تبادل لینک هوشمند 
سحابی شعله‌ور: تابش ستارگان تازه متولد شده گرمای دلنشینی به سحابی شعله در صورت فلکی شکارچی (جبار) بخشیده‌اند؛ سحابی که در فاصله نسبتا نزدیک 1300 سال نوری از زمین واقع شده است. نور فروسرخ حاصل از این ستارگان ماه گذشته و اندکی پیش از خاموشی تلسکوپ فضایی هرشل، به ابزارهای حساس تلسکوپ آژانس فضایی اروپا رسیدند. با توجه به نامرئی بودن نور فروسرخ برای چشم انسان؛ برای خلق تصویری مرئی از آنها در این عکس، طول‌موج‌های آن به رنگ‌های سفید، زرد و صورتی رنگ زده شدند. ستارهای که باعث درخشش سحابی شعله می‌شود باید به شکل نقطه‌ای دیگر در کمربند شکارچی دیده شود؛ اما به دلیل ابر عظیمی از غبار که آن را احاطه کرده است، از نظرها محو شده است و 4 میلیارد بار کم‌نورتر دیده می‌شود.
قنداق فضایی: پیچیده در قنداقی 1486 مترمربعی از پلاستیک محافظ، شاتل فضایی آتلانتیس از ماه نوامبر / آبان گذشته انتظار می‌کشد تا در تاسیسات جدید 100 میلیون دلاری مرکز فضایی کندی از آن رونمایی شود؛ رونمایی که تاریخ آن برای 29 ژوئن / 8 تیر برنامه‌ریزی شده است. آتلانتیس چهارمین شاتل فضایی بود که ساخته شد، و آخرین شاتلی بود که به پرواز درآمد. آخرین فرود این شاتل طی ماموریت شماره 135، به 30 سال برنامه پرواز شاتل‌های فضایی پایان داد.
آشوب رنگارنگ: این عکس که توسط تلسکوپ رصدخانه لاسیا متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا در صحرای آتاکاما شیلی گرفته شده است، ابری میان‌ستاره‌ای را به همراه ستارگان شکل گرفته درون آن به تصویر می‌کشد. بخش اعظم این ابر را گاز هیدروژن تشکیل می‌دهد که به رنگ قرمز می‌درخشد، تابشی که ناشی از پیوستن مجدد الکترون‌های آزاد شده طی انفجارهای پر انرژی به اتم‌هایشان است. نواحی آبی‌رنگ سمت راست نور ستارگانی است که توسط ذرات غبار بازتاب می‌شوند. لکه‌های سیاه‌رنگ نیز نواحی غباری هستند که به دلیل ضخامت بیش از حد نور نمی‌تواند به آنها نفوذ کند.
ماه آبفشان: ستونی از بخار آب و یخ از شکاف‌های قطب جنوب ماه زحل، انسلادوس، با نرخ 100 کیلوگرم بر ثانیه به درون فضا پرتاب می‌شود که نشانه‌ای از وجود اقیانوسی زیرسطحی است. روشنایی چهره انسلادوس در این عکس توسط ناشی از نور بازتاب شده از سیاره زحل است. مشاهده پلاسما (گازهای یونیزه) که از چنین سوراخ‌هایی به درون فضا پرتاب می‌شود، می‌تواند به اخترشناسان کمک کند تا درک بهتری و عمیق‌تری درباره نحوه اندرکنش نور خورشید و پلاسما و اثرگذاری بر روی میدان‌های مغناطیسی به دست آورند.
پف ابرنواختری: پوسته نازکی از گاز سرخ‌رنگ تمام چیزی است که پس از انفجاری ابرنواختری در شش قرن قبل باقی مانده است. این حلقه قرمزرنگ توسط جرمی که پیشتر کوتوله‌ای سفید بوده ایجاد شده است؛ ستارهای پیر که پس از سوزاندن تمام هیدروژن خود، به درون خودش فرو می‌ریزد. محل قرارگیری این جرم کیهانی در صورت فلکی ماهی زرین است؛ جایی‌که همسایه کیهانی ما یعنی ابر ماژلانی بزرگ نیز در آن واقع شده است.
حلقه آتش: این ضمیمه موج‌مانند که از سطح خورشید به درون فضا پیچ و تاب خورده است، پدیده‌ای است که به نام فوران تاج خورشیدی شناخته می‌شود. با پرتاب بیش از 900 میلیون تن ذرات خورشیدی با سرعتی بالغ بر 1.6 میلیون کیلومتر بر ساعت، این انفجارهای باد خورشیدی می‌توانند باعث از کار افتادن ماهواره‌های ارتباطی شود که به دور زمین در حال چرخش هستند.
.: Weblog Themes By Pichak :.