیگاهرتز نامید که دارای فرکانس توربو (افزایش موقتی سرعت پردازشی در بازه‌های زمانی کوتاه) تا ۴ گیگاهرتز است.

با اینکه اینتل ادعا دارد، این سری از پردازنده‌ها دارای سرعت پردازش گرافیکی سریعتری هستند، اما شماره‌ی بعد از حرف G، میزان واقعی سرعت گرافیکی پردازنده را مشخص می‌کند. در صدر این گروه، G7 از سری گرافیکی Iris Plus اینتل با ۶۴ واحد اجرایی (EU) در مقابل G1 با ۳۲ و G4 با ۴۸ واحد اجرایی، قرار دارد. وقتی اینتل از اجرای بازی‌هایی همچون فورتنایت با وضوح 1080P یاد می‌کند، سری G7 را می‌توان مبنای ادعاهای این تراشه‌ساز دانست.

تمامی موارد ذکر‌شده تنها اصول اولیه بودند. اما در ادامه زمان بیشتری را برای برای تجزیه‌و‌تحلیل عدد چهارم و مفهوم میزان قدرت پردازنده با مقیاس وات، صرف خواهیم کرد. عبارت گفته‌شده به‌معنی توان طراحی حرارتی (TDP) یا میزان گرمای متوسطی است که انتظار داریم، در هنگام استفاده از یک پردازنده‌ ایجاد شود و شامل میزان نیاز به سیستم خنک‌کننده، برای کارکرد در بیشترین سرعت نیز می‌شود. این روزها میزان سرعت به‌اندازه‌ی پردازنده، به طراحی بدنه و سیستم حنک‌کننده‌ی لپ‌تاپ بستگی دارد.

سؤال این است که چرا از توان طراحی حرارتی ۹ یا ۱۲ واتی برای پردازنده‌های سری Y استفاده شده یا چرا این میزان برای تراشه‌های سری U اینتل، ۱۵ یا ۲۵ وات است؟ مقادیر گفته‌شده توان بالایی را برای هر پردازنده نشان می‌دهد. بدین معنی که اگر تولید‌کننده‌ها با استفاده از تراشه‌های یادشده، لپ‌تاپ‌های بزرگ با خنک‌کننده‌های بزرگ‌تر بسازند، این پردازنده‌ها خواهند توانست با فرکانس پردازشی بالاتری عمل کنند.

اما این حقیقت که توان طراحی حرارتی تراشه‌های سری Y، از ۵ تا ۷ وات در نسل پیشین به ۹ و ۱۲ وات ارتقا یافته‌است و نیز این مورد که فرکانسی پردازشی سری U از ۱.۶ گیگا هرتز به‌حدود ۱ گیگاهرتز کاهش پیدا کرده و نزدیک‌تر به فرکانس پردازشی سری Y شده، نشان‌دهنده‌ی شباهت زیاد این دو، بیشتر از آن چیزی است که در گذشته شاهد بودیم. بدین مفهوم که شما تنها در صورتی می‌توانید روی عملکرد سریع و پایدار سری U اتکا کنید که سیستم خنک‌کننده‌ی بزرگ و کارامدی داشته‌باشید.

اینتل در مورد اختلاف سرعتی که بین سری U و سری Y وجود دارد، چنین می‌گوید:

تفاوت اصلی عملکرد بین تراشه‌های ۱۲ و ۱۵ واتی، در برنامه‌های چند‌ تردی که قابلیت ایجاد محدودیت در میزان قدرت پردازشی دارند، قابل مشاهده است. این توان اضافی ۳ واتی، برای ایجاد بیشترین عملکرد، در نتیجه‌ی افزایش فرکانس پردازشی، استفاده خواهد‌ شد. ما پیش‌تر نیز شاهد افزایش ۵ تا ۱۵ درصدی سطح عملکرد، در بعضی بنچمارک‌ها مانند Spec06، SYSmark و 3DMARK بودیم.

به‌همین دلیل است که رقم ۸ در پردازنده‌ی Core i7-1068G7، مهم‌ترین رقمی خواهد‌ بود که در اواخر امسال به‌دنبال آن می‌گردیم. مدل یادشده، تنها پردازنده از سری آیس‌لیک U است که حداقل فرکانس پردازشی ۲.۳ گیگاهرتز را در تمامی برنامه‌ها، دراختیار شما قرار خواهد داد. البته نباید انتظار ارتقاء شگفت‌انگیزی در عملکرد داشته باشید؛ زیرا اینتل از بهبود ۵ تا ۱۵ درصدی عملکرد در پردازنده‌‌ی ۲۸ واتی خود نسبت به مدل‌های ۱۵ واتی خبر می‌دهد.

براساس اعلام اینتل ۳۵ نوع لپ‌تاپ مبتنی بر سری Ice Lake، برای عرضه در فصل تعطیلات آماده شده‌اند، برخی از این محصولات برای ارائه‌ی ۹ ساعت شارژدهی در دنیای واقعی، از طراحی‌های سازگار با پروژه‌ی Athena بهره می‌برند.ما مشتاقانه منتظر خواهیم‌بود تا ببینیم عملکرد آن‌ها چگونه است.